Book of Common Prayer
Израелците не се вечно отфрлени
25 Драги пријатели христијани, сакам да ја разберете оваа тајна, за да не ве фати горделивост, па да почнете да се фалите дека сте многу мудри! Тврдоглавоста на дел од Израелците ќе трае се додека не се пополни бројот од другите народи што ќе дојдат кај Христос. 26 Тогаш сите Израелци ќе бидат спасени, како што е напишано во Светото Писмо:
„Избавителот ќе дојде од Ерусалим[a]
и ќе ги обрати Израелците[b]
од сета нивна безбожност.
27 Така Јас ќе го исполнам Мојот завет спрема нив
и ќе ги отстранам нивните гревови[c].“
28 Поголемиот број од Израелците се непријатели на Радосната вест, но тоа испадна за ваша полза, вие да ја слушнете Радосната вест. Но тие се сепак одбран народ и Бог ги сака заради нивните предци. 29 А Бог не си ги зема назад даровите што ги дал, и кога некого ќе одбере, не се предомислува. 30 Порано и вие Му бевте непослушни на Бог. Но откако Евреите ја одбија милоста што Бог им ја понуди, Тој ја пренасочи Својата милост кон вас. 31 Сега, кога тие Му се непослушни на Бог, Тој ја насочува Својата милост спрема вас. Но, еден ден и тие ќе учествуваат во Божјата милост. 32 За извесно време Бог ги остава сите луѓе во затворот на нивната непослушност, за потоа спрема сите да покаже милост.
33 О колкава длабочина и богатство има во
мудроста и знаењето на Бог!
Колку тешко можеме да ги сфатиме
Неговите одлуки и начинот на кој Тој дејствува!
34 „Кој може да знае што мисли Господ?
Кој има толкаво знаење за да Му биде советник[d]?“
35 „Кој Нему нешто Му дал,
па да очекува да му биде вратено[e]?“
36 Се доаѓа од Него и се се одржува во живот преку Него. Се е Негово. Нему нека Му е слава во вечни времиња! Амин.
Исус просолзува
28 Откако го рече ова, Марта си замина и кришум ја повика својата сестра Марија, па и соопшти: „Учителот е овде и те вика!“ 29 Штом го слушна тоа, Марија бргу стана и Му појде во пресрет. 30 (Исус се уште не беше влегол во селото, туку беше на местото каде што Марта Го пресретна.) 31 Кога Евреите што беа со неа во куќата за да ја утешуваат видоа како Марија бргу стана и замина, тргнаа по неа. Претпоставуваа дека таа оди на гробот на својот брат Лазар за да плаче.
32 Кога Марија дојде до местото каде што беше Исус и кога Го виде, клекна пред Неговите нозе и Му рече: „Господе, да беше Ти овде мојот брат немаше да умре!“
33 Кога виде Исус како плачат Марија и Евреите што беа со неа длабоко се натажи и се потресе. 34 „Каде го погребавте?“ - запраша Тој. „Господе“, - Му рекоа тие - „дојди да видиш.“
35 Исус заплака.
36 Тогаш присутните Евреи говореа: „Види колку го сакал својот пријател Лазар!“
37 Некои, пак, од нив рекоа: „Зарем Овој Човек што му ги отвори очите на слепиот не можеше[a] да ја спречи смртта на Лазар!?“
Оживувањето на Лазар
38 Пак длабоко трогнат, Исус дојде до гробот. Тоа беше една пештера[b] чиј влез беше затворен со камен. 39 „Тргнете го каменот!“ - рече Исус. „Господе“, - Му рече Марта, сестрата на умрениот - „четири дена поминаа откако брат ми умре и телото веќе смрди!“
40 Исус и одговори: „Нели ти реков дека, ако веруваш, ќе ја видиш Божјата слава!?“
41 Тогаш луѓето го тргнаа каменот. Исус го подигна погледот кон небото и рече: „Татко, Ти благодарам што Ми ја услиши молитвата. 42 Јас знам дека Ти секогаш Ми одговараш на молитвите, но ова го реков заради народот што стои наоколу, за да поверуваат дека Јас сум Твој пратеник.“
43 Кога Исус ја заврши молитвата, извика: „Лазаре, излези надвор!“ 44 Умрениот излезе, завиткан[c] со повои околу нозете и рацете, а околу лицето му беше замотана шамија. „Одврзете го и пуштете го да оди!“ - им рече Исус.
Неверството на еврејскиот народ
37 Иако Исус направи толку големи чуда пред Евреите, најголемиот дел од нив, сепак не поверуваа во Него, 38 за да се исполни пророштвото изречено од пророкот Исаија: „Господе, кој и поверува на нашата порака? На кого да му се објави спасоносната сила Господова[a]?“
39 Тие не можеа да поверуваат, зашто Исаија го рекол и следното[b]:
40„Бог им ги ослепе очите и
им го закорави умот на овие луѓе,
за да не гледаат со очите,
и да не разберат со умот,
та да се обратат и Јас да ги излекувам.“
41 Исаија го кажа ова затоа што ја виде Христовата слава и зборуваше за Него.
42 Па, иако многумина од старешините поверуваа во Исус, сепак, поради фарисеите криеја, за да не бидат исклучени од синагогата[c]. 43 Тие повеќе сакаа да добијат пофалба од луѓето, отколку од Бог.
Зборовите на Исус ќе им судат
44 Тогаш Исус гласно извика: „Секој што верува во Мене, истовремено верува и во Оној што Ме испрати! 45 Секој што Ме гледа Мене, Го гледа Оној што Ме испрати[d]. 46 Јас дојдов за да бидам светлина на овој свет. Кој верува во Мене, нема да живее во мрак.
47 Јас нема да им судам на оние што ги слушаат Моите зборови, а не ги исполнуваат[e], зашто Јас дојдов да го спасам светот, а не да му судам. 48 За оние што Ме отфрлаат и не ги примаат Моите зборови постои Судија: учењето што го објавив ќе им суди на Судниот Ден[f]. 49 Јас не зборувам од самоволие, туку го кажувам и го објавувам она што ми го кажа Таткото Кој Ме испрати. 50 Јас знам дека Неговите заповеди носат вечен живот[g]. Значи, сето ова што го зборувам Јас е она што Таткото Ми заповеда да го кажам.“
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest