Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
94 परमेश्वरा, तू लोकांना शासन करणारा देव आहेस.
असा तू देव आहेस जो येतो आणि लोकांसाठी शासन आणतो.
2 तू संपूर्ण पृथ्वीचा न्यायाधीश आहेस.
गर्विष्ठ दुष्ट माणसांना योग्य अशी शिक्षा दे.
3 परमेश्वरा, दुष्ट लोक किती काळ मजा करीत राहाणार आहेत?
परमेश्वरा किती काळ?
4 आणखी किती काळ हे गुन्हेगार त्यांनी केलेल्या
गुन्ह्यांबद्दल गौरवोद्गार काढणार आहेत?
5 परमेश्वरा, ते तुझ्या माणसांना त्रास देतात.
त्यांनी तुझ्या माणसांना यातना भोगायला लावल्या.
6 ते दुष्ट लोक विधवांना आणि आपल्या देशात आलेल्या परकीयांना ठार मारतात.
ते अनाथ मुलांचा खून करतात.
7 आणि ते म्हणतात की या वाईट गोष्टी करताना परमेश्वर त्यांना बघत नाही.
ते म्हणतात की जे काही घडते आहे ते इस्राएलाच्या देवाला माहीत नाही.
8 तुम्ही दुष्ट लोक, मूर्ख आहात.
तुम्ही तुमचा धडा कधी शिकणार?
तुम्ही वाईट लोक किती मूर्ख आहात!
तुम्ही समजण्याचा प्रयत्न केलाच पाहिजे.
9 देवानेच आपले कान केलेत
तेव्हा त्यालाही कान असलेच पाहिजेत
आणि जे काही घडते ते तो ऐकू शकतो.
देवानेच आपले डोळे केलेत.
तेव्हा त्यालाही डोळे असलेच पाहिजेत
आणि जे काही घडते ते तो पाहू शकतो.
10 देव त्या लोकांना शिस्त लावेल.
देव लोकांना काय करायचे ते शिकवेल.
11 लोक काय विचार करतात ते देवाला माहीत असते.
लोक म्हणजे वाऱ्याचा झोत आहे हे देवाला माहीत आहे.
12 परमेश्वर ज्या माणसाला शिस्त लावेल तो सुखी होईल.
देव त्या माणसाला जगण्याचा योग्यमार्ग शिकवेल.
13 देवा, तू त्या माणसाला संकटात शांत राहाण्यास शिकवशील.
तू त्या माणसाला वाईट लोक थडग्यात जाईपर्यंत शांत राहाण्यास मदत करशील.
14 परमेश्वर त्याच्या माणसांना सोडून जाणार नाही.
तो त्याच्या माणसांना मदत केल्याशिवाय सोडून जाणार नाही.
15 न्याय प्रस्थापित होईल आणि तो न्यायीपणा आणेल आणि
नंतर प्रामाणिक आणि चांगले लोक तेथे येतील.
16 वाईट लोकांशी लढायला मला कोणीही मदत केली नाही.
वाईट कृत्य करणाऱ्या लोकांशी लढण्यासाठी माझ्या बरोबरीने कोणीही उभे राहिले नाही.
17 आणि जर परमेश्वराने मला मदत केली
नसतीतर मी मेलो असतो.
18 मी पडायला आलेलो आहे हे मला माहीत आहे,
पण परमेश्वराने त्याच्या भक्तांना आधार दिला.
19 मी खूप चिंताग्रस्त आणि उदास होतो.
परंतु परमेश्वरा, तू माझे सांत्वन केलेस.
20 देवा, तू दुष्ट न्यायाधीशांना मदत करीत नाहीस.
ते वाईट न्यायाधीश कायद्याचा दुरुपयोग करुन लोकांचे आयुष्य कठीण करतात.
21 ते न्यायाधीश चांगल्या माणसांवर हल्ला करतात.
ते निरपराधी लोक अपराधी आहेत असे म्हणतात आणि त्यांना ठार मारतात.
22 परंतु परमेश्वर माझी उंच पर्वतावरची सुरक्षित जागा आहे.
देव माझा खडक माझी सुरक्षित जागा आहे.
23 देव त्या दुष्ट न्यायाधीशांना त्यांनी केलेल्या वाईटकृत्याबद्दल शिक्षा करेल.
त्यांनी पाप केले म्हणून देव त्यांचा नाश करेल.
परमेश्वर आपला देव त्या दुष्ट न्यायाधीशांचा सर्वनाश करेल.
अवर्षण आणि तोतये संदेष्टे
14 अवर्षणाबद्दल यिर्मयाला परमेश्वराने पुढील संदेश दिला.
2 “यहूदा हे राष्ट्र, मेलेल्या लोकांकरिता आक्रंदत आहे.
यहूदाच्या शहरामधील लोक अधिकाधिक क्षीण होत चालले आहेत
ते जमिनीवर पडून आहेत.
यरुशलेमधील लोक देवाकडे मदतीसाठी टाहो फोडत आहेत.
3 नेते मंडळी आपल्या नोकरांना पाणी आणण्यासाठी पाठवितात.
नोकर पाण्याच्या टाक्यांकडे जातात,
पण त्यांना थोडेसुद्धा पाणी मिळत नाही.
त्यामुळे त्यांना रिकामी भांडी घेऊन परत यावे लागते.
म्हणून ते लज्जित व खजील होऊन आपले चेहरे झाकून घेतात.
4 कोठेही पाऊस न पडल्यामुळे कोणीही पिकांसाठी
जमिनीची मशागत करीत नाही. [a]
शेतकरी हवालदिल झाले आहेत त्यामुळे
त्यांनी आपले चेहरे झाकून घेतले आहेत.
5 कोठेही गवत नसल्यामुळे हरीणी आपल्या नवजात पाडसाला एकटेच सोडून देते.
6 उघड्या डोंगरावर उभी राहून,
जंगली गाढवे कोल्ह्यांप्रमाणे हवा हुंगतात.
पण त्यांना कोठेही काहीही खाण्यालायक दिसत नाही.
कारण खाण्यालायक एकही झुडूप शिल्लक नाही.
देवाकडून मदत मिळावी म्हणून प्रार्थना
7 “या गोष्टींना आम्हीच जबाबदार आहोत, हे आम्हाला माहीत आहे.
आम्ही आमच्याच पापाचे भोग भोगत आहोत.
परमेश्वरा, तुझे नाव राखण्यासाठी आम्हाला मदत कर.
कारण आम्ही तुझ्याशी खूप वेळा प्रतारणा केली, हे आम्हाला कबूल आहे.
आम्ही तुझ्याशी पापाचरण केले,
8 देवा, तू इस्राएलचे आशास्थान आहेस.
संकटकाळी तू इस्राएलला वाचवितोस.
पण, आता, तू, फक्त रात्री मुक्काम करुन पुढे
जाणाऱ्या प्रवाशासारखा वाटतोस.
9 अचानकपणे हल्ला झाल्यावर चकित झालेल्या माणसाप्रमाणे तू वाटतोस.
कोणालाही वाचविण्यास असमर्थ असलेल्या हतबल सैनिकासारखा तू दिसतोस.
पण परमेश्वरा, तू आमच्याबरोबर आहेस.
आम्ही तुझ्या नावाने ओळखले जातो तेव्हा आम्हाला मदत न करता जाऊ नकोस.”
यहुदासाठी देवाचा संदेश
10 यहूदाच्या लोकांबद्दल देवाचे म्हणणे असे आहे: “यहूदाच्या लोकांना माझा त्याग करणे आवडते. माझा त्याग करण्यास ते मागेपुढे पाहत नाहीत. तेव्हा आता परमेश्वर त्यांचा स्वीकार करणार नाही. तो त्यांची दुष्कृत्ये लक्षात ठेवून त्यांच्या पापांबद्दल त्यांना शिक्षा करील.”
17 “यिर्मया, यहूदाच्या लोकांना
माझा संदेश सांग:
‘माझ्या डोळ्यांत अश्रू दाटून आलेत.
माझ्या कुमारी मुलीसाठी मी रात्रंदिवस अव्याहतपणे आक्रोश करीन.
माझ्या लोकांसाठी मी न थांबता आक्रोश करीन. का?
कारण कोणीतरी त्यांच्यावर वार करुन त्यांना चिरडले आहे.
ते लोक गंभीररीत्या जखमी झाले आहेत.
18 मी जर त्या देशात गेलो,
तर मला तलवारीने मारले गेलेले लोक दिसतील.
मी जर शहरात गेलो,
तर मला सर्वत्र दौर्बल्य आढळेल.
कारण लोकांच्याजवळ अन्न नाही.
याजकांना आणि संदेष्ट्यांना परदेशात नेले आहे.’”
19 “परमेश्वरा, तू यहूदाला पूर्णपणे त्याज्य ठरविले आहेस का?
सियोनचा तुला तिरस्कार वाटतो का?
आमची स्थिती परत न सुधारण्याइतके तू आमचे नुकसान केले आहेस.
तू असे का केलेस?
आम्हाला शांती पाहिजे होती.
पण आमच्या वाट्याला काहीच चांगले आले नाही.
जखमा भरुन येण्याची आम्ही आशा केली,
पण आमच्या वाट्याला फक्त भीती आली.
20 परमेश्वरा, आम्ही पापी आहोत, ह्याची आम्हाला जाणीव आहे.
आमच्या पूर्वजांनी दुष्कृत्ये केली.
आम्ही तुझे अपराध केले.
21 परमेश्वरा, तुझ्या नावाचा लौकिक राखण्याकरिता,
आम्हाला दूर लोटू नकोस तुझ्या वैभवशाली सिंहासनाचा मान राख.
आमच्याशी केलेला करार आठव.
त्या कराराचा भंग करु नकोस.
22 परदेशातील मूर्तींत पाऊस पाडण्याचे सामर्थ्य नाही.
पावसाच्या सरी पाडण्याची ताकद आकाशात नाही.
तूच एक आमचे आशास्थान आहेस.
या सर्व गोष्टी करणारा तूच एकमेव आहेस.”
तुमचा विश्वास ढळू देऊ नका(A)
31 “शिमोना, शिमोना, ऐक! सैतानाने तुम्हांला गव्हासारखे चाळावे म्हणून मागितले आहे. 32 परंतु शिमोना, तुझा विश्वास ढळू नये, म्हणून मी तुझ्यासाठी प्रार्थना कसून केली आहे आणि तू पुन्हा माझ्याकडे वळलास म्हणजे तुझ्या भावांस स्थिर कर.”
33 परंतु शिमोन पेत्र त्याला म्हणाला, “प्रभु, मी तुझ्याबरोबर तुरुंगात जाण्यासाठी व मरण्यासाठी तयार आहे.”
मी येशूला ओळखतो असे म्हणण्याची पेत्राला भीति वाटते(A)
54 त्यांनी त्याला अटक केली व ते त्याला मुख्य याजकाच्या घरी घेऊन गेले. पण पेत्र दुरुन त्यांच्या मागे चालला. 55 त्यांनी अंगणाच्या मध्यभागी विस्तव पेटविला, आणि त्याच्याभोवती बसले. पेत्रही त्यांच्यात बसला. 56 एका दासीने तेथे त्याला विस्तवाच्या उजेडात बसलेले पाहिले. तिने त्याच्याकडे निरखून पाहिले आणि ती म्हणाली, “हा मनुष्यही त्याच्याबरोबर होता.”
57 पेत्र ते नाकारुन म्हणाला, “बाई, मी त्याला ओळखत नाही!” 58 थोड्या वेळानंतर दुसऱ्या मनुष्याने त्याला पाहिले आणि म्हणाला, “तू सुद्धा त्यांच्यापैकी एक आहेस!”
पण पेत्र म्हणाला, “गृहस्था, मी नाही!”
59 नंतर सुमारे एक तास झाल्यावर आणखी एक जण ठामपणे म्हणाला, “खात्रीने हा मनुष्यसुद्धा त्याच्याबरोबर होता, कारण हा गालीलाचा आहे.”
60 परंतु पेत्र म्हणाला, “गृहस्था तू काय बोलतोस ते मला कळत नाही!”
तो बोलत असताना त्याच क्षणी कोंबडा आरवला. 61 आणि प्रभुने वळून पेत्राकडे पाहिले. पेत्राला प्रभूने उच्चारलेले वाक्य आठवले. “आज कोंबडा आरवण्यापूर्वी तू तीन वेळा मला नाकारशील,” असे सांगितलेले त्याला आठवले. 62 मग तो बाहेर गेला आणि अतिदु:खाने रडला.
2006 by World Bible Translation Center