Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
19 परमेश्वरा, लक्षात ठेव.
मी फार दु:खी आहे, व मला घर नाही.
तू दिलेल्या कडू विषाचे (शिक्षेचे) स्मरण कर.
20 मला माझ्या सर्व त्रासांची आठवण आहे.
म्हणूनच मी दु:खी आहे.
21 पण मी पुढील काही गोष्टींचा विचार
केला की मला आशा वाटते.
22 परमेश्वराच्या प्रेम व दयेला अंत नाही.
परमेश्वराची करुणा चिरंतन आहे.
23 ती प्रत्येक दिवशी नवीन, ताजी असते.
परमेश्वरा, तुझी विश्वासार्हता महान आहे.
24 मी मनाशी म्हणतो, “परमेश्वर माझा देव आहे.
म्हणूनच मला आशा वाटेल.”
25 परमेश्वराची वाट पाहणाऱ्यांवर
व त्याला शोधणाऱ्यांवर तो कृपा करतो.
26 परमेश्वराने आपले रक्षण करावे
म्हणून मुकाट्याने वाट पाहणे केव्हाही चांगले.
7 यरुशलेम मागचा विचार करते.
यरुशलेमला ती दुखावली गेल्याची व बेघर झाल्याची आठवण आहे.
पूर्वी तिच्याजवळ असलेल्या चांगल्या गोष्टींचे तिला स्मरण आहे.
तिच्या लोकांना शत्रूने पकडल्याचे तिला स्मरते तिला मदत करणारे
कोणीही नव्हते हेही तिला आठवते.
तिचे शत्रू तिला पाहताच हसले.
कारण तिचा नाश झाला
8 यरुशलेमने फार पाप केले.
तिच्या पापांमुळेच ती भग्नावशेष उरली.
लोकांनी पाहून चुकचुकावे असेच ते रूप होय.
पूर्वी लोकांनी तिचा आदर केला.
पण आता तेच तिचा तिरस्कार करतात.
त्यानी तिची निर्भर्त्सना केली
म्हमून ते आता तिची घृणा करतात.
यरुशलेम आता कण्हत आहे.
ती तोंड फिरविते.
9 यरुशलेमची वस्त्रे मळीन झाली.
तिच्यावर बितणाऱ्या गोष्टींची तिला कल्पना नव्हती.
तिचे पतन विस्मयकारक होते.
तिचे सांत्वन करणारे कोणीही नव्हते.
“हे परमेश्वरा” ती म्हणते, “माझी दशा काय झाली आहे पाहा!
माझा शत्रू त्याच्या मोठेपणाचा कसा तोरा मिळवितो आहे ते पाहा!”
10 शत्रूने हात लाबंवून तिच्या
सर्व चांगल्या गोष्टी घेतल्या.
खरे तर, तिने परकीय राष्टांना तिच्या मंदिरात जाताना पाहिले.
पण परमेश्वरा, तू तर म्हणालास की ते आपल्या समूहात येऊ शकणार नाहीत.
11 यरुशलेममधील सर्व लोक उसासे टाकत आहेत.
ते अन्न शोधत आहेत.
तो अन्नाच्या बदल्यात त्यांच्याजवळच्या चांगल्या वस्तू देऊन टाकत आहेत.
जगण्यासाठी ते असे करीत आहेत.
यरुशलेम म्हणते, “परमेश्वरा, माझ्याकडे जरा पाहा!
लोक माझा तिरस्कार कसा करतात ते बघ तरी!
12 रस्त्यावर जाणाऱ्या-येणाऱ्यांनो, तुम्हाला काहीच वाटत नाही असे दिसते!
पण जरा माझ्याकडे निरखून पाहा.
माझ्या वेदनेप्रमाणे आणखी दुसऱ्या कोणाच्या विदना आहेत का?
माझ्या वाठ्याला आलेल्या यातनांप्रमाणे दुसऱ्या काही यातना आहेत का?
परमेश्वराने शिक्षा म्हणून मला दिलेल्या विदनेप्रमाणे दुसऱ्या वेदना आहेत का?
त्याच्या कोपाच्या दिवशी त्याने मला शिक्षा केली आहे.
13 परमेश्वराने वरून ज्वाला पाठविली,
ती माझ्या हाडात भिनली.
त्याने माझ्या पायात फास अडकविला.
आणि मला गरगर फिरविले.
त्याने मला ओसाड बनविले.
मला दिवसभर बरे वाटत नसते.
14 “माझी पापे परमेश्वराने आपल्या स्वतःच्या
हाताने जोखडाप्रमाणे जखडली आहेत.
परमेश्वराचे जोखड माझ्या मानेवर आहे.
परमेश्वराने मला दुर्बळ केले.
ज्यांच्या समोर मी उभी राहू शकणार नाही,
अशांच्या हाती परमश्वराने मला दिले आहे.
15 माझ्या शूर सैनिकांना परमेश्वराने दूर लोटले.
मग माझ्या विरुध्द लढण्यासाठी व माझ्या
तरुण सैनिकांना मारण्यासाठी परमेश्वराने काही लोक आणले.
देवाने द्राक्षकुंडातील द्राक्षे तुडविली.
ते द्राक्षकुंड यरुशलेमच्या कुमारी कन्येचे आहे.
येशू दोन आंधळ्यांना बरे करतो(A)
29 ते यरीहो शहर सोडत असताना, मोठा लोकसमुदाय त्याच्या मागे आला. 30 रस्त्याच्या कडेला दोन आंधळे बसले होते आणि जेव्हा त्यांनी ऐकले की, येशू तेथून जात आहे, तेव्हा ते मोठ्याने ओरडले, “प्रभु येशू, दाविदाच्या पुत्रा. आमच्यावर दया करा.”
31 जमावाने त्यांना दटावले व त्यांना शांत राहण्यास सांगितले. पण ते अधिकच मोठ्याने ओरडू लागले, “प्रभु, दाविदाच्या पुत्रा, आमच्यावर दया करा.”
32 मग येशू थांबला आणि त्यांच्याशी बोलला, त्याने विचारले, “मी तुमच्यासाठी काय करावे अशी तुमची इच्छा आहे?”
33 त्या आंधळ्या मनुष्यांनी उत्तर दिले, “प्रभु, आम्हांला दिसावे अशी आमची इच्छा आहे.”
34 येशूला त्यांच्याबद्दल कळवळा आला, आणि त्याने त्यांच्या डोळ्यांना स्पर्श केला. त्याच क्षणी त्यांना दिसू लागले. आणि ते त्याच्या मागे गेले.
2006 by World Bible Translation Center