Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 118 Psalm
1 Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.
2 Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.
15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.
18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.
19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.
20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.
21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.
22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.
23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.
24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.
50 En dit saj ekj ju, Breeda, daut Fleesch en Bloot kjenne Gott sien rikj nich oawe, en Fedoawness kaun uk nich daut oawe waut nich fekome kaun.
51 Kjikjt! ekj saj ju en Jeheemnes: wie woare nich aule ennschlope, wie woare oba aule je-endat woare,
52 enn eene Moment, enn en Uagablikj, wan dee latste Trommpeet blose woat; dan dee Trommpeet woat blose, en dee Doodes woare oppstone oonfewaest, en wie sele je-endat woare.
53 Dan dit Fewaeslijet mott daut auntrakje daut nich fewaeslich es, en dit Stoawlijet mott daut auntrakje daut nich stoawe kaun.
54 En wan dit Fedoawness daut auntrakje woat daut nich fedoawe kaun, en dit Stoawlijet daut woat auntrakje daut nich stoawe kaun, dan woatet soo senne ausset jeschraewe steit: "De Siech haft daen Doot oppjeschlukt.
55 O Doot! wua es dien Siech? Doot! wua es dien Stachel?
56 Nu, Sind es daem Doot sien Stachel, en daut Jesats es de Sind siene Krauft.
57 Oba Gott sie jedankt dee onns daen Siech jejaeft haft derch onns Herr Jesus Christus.
58 Doaromm, miene leefsta Breeda, stot faust, oonbewaeacht, naemt emma too enn daem Herr siene Oabeit, wiel jie weete daut june Oabeit em Herr nich fejaefs es.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer