Book of Common Prayer

¹⁹ Така ќе знаеме дека сме на страната на вистината, и ќе ја имаме неопходната увереност кога ќе застанеме пред Бог. ²⁰ Па и кога нашата совест не обвинува, да не забораваме дека Бог е над нашата совест и дека Тој знае се.

²¹ Драги мои, кога имаме чиста совест можеме да пристапиме пред Бог со увереност. ²² Се што ќе побараме од Него, ќе добиеме, ако се држиме до Неговите заповеди и го правиме она што е во согласност со Неговата волја. ²³ А Божјата заповед е да веруваме во Неговиот Син Исус Христос и да се сакаме еден со друг. Така ни заповеда и Исус. ²⁴ Оние што се придржуваат до Божјите заповеди живеат во нераскинливо заедништво со Бог и Тој трајно живее во нив. Како знаеме дека Бог живее во нас? Доказ за тоа е Светиот Дух што ни го даде Христос.

Вистинскиот и лажниот дух

4 Драги мои, не верувајте му на секој што тврди дека во себе го има Божјиот Дух. Проверувајте дали духот што е во нив е од Бога, бидејќи по светот се појавија многу лажни пророци. ² Вака ќе проверите дали некој во себе го има Божјиот Дух: ако проповеда дека Исус Христос дојде во човечко тело, тој е од Бога. ³ Секој што не Му оддава признание на Исус, не е од Бога, туку е од Антихристот. За Антихристот сте слушнале дека ќе дојде. Тој е веќе присутен во светот.

⁴ Чеда мои, вие Му припаѓате на Бог и веќе ги победивте овие непријатели. Божјиот Дух што е во вас е посилен од духот што е во световните луѓе. ⁵ Тие луѓе му припаѓаат на овој свет. Световно зборуваат и светот ги слуша. ⁶ Ние, пак, Му припаѓаме на Бог. Тие што Го знаат Бога, не слушаат, а тие што не се на Божја страна, не не слушаат. Така распознаваме дали некој е со Духот на вистината или со духот на заблудата.

Почеток на Христовата служба

(Матеј 4:12-17; Марко 1:14-15) ¹⁴ Тогаш Исус се врати во Галилеја, исполнет со силата на Светиот Дух. Набргу Тој стана познат по целиот крај. ¹⁵ Тој поучуваше по синагогите^[a] и сите Го фалеа.

¹⁶ Потоа Исус се врати во Назарет, каде што беше пораснал и, како што имаше обичај, во саботата дојде во синагогата. Таму стана да чита од Светото Писмо. ¹⁷ Му ја подадоа книгата на пророкот Исаија, а Тој ја отвори на местото каде што е напишано^[b] следново:

¹⁸ „Врз Мене почива Духот на Господ,

зашто Тој Ме назначи^[c] да им ја донесам

Радосната вест на бедните,

¹⁹ да им навестам ослободување на заробените,

да им го вратам видот на слепите,

да ги ослободам угнетените,

да го прогласам времето на Господовата благонаклоност.“

²⁰ Потоа ја затвори книгата, му ја врати на служителот и седна. Погледите на сите присутни во синагогата беа вперени во Него, ²¹ па Тој им се обрати: „Делот од Светото Писмо што го чувте, се исполни денес.“

²² Тој остави силен впечаток кај сите и тие се восхитуваа на љубезните зборови што излегуваа од Неговата уста, па се прашуваа: „Зар Овој не е синот на Јосиф?“ ²³ Тој им рече: „Вие сигурно би ми ја цитирале поговорката: ,Докторе, исцели се самиот себе!‘, а потоа би барале од Мене да го направам и овде, каде што пораснав, она што сте слушнале дека го направив во Кафарнаум. ²⁴ Но вистина е дека ниту еден пророк не добива признание во своето место на живеење.

²⁵ Еве ја вистината: иако имаше многу гладни вдовици во Израел, во времето на пророкот Илија, кога три и пол години владееше суша по целата земја, ²⁶ сепак, Илија не беше испратен кај ниедна од Израел, туку кај една вдовица во Царфат^[d], во Сидонската земја. ²⁷ Имаше и многу лепрозни во Израел, во времето на пророкот Елиша, но ниту еден од нив не беше исцелен, туку само Нааман, кој беше од Сирија.“

²⁸ Кога присутните во синагогата го слушнаа тоа, многу се разлутија; ²⁹ па станаа и Го исфрлија Исуса од градот и Го однесоа на врвот од ридот на кој се наоѓаше градот, со намера да Го турнат во бездна. ³⁰ Но Тој успеа да се спровре низ толпата народ и си отиде.