Revised Common Lectionary (Complementary)
Awit ng Pagpupuri
Katha ni David.
145 Ang kadakilaan ng Diyos ko at Hari, aking ihahayag,
di ko titigilan magpakailanman ang magpasalamat,
2 aking pupurihi't pasasalamatan siya araw-araw,
di ako titigil ng pasasalamat magpakailanman.
3 Dakila ka, Yahweh, at karapat-dapat na ika'y purihin;
kadakilaan mo'y tunay na mahirap naming unawain.
4 Sa alinmang lahi, ang iyong ginawa ay papupurihan,
ihahayag nila ang mga gawa mong makapangyarihan.
5 Ang karangalan mo at pagkadakila'y ipamamalita,
at isasaysay ko ang mga gawa mo na kahanga-hanga.
6 Ang mga gawa mong makapangyariha'y ipamamalita;
sa lahat ng tao'y aking sasabihing ikaw ay dakila.
7 Ihahayag nila ang lahat ng iyong mga kabutihan,
aawitin nila nang may kagalakan ang iyong katuwiran.
8 Si Yahweh'y mapagmahal at punô ng habag,
hindi madaling magalit, ang pag-ibig ay wagas.
3 Naghahanda na silang sumalakay,
pula ang mga kalasag ng mga kawal,
at pula rin ang kanilang kasuotan.
Nagliliyab na parang apoy ang kanilang mga karwahe!
Rumaragasa ang kanilang mga kabayong pandigma.[a]
4 Ang mga karwahe'y humahagibis sa mga lansangan,
paroo't parito sa mga liwasan;
parang naglalagablab na sulo ang mga ito,
at gumuguhit na parang kidlat.
5 Pagtawag sa mga pinuno'y
nagkakandarapa sila sa paglapit.
Nagmamadali nilang tinungo ang pader na tanggulan,
upang ilagay ang pananggalang laban sa mantelet.
6 Nabuksan na ang mga pintuan sa ilog,
at ang mga tao sa palasyo ay nanginginig sa takot.
7 Ang reyna ay dinalang-bihag,
kaya't dinadagukan ng mga lingkod ang kanilang dibdib.
Sila'y nag-iiyakan, gaya ng mga kalapating nananaghoy.
8 Tulad ng tubig sa isang lawa na wasak ang pampang,
ang mga tao'y mabilis na tumatakas mula sa Nineve.
“Huminto kayo!” ang sigaw nila,
ngunit kahit isa ay wala man lang lumingon.
9 Samsamin ang pilak!
Samsamin ang ginto!
Ang lunsod ay puno ng kayamanan!
10 Wasak na ang Nineve!
Iniwan na ng mga tao at ngayo'y mapanglaw na.
Ang mga tao'y nasisindak,
nanginginig ang mga tuhod;
wala nang lakas, at putlang-putla sa takot.
11 Wala na ang lunsod na parang yungib ng mga leon,
ang dakong tirahan ng mga batang leon.
Wala na rin ang dakong pinagtataguan ng inahing leon,
ang lugar kung saan ligtas ang kanyang mga anak.
12 Pinatay na ng leon ang kanyang biktima
at nilapa ito para sa kanyang asawa at mga anak;
napuno ng nilapang hayop ang kanyang tirahan.
13 “Ako ang kalaban mo,” sabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat. “Susunugin ko ang iyong[b] mga karwahe at mamamatay sa digmaan ang mga kawal mo. Kukunin ko sa iyo ang lahat ng iyong sinamsam sa iba. Ang tinig ng iyong mga sugo ay hindi na maririnig kailanman.”
5 Subukin ninyo ang inyong mga sarili kung kayo'y namumuhay ayon sa pananampalataya. Suriin ninyo ang inyong sarili. Hindi ba ninyo nalalamang nasa inyo si Cristo Jesus? Maliban na lang kung kayo'y mga bigo sa pagsubok. 6 Umaasa akong makikita rin ninyo na hindi kami bigo. 7 Idinadalangin namin sa Diyos na sana'y huwag kayong gumawa ng masama, hindi upang palabasing kami'y tama, kundi upang magawa ninyo ang mabuti, kahit lumitaw na kami'y nabigo. 8 Sapagkat para sa katotohanan lamang ang maaari naming gawin at hindi laban sa katotohanan. 9 Kami'y nagagalak kapag kami ay mahina at kayo naman ay malakas. Kaya't idinadalangin naming kayo'y maging ganap. 10 Isinusulat ko ang mga bagay na ito habang ako'y wala pa riyan upang sa aking pagdating, hindi na kailangan pang magpakita ako ng bagsik sa paggamit ng kapangyarihang ibinigay sa akin ng Panginoon. Ang kapangyarihang ito'y ibinigay sa akin upang kayo'y tumibay at hindi upang kayo'y masira.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.