Book of Common Prayer
Писмо од апостол Павле до христијаните во
Рим
Авторство и поздрави
1 Од Павле, во служба на Исус Христос, повикан од Бог да бидам Негов апостол и да се посветам на проповедање на Радосната вест. 2 Таа Радосна вест Бог уште одамна ја вети, преку Своите пророци во Светите писма. 3 Радосната вест зборува за Неговиот Син. Тој според Својата човечка природа беше потомок на царот Давид. 4 Што се однесува до Неговата божествена светост, огромна сила потврди дека Тој е Божјиот Син кога Бог Го воскресна од мртвите. Тоа е Исус Христос, нашиот Господ. 5 Преку Него и во Негово име Бог ни ја даде таа привилегија да бидеме Негови апостоли и да ги повикуваме луѓето од сите народи да веруваат во Бог и да Му бидат послушни.
6 Меѓу оние што се повикани да Му припаѓаат на Исус Христос сте и вие, 7 драги христијани во Рим. Вие сте Му мили на Бог и Тој ве повикува да бидете Негов свет народ.
Бог, нашиот Татко, и Господ Исус Христос нека ви бидат благонаклонети и нека ви дадат мир.
Благодарности на Бог
Готовност за проповедање во Рим
8 Најнапред сакам да Му заблагодарам на мојот Бог, преку Исус Христос, за сите вас, бидејќи за вашата вера се раскажува по целиот свет. 9 Бог, Кому јас Му служам со сето свое срце[a] и ја проповедам Радосната вест за Неговиот Син, Тој ми е сведок дека во моите молитви постојано си спомнувам за вас.
10 Секогаш во моите молитви барам, ако е Божја волја, патот да ме наведе еднаш да дојдам кај вас.
11 Копнеам да ве видам, за да можам да споделам со вас некој духовен дар, па да зацврснете. 12 Сакам да ве охрабрам во вашата вера, но сакам и јас да се охрабрам од вас.
13 Сакам да знаете, драги пријатели, дека многупати посакував да дојдам кај вас, за да има плодови и меѓу вас од мојата работа, како што има меѓу другите народи. Но се досега бев спречен.
14 Се чувствувам должен и спрема просветените народи и спрема варварите, и спрема мудрите и спрема неразумните, 15 па, колку што тоа зависи од мене, желен сум да дојдам и кај вас во Рим, за да ви ја проповедам Радосната вест.
27 Во тој момент пристигнаа Неговите ученици и се зачудија што Исус разговара со жена, но никој не и рече: „Што сакаш?“, ниту пак некој Му рече на Исус: „Зошто зборуваш со неа?“
28 А жената ја остави својата стомна, отрча во градот и почна да му зборува на народот: 29 „Дојдете да видите еден човек кој ми кажа се што сум направила! Да не е Тој Месијата?“ 30 Луѓето излегоа од градот и тргнаа кон Исус.
31 Во меѓувреме, Исусовите ученици Го нудеа: „Раби, земи јади нешто!“
32 Но Тој им рече: „Јас имам храна за која вие не знаете.“
33 Учениците почнаа да се прашуваат меѓу себе: „Зар некој Му донесол нешто за јадење?“
34 Тогаш Исус им објасни: „Храна за Мене е да ја вршам Божјата волја. Тој ме испрати за да го довршам делото што ми го довери. 35 Зар вие не велите дека уште четири месеци, па ќе дојде времето за жетва!? А Јас ви велам: подигнете го погледот и видете ги полињата - тие се веќе втасани[a] за жетва! 36 Жетварите веќе добиваат плата за својот труд, а плодот што го собираат се луѓето кои преку нив дошле до вечен живот. Така и сејачите и жетварите заедно се радуваат. 37 Зашто поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее‘ е вистинита. 38 Јас ве испратив да жнеете таму каде што не сте вложиле труд да сеете. Други вложија голем труд, а вие ќе жнеете врз основа на нивната работа.“
39 Многу Самарјанци од тој град поверуваа во Исус врз основа на сведочењето на жената, која им говореше: „Ми кажа се што сум сторила!“ 40 Затоа, Самарјанците дојдоа кај Исус и Го замолија да остане кај нив, и Тој остана таму два дена. 41 И уште многумина поверуваа слушајќи ги Неговите проповеди, 42 па и велеа на жената: „Сега не веруваме само поради твоите зборови, туку заради тоа што самите Го слушавме Исуса и се уверивме дека Тој навистина е Спасителот на светот!“
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest