M’Cheyne Bible Reading Plan
Pinatay ang mga Anak ni Saul
21 Samantala, nagkaroon ng taggutom sa mga araw ni David, taun-taon sa loob ng tatlong taon; at nag-usisa si David sa Panginoon. At sinabi ng Panginoon, “May pagkakasala kay Saul at sa kanyang sambahayan, sapagkat kanyang ipinapatay ang mga Gibeonita.”
2 Kaya't(A) tinawag ng hari ang mga Gibeonita. Ang mga Gibeonita ay hindi mga anak ni Israel, kundi mula sa nalabi sa mga Amoreo. Bagaman ang mga anak ni Israel ay sumumpang iligtas sila, pinagsikapan ni Saul na patayin sila dahil sa kanyang sigasig para sa bayan ng Israel at Juda.
3 At sinabi ni David sa mga Gibeonita, “Ano ang gagawin ko para sa inyo? At paano ko matutubos, upang inyong mabasbasan ang pamana ng Panginoon?”
4 Sinabi ng mga Gibeonita sa kanya, “Hindi tungkol sa pilak o ginto ang namamagitan sa amin at kay Saul, o sa kanyang sambahayan. Hindi rin para sa amin na patayin ang sinumang tao sa Israel.” At kanyang sinabi, “Anumang sabihin ninyo ay aking gagawin sa inyo!”
5 Kanilang sinabi sa hari, “Ang lalaking pumuksa sa amin at nagpanukalang lipulin kami, upang huwag kaming magkaroon ng lugar sa buong nasasakupan ng Israel,
6 ay ibigay sa amin ang pito sa kanyang mga anak, upang aming ibitin sila sa harapan ng Panginoon sa Gibeon sa bundok ng Panginoon.” At sinabi ng hari, “Ibibigay ko sila.”
7 Ngunit(B) iniligtas ng hari si Mefiboset na anak ni Jonathan, na anak ni Saul, dahil sa panata ng Panginoon na namamagitan sa kanila, kina David at Jonathan na anak ni Saul.
8 Kinuha(C) ng hari ang dalawang anak ni Rispa, na anak ni Aya, na kanyang ipinanganak kay Saul, sina Armoni at Mefiboset at ang limang anak ni Mical na anak na babae ni Saul na kanyang ipinanganak kay Adriel na anak ni Barzilai, na Meholatita;
9 at kanyang ibinigay sila sa mga kamay ng mga Gibeonita at kanilang ibinitin sila sa bundok sa harapan ng Panginoon, at magkakasamang namatay ang pito. Sila'y pinatay sa mga unang mga araw ng pag-aani, sa pasimula ng pag-aani ng sebada.
10 Kumuha si Rispa na anak ni Aya ng isang magaspang na tela, at inilatag para sa kanyang sarili sa ibabaw ng bato, mula sa pasimula ng pag-aani hanggang sa ang ulan ay bumuhos mula sa langit. Hindi niya hinayaan ang mga ibon sa himpapawid na dumapo kapag araw o ang mga hayop sa parang kapag gabi.
11 Nang sabihin kay David ang ginawa ni Rispa na anak ni Aya, na babae ni Saul,
12 humayo(D) si David at kinuha ang mga buto nina Saul at Jonathan na kanyang anak sa mga lalaki ng Jabes-gilead, na siyang nagnanakaw ng mga iyon sa liwasang-bayan ng Bet-shan, sa lugar na pinagbitinan sa kanila ng mga Filisteo, nang araw na patayin ng mga Filisteo si Saul sa Gilboa.
13 Kanyang kinuha mula roon ang mga buto nina Saul at Jonathan na kanyang anak; at kanilang tinipon ang mga buto ng mga ibinitin.
14 Kanilang ibinaon ang mga buto nina Saul at Jonathan na kanyang anak sa lupain ng Benjamin sa Zela, sa libingan ni Kish na kanyang ama; at kanilang tinupad ang lahat na iniutos ng hari. Pagkatapos, ang Diyos ay tumugon sa dalangin para sa lupain.
Mga Pakikidigma Laban sa mga Filisteo
15 Ang mga Filisteo ay muling nakipagdigma sa Israel; at si David ay lumusong kasama ang kanyang mga lingkod at sila'y lumaban sa mga Filisteo; at si David ay napagod.
16 At si Isbibenob, na isa sa mga anak ng higante na ang bigat ng kanyang sibat ay tatlongdaang siklong tanso, na may bigkis ng bagong tabak ay nagpanukalang patayin si David.
17 Ngunit(E) sinaklolohan siya ni Abisai na anak ni Zeruia, at sinalakay ang Filisteo at pinatay siya. Nang magkagayo'y sumumpa sa kanya ang mga tauhan ni David, “Hindi ka na lalabas pang kasama namin sa labanan, baka mo patayin ang tanglaw ng Israel.”
18 Pagkatapos nito, muling nagkaroon ng pakikipaglaban sa mga Filisteo sa Gob; nang magkagayo'y pinatay ni Shibecai na Husatita si Saf, na isa sa mga anak ng higante.
19 Muling nagkaroon ng pakikipaglaban sa mga Filisteo sa Gob; at pinatay ni Elhanan na anak ni Jaareoregim, na taga-Bethlehem, si Goliat na Geteo, na ang puluhan ng kanyang sibat ay gaya ng panghabi ng manghahabi.
20 At muling nagkaroon ng labanan sa Gat, na roo'y may isang lalaking napakatangkad, na sa bawat kamay ay may anim na daliri, at sa bawat paa'y may anim na daliri, na dalawampu't apat ang bilang. Siya man ay mula sa mga higante.
21 Nang kanyang tuyain ang Israel, pinatay siya ni Jonathan na anak ni Shimei, na kapatid ni David.
22 Ang apat na ito ay buhat sa lahi ng higante sa Gat; at sila'y nabuwal sa pamamagitan ng kamay ni David, at ng kamay ng kanyang mga lingkod.
1 Si Pablo na apostol—hindi mula sa mga tao, o sa pamamagitan man ng tao, kundi sa pamamagitan ni Jesu-Cristo, at ng Diyos Ama, na muling bumuhay sa kanya mula sa mga patay—
2 at ang lahat ng mga kapatid na kasama ko,
Sa mga iglesya ng Galacia:
3 Sumainyo nawa ang biyaya at kapayapaang mula sa Diyos na ating Ama, at sa ating Panginoong Jesu-Cristo,
4 na nagbigay ng kanyang sarili dahil sa ating mga kasalanan, upang tayo'y kanyang mailigtas mula sa kasalukuyang masamang kapanahunan, ayon sa kalooban ng ating Diyos at Ama,
5 sumakanya ang kaluwalhatian magpakailanman. Amen.
Kaisa-isang Ebanghelyo
6 Ako'y namamangha na napakabilis ninyong iniwan siya na tumawag sa inyo sa biyaya ni Cristo at bumaling kayo sa ibang ebanghelyo.
7 Hindi sa may ibang ebanghelyo, kundi mayroong ilan na nanggugulo sa inyo at nagnanais na baluktutin ang ebanghelyo ni Cristo.
8 Subalit kahit kami, o isang anghel mula sa langit ang mangaral sa inyo ng ebanghelyo na iba sa aming ipinangaral sa inyo, ay hayaan siyang sumpain!
9 Gaya ng aming sinabi noong una, at muli kong sinasabi ngayon, kung ang sinuman ay mangaral sa inyo ng ebanghelyo na iba kaysa inyong tinanggap na ay hayaan siyang sumpain!
10 Ako ba'y naghahangad ngayon ng pagsang-ayon ng mga tao o ng Diyos? O sinisikap ko bang bigyang-lugod ang mga tao? Kung ako'y nagbibigay-lugod pa rin sa mga tao, hindi sana ako naging alipin ni Cristo.
Ang Pagkatawag kay Pablo
11 Sapagkat nais kong malaman ninyo, mga kapatid, na ang ebanghelyo na aking ipinangaral ay hindi ayon sa tao.
12 Sapagkat hindi ko ito tinanggap mula sa tao, o itinuro man sa akin, kundi sa pamamagitan ng pahayag ni Jesu-Cristo.
13 Sapagkat(A) inyong narinig ang uri ng aking dating pamumuhay sa Judaismo, kung paanong marahas kong inusig ang iglesya ng Diyos at sinikap na wasakin ito.
14 At(B) ako'y nanguna sa Judaismo nang higit kaysa marami sa mga kasing-gulang ko sa aking mga kababayan, higit na masigasig ako sa mga tradisyon ng aking mga ninuno.
15 Ngunit(C) nang malugod ang Diyos na sa akin ay nagbukod, buhat pa sa sinapupunan ng aking ina, at sa akin ay tumawag sa pamamagitan ng kanyang biyaya,
16 na ipahayag ang kanyang Anak sa akin, upang siya'y aking ipangaral sa mga Hentil; hindi ako sumangguni sa sinumang laman at dugo;
17 o nagtungo man ako sa Jerusalem sa mga apostol na una sa akin, kundi nagtungo ako sa Arabia at muli akong nagbalik sa Damasco.
18 Nang(D) makaraan ang tatlong taon, nagtungo ako sa Jerusalem upang dalawin si Cefas,[a] at namalaging kasama niya ng labinlimang araw.
19 Ngunit wala akong nakita sa mga ibang apostol, maliban kay Santiago na kapatid ng Panginoon.
20 Tungkol sa mga bagay na isinusulat ko sa inyo, sa harapan ng Diyos, hindi ako nagsisinungaling.
21 Pagkatapos ay nagtungo ako sa mga lupain ng Siria at Cilicia.
22 Ngunit hindi pa ako mukhaang nakikilala sa mga iglesya ng Judea na kay Cristo.
23 Narinig lamang nila na sinasabi, “Siya na dating umuusig sa atin ngayo'y ipinangangaral niya ang pananampalataya na dati'y sinikap niyang wasakin.”
24 At kanilang niluwalhati ang Diyos dahil sa akin.
Ang Pahayag Laban sa Hari ng Tiro
28 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na sinasabi,
2 “Anak ng tao, sabihin mo sa pinuno ng Tiro, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Sapagkat ang iyong puso ay nagmamataas,
at iyong sinabi, ‘Ako'y diyos,
ako'y nakaupo sa upuan ng mga diyos, sa pusod ng mga dagat,’
gayunman ikaw ay tao lamang, at hindi Diyos,
bagaman ginawa mo ang iyong puso
na parang puso ng Diyos.
3 Narito, ikaw ay higit na marunong kaysa kay Daniel;
walang lihim ang malilihim sa iyo;
4 sa pamamagitan ng iyong karunungan at pagkaunawa
nagkaroon ka ng mga kayamanan para sa iyong sarili,
at nakapagtipon ka ng ginto at pilak
sa iyong mga kabang-yaman;
5 sa pamamagitan ng iyong dakilang karunungan sa pangangalakal
napalago mo ang iyong kayamanan,
at ang iyong puso ay nagmataas dahil sa iyong kayamanan—
6 kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Sapagkat ginawa mo ang iyong puso
na parang puso ng Diyos,
7 kaya't ako'y magdadala ng mga dayuhan sa iyo,
ang kakilakilabot sa mga bansa;
at kanilang bubunutin ang kanilang mga tabak laban sa kagandahan ng iyong karunungan,
at kanilang durungisan ang iyong kaningningan.
8 Kanilang ibababa ka sa hukay;
at ikaw ay mamamatay ng kamatayan ng pinaslang
sa pusod ng mga dagat.
9 Sabihin mo pa kaya sa harapan nila na pumapatay sa iyo, ‘Ako'y Diyos!’
bagaman ikaw ay tao lamang at hindi Diyos,
sa kamay nila na sumusugat sa iyo?
10 Ikaw ay mamamatay ng pagkamatay ng mga hindi tuli
sa pamamagitan ng kamay ng mga dayuhan;
sapagkat ako ang nagsalita, sabi ng Panginoong Diyos.”
Ang Panaghoy sa Hari ng Tiro
11 Bukod dito'y dumating sa akin ang salita ng Panginoon, na sinasabi,
12 “Anak ng tao, managhoy ka para sa hari ng Tiro, at sabihin mo sa kanya, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Ikaw ang tatak ng kasakdalan,
punô ng karunungan, at sakdal sa kagandahan.
13 Ikaw ay nasa Eden na halamanan ng Diyos;
bawat mahahalagang bato ay iyong kasuotan,
ang sardio, topacio, diamante,
berilo, onix, jaspe,
zafiro, karbungko, at esmeralda;
at ang ginto at ang pagkayari ng iyong pandereta
at ng iyong mga plauta ay nasa iyo;
sa araw na ikaw ay lalangin
inihanda ang mga ito.
14 Inilagay kita na may pinahirang kerubin na nagbabantay;
ikaw ay nasa ibabaw ng banal na bundok ng Diyos;
ikaw ay naglalakad sa gitna ng mga batong apoy.
15 Ikaw ay sakdal sa iyong mga landas
mula sa araw na ikaw ay lalangin,
hanggang sa ang kasamaan ay matagpuan sa iyo.
16 Dahil sa karamihan ng iyong kalakal
ay napuno ka ng karahasan, at ikaw ay nagkasala;
kaya't inihagis kita bilang maruming bagay mula sa bundok ng Diyos,
at winasak kita, O tumatakip na kerubin
mula sa gitna ng mga batong apoy.
17 Ang iyong puso ay nagmataas dahil sa iyong kagandahan;
iyong pinasama ang iyong karunungan dahil sa iyong kaningningan.
Inihagis kita sa lupa;
aking inilantad ka sa harapan ng mga hari,
upang pagsawaan ka ng kanilang mga mata.
18 Sa pamamagitan ng karamihan ng iyong mga kasamaan,
sa kalikuan ng iyong pangangalakal,
iyong nilapastangan ang iyong mga santuwaryo;
kaya't ako'y naglabas ng apoy sa gitna mo;
tinupok ka niyon,
at ginawa kitang abo sa ibabaw ng lupa
sa paningin ng lahat ng nakakita sa iyo.
19 Silang lahat na nakakakilala sa iyo sa gitna ng mga bayan,
ay natigilan dahil sa iyo;
ikaw ay dumating sa isang kakilakilabot na wakas,
at ikaw ay hindi na mabubuhay pa.”
Ang Pahayag Laban sa Sidon
20 At(A) ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,
21 “Anak ng tao, iharap mo ang iyong mukha sa Sidon, at magsalita ka ng propesiya laban sa kanya,
22 at iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
‘Narito, ako'y laban sa iyo, O Sidon,
at aking ipahahayag ang aking kaluwalhatian sa gitna mo.
At kanilang malalaman na ako ang Panginoon,
kapag ako'y naglapat ng hatol sa kanya,
at aking ipahayag ang aking kabanalan sa kanya.
23 Sapagkat ako'y magpapadala sa kanya ng salot
at dugo sa kanyang mga lansangan;
at ang mga pinatay ay mabubuwal sa gitna niya,
sa pamamagitan ng tabak na nakaumang sa kanya sa lahat ng panig,
at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.
24 “At tungkol sa sambahayan ni Israel, hindi na magkakaroon pa ng tinik o dawag na mananakit sa kanila sa alinman sa nasa palibot nila na nakitungo sa kanila na may paglait. At kanilang malalaman na ako ang Panginoong Diyos.
Pagpapalain ang Israel
25 “Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Kapag aking tinipon ang sambahayan ni Israel mula sa mga bayan na kanilang pinangalatan, at aking ipahayag ang aking kabanalan sa kanila sa paningin ng mga bansa, sila nga'y magsisitahan sa kanilang sariling lupain na aking ibinigay sa aking lingkod na si Jacob.
26 At sila'y maninirahang tiwasay doon, at sila'y magtatayo ng mga bahay, at magtatanim ng ubasan. Sila'y maninirahang tiwasay, kapag ako'y naglapat ng mga hatol sa lahat nilang kalapit-bayan na nakitungo sa kanila na may paglait. At kanilang malalaman na ako ang Panginoon nilang Diyos.”
Sa Punong Mang-aawit: ayon kay Jedutun. Salmo ni Asaf.
77 Ang aking tinig ay papailanglang sa Diyos,
at ako'y dadaing ng malakas;
ang aking tinig ay papailanglang sa Diyos,
at papakinggan niya ako.
2 Hinahanap ko ang Panginoon sa araw ng aking kaguluhan;
sa gabi'y nakaunat ang aking kamay, at hindi nangangalay;
ang kaluluwa ko'y tumatangging mabigyang kaaliwan.
3 Naaalala ko ang Diyos, at ako'y nababalisa;
nang ako'y nagdaramdam, ang diwa ko'y nanlulupaypay. (Selah)
4 Pinigilan mong magsara ang talukap ng aking mga mata,
ako'y totoong naguguluhan at hindi ako makapagsalita.
5 Ginugunita ko ang mga unang araw,
ang mga taóng nagdaan.
6 Sa gabi'y nakikipag-usap ako sa aking puso;
ako'y magbubulay-bulay sa aking puso at ang aking diwa ay magsisiyasat.
7 “Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailanman?
At hindi na ba muling masisiyahan?
8 Ang kanya bang tapat na pag-ibig ay huminto na magpakailanman?
Ang kanya bang mga pangako sa lahat ng panahon ay nawakasan?
9 Nakalimot na ba ang Diyos na maging mapagbiyaya?
Sa kanya bang galit ay isinara niya ang kanyang awa? (Selah)
10 At aking sinabi, “Ipinaghihinagpis ko
na ang kanang kamay ng Kataas-taasan ay nagbago.”
11 Aking gugunitain ang mga gawa ng Panginoon;
oo, aking aalalahanin ang mga kahanga-hangang gawa mo noong unang panahon.
12 Ako'y magbubulay-bulay sa lahat mong mga gawa,
at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.
13 Ang iyong daan, O Diyos, ay banal.
Sinong diyos ang dakila na gaya ng aming Diyos?
14 Ikaw ang Diyos na gumagawa ng mga kababalaghan,
na nagpahayag ng iyong kalakasan sa gitna ng mga bayan.
15 Tinubos mo ng iyong kamay ang iyong bayan,
ang mga anak ni Jacob at ni Jose. (Selah)
16 Nang makita ka ng tubig, O Diyos;
nang makita ka ng tubig, sila'y natakot:
oo, ang kalaliman ay nanginig.
17 Ang alapaap ay nagbuhos ng tubig;
nagpakulog ang himpapawid,
ang mga palaso mo ay humagibis sa bawat panig.
18 Ang tunog ng iyong kulog ay nasa ipu-ipo;
pinagliwanag ng mga kidlat ang daigdig;
ang lupa ay nanginig at nayanig.
19 Ang daan mo'y nasa dagat,
ang landas mo'y nasa malalaking tubig;
gayunman ang bakas mo'y hindi nakita.
20 Iyong pinatnubayan ang iyong bayan na parang kawan
sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001