Chronological

14 Dyn a aned o wraig sydd fyr o ddyddiau, a llawn o helbul. ² Fel blodeuyn y daw allan, ac y torrir ef ymaith; ac efe â gilia fel cysgod, ac ni saif. ³ A agori di dy lygaid ar y fath yma? ac a ddygi di fi i farn gyda thi? ⁴ Pwy a ddyry beth glân allan o beth aflan? neb. ⁵ Gan fod ei ddyddiau ef wedi eu rhagderfynu, rhifedi ei fisoedd ef gyda thi, a gosod ohonot ei derfynau, fel nad êl drostynt: ⁶ Tro oddi wrtho, fel y gorffwyso, hyd oni orffenno, fel gwas cyflog, ei ddiwrnod. ⁷ Canys y mae gobaith o bren, er ei dorri, y blagura efe eto, ac na phaid ei flagur ef â thyfu. ⁸ Er heneiddio ei wreiddyn ef yn y ddaear, a marweiddio ei foncyff ef yn y pridd; ⁹ Efe a flagura oddi wrth arogl dyfroedd, ac a fwrw ganghennau fel planhigyn. ¹⁰ Ond gŵr a fydd marw, ac a dorrir ymaith; a dyn a drenga, a pha le y mae? ¹¹ Fel y mae dyfroedd yn pallu o’r môr, a’r afon yn myned yn ddihysbydd, ac yn sychu: ¹² Felly gŵr a orwedd, ac ni chyfyd hyd oni byddo heb nefoedd; ni ddihunant, ac ni ddeffroant o’u cwsg. ¹³ O na chuddit fi yn y bedd! na’m cedwit yn ddirgel, nes troi dy lid ymaith! na osodit amser nodedig i mi, a’m cofio! ¹⁴ Os bydd gŵr marw, a fydd efe byw drachefn? disgwyliaf holl ddyddiau fy milwriaeth, hyd oni ddelo fy nghyfnewidiad. ¹⁵ Gelwi, a myfi a’th atebaf; chwenychi waith dy ddwylo. ¹⁶ Canys yr awr hon y rhifi fy nghamre: onid wyt yn gwylied ar fy mhechod? ¹⁷ Fy nghamwedd a selied mewn cod; a thi a wnïaist i fyny fy anwiredd. ¹⁸ Ac yn wir, y mynydd a syrthio a ddiflanna; a’r graig a symudir o’i lle. ¹⁹ Dyfroedd a dreuliant y cerrig; yr wyt yn golchi ymaith y pethau sydd yn tyfu o bridd y ddaear, ac yn gwneuthur i obaith dyn golli. ²⁰ Yr wyt yn ei orchfygu ef yn dragywydd, fel yr elo ymaith: a chan newidio ei wyneb ef, yr wyt yn ei ddanfon ef i ffordd. ²¹ Ei feibion ef a ddaw i anrhydedd, ac nis gwybydd efe: a hwy a ostyngir, ac ni ŵyr efe oddi wrthynt: ²² Ond ei gnawd arno a ddoluria, a’i enaid ynddo a alara.

15 Yna Eliffas y Temaniad a atebodd ac a ddywedodd, ² A adrodd gŵr doeth wybodaeth o wynt? ac a leinw efe ei fol â’r dwyreinwynt? ³ A ymresyma efe â gair ni fuddia? neu ag ymadroddion y rhai ni wna efe lesâd â hwynt? ⁴ Yn ddiau ti a dorraist ymaith ofn: yr ydwyt yn atal gweddi gerbron Duw. ⁵ Canys dy enau a draetha dy anwiredd; ac yr wyt yn dewis tafod y cyfrwys. ⁶ Dy enau di sydd yn dy fwrw yn euog, ac nid myfi: a’th wefusau sydd yn tystiolaethu yn dy erbyn. ⁷ A aned tydi yn gyntaf dyn? a lunied tydi o flaen y bryniau? ⁸ A glywaist ti gyfrinach Duw? ac a ateli di ddoethineb gyda thi dy hun? ⁹ Beth a wyddost ti a’r nas gwyddom ni? beth a ddeelli di, heb fod hynny hefyd gennym ninnau? ¹⁰ Y mae yn ein mysg ni y penllwyd, a’r oedrannus hefyd; hŷn o oedran na’th dad di. ¹¹ Ai bychan gennyt ti ddiddanwch Duw? a oes dim dirgel gyda thi? ¹² Pa beth sydd yn dwyn dy feddwl oddi arnat? ac ar ba beth yr amneidia dy lygaid, ¹³ Gan i ti droi dy feddwl yn erbyn Duw, a gollwng y fath eiriau allan o’th enau? ¹⁴ Pa beth yw dyn, i fod yn lân? a’r hwn a aned o wraig, i fod yn gyfiawn? ¹⁵ Wele, ni roddes efe ymddiried yn ei saint; a’r nefoedd nid ydynt lân yn ei olwg ef. ¹⁶ Pa faint mwy ffiaidd a drewedig ydyw dyn, yr hwn sydd yn yfed anwiredd fel dwfr? ¹⁷ Dangosaf i ti, gwrando arnaf; a’r hyn a welais a fynegaf. ¹⁸ Yr hyn a fynegodd gwŷr doethion oddi wrth eu tadau, ac nis celasant: ¹⁹ I’r rhai yn unig y rhoddwyd y ddaear: ac ni ddaeth alltud yn eu plith hwy. ²⁰ Holl ddyddiau yr annuwiol y bydd efe yn ymofidio: a rhifedi y blynyddoedd a guddiwyd oddi wrth y traws. ²¹ Trwst ofnadwy sydd yn ei glustiau ef: mewn heddwch y daw y dinistrydd arno. ²² Ni chred efe y dychwel allan o dywyllwch: ac y mae y cleddyf yn gwylied arno. ²³ Y mae efe yn crwydro am fara, pa le y byddo: efe a ŵyr fod dydd tywyllwch yn barod wrth ei law. ²⁴ Cystudd a chyfyngdra a’i brawycha ef; hwy a’i gorchfygant, fel brenin parod i ryfel. ²⁵ Canys efe a estynnodd ei law yn erbyn Duw; ac yn erbyn yr Hollalluog yr ymnerthodd. ²⁶ Efe a red yn y gwddf iddo ef, trwy dewdwr torrau ei darianau: ²⁷ Canys efe a dodd ei wyneb â’i fraster: ac a wnaeth dyrch o floneg ar ei denewynnau. ²⁸ A thrigo y mae mewn dinasoedd wedi eu dinistrio, a thai anghyfannedd, y rhai sydd barod i fod yn garneddau. ²⁹ Ni chyfoethoga efe, ni phery ei olud ef chwaith; ac nid estyn efe eu perffeithrwydd hwy ar y ddaear. ³⁰ Nid ymedy efe allan o dywyllwch, y fflam a wywa ei frig ef; ac efe a ymedy trwy anadl ei enau ef. ³¹ Yr hwn a dwylled, nac ymddirieded mewn oferedd: canys oferedd fydd ei wobr ef. ³² Efe a dorrir ymaith cyn ei ddydd; a’i gangen ni lasa. ³³ Efe a ddihidla ei rawn anaeddfed fel gwinwydden; ac a fwrw ei flodeuyn fel olewydden. ³⁴ Canys cynulleidfa rhagrithwyr fydd unig: a thân a ysa luestai gwobrwyr. ³⁵ Y maent yn ymddŵyn blinder, ac yn esgor ar wagedd; a’u bol sydd yn darpar twyll.

16 Ajob a atebodd ac a ddywedodd, ² Clywais lawer o’r fath hyn: cysurwyr gofidus ydych chwi oll. ³ Oni cheir diwedd ar eiriau ofer? neu pa beth sydd yn dy gryfhau di i ateb? ⁴ Mi a fedrwn ddywedyd fel chwithau: pe byddai eich enaid chwi yn lle fy enaid i, medrwn bentyrru geiriau i’ch erbyn, ac ysgwyd fy mhen arnoch. ⁵ Ond mi a’ch cryfhawn chwi â’m genau; a symudiad fy ngwefusau a esmwythâi eich gofid. ⁶ Os llefaraf fi, nid esmwytha fy nolur; ac os peidiaf, ai llai fy ngofid? ⁷ Ond yn awr efe a’m blinodd i; anrheithiaist fy holl gynulleidfa: ⁸ A chroengrychaist fi, a hynny sydd dystiolaeth: a’m culni yn codi ynof, a dystiolaetha yn fy wyneb. ⁹ Yn ei ddicllondeb y’m rhwyga yr hwn a’m casâ: efe a ysgyrnyga ddannedd arnaf; fy ngwrthwynebwr a flaenllymodd ei lygaid yn fy erbyn. ¹⁰ Hwy a ledasant eu safnau arnaf; trawsant fy nghernau yn ddirmygus; ymgasglasant ynghyd yn fy erbyn. ¹¹ Duw a’m rhoddes i’r anwir; ac a’m trodd i ddwylo yr annuwiolion. ¹² Yr oeddwn yn esmwyth; ond efe a’m drylliodd, ac a ymaflodd yn fy ngwddf, ac a’m drylliodd yn chwilfriw, ac a’m cododd yn nod iddo ei hun. ¹³ Ei saethyddion ef sydd yn fy amgylchu; y mae efe yn hollti fy arennau, ac nid ydyw yn arbed; y mae yn tywallt fy mustl ar y ddaear. ¹⁴ Y mae yn fy rhwygo â rhwygiad ar rwygiad: y mae efe yn rhedeg arnaf fel cawr. ¹⁵ Gwnïais sachlen ar fy nghroen, a halogais fy nghorn yn y llwch. ¹⁶ Fy wyneb sydd fudr gan wylo, a chysgod marwolaeth sydd ar fy amrantau: ¹⁷ Er nad oes gamwedd yn fy nwylo; a bod fy ngweddi yn bur. ¹⁸ O ddaearen, na orchuddia fy ngwaed, ac na fydded lle i’m gwaedd. ¹⁹ Wele hefyd yn awr fy nhyst yn y nefoedd; a’m tystiolaeth yn yr uchelder. ²⁰ Fy nghyfeillion sydd yn fy ngwawdio: fy llygad a ddiferodd ddagrau wrth Dduw. ²¹ O na châi un ymddadlau â Duw dros ddyn, fel mab dyn dros ei gymydog! ²² Canys pan ddêl ychydig flynyddoedd, yna mi a rodiaf lwybr ar hyd yr hwn ni ddychwelaf.