Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee Psalme V

Dee 107 Psalm

¹ Jäft däm Herr Gott Dank, dan Hee es Goot, dan sien Erboarme es duarhauft fa emma.

² Lot däm Herr Gott siene Jerade soo saje; dän Hee jerat haft fonn däm Fient siene Henj;

³ un dän toop jesaumelt haft fonn dee Lenda, fomm Ooste un fomm Waste; fom Nuade un fomm Siede.

⁴ See waundade enne Wiltnis, enn en Wiltnis Wajch, see funge kjeena Städ wua see wone kunne;

⁵ hungrich un darschtich, äare Seel deed enn an feschmachte;

⁶ un see schrieeje no däm Herr Gott enn äa Älend; Hee rad an fonn äare Loag.

⁷ Un hee leid an enn dän rajchte Wajch; no ne Grootstaut wua see läwe kunne.

⁸ Lot dän däm Herr Gott danke fa sien Erboarme; un siene Wundasch to dee Menschen Säns.

⁹ Dan Hee deit dee darschtja Seel tofräd stale un felt dee hungrije Seel met Goots.

¹⁰ Soone dee em Diestra waundre un en dee Doodes Schaute, dee Jefangne sent enn Älend un Iesa –

¹¹ Wiels see Gott siene Wead jäajenaun weare, un deede däm Aula Hejchsta sien Rot feachte,

¹² Un Hee deed äa Hoat deemootje derch schwoare Oabeit; see stolpade un doa wea kjeen halpe,

¹³ Donn roopte see däm Herr Gott aun en äare Noot; Hee rad an ut äare Noot;

¹⁴ Hee brocht an rut fonn Dunkelheit un dän Doodes Schaute, un bruak äare Kjäde uteneen.

¹⁵ Lot dän däm Herr Gott Dank jäwe fa sien Erboarme, un siene Wundasch to dee Mensche Säns.

¹⁶ Dan Hee haft dee Puate fonn Brons jebroake, un Hee schneet dee Iesa Stange en twei.

⁶ Nu weare dise Dinj fa onns en Faeabilt, daut wie nich sulle no dee beese Dinj losste so aus jane deede.

⁷ Siet uk nich Jetse deene so aus walkje fonn jane weare; so ausset jeschraewe steit: "Daut Follkj sad sikj dol to aete en drinkje, en stunt opp to spaele".

⁸ En wel wie uk nich Huararie driewe so aus walkje fonn jane Huararie dreewe, en enn een Dach dree-entweentich Dusant folle.

⁹ En wel wie daem Herr uk nich em Groote feseakje, so aus walkje fonn jane deede, en worde derch Schlange ommjebrocht.

¹⁰ Wel wie uk nich murre so aus walkje fonn jane murrde, en worde fenicht derch daem dee fenichte deit.

¹¹ Aul dit pasead aun jane, en es fa onnse Femoninj jeschraewe, fa onns, dee wie enne latste Tiet laewe.

¹² Doaromm, lot daem, dee denkt daut hee fauststeit, oppause daut hee nich felt.

¹³ Doa es noch kjeene Fesaekjunk aewa junt jekome buta soont waut aulemaun bekaunt es: oba Gott es Tru, en woat nich toolote daut jie sulle em jratre fesocht woare aus jie fedroage kjenne; en woat met dee Feseakjunk en Wach moake so daut jie doa rut woare kome kjenne, soo daut jie daut fedroage kjenne.