Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

¹ યહોવાનો આભાર માનો; કારણકે તે ભલા છે
    તેમનો સાચો પ્રેમ સદાય રહે છે.
² ઇસ્રાએલના પ્રજાજનો, તેમની સ્તુતિ કરો આ શબ્દોથી,
    “તેમની કૃપા સદાય રહે છે.”

¹⁷ હું મરીશ નહિ પણ હું જીવતો રહીશ;
    અને યહોવાએ કરેલા સર્વ કાર્યોને ઉચ્ચારીશ.
¹⁸ યહોવાએ મને ભારે શિક્ષા કરી,
    પણ તેણે મને મૃત્યુને સ્વાધીન કર્યો નથી.
¹⁹ ન્યાયીપણાનું પ્રવેશદ્વાર ઉઘાડો, હું તેમા થઇને જઇશ;
    અને યહોવાનો આભાર માનીશ.
²⁰ એ દ્વાર યહોવાની સમક્ષ જવાનું છે;
    યહોવાનો ભય રાખનાર ન્યાયીઓ તેમાં જશે.
²¹ હે યહોવા, તમે મારી પ્રાર્થનાનો જવાબ આપ્યો છે;
    અને મારો ઉદ્ધાર કર્યો છે, હું તમારો આભાર માનું છું.

²² જે પથ્થરને ઘર બાંધનારાઓએ નકાર્યો હતો;
    તે જ ખૂણાનો મુખ્ય પથ્થર થયો છે.
²³ આ કાર્ય તો યહોવાથી થયું છે;
    આપણી દ્રૃષ્ટિમાં તે આશ્ચર્યકારક છે.
²⁴ યહોવાએ આપણને આ દિવસ આપ્યો છે;
    આપણે તેમાં આનંદોત્સવ કરીએ.

⁶ “યહોવા! તમાંરો જમણો હાથ, પરાક્રમે મહિમાંવાન છે.
    હે યહોવા! તમાંરા જમણા હાથે શત્રુઓને છિન્ન ભિન્ન કર્યા.
⁷ તારી શ્રેષ્ઠતાના માંહાત્મ્યથી,
    જે તારી સામે થયા તેનો નાશ કર્યો.
તારા ક્રોધે તેમને ઘાસના
    પૂળાની જેમ બાળી નાખ્યા.
⁸ યહોવા, તેં ક્રોધથી ફૂકેલા પવનથી ઊભા ઢગલા થઈ ગયા સાગરજળ.
    મોજાઓ જે હતા ઉછળતા અને વહેતા ઊભા અધવચ ભીત થઈ;
સાગરની જેમ પાતાળની વચ્ચે;
    તે સમયે સાગરજળ ભેગા થયા.

⁹ “શત્રુ મનમાં બબડે છે,
    ‘હું પકડીશ પાછળ પડી,
    અને હું તેમનું ધન સધળુ લઈશ.
    હું બધું જ માંરી તરવાર વડે લઈ જઈશ.
    હું માંરે માંટે બધુંજ રાખીશ.’
¹⁰ પરંતુ યહોવા! એક માંત્ર પ્રબળ ફૂંક લગાવીને
    તમે મધદરિયે, સમાંવી લીઘા.
પ્રચંડ મહા જળરાશિમાં, સૌ સીસાની જેમ ડુબ્યા.

¹¹ “હે યહોવા, કોણ છે
તમાંરા જેવો બીજો દેવ?
    છે કોણ તમાંરા જેવું પરમપવિત્ર મહિમાંવાન?
    તમાંરા જેવા ચમત્કાર કોણ કરી શકે?
    સ્તોત્રોમાં ભયજનક પરાક્રમ કરનાર, કોણ છે?
¹² પૃથ્વી તેઓને તત્કાળ ગળી ગઈ,
    જયાં તેં કેવળ જમણો હાથ ઊંચો કર્યો.
¹³ યહોવા, તમે તમાંરા લોકોને છોડાવ્યા,
    તમાંરા પ્રેમ અને કરુણાથી તમે એમને
તમાંરા બાહુબળના પરાક્રમે;
    તમાંરા પવિત્ર રોચક ધામમાં લઈ આવ્યા.

¹⁴ “પ્રજા આ સાંભળી કંપીને ગભરાઈ,
    સહુ પલેશેથવાસીઓ ભયથી ગભરાય છે.
¹⁵ અદોમના સરદારો તે સમયે ભયભીત થયા,
    મોઆબના શક્તિશાળી અને પરાક્રમી પુરુષો ધ્રૂજે છે;
    એ બધાં કનાનવાસીઓ પણ હિંમત હારે;
માંથાં પર ભયના ઓળા ભારે ઊતરતાં જોઈ,
¹⁶ તેઓ ઉપર ભય અને ત્રાસ આવી પડયા,
    તમાંરા બાહુબળે સ્તબ્ધ બની પથ્થર જેવા થયા,
અને તું જ છોડાવી લાવ્યો, ઊભા એટલામાં;
    એ ‘યહોવા’ સમૂહમાં તારી પ્રજા ચાલી જાય.
¹⁷ જયાં તમાંરો આવાસ છે, લોકોને એ પર્વત પર તમાંરી પાસે લઈ જાય;
    જે જગ્યા તમે સિંહાસન માંટે તૈયાર કરી ત્યાં તેમને વસવાટ કરવા દેશો.
    હે માંલિક, ત્યાં તમે મંદિર તમાંરું બાંધશો!

¹⁸ “યહોવા, તમાંરું રાજ સદાસર્વકાળ અમર તપશે.”