Book of Common Prayer

Жал за Израелците - Нивната предност

9 Јас ја кажувам вистината. Му припаѓам на Христос и не лажам. Мојата совест, водена од Светиот Дух, ми сведочи дека не лажам ² кога ви кажувам колку е голема мојата тага, каква непрестајна болка имам во срцето ³ за мојот народ, за моите сонародници - Евреите. Кога тоа би можело да ги спаси, би се согласил јас да бидам проколнат и откинат од Христос! ⁴ Израелците се Божји одбран народ. Бог ним им ја откри Својата слава и со нив склучуваше завети. Ним им беше даден Божјиот Закон, ним им беше доверено да служат во храмот, ним им беа дадени ветувањата. ⁵ Од нив потекнуваат патријарсите, од нив потекнува и Христос, по тело, а Тој е Бог, Кој владее над се - благословен нека биде за вечни векови! Амин.

⁶ Не се работи за тоа дека Бог не си го одржал зборот спрема Евреите. Но не е вистински Евреин секој што по потекло е Евреин. ⁷ Не се сите потомци на Авраам негови вистински наследници, туку Светото Писмо вели: „Оние што се потомци на Исак ќе се сметаат за твои наследници^[a].“ ⁸ Тоа значи дека не се Божји деца сите што се биолошки потомци на Авраам. Вистинските потомци на Авраам се децата што беа родени според ветувањето што го беше дал Бог. ⁹ А тоа ветување гласеше: „Следната година, во ова време јас ќе се вратам и Сара ќе има син^[b].“

¹⁰ Тој син беше Исак, кој подоцна се ожени со Ревека^[c]. И кај нивните деца се покажа Божјиот избор. Ревека зачна близнаци од нашиот предок Исак. ¹¹ Но изборот меѓу нив го изврши Бог, согласно со Своите планови. Уште пред да се родат близнаците и да сторат нешто добро или зло, ¹² Бог и рече на Ревека: „Потомците на постариот син ќе им служат на потомците на помладиот син^[d].“ Изборот не беше резултат на нивни заслуги, туку зависеше само од Оној што одбираше, од Бог.

¹³ Токму затоа Бог во Светото Писмо вели: „Јакова го засакав, а Исава го отфрлив^[e].“

Бог не е несправедлив

¹⁴ Значи ли ова дека Бог е неправеден? Никако! ¹⁵ На Мојсеј Бог му рече:

„Спрема кого сакам ќе имам милост,

спрема кого сакам ќе се сожалам^[f].“

¹⁶ Значи, Божјиот избор е резултат на Неговата милост, а не е заслуга на оние што сакале или пак на оние што вложувале сопствени напори.

¹⁷ Светото Писмо кажува дека Бог вака му рече на фараонот: „Те направив цар, за да се покаже над тебе Мојата сила и за да се прочуе Моето име по целата Земја^[g].“ ¹⁸ Значи, спрема кого сака Бог ќе се смилува, а кого сака ќе го остави тврдоглав.

⁶⁰ Кога го слушнаа тоа, голем број од следбениците на Исус рекоа: „Тешко е ова учење; кој може да го слуша!?“

⁶¹ Свесен дека Неговите ученици мрморат за тоа, Исус им рече: „Зар ова ве натера да потклекнете!? ⁶² А што, ако Ме видите Мене, Синот Човечки, како се искачувам на небото, каде што бев порано!? ⁶³ Духот е Тој што дава живот, а не човечкото тело. Зборовите што ви ги кажав се од тој животодавен Дух^[a]. ⁶⁴ Но меѓу вас има некои што не веруваат.“ Исус го рече ова, зашто од почетокот знаеше кои се тие што не веруваат и кој ќе Го предаде. ⁶⁵ Потоа им рече: „Затоа ви реков дека никој не може да дојде кај Мене, ако тоа не му е овозможено од небесниот Татко.“

⁶⁶ Од тој момент многумина од Неговите ученици Го напуштија и престанаа да одат со Него.

⁶⁷ Тогаш Исус им рече на Дванаесеттемина: „Ако сакате, можете и вие да си заминете“.

⁶⁸ Симон Петар Му одговори: „Господе, кај кого да одиме? Твоите зборови носат вечен живот! ⁶⁹ Ние веруваме во Твоите зборови и знаеме дека Ти си Светецот, Кој ни дојде од Бога.“

Невера меѓу Своите родени браќа

⁷⁰ Исус, пак, им одговори: Нели Јас ве избрав вас дванаесеттемина? Па сепак, еден од вас е ѓавол.“ ⁷¹ Тоа го рече за Јуда, синот на Симон Искариот, еден од дванаесеттемина, кој имаше намера да Го предаде.