Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 118 Psalm
1 Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.
2 Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.
15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.
18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.
19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.
20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.
21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.
22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.
23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.
24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.
35 Oba eenje woare saje: "Woo woare dee Doodes oppstone? en waut fonn Lief woare dee habe?
36 Du Noa! waut du seist, woat nich tom laewe kome want daut nich eascht stoaft; en waut du seist, es nich daut Lief waut nohaea woat senne, oba en noaktjet Kuarn, daut mucht Weit senne, oda wautemma.
38 Oba Gott jeft daut en Lief so aus hee daut wel, en to en jiedet Soot sien eajnet Lief.
39 Aulet Fleesch es nich aewareenet Fleesch, oba eene Sort es fonn Mensche, en noch eene Sort Fleesch fonn Teare, en noch eene sort Fleesch fonn Faeajel, en noch eene fonn Fesch.
40 En doa sent himlische Kjarpa, en doa sent irdische Kjarpa; oba dee himlische Kjarpa aeare Harlichkjeit es aundasch aus dee irdische Kjarpa aeare Harlichkjeit.
41 Doa es eene Harlichkjeit fonne Sonn, en doa es ne aundre Harlichkjeit fonne Mon, en noch ne aundre Harlichkjeit fonn Stearns; en dan uk een Stearn haft ne aundre Harlichkjet aus en aundret.
42 Soo esset uk met daut oppstone fom Doot: daut woat jeseit en Fedoawness, daut steit opp enn onnfedoawness;
43 daut woat enn Onnea jeseit, daut steit opp enn Harlichkjeit: daut woat jeseit enn Schwakheit, daut steit opp enn Krauft;
44 daut woat jeseit en natearliche Lief, daut steit opp en jeistlicha Lief.
45 Soo auset uk jeschraewe steit: Dee easchta Maun Adam wea ne laewendje Seel; dee latsta Adam wea en Jeist dee Laewe jeft.
46 Oba dee jeislicha Lief wea nich eascht, oba eascht dee nateralicha, en dan dee jeislicha.
47 Dee easchta wea fonne Ead, irdisch; dee tweeda Maun es fom Himel.
48 Soo aus dee Maun fonne Ead, so sent uk dee, dee fonne ead kome; so aus dee himlischa Maun, soo sent uk dee, dee fom Himel sent.
49 En so aus wie daut Bilt fonn daem irdischa droage, so woa wie uk daut Bilt fonn daem himlischa Maun droage.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer