Chronological

111 Molwch yr Arglwydd. Clodforaf yr Arglwydd â’m holl galon, yng nghymanfa y rhai uniawn, ac yn y gynulleidfa. ² Mawr yw gweithredoedd yr Arglwydd, wedi eu ceisio gan bawb a’u hoffant. ³ Gogoniant a harddwch yw ei waith ef; a’i gyfiawnder sydd yn parhau byth. ⁴ Gwnaeth gofio ei ryfeddodau: graslon a thrugarog yw yr Arglwydd. ⁵ Rhoddodd ymborth i’r rhai a’i hofnant ef: efe a gofia ei gyfamod yn dragywydd. ⁶ Mynegodd i’w bobl gadernid ei weithredoedd, i roddi iddynt etifeddiaeth y cenhedloedd. ⁷ Gwirionedd a barn yw gweithredoedd ei ddwylo ef: ei holl orchmynion ydynt sicr: ⁸ Wedi eu sicrhau byth ac yn dragywydd, a’u gwneuthur mewn gwirionedd ac uniawnder. ⁹ Anfonodd ymwared i’w bobl: gorchmynnodd ei gyfamod yn dragwyddol: sancteiddiol ac ofnadwy yw ei enw ef. ¹⁰ Dechreuad doethineb yw ofn yr Arglwydd: deall da sydd gan y rhai a wnânt ei orchmynion ef: y mae ei foliant ef yn parhau byth.

112 Molwch yr Arglwydd. Gwyn ei fyd y gŵr a ofna yr Arglwydd, ac sydd yn hoffi ei orchmynion ef yn ddirfawr. ² Ei had fydd gadarn ar y ddaear: cenhedlaeth y rhai uniawn a fendithir. ³ Golud a chyfoeth fydd yn ei dŷ ef: a’i gyfiawnder sydd yn parhau byth. ⁴ Cyfyd goleuni i’r rhai uniawn yn y tywyllwch: trugarog, a thosturiol, a chyfiawn, yw efe. ⁵ Gŵr da sydd gymwynasgar, ac yn rhoddi benthyg: wrth farn y llywodraetha efe ei achosion. ⁶ Yn ddiau nid ysgogir ef byth: y cyfiawn fydd byth mewn coffadwriaeth. ⁷ Nid ofna efe rhag chwedl drwg: ei galon sydd ddi‐sigl, yn ymddiried yn yr Arglwydd. ⁸ Ategwyd ei galon: nid ofna efe, hyd oni welo ei ewyllys ar ei elynion. ⁹ Gwasgarodd, rhoddodd i’r tlodion; a’i gyfiawnder sydd yn parhau byth; ei gorn a ddyrchefir mewn gogoniant. ¹⁰ Yr annuwiol a wêl hyn, ac a ddigia; efe a ysgyrnyga ei ddannedd, ac a dawdd ymaith: derfydd am ddymuniad y rhai annuwiol.

113 Molwch yr Arglwydd. Gweision yr Arglwydd, molwch, ie, molwch enw yr Arglwydd. ² Bendigedig fyddo enw yr Arglwydd o hyn allan ac yn dragywydd. ³ O godiad haul hyd ei fachludiad, moliannus yw enw yr Arglwydd. ⁴ Uchel yw yr Arglwydd goruwch yr holl genhedloedd; a’i ogoniant sydd goruwch y nefoedd. ⁵ Pwy sydd fel yr Arglwydd ein Duw ni, yr hwn sydd yn preswylio yn uchel, ⁶ Yr hwn a ymddarostwng i edrych y pethau yn y nefoedd, ac yn y ddaear? ⁷ Efe sydd yn codi’r tlawd o’r llwch, ac yn dyrchafu’r anghenus o’r domen, ⁸ I’w osod gyda phendefigion, ie, gyda phendefigion ei bobl. ⁹ Yr hwn a wna i’r amhlantadwy gadw tŷ, a bod yn llawen fam plant. Canmolwch yr Arglwydd.

114 Pan aeth Israel o’r Aifft, tŷ Jacob oddi wrth bobl anghyfiaith; ² Jwda oedd ei sancteiddrwydd, ac Israel ei arglwyddiaeth. ³ Y môr a welodd hyn, ac a giliodd; yr Iorddonen a drodd yn ôl. ⁴ Y mynyddoedd a neidiasant fel hyrddod, a’r bryniau fel ŵyn defaid. ⁵ Beth ddarfu i ti, O fôr, pan giliaist? tithau Iorddonen, paham y troaist yn ôl? ⁶ Paham, fynyddoedd, y neidiech fel hyrddod? a’r bryniau fel ŵyn defaid? ⁷ Ofna, di ddaear, rhag yr Arglwydd, rhag Duw Jacob: ⁸ Yr hwn sydd yn troi y graig yn llyn dwfr, a’r gallestr yn ffynnon dyfroedd.

115 Nid i ni, O Arglwydd, nid i ni, ond i’th enw dy hun dod ogoniant, er mwyn dy drugaredd, ac er mwyn dy wirionedd. ² Paham y dywedai y cenhedloedd, Pa le yn awr y mae eu Duw hwynt? ³ Ond ein Duw ni sydd yn y nefoedd: efe a wnaeth yr hyn a fynnodd oll. ⁴ Eu delwau hwy ydynt o aur ac arian, gwaith dwylo dynion. ⁵ Genau sydd iddynt, ond ni lefarant; llygaid sydd ganddynt, ond ni welant: ⁶ Y mae clustiau iddynt, ond ni chlywant; ffroenau sydd ganddynt, ond ni aroglant: ⁷ Dwylo sydd iddynt, ond ni theimlant; traed sydd iddynt, ond ni cherddant; ni leisiant chwaith â’u gwddf. ⁸ Y rhai a’u gwnânt ydynt fel hwythau, a phob un a ymddiriedo ynddynt. ⁹ O Israel, ymddiried di yn yr Arglwydd: efe yw eu porth a’u tarian. ¹⁰ Tŷ Aaron, ymddiriedwch yn yr Arglwydd: efe yw eu porth a’u tarian. ¹¹ Y rhai a ofnwch yr Arglwydd, ymddiriedwch yn yr Arglwydd: efe yw eu porth a’u tarian. ¹² Yr Arglwydd a’n cofiodd ni: efe a’n bendithia: bendithia efe dŷ Israel; bendithia efe dŷ Aaron. ¹³ Bendithia efe y rhai a ofnant yr Arglwydd, fychain a mawrion. ¹⁴ Yr Arglwydd a’ch chwanega chwi fwyfwy, chwychwi a’ch plant hefyd. ¹⁵ Bendigedig ydych chwi gan yr Arglwydd, yr hwn a wnaeth nef a daear. ¹⁶ Y nefoedd, ie, y nefoedd ydynt eiddo yr Arglwydd: a’r ddaear a roddes efe i feibion dynion. ¹⁷ Y meirw ni foliannant yr Arglwydd, na’r neb sydd yn disgyn i ddistawrwydd. ¹⁸ Ond nyni a fendithiwn yr Arglwydd o hyn allan ac yn dragywydd. Molwch yr Arglwydd.

116 Da gennyf wrando o’r Arglwydd ar fy llef, a’m gweddïau. ² Am ostwng ohono ei glust ataf, am hynny llefaf dros fy nyddiau arno ef. ³ Gofidion angau a’m cylchynasant, a gofidiau uffern a’m daliasant: ing a blinder a gefais. ⁴ Yna y gelwais ar enw yr Arglwydd; Atolwg, Arglwydd, gwared fy enaid. ⁵ Graslon yw yr Arglwydd, a chyfiawn; a thosturiol yw ein Duw ni. ⁶ Yr Arglwydd sydd yn cadw y rhai annichellgar: tlodais, ac efe a’m hachubodd. ⁷ Dychwel, O fy enaid, i’th orffwysfa; canys yr Arglwydd fu dda wrthyt. ⁸ Oherwydd i ti waredu fy enaid oddi wrth angau, fy llygaid oddi wrth ddagrau, a’m traed rhag llithro. ⁹ Rhodiaf o flaen yr Arglwydd yn nhir y rhai byw. ¹⁰ Credais, am hynny y lleferais: cystuddiwyd fi yn ddirfawr. ¹¹ Mi a ddywedais yn fy ffrwst, Pob dyn sydd gelwyddog. ¹² Beth a dalaf i’r Arglwydd, am ei holl ddoniau i mi? ¹³ Ffiol iachawdwriaeth a gymeraf, ac ar enw yr Arglwydd y galwaf. ¹⁴ Fy addunedau a dalaf i’r Arglwydd, yn awr yng ngŵydd ei holl bobl ef. ¹⁵ Gwerthfawr yng ngolwg yr Arglwydd yw marwolaeth ei saint ef. ¹⁶ O Arglwydd, yn ddiau dy was di ydwyf fi; dy was di ydwyf fi, mab dy wasanaethwraig: datodaist fy rhwymau. ¹⁷ Aberthaf i ti aberth moliant; a galwaf ar enw yr Arglwydd. ¹⁸ Talaf fy addunedau i’r Arglwydd, yn awr yng ngŵydd ei holl bobl, ¹⁹ Yng nghynteddoedd tŷ yr Arglwydd, yn dy ganol di, O Jerwsalem. Molwch yr Arglwydd.

117 Molwch yr Arglwydd, yr holl genhedloedd: clodforwch ef, yr holl bobloedd. ² Oherwydd ei drugaredd ef tuag atom ni sydd fawr: a gwirionedd yr Arglwydd a bery yn dragywydd. Molwch yr Arglwydd.

118 Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw: oherwydd ei drugaredd a bery yn dragywydd. ² Dyweded Israel yr awr hon, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ³ Dyweded tŷ Aaron yn awr, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ⁴ Yn awr dyweded y rhai a ofnant yr Arglwydd, fod ei drugaredd ef yn parhau yn dragywydd. ⁵ Mewn ing y gelwais ar yr Arglwydd; yr Arglwydd a’m clybu, ac a’m gosododd mewn ehangder. ⁶ Yr Arglwydd sydd gyda mi, nid ofnaf: beth a wna dyn i mi? ⁷ Yr Arglwydd sydd gyda mi ymhlith fy nghynorthwywyr: am hynny y caf weled fy ewyllys ar fy nghaseion. ⁸ Gwell yw gobeithio yn yr Arglwydd, nag ymddiried mewn dyn. ⁹ Gwell yw gobeithio yn yr Arglwydd, nag ymddiried mewn tywysogion. ¹⁰ Yr holl genhedloedd a’m hamgylchynasant: ond yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹¹ Amgylchynasant fi; ie, amgylchynasant fi: ond yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹² Amgylchynasant fi fel gwenyn; diffoddasant fel tân drain: oherwydd yn enw yr Arglwydd mi a’u torraf hwynt ymaith. ¹³ Gan wthio y gwthiaist fi, fel y syrthiwn: ond yr Arglwydd a’m cynorthwyodd. ¹⁴ Yr Arglwydd yw fy nerth a’m cân; ac sydd iachawdwriaeth i mi. ¹⁵ Llef gorfoledd a iachawdwriaeth sydd ym mhebyll y cyfiawn: deheulaw yr Arglwydd sydd yn gwneuthur grymuster. ¹⁶ Deheulaw yr Arglwydd a ddyrchafwyd: deheulaw yr Arglwydd sydd yn gwneuthur grymuster. ¹⁷ Ni byddaf farw, ond byw; a mynegaf weithredoedd yr Arglwydd. ¹⁸ Gan gosbi y’m cosbodd yr Arglwydd: ond ni’m rhoddodd i farwolaeth. ¹⁹ Agorwch i mi byrth cyfiawnder: af i mewn iddynt, a chlodforaf yr Arglwydd. ²⁰ Dyma borth yr Arglwydd; y rhai cyfiawn a ânt i mewn iddo. ²¹ Clodforaf di; oherwydd i ti fy ngwrando, a’th fod yn iachawdwriaeth i mi. ²² Y maen a wrthododd yr adeiladwyr, a aeth yn ben i’r gongl. ²³ O’r Arglwydd y daeth hyn; hyn oedd ryfedd yn ein golwg ni. ²⁴ Dyma y dydd a wnaeth yr Arglwydd; gorfoleddwn a llawenychwn ynddo. ²⁵ Atolwg, Arglwydd, achub yn awr: atolwg, Arglwydd pâr yn awr lwyddiant. ²⁶ Bendigedig yw a ddêl yn enw yr Arglwydd: bendithiasom chwi o dŷ yr Arglwydd. ²⁷ Duw yw yr Arglwydd, yr hwn a lewyrchodd i ni: rhwymwch yr aberth â rhaffau, hyd wrth gyrn yr allor. ²⁸ Fy Nuw ydwyt ti, a mi a’th glodforaf: dyrchafaf di, fy Nuw. ²⁹ Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw: oherwydd yn dragywydd y pery ei drugaredd ef.