Chronological

95 Deuwch, canwn i’r Arglwydd: ymlawenhawn yn nerth ein hiechyd. ² Deuwn ger ei fron ef â diolch: canwn yn llafar iddo â salmau. ³ Canys yr Arglwydd sydd Dduw mawr, a Brenin mawr goruwch yr holl dduwiau. ⁴ Yr hwn y mae gorddyfnderau y ddaear yn ei law, ac uchelderau y mynyddoedd yn eiddo. ⁵ Y môr sydd eiddo, ac efe a’i gwnaeth: a’i ddwylo a luniasant y sychdir. ⁶ Deuwch, addolwn, ac ymgrymwn: gostyngwn ar ein gliniau gerbron yr Arglwydd ein Gwneuthurwr. ⁷ Canys efe yw ein Duw ni; a ninnau ŷm bobl ei borfa, a defaid ei law. Heddiw, os gwrandewch ar ei leferydd, ⁸ Na chaledwch eich calonnau, megis yn yr ymrysonfa, fel yn nydd profedigaeth yn yr anialwch: ⁹ Pan demtiodd eich tadau fi, y profasant fi, ac y gwelsant fy ngweithredoedd. ¹⁰ Deugain mlynedd yr ymrysonais â’r genhedlaeth hon, a dywedais, Pobl gyfeiliornus yn eu calon ydynt hwy, ac nid adnabuant fy ffyrdd: ¹¹ Wrth y rhai y tyngais yn fy llid, na ddelent i’m gorffwysfa.

97 Yr Arglwydd sydd yn teyrnasu; gorfoledded y ddaear: llawenyched ynysoedd lawer. ² Cymylau a thywyllwch sydd o’i amgylch ef: cyfiawnder a barn yw trigfa ei orseddfainc ef. ³ Tân a â allan o’i flaen ef, ac a lysg ei elynion o amgylch. ⁴ Ei fellt a lewyrchasant y byd: y ddaear a welodd, ac a grynodd. ⁵ Y mynyddoedd a doddasant fel cwyr o flaen yr Arglwydd, o flaen Arglwydd yr holl ddaear. ⁶ Y nefoedd a fynegant ei gyfiawnder ef, a’r holl bobl a welant ei ogoniant. ⁷ Gwaradwydder y rhai oll a wasanaethant ddelw gerfiedig, y rhai a ymffrostiant mewn eilunod: addolwch ef, yr holl dduwiau. ⁸ Seion a glywodd, ac a lawenychodd; a merched Jwda a orfoleddasant, oherwydd dy farnedigaethau di, O Arglwydd. ⁹ Canys ti, Arglwydd, wyt oruchel goruwch yr holl ddaear: dirfawr y’th ddyrchafwyd goruwch yr holl dduwiau. ¹⁰ Y rhai a gerwch yr Arglwydd, casewch ddrygioni: efe sydd yn cadw eneidiau ei saint; efe a’u gwared o law y rhai annuwiol. ¹¹ Heuwyd goleuni i’r cyfiawn, a llawenydd i’r rhai uniawn o galon. ¹² Y rhai cyfiawn, llawenychwch yn yr Arglwydd; a moliennwch wrth goffadwriaeth ei sancteiddrwydd ef.

Salm.

98 Cenwch i’r Arglwydd ganiad newydd: canys efe a wnaeth bethau rhyfedd: ei ddeheulaw a’i fraich sanctaidd a barodd iddo fuddugoliaeth. ² Hysbysodd yr Arglwydd ei iachawdwriaeth: datguddiodd ei gyfiawnder yng ngolwg y cenhedloedd. ³ Cofiodd ei drugaredd a’i wirionedd i dŷ Israel: holl derfynau y ddaear a welsant iachawdwriaeth ein Duw ni. ⁴ Cenwch yn llafar i’r Arglwydd, yr holl ddaear: llefwch, ac ymlawenhewch, a chenwch. ⁵ Cenwch i’r Arglwydd gyda’r delyn; gyda’r delyn, a llef salm. ⁶ Ar utgyrn a sain cornet, cenwch yn llafar o flaen yr Arglwydd y Brenin. ⁷ Rhued y môr a’i gyflawnder; y byd a’r rhai a drigant o’i fewn. ⁸ Cured y llifeiriaint eu dwylo; a chydganed y mynyddoedd ⁹ O flaen yr Arglwydd; canys y mae yn dyfod i farnu y ddaear: efe a farna y byd â chyfiawnder, a’r bobloedd ag uniondeb.

99 Yr Arglwydd sydd yn teyrnasu; cryned y bobloedd: eistedd y mae rhwng y ceriwbiaid; ymgynhyrfed y ddaear. ² Mawr yw yr Arglwydd yn Seion, a dyrchafedig yw efe goruwch yr holl bobloedd. ³ Moliannant dy enw mawr ac ofnadwy; canys sanctaidd yw. ⁴ A nerth y Brenin a hoffa farn: ti a sicrhei uniondeb, barn a chyfiawnder a wnei di yn Jacob. ⁵ Dyrchefwch yr Arglwydd ein Duw, ac ymgrymwch o flaen ei ystôl draed ef: canys sanctaidd yw. ⁶ Moses ac Aaron ymhlith ei offeiriaid ef; a Samuel ymysg y rhai a alwant ar ei enw: galwasant ar yr Arglwydd, ac efe a’u gwrandawodd hwynt. ⁷ Llefarodd wrthynt yn y golofn gwmwl: cadwasant ei dystiolaethau, a’r ddeddf a roddodd efe iddynt. ⁸ Gwrandewaist arnynt, O Arglwydd ein Duw: Duw oeddit yn eu harbed, ie, pan ddielit am eu dychmygion. ⁹ Dyrchefwch yr Arglwydd ein Duw, ac ymgrymwch ar ei fynydd sanctaidd: canys sanctaidd yw yr Arglwydd ein Duw.