Book of Common Prayer

¹⁹ А јасно е дека одредбите на Божјиот Закон се наменети за луѓето на кои им беше даден. Ниеден човек нема изговор, а врз основа на тој Закон Бог може целиот свет да го осуди. ²⁰ Со придржување кон Законот никој не може да се здобие со праведност во Божјите очи. Преку Законот само стануваме свесни за нашата грешност.

Само верата во Христос може да н

е оправда ²¹ Сега Бог ни покажа како можеме да се здобиеме со праведност: не преку придржување кон уредбите во Мојсеевиот Закон, туку онака како што одамна беше ветено во Светото Писмо^[a]:

²² пред Бог можеме да се здобиеме со праведност само преку вера во Исус Христос. Тоа важи за секој што верува, бидејќи меѓу луѓето нема никаква разлика, ²³ зашто сите згрешија и никој не успеа да ги достигне Божјите возвишени стандарди. ²⁴ Но поради Својата милостива благонаклоност, Бог не прогласува за праведни. Оправданието ни е подарено преку откупот што за нашите гревови го плати Исус Христос. ²⁵ Него Бог јавно Го испрати да биде помирителна жртва за оние што со вера го прифаќаат тоа. Бог ни покажа дека беше праведен во минатото кога трпеливо преминуваше преку гревовите на луѓето за потоа да ги наплати преку жртвуваната крв на Исус Христос. ²⁶ Бог ни покажува дека е праведен и сега кога го оправдува секој што верува во Исус. Така Неговата праведност никогаш не е доведена во прашање.

²⁷ Има ли тука место некој од нас да се фали? Таквата можност е целосно исклучена! Според кој закон фалењето е исклучено: според оној на нашите постигнувања ли? Не, туку според законот што се темели врз верата! ²⁸ Ние согледуваме дека човек се оправдува пред Бог преку верата, а не преку придржување кон уредбите во Законот.

²⁹ Зар Бог им припаѓа само на Евреите? Зарем Тој не е Бог и на сите други народи? Се разбира дека е! ³⁰ Има само еден Бог и Тој ги оправдува и обрежаните и необрезаните^[b] само врз основа на нивната вера. ³¹ Значи ли тоа дека ние, истакнувајќи ја верата, го поништуваме Божјиот Закон? Никако! Всушност, само ако имаме вера можеме вистински да го исполниме она што го бара Божјиот Закон.

7 По ова, Исус се движеше во границите на Галилеја. Тој повеќе не сакаше да се задржува во Јудеја, затоа што еврејските верски водачи сакаа да Го убијат. ² Наближуваше еврејскиот празник Сеници^[a]. ³ Неговите браќа Му рекоа: „Оди^[b] во Јудеја, за да можат Твоите следбеници да ги видат делата што ги вршиш! ⁴ Никој не дејствува во тајност, ако сака да стане познат. Штом ги правиш овие чуда, тогаш објави му се на светот!“ ⁵ (Зашто, ни Неговите браќа не веруваа во Него.)

⁶ Исус им одговори: „Се уште не е дојден вистинскиот момент за Мене, а за вас секое време е погодно. ⁷ Вас светот не може да ве мрази, а Мене Ме мрази, затоа што постојано му зборувам за неговите зли дела и гревови. ⁸ Одете вие на празникот. За Мене се уште не е погоден моментот да тргнам на овој празник во Ерусалим.“ ⁹ Тој го рече тоа, и остана во Галилеја.

Исус поучува во храмот

¹⁰ А кога Неговите браќа заминаа на празникот, тогаш и Исус се искачи во Ерусалим, но не јавно, туку скришно. ¹¹ Еврејските верски водачи, пак, Го бараа за време на празникот и прашуваа: „Каде е Тој?“

¹² Во толпата народ многу се шепотеше за Исус. Едни велеа дека е добар, а други велеа: „Тој го мами народот!“ ¹³ Но, никој не зборуваше јавно за Него, поради страв од еврејските верски водачи.