Book of Common Prayer

¹¹ Никој не смее да поставува друг темел, зашто тој е веќе поставен, а тоа е Исус Христос! ¹² Врз тој темел, некој ќе ѕида со злато, со сребро или со скапоцени камења, а друг со дрво, со сено или со слама. ¹³ Но ќе дојде ден, кога сечие дело ќе излезе на видело! Секое дело, на секој христијанин, ќе биде проверено низ оган, за да му се утврди вистинската вредност. ¹⁴ Ако делото издржи, градителот ќе добие награда; ¹⁵ ако, пак, делото изгори, градителот ќе се соочи со голема загуба. Ќе се спаси, но како некој што поминал преку оган!

¹⁶ Зар не сфаќате дека вие сте Божјиот храм и дека Божјиот Дух живее во^[a] вас? ¹⁷ Ако некој го урива Божјиот храм, Бог него ќе го разурне, бидејќи Божјиот храм е свет. Тој храм сте вие, христијаните.

¹⁸ Никој нека не се залажува! Ако некој од вас се смета за мудар според мерилата на овој свет, треба да се ослободи од таквата самоувереност^[b], за да може да стане мудар според Божјите мерила. ¹⁹ Зашто мудроста на овој свет е рамна на лудост пред Бог! Во Светото Писмо пишува:

„Бог ги лови самоуверените мудреци

во стапицата на нивното сопствено лукавство^[c]!“

²⁰ И на друго место:

„Господ им ги знае плановите на мудрите,

знае дека во нив нема вредност^[d]!“

²¹ Затоа, никој да не се фали со човек! Вам ви припаѓа се: ²² и Павле, и Аполос и Петар^[e], и целиот свет; и животот и смртта, и сегашноста и иднината - се ви припаѓа вам, ²³ а вие Му припаѓате на Христос, а Христос Му припаѓа на Бог.

Кое Му е вистинското семејство на Исус?

(Мт. 12:46-50; Лк. 8:19-21) ³¹ Тогаш пристигнаа мајка Му и браќата на Исус. Стоејќи надвор, тие испратија некого да Го повика. ³² Токму тогаш околу Него се беше насобрал многу народ и некои меѓу нив Му рекоа: „Ене ги надвор мајка ти, браќата и сестрите Твои и Те викаат!“

³³ А Тој им одговори: „Која ми е мајка и кои ми се браќа и сестри?“ ³⁴ Покажувајќи на седнатите околу Него, додаде: „Еве ги мајка Ми и браќата Мои! ³⁵ Секој што ја извршува Божјата волја ми е и брат и сестра и мајка!“

ИСУС ПОУЧУВА ПРЕКУ СПОРЕДБИ

1) Споредба со сејачот, почвата и семето

(Мт. 13:1-9; Лк. 8:4-8) 4 Покрај брегот на Галилејското Езеро, Исус уште еднаш почна да го поучува народот. Се беше собрал толку многу народ, што Тој мораше да се качи на едно рибарско бротче и оттаму да му зборува на народот кој стоеше на брегот. ² За многу работи ги учеше, користејќи се со споредби. Во една од нив им упати ваква порака:

³ „Слушајте го ова:

Еден сејач излезе да сее на својата нива. ⁴ Сеејќи така, дел од семето падна на тврда почва, покрај патот; долетаа птици и го исколваа. ⁵ Друг дел од семето падна на каменеста почва, каде што имаше малку земја и тоа брзо никна, бидејќи земјата беше плитка. ⁶ Но штом опече сонцето, стебленцата свенаа и се исушија, бидејќи немаа доволно длабоки корени за да ги одржат во живот.

⁷ Трет дел од семето падна меѓу трње. Кога пораснаа трњето - ги задушија стебленцата и тие не донесоа никаков род.

⁸ Конечно, дел од семето падна на плодна почва каде што изникна, порасна и донесе род: едно стебло роди триесет, друго шеесет, а трето - сто зрна.“

⁹ Потоа Исус заклучи: „Ако имате уши - слушајте внимателно!“