Old/New Testament
Awit Punebre para sa Tiro
27 Bukod dito'y ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,
2 “At ikaw, anak ng tao, managhoy ka para sa Tiro;
3 at sabihin mo sa Tiro na naninirahan sa pasukan sa dagat, ang mangangalakal ng mga bansa sa maraming pulo, ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“O Tiro, sinabi mo,
‘Ako'y sakdal sa kagandahan.’
4 Ang iyong mga hangganan ay nasa kalaliman ng mga dagat;
ginawang sakdal ang iyong kagandahan ng iyong mga tagapagtayo.
5 Ang lahat mong mga tabla
ay mula sa mga puno ng abeto na mula sa Senir;
sila'y nagsikuha ng sedro mula sa Lebanon,
upang gumawa ng palo para sa iyo.
6 Ginawa nilang iyong mga sagwan
ang mga ensina sa Basan;
kanilang ginawang mga bangko
ang mga puno ng pino mula sa mga pulo ng Chittim na balot ng garing.
7 Pinong telang lino na may burda mula sa Ehipto
ang iyong layag
na nagsisilbing iyong watawat;
kulay asul at ube mula sa mga pulo ng Elisha
ang iyong karang.
8 Ang mga naninirahan sa Sidon at Arvad
ay iyong mga tagasagwan;
ang iyong mga pantas na lalaki, O Tiro, ay nasa iyo,
sila ang iyong mga piloto.
9 Ang matatanda sa Gebal at ang kanyang mga pantas na lalaki ay nasa iyo,
na inaayos ang iyong mga dugtungan;
ang lahat ng sasakyan sa dagat at lahat ng mga tauhan nito ay nasa iyo,
upang ipangalakal ang iyong paninda.
10 “Ang Persia, Lud, at Put ay nasa iyong hukbo bilang iyong mga mandirigma. Kanilang ibinitin ang kalasag at helmet sa iyo; binigyan ka nila ng kariktan.
11 Ang mga lalaki ng Arvad at ang iyong hukbo ay nasa ibabaw ng iyong mga pader sa palibot, at ang mga lalaki ng Gamad ay nasa iyong mga muog. Kanilang isinabit ang kanilang mga kalasag sa iyong mga kuta sa palibot; kanilang pinasakdal ang iyong kagandahan.
12 “Ang Tarsis ay nangalakal sa iyo dahil sa napakalaki mong kayamanan na iba't-ibang uri; ang pilak, bakal, lata, at tingga, ay ipinagpalit nila sa iyong mga kalakal.
13 Ang Javan, Tubal, at Meshec ay nakipagkalakalan sa iyo; kanilang ipinagpalit ang mga tao at ang mga sisidlang tanso sa iyong mga kalakal.
14 Ipinagpalit ng Bet-togarmah sa iyong mga kalakal ang kanilang mga kabayo at mga kabayong pandigma at mga mola.
15 Ang mga tao sa Dedan ay nakipangalakal sa iyo. Ang maraming pulo ay naging iyong tanging pamilihan. Kanilang dinala bilang kabayaran ang mga sungay na garing at ebano.
16 Nakipagkalakalan sa iyo ang Aram dahil sa dami ng iyong mga paninda. Sila'y nakikipagpalitan sa iyong mga kalakal ng mga esmeralda, kulay-ube, bagay na may burda, pinong telang lino, koral, at mga rubi.
17 Nakipagkalakalan sa iyo ang lupain ng Juda at Israel. Sila'y nakikipagpalitan sa iyong mga kalakal ng trigo, olibo, pulot, langis, at balsamo.
18 Nakipagkalakalan sa iyo ang Damasco dahil sa dami ng iyong mga paninda, dahil sa napakalaki mong kayamanan na iba't ibang uri; alak ng Helbon, at maputing lana.
19 Nakikipagpalitan ang Vedan at Javan sa iyong mga kalakal ng sinulid na lana; ng pundidong bakal, kasia, at ng kalamo.
20 Nakipagkalakalan sa iyo ang Dedan ng telang upuan para sa pangangabayo.
21 Ang Arabia at lahat ng prinsipe ng Kedar ay naging iyong mga mamimili ng mga kordero, mga lalaking tupa, at mga kambing. Sa mga ito'y nakipagkalakalan sila sa iyo.
22 Ang mga mangangalakal ng Seba at Raama ay nakipagkalakalan sa iyo. Kanilang ipinagpalit sa iyong mga kalakal ang pinakamabuting uri ng lahat ng pabango, at lahat ng mahahalagang bato at ginto.
23 Ang Haran, Canneh, at Eden, Ashur at ang Chilmad ay nakipagkalakalan sa iyo.
24 Ang mga ito ay nakipagkalakalan sa iyo ng mga piling pananamit, mga damit na kulay asul at may burda, at mga alpombrang may kulay na natatalian ng mga sintas at ginawang matibay. Sa mga ito'y nakipagkalakalan sila sa iyo.
25 Ang(A) mga sasakyan sa Tarsis ay naglakbay para sa iyong kalakal.
“Kaya't ikaw ay napuno at naging totoong maluwalhati
sa kalagitnaan ng mga dagat.
26 Dinala ka ng iyong mga mananagwan
sa malawak na dagat.
Winasak ka ng hanging silangan
sa kalagitnaan ng dagat.
27 Ang iyong kayamanan, ang iyong mga kalakal, ang iyong paninda,
ang iyong mga mananagwan, at ang iyong mga piloto,
ang iyong mga taga-ayos ng dugtong, at ang tagapagtinda ng iyong mga kalakal,
at ang lahat mong mandirigma na nasa iyo,
at ang lahat ng pangkat
na nasa gitna mo,
ay lulubog sa kalagitnaan ng dagat
sa araw ng iyong pagkawasak.
28 Sa lakas ng sigaw ng iyong mga piloto,
ang mga nayon ay nayayanig,
29 at pababa sa kanilang mga sasakyan
ay dumating ang lahat ng humahawak sa sagwan.
Ang mga marino at lahat ng mga piloto ng dagat
ay nakatayo sa pampang,
30 at tumataghoy nang malakas sa iyo
at umiiyak na mainam.
Binuhusan nila ng alabok ang kanilang mga ulo,
at naglubalob sa mga abo;
31 nagpakalbo sila dahil sa iyo,
at nagbigkis ng sako,
at kanilang iniyakan ka na may kapaitan ng kaluluwa,
at matinding pananangis.
32 Bukod dito sa kanilang pagtangis ay nananaghoy sila para sa iyo,
at tinangisan ka:
‘Sino ang kagaya ng Tiro
na tulad niyang tahimik sa gitna ng dagat?
33 Kapag ang iyong mga kalakal ay dumating mula sa mga dagat,
iyong binubusog ang maraming bayan;
iyong pinayaman ang mga hari sa lupa
ng karamihan ng iyong mga kayamanan at mga kalakal.
34 Ngayo'y nawasak ka sa karagatan,
sa kalaliman ng mga tubig;
ang iyong kalakal at ang lahat mong mga tauhan
ay lumubog na kasama mo.
35 Lahat ng naninirahan sa mga pulo
ay natitigilan dahil sa iyo;
at ang kanilang mga hari ay tunay na natakot,
sila'y nabagabag sa kaanyuan.
36 Pinagsutsutan ka ng mga mangangalakal sa gitna ng mga bayan;
ikaw ay dumating sa isang kakilakilabot na wakas,
at hindi ka na mabubuhay pa magpakailanman.’”
Ang Pahayag Laban sa Hari ng Tiro
28 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na sinasabi,
2 “Anak ng tao, sabihin mo sa pinuno ng Tiro, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Sapagkat ang iyong puso ay nagmamataas,
at iyong sinabi, ‘Ako'y diyos,
ako'y nakaupo sa upuan ng mga diyos, sa pusod ng mga dagat,’
gayunman ikaw ay tao lamang, at hindi Diyos,
bagaman ginawa mo ang iyong puso
na parang puso ng Diyos.
3 Narito, ikaw ay higit na marunong kaysa kay Daniel;
walang lihim ang malilihim sa iyo;
4 sa pamamagitan ng iyong karunungan at pagkaunawa
nagkaroon ka ng mga kayamanan para sa iyong sarili,
at nakapagtipon ka ng ginto at pilak
sa iyong mga kabang-yaman;
5 sa pamamagitan ng iyong dakilang karunungan sa pangangalakal
napalago mo ang iyong kayamanan,
at ang iyong puso ay nagmataas dahil sa iyong kayamanan—
6 kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Sapagkat ginawa mo ang iyong puso
na parang puso ng Diyos,
7 kaya't ako'y magdadala ng mga dayuhan sa iyo,
ang kakilakilabot sa mga bansa;
at kanilang bubunutin ang kanilang mga tabak laban sa kagandahan ng iyong karunungan,
at kanilang durungisan ang iyong kaningningan.
8 Kanilang ibababa ka sa hukay;
at ikaw ay mamamatay ng kamatayan ng pinaslang
sa pusod ng mga dagat.
9 Sabihin mo pa kaya sa harapan nila na pumapatay sa iyo, ‘Ako'y Diyos!’
bagaman ikaw ay tao lamang at hindi Diyos,
sa kamay nila na sumusugat sa iyo?
10 Ikaw ay mamamatay ng pagkamatay ng mga hindi tuli
sa pamamagitan ng kamay ng mga dayuhan;
sapagkat ako ang nagsalita, sabi ng Panginoong Diyos.”
Ang Panaghoy sa Hari ng Tiro
11 Bukod dito'y dumating sa akin ang salita ng Panginoon, na sinasabi,
12 “Anak ng tao, managhoy ka para sa hari ng Tiro, at sabihin mo sa kanya, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Ikaw ang tatak ng kasakdalan,
punô ng karunungan, at sakdal sa kagandahan.
13 Ikaw ay nasa Eden na halamanan ng Diyos;
bawat mahahalagang bato ay iyong kasuotan,
ang sardio, topacio, diamante,
berilo, onix, jaspe,
zafiro, karbungko, at esmeralda;
at ang ginto at ang pagkayari ng iyong pandereta
at ng iyong mga plauta ay nasa iyo;
sa araw na ikaw ay lalangin
inihanda ang mga ito.
14 Inilagay kita na may pinahirang kerubin na nagbabantay;
ikaw ay nasa ibabaw ng banal na bundok ng Diyos;
ikaw ay naglalakad sa gitna ng mga batong apoy.
15 Ikaw ay sakdal sa iyong mga landas
mula sa araw na ikaw ay lalangin,
hanggang sa ang kasamaan ay matagpuan sa iyo.
16 Dahil sa karamihan ng iyong kalakal
ay napuno ka ng karahasan, at ikaw ay nagkasala;
kaya't inihagis kita bilang maruming bagay mula sa bundok ng Diyos,
at winasak kita, O tumatakip na kerubin
mula sa gitna ng mga batong apoy.
17 Ang iyong puso ay nagmataas dahil sa iyong kagandahan;
iyong pinasama ang iyong karunungan dahil sa iyong kaningningan.
Inihagis kita sa lupa;
aking inilantad ka sa harapan ng mga hari,
upang pagsawaan ka ng kanilang mga mata.
18 Sa pamamagitan ng karamihan ng iyong mga kasamaan,
sa kalikuan ng iyong pangangalakal,
iyong nilapastangan ang iyong mga santuwaryo;
kaya't ako'y naglabas ng apoy sa gitna mo;
tinupok ka niyon,
at ginawa kitang abo sa ibabaw ng lupa
sa paningin ng lahat ng nakakita sa iyo.
19 Silang lahat na nakakakilala sa iyo sa gitna ng mga bayan,
ay natigilan dahil sa iyo;
ikaw ay dumating sa isang kakilakilabot na wakas,
at ikaw ay hindi na mabubuhay pa.”
Ang Pahayag Laban sa Sidon
20 At(B) ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,
21 “Anak ng tao, iharap mo ang iyong mukha sa Sidon, at magsalita ka ng propesiya laban sa kanya,
22 at iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
‘Narito, ako'y laban sa iyo, O Sidon,
at aking ipahahayag ang aking kaluwalhatian sa gitna mo.
At kanilang malalaman na ako ang Panginoon,
kapag ako'y naglapat ng hatol sa kanya,
at aking ipahayag ang aking kabanalan sa kanya.
23 Sapagkat ako'y magpapadala sa kanya ng salot
at dugo sa kanyang mga lansangan;
at ang mga pinatay ay mabubuwal sa gitna niya,
sa pamamagitan ng tabak na nakaumang sa kanya sa lahat ng panig,
at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.
24 “At tungkol sa sambahayan ni Israel, hindi na magkakaroon pa ng tinik o dawag na mananakit sa kanila sa alinman sa nasa palibot nila na nakitungo sa kanila na may paglait. At kanilang malalaman na ako ang Panginoong Diyos.
Pagpapalain ang Israel
25 “Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Kapag aking tinipon ang sambahayan ni Israel mula sa mga bayan na kanilang pinangalatan, at aking ipahayag ang aking kabanalan sa kanila sa paningin ng mga bansa, sila nga'y magsisitahan sa kanilang sariling lupain na aking ibinigay sa aking lingkod na si Jacob.
26 At sila'y maninirahang tiwasay doon, at sila'y magtatayo ng mga bahay, at magtatanim ng ubasan. Sila'y maninirahang tiwasay, kapag ako'y naglapat ng mga hatol sa lahat nilang kalapit-bayan na nakitungo sa kanila na may paglait. At kanilang malalaman na ako ang Panginoon nilang Diyos.”
Ang Pahayag Laban sa Ehipto
29 Nang(C) ikalabindalawang araw ng ikasampung buwan ng ikasampung taon, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,
2 “Anak ng tao, iharap mo ang iyong mukha laban kay Faraon na hari ng Ehipto, at magsalita ka ng propesiya laban sa kanya, at laban sa buong Ehipto.
3 Magsalita ka, at iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Diyos:
“Narito, ako'y laban sa iyo,
Faraong hari ng Ehipto,
ang malaking dragon na nakahiga sa
gitna ng kanyang mga ilog,
na nagsasabi, ‘Ang Nilo ko ay aking sarili,
at ako ang gumawa nito!’
4 Maglalagay ako ng mga pangbingwit sa iyong mga panga,
at aking padidikitin ang isda ng iyong mga ilog sa iyong mga kaliskis;
at iaahon kita mula sa gitna ng iyong mga ilog,
na kasama ng lahat ng isda ng iyong mga ilog
na dumidikit sa iyong mga kaliskis.
5 At ikaw ay aking itatapon sa ilang,
ikaw at ang lahat ng isda sa iyong mga ilog;
ikaw ay mabubuwal sa parang;
at hindi titipunin, at ililibing.
Ibinigay kita bilang pagkain sa mga hayop sa lupa,
at sa mga ibon sa himpapawid.
6 “At(D) malalaman ng lahat ng naninirahan sa Ehipto na ako ang Panginoon. Sapagkat sila'y naging tukod na tambo sa sambahayan ni Israel;
7 nang kanilang hawakan ka sa iyong kamay, iyong binali at winasak ang kanilang mga balikat. Nang sila'y sumandal sa iyo, iyong binalian at pinanginig ang lahat nilang mga balakang.
8 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Narito, dadalhan kita ng tabak, at aking ihihiwalay sa iyo ang tao at hayop.
9 Ang lupain ng Ehipto ay magiging giba at sira; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon. “Sapagkat iyong[a] sinabi, ‘Ang Nilo ay akin, at ako ang gumawa nito;’
10 kaya't narito, ako'y laban sa iyo at sa iyong mga sapa, at aking lubos na gigibain at sisirain ang lupain ng Ehipto, mula sa Migdol hanggang Syene, hanggang sa hangganan ng Etiopia.
11 Walang paa ng tao na daraan doon, o paa man ng hayop na daraan doon. Ito'y hindi tatahanan sa loob ng apatnapung taon.
12 Aking gagawing wasak ang lupain ng Ehipto sa gitna ng mga lupaing wasak; at ang kanyang mga lunsod sa gitna ng mga bansang giba ay magiging sira sa loob ng apatnapung taon. Aking pangangalatin ang mga Ehipcio sa gitna ng mga bansa, at aking pagwawatak-watakin sila sa mga lupain.
13 “Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Sa katapusan ng apatnapung taon ay aking titipunin ang mga Ehipcio mula sa mga bayan na kanilang pinangalatan;
14 at aking ibabalik uli ang kapalaran ng Ehipto, at aking ibabalik sila sa lupain ng Patros, sa lupain na kanilang pinagmulan; at sila doo'y magiging isang mababang kaharian.
15 Siya'y magiging pinakamababa sa mga kaharian; at hindi na muling matataas pa nang higit kaysa mga bansa. At gagawin ko silang napakaliit na anupa't hindi na sila mamumuno sa mga bansa.
16 At ito ay hindi na muling aasahan pa ng sambahayan ni Israel, na nagpapaalala ng kanilang kasamaan, nang sila'y humingi sa kanila ng tulong. At kanilang malalaman na ako ang Panginoong Diyos.”
Masasakop ang Ehipto
17 Nang unang araw ng unang buwan ng ikadalawampu't pitong taon, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,
18 “Anak ng tao, pinapagtrabaho nang mabigat ni Nebukadnezar na hari ng Babilonia ang kanyang kawal laban sa Tiro. Bawat ulo ay kinalbo, at lahat ng balikat ay napaltos; gayunma'y wala siyang nakuhang anuman o ang kanyang hukbo man mula sa Tiro upang ipambayad sa paglilingkod na kanyang ipinaglingkod laban doon.
19 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Diyos: Narito, aking ibibigay ang lupain ng Ehipto kay Nebukadnezar na hari ng Babilonia, at dadalhin niya ang kanyang kayamanan. Kanyang sasamsaman ito at iyon ang magiging upa para sa kanyang hukbo.
20 Ibinigay ko sa kanya ang lupain ng Ehipto bilang ganti sa kanya dahil sa kanyang ipinaglingkod, sapagkat sila'y gumawa para sa akin, sabi ng Panginoong Diyos.
21 “Sa araw na iyon, aking palilitawin ang isang sungay upang umusli sa sambahayan ni Israel, at aking bubuksan ang iyong mga labi sa gitna nila. Kanilang malalaman na ako ang Panginoon.”
Dalisay na Pamumuhay ng Mag-asawa
3 Gayundin(A) naman, kayong mga asawang babae, pasakop kayo sa inyu-inyong sariling asawa, kahit na ang ilan sa kanila ay hindi sumusunod sa salita, upang mahikayat nang walang salita sa pamamagitan ng ugali ng kani-kanilang asawang babae;
2 kapag nakikita nila ang dalisay at magalang ninyong pag-uugali.
3 Ang(B) inyong kagayakan ay huwag maging panlabas na pagpapahiyas ng buhok, at pagsusuot ng ginto, o pagbibihis ng maringal na damit.
4 Sa halip, ay ang panloob na pagkatao na may kagandahang walang paglipas, ng isang mahinhin at maamong espiritu na napakahalaga sa paningin ng Diyos.
5 Sapagkat nang unang panahon ay ganito ginayakan ng mga banal na babae na umaasa sa Diyos ang kanilang sarili, at sila'y nagpasakop sa kani-kanilang mga asawa,
6 tulad(C) nang pagsunod ni Sarah kay Abraham, na kanyang tinawag na panginoon. At kayo ngayon ay mga anak niya kung gumagawa kayo ng mabuti, at hindi kayo natatakot sa anumang pananakot.
7 Gayundin(D) naman kayong mga lalaki, maging mapagbigay kayo sa inyu-inyong mga asawa sa inyong pagsasama, na binibigyan ng karangalan ang babae bilang isang mas marupok na sisidlan, yamang sila man ay tagapagmana rin ng biyaya ng buhay, upang walang makahadlang sa inyong mga panalangin.
Pagdurusa Dahil sa Paggawa ng Mabuti
8 Katapus-tapusan, magkaisa kayong lahat sa pag-iisip, maging madamayin, mapagmahal sa mga kapatid, mababait at may mapagpakumbabang pag-iisip.
9 Huwag ninyong gantihan ng masama ang masama, o ng pag-alipusta ang pag-alipusta, kundi ng pagpapala; sapagkat ukol dito kayo'y tinawag, upang kayo'y magmana ng pagpapala.
10 Sapagkat,(E)
“Ang nagmamahal sa buhay,
at nais makakita ng mabubuting araw,
ay magpigil ng kanyang dila sa masama,
at ang kanyang mga labi ay huwag magsalita ng daya,
11 lumayo siya sa masama at gumawa ng kabutihan;
hanapin niya ang kapayapaan, at ito'y lakaran.
12 Sapagkat ang mga mata ng Panginoon ay nasa mga matuwid,
at ang kanyang mga tainga ay bukas sa kanilang mga panalangin.
Ngunit ang mukha ng Panginoon ay laban sa mga gumagawa ng masama.”
13 At sino ang gagawa ng masama sa inyo kung kayo'y masigasig sa paggawa ng mabuti?
14 Subalit(F) magdusa man kayo ng dahil sa katuwiran ay mapapalad kayo. Huwag kayong matakot sa kanilang pananakot, ni mabahala,
15 kundi(G) sa inyong mga puso ay pakabanalin ninyo si Cristo bilang Panginoon. Lagi kayong maging handa na ipagtanggol sa bawat taong humihingi sa inyo ng katuwiran ang tungkol sa pag-asang nasa inyo,
16 ngunit gawin ito nang may kaamuan at paggalang.[a] Ingatan ninyong malinis ang budhi, upang kapag kayo ay inalipusta, ang mga nagsasalita ng laban sa inyong mabuting paraan ng pamumuhay kay Cristo ay mapahiya.
17 Sapagkat mas mabuting magdusa dahil sa paggawa ng mabuti kung iyon ay kalooban ng Diyos, kaysa magdusa dahil sa paggawa ng masama.
18 Sapagkat si Cristo man ay minsang nagdusa[b] dahil sa mga kasalanan, ang isang matuwid dahil sa mga di-matuwid, upang kayo[c] ay madala niya sa Diyos. Siya ay pinatay sa laman, ngunit binuhay sa espiritu;
19 sa gayundin, siya ay pumunta at nangaral sa mga espiritung nasa bilangguan,
20 na(H) noon ay mga suwail, nang ang Diyos ay matiyagang naghintay noong mga araw ni Noe, habang ginagawa ang daong, na noon ay kakaunti, samakatuwid ay walong kaluluwa, ang naligtas sa pamamagitan ng tubig.
21 At ang bautismo, na siyang kalarawan nito, ang nagliligtas sa inyo ngayon, hindi sa pag-aalis ng karumihan ng laman, kundi bilang paghiling sa Diyos ng isang malinis na budhi, sa pamamagitan ng muling pagkabuhay ni Jesu-Cristo,
22 na umakyat sa langit at nasa kanan ng Diyos, na ipinasakop sa kanya ang mga anghel, ang mga kapamahalaan at ang mga kapangyarihan.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001