Book of Common Prayer

Одговор на молитви

¹³ Ова ви го напишав за да знаете дека вие што верувате во името на Божјиот Син имате вечен живот. ¹⁴ Заради тоа ние имаме доверба во Бог и знаеме дека кога молиме нешто што е во согласност со Неговата волја, Тој ќе ни го исполни. ¹⁵ Знаеме дека кога се молиме Тој не слуша и сигурни сме дека на нашите молитви ќе добиеме одговор.

¹⁶ Ако некој од вас гледа дека некој христијанин прави грев што не е за смрт, нека се помоли и Бог ќе му даде живот на оној што згрешил. Ова се однесува на гревови што не се смртоносни. Постои и смртоносен грев и јас не велам дека треба да се молите за оние што го извршиле тој грев. ¹⁷ Секоја неправедност е грев, но секој грев не е смртоносен.

¹⁸ Знаеме дека ниедно Божјо чедо не продолжува постојано да греши, бидејќи Божјиот Син^[a] го чува и Ѓаволот не може да допре до него.

¹⁹ Ние, христијаните, знаеме дека потекнуваме од Бог, а световните луѓе се под власта на Ѓаволот. ²⁰ Знаеме и дека Божјиот Син дојде и ни даде разум за да Го препознаеме вистинскиот Бог. Затоа ние сме во единство со вистинскиот Бог и со Неговиот Син, Исус Христос. Тој е вистинскиот Бог, Тој е вечниот живот.

²¹ Чеда Божји, чувајте се од идоли^[b]!

Исус ги повикува првите ученици

(Матеј 4:18-22; Марко 1:16-20) 5 Еднаш, Исус стоеше на брегот на Генисаретското Езеро^[a], а луѓето се туркаа кон Него за да ја слушаат Божјата порака. ² Тој здогледа две бротчиња извлечени на брегот. Рибарите беа излегле да ги чистат своите мрежи. ³ Исус влезе во едно од бротчињата, кое му припаѓаше на Симон^[b], и го замоли малку да го оттурне од брегот. Потоа Исус седна на бротчето и започна да го поучува народот.

⁴ Кога заврши со говорот, Исус му рече на Симон: „Одвеслај понатаму, во подлабока вода, и фрлете ги мрежите.“ ⁵ Но Симон Му одговори: „Господару, цела ноќ се трудевме и ништо не уловивме; но штом Ти заповедаш, ќе ги фрлиме мрежите.“ ⁶ Кога ги спуштија мрежите уловија толку многу риби, што речиси им се искинаа мрежите. ⁷ Ги повикаа другарите од другото бротче да дојдат да им помогнат. Тие дојдоа и ги наполнија двете бротчиња со толку риби, што бротчињата речиси потонаа. ⁸ Гледајќи го ова, Симон Петар падна пред Исуса на колена и рече: „Оди си од мене, Господе; јас сум грешен човек!“ ⁹ Зашто, голем страв ги беше зафатил и него и оние што беа со него, поради случката со уловените риби. ¹⁰ Истото важеше и за другарите на Симон: Јаков и Јован - синови на Завдај. Исус му одговори на Симона: „Не плаши се! Отсега ќе одиш по луѓе, а не по риби.“ ¹¹ Тогаш тие ги извлекоа бротчињата на копното, оставија сe и станаа Исусови следбеници.