The Daily Audio Bible

37 “चट्याङ् र आँधिबेहरीले मलाई भयभीत पार्छ,
    छातीभित्र मुटु ढुक-ढुक गर्छ।
² सबैले सुन! परमेश्वरको आवाज चट्याङ् जस्तो सुनिन्छ।
    परमेश्वरको मुखबाट आउने मेघ गर्जन सुन।
³ परमेश्वरले आकाशको वारपार आफ्नो बिजुली चम्काउनु हुन्छ
    अनि यसले सम्पूर्ण पृथ्वी नै चम्काउँछ।
⁴ बिजुली चम्केपछि परमेश्वरको गर्जन आवाज सुन्न सकिन्छ।
    परमेश्वर अद्भूत आवाजले गर्जनु हुन्छ।
जब बिजुली चम्कन्छ परमेश्वरको आवाज गर्जन्छ।
⁵ परमेश्वरको गर्जन आवाज चमत्कारमय हुन्छ।
    उहाँले महान कर्महरू गर्नु हुन्छ जुन हामी बुझ्न सक्तैनौं।
⁶ परमेश्वरले हिंऊलाई भन्नुहुन्छ,
    ‘पृथ्वीमा झर’
अनि परमेश्वरले बर्षालाई भन्नु हुन्छ,
    ‘पृथ्वीमाथि खनिईं।’
⁷ परमेश्वरले सृष्टी गर्नु भएका सबै मानिसहरूले,
उहाँले के गर्नु सक्नु हुन्छ थाहा गरून् भनी उहाँले
    त्यसो गर्नु हुन्छ, त्यो उहाँको प्रमाण हो।
⁸ जनावरहरू आ-आफ्ना ओडारतिर भाग्छन् अनि त्यहाँ बस्छन्।
⁹ भुँवरी दक्षिणबाट चल्छ।
    चिसो हावा उत्तरबाट आउँछ।
¹⁰ परमेश्वरको स्वासले वरफ बनाउँछ,
    अनि समुद्रहरू जमाउँछ।
¹¹ परमेश्वरले बादलमा पानी भर्नुहुन्छ,
    अनि गर्जने मेघ फैलाउनु हुन्छ।
¹² परमेश्वरले बादललाई पृथ्वी वरिपरि बहन आदेश दिनुहुन्छ।
    बादलहरूले परमेश्वरकै आज्ञा अनुसार काम गर्दछ।
¹³ बाढी ल्याई मानिसहरूलाई सजाय दिन
    अथवा पानी बर्षाई तिनीहरूमाथि प्रेम दर्शाउन परमेश्वरले बादल ल्याउनु हुन्छ।

¹⁴ “अय्यूब, एक मिनेट उभिएर सुन,
    परमेश्वरले गर्नु भएको ती अनौठा कुराहरू बारे सोच।
¹⁵ अय्यूब, के तिमी जान्दछौ परमेश्वरले कसरी बादललाई वशमा राख्नुहुन्छ?
    के तिमी जान्दछौ परमेश्वरले कसरी बिजुली चम्काउनुँ हुन्छ?
¹⁶ के तिमी जान्दछौ कसरी बादलहरू आकाशमा झुण्डिन्छन्?
    परमेश्वरले बनाउनु भएका अनौंठो सृजनाहरू मध्ये बादल खाली एकमात्र उदाहरण हो।
    अनि परमेश्वरले ती सबै कुराहरू विषयमा जान्नु हुन्छ।
¹⁷ तर अय्यूब, तिमीले ती कुराहरू जान्दैनौ।
जब तातो हावा दक्षिणबाट आउँदछ तिमीलाई पसिना आएर शरीरका लुगाहरू टाँसिन्छन्,
    अनि प्रत्येक चीज जस्ताको त्यस्तै शान्त रहनेछ।
¹⁸ अय्यूब, के तिमीले परमेश्वरलाई आकाश फैलाउन सहयोग गर्न सक्छौ,
    अनि यसलाई पित्तल जस्तो चम्काउन सक्छौ?

¹⁹ “अय्यूब, बताऊ हामीले परमेश्वरलाई के भन्नु पर्छ!
    तिम्रो अज्ञानताले गर्दा के भन्नु पर्ने हो हामी सोच्न सक्तैनौ।
²⁰ म परमेश्वरलाई भन्ने छैन कि म उहाँसँग बोल्न चाहन्छु।
    त्यो ध्वंश गराई माग्नु बराबर हुनेछ।
²¹ एउटा मानिसले घाम हेर्न सक्तैन।
    बादलहरू हावाले उडाई लगिसके पछि यो आकाशमा अत्यन्त उज्यालो र चम्किलो हुन्छ।
²² अनि परमेश्वर पनि त्यस्तै हुनुहुन्छ।
    पवित्र पर्वतबाट परमेश्वरको सुनौलो महिमा चम्कन्छ परमेश्वरको वरिपरि त्यहाँ उज्यालो हुँदछ।
²³ सर्वशक्तिमान परमेश्वर महान हुनुहुन्छ।
हामी परमेश्वरलाई बुझ्न सक्तैनौं।
    परमेश्वर अत्यन्त शक्तिशाली हुनुहुन्छ, तर उहाँ हाम्रो लागि असल र उचित हुनुहुन्छ।
    परमेश्वरले हामीलाई घात पुर्याउन चाहनुहुन्न।
²⁴ त्यसैकारण मानिसहरूले परमेश्वरलाई श्रद्धा गर्छन्।
    तर परमेश्वरले घमण्डी मानिसहरूलाई आदर गर्नुहुन्न,
    किनभने तिनीहरू आफैंलाई ज्ञानी ठान्दछन्।”

⁴ “तिमी कहाँ थियौ^[a] जब मैले पृथ्वी सृष्टि गरें?
    यदि तिमी यो जान्दछौ भने मलाई जवाफ देऊ।
⁵ यदि तिमी साह्रै चतुर छौ भने, संसार यति ठूलो हुनुपर्छ भनेर कसले निर्णय गर्यो?
    कसले संसारलाई नापजोख गर्यो?
⁶ पृथ्वीको आधारशिला के हो?
    कसले यसमा प्रथम ढुङ्गा राख्यो?
⁷ जब त्यसो गरियो, बिहान ताराहरूले एकैसाथ गाए
    अनि दूतहरू आनन्दले कराए।

⁸ “अय्यूब, जब समुद्र पृथ्वीमा गहिरोबाट बग्यो
    त्यसलाई रोक्न कसले द्वारहरू बन्द गर्यो?
⁹ त्यसबेला यसलाई मैले बादलहरूले ढाकें
    अनि अँध्यारोमा लपेटें।
¹⁰ मैले समुद्रको सीमा बाँधें
    अनि बन्द द्वारहरूको पछिल्तिर राखें।
¹¹ मैले समुद्रलाई भनें, ‘तँ यतिसम्म आउन सक्छस, अरू बेढी होइनँ।
    यसरी तिम्रो अहंकारी छालहरू रोकिनेछ।’

¹² “अय्यूब, के तिमीले आफ्नो जीवनमा कहिल्यै बिहानलाई शुरू हुने आज्ञा दिएको थियौ
    अथवा दिनलाई शुरू हुने आज्ञा गर्यौ?
¹³ अय्यूब, के तिमीले कहिले बिहानको उज्यालोलाई पृथ्वी समात भन्यौ
    अनि दुष्ट मानिसहरूलाई लुकेका ठाउँहरूमा भयभीत पार्यौ।
¹⁴ बिहानको उज्यालोले पहाडहरू
    र खाल्डाहरू देखिन सजिलो गराइदिन्छ
जब दिनको उज्यालो पृथ्वीमा आउँछ,
    ती ठाउँहरूका आकारहरू लुगाको मुजाहरू जस्तै हुन्छन्।
नरम माटोले टाँचाको मुनि आकार लिए जस्तै
    पृथ्वीले आकार धारण गर्छ।
¹⁵ दुष्ट मानिसहरूले उज्यालो मन पराउँदैनन्।
    किनभने जब उज्यालो फैलिन्छ ती दुष्ट मानिसहरूले खराब कर्म गर्न वाधा पाउँछन्।

¹⁶ “अय्यूब, तिमी कहिले समुद्रको गहिरो भागमा पुगेको छौ जहाँबाट समुद्र शुरू हुन्छ?
    तिमी कहिले समुद्रको सतहमा हिंडेकाछौं?
¹⁷ अय्यूब तिमीले मृत्युको कालो ठाउँमा डोर्याउने द्वारहरू कहिले देखेका छौ?
    तिमीले मृत्युलोकमा लैजाने द्वारहरू देखेका छौ?
¹⁸ अय्यूब, पृथ्वी कति विस्तृत छ के तिमी साँच्चै जान्दछौ?
    यदि तिमी यी सारा कुराहरू जान्दछौ भने मलाई भन।

¹⁹ “अय्यूब, प्रकाश कहाँबाट आउने गर्छ?
    अन्धकार कहाँबाट आउँछ?
²⁰ अय्यूब, के तिमी प्रकाश र अन्धकार कहाँबाट आए तिनीहरू त्यतैतिर फर्काउनँ सक्छौ?
    के तिमी जान्दछौ कसरी त्यस ठाउँमा जान पर्छ?
²¹ निःसन्देह तिमी ती कुराहरू जान्दछौ अय्यूब, तिमी धेरै बृद्ध र ज्ञानी छौ।
    जब मैले ती कुराहरू बनाउदै थिए तिमी त्यहीं थियौ?

²² “अय्यूब, तिमी कहिले त्यो भण्डार भित्र गएका छौ
    जहाँ मैले हिऊँ र असिना राख्छु?
²³ मैले हिऊँ र असिना सङ्कट र लडाइँ,
    युद्धको समयको लागि बचाएर राखेको छु।
²⁴ तिमी त्यस ठाउँमा कहिले गएका छौ जहाँबाट घाम उदाउँछ
    र जहाँबाट पूर्वी हावा पृथ्वीमा बहन्छ?
²⁵ अय्यूब, कसले आकाशमा हात्तीसुँढे पानी पार्न नहरहरू खने?
    कसले आँधी वेरी आउने बाटो बनाए?
²⁶ कसले मानिसहरू नबस्ने ठाउँमा पानी पर्ने बनायो?
²⁷ त्यो रित्तो ठाउँ पनि पानीले भूमिलाई प्रशस्त भिजाउँछ
    अनि घाँस उम्रन थाल्दछ।
²⁸ के बर्षाको पिता छ
    जसले शीतका थोपाहरू उब्जाउँदछ?
²⁹ के हिंऊको आमा छ?
    जसले असिनालाई जन्म दिन्छ?
³⁰ पानी ढुङ्गा भन्दा पनि कडा हुन्छ
    अनि महासागरको सतह जम्छ।

³¹ “अय्यूब, के तिमी सप्तऋषि तारालाई बाँध्न सक्छौ?
    के तिमी मृगशीराको बन्धन खोल्न सक्छौ?
³² के तिमी ठीक समयमा ताराको झुण्डलाई प्रकट गराउन सक्छौ?
    अथवा के तिमी भालूको बच्चाहरूलाई^[b] गुफाबाट निकाल्न सक्छौ?
³³ के तिमीले आकाश नियन्त्रण गर्ने नियमहरू जान्दछौ?
    के तिमीले तिनीहरूलाई पृथ्वी शासन गर्ने बनाउन सक्छौ?

³⁴ “अय्यूब के तिमी बादलाई चिच्याउन सक्छौ
    अनि आफूलाई पानीले छोप भनी आदेश दिन सक्छौ?
³⁵ के तिमीले चट्याङलाई आदेश दिन सक्छौ?
    के यो तिम्रो छेउमा आएर भन्न सक्छ, ‘हामी यहाँ छौ, तपाईं के चाहनु हुन्छ महाशय?’
    के तिमी जहाँ चाहन्छौ बिजुलीलाई पठाउन सक्छौ?

³⁶ “अय्यूब, मानिसहरूलाई ज्ञानी कसले बनायो?
    कसले ज्ञान तिनीहरूको हृदयमा पसायो?
³⁷ त्यस्तो ज्ञान कस्को छ जसले बादल गन्न सक्छ
    अनि कसले डिम्का लगाएर बादलबाट पानी पार्न सक्छ?
³⁸ यसैले धूलो हिलो बनिन्छ
    र मैला ढिकाहरू एकसाथ टाँसिन्छ।

³⁹ “अय्यूब के तिमीले सिंहहरूको लागि भोजन पाउँछौ?
    के तिमी तिनीहरूका भोका बच्चाहरूलाई खुवाउन सक्छौ?
⁴⁰ ती सिंहहरू आफ्ना गुफामा लुकीरहेका छन्।
    आफ्नो शिकारमाथि आक्रमण गर्न घाँसमाथि थ्याच्च बसी तयार भएका छन्।
⁴¹ जब त्यसका बच्चाहरू अति भोकाएर परमेश्वरलाई पुर्कादा,
    भोजनको खोजीमा डुलिरहेको कागलाई कसले खुवाउँछ?

39 “अय्यूब, के तिमी जान्दछौ घोरलहरू कहिले जन्मन्छन्?
    के तिमीले नियालेको छौ कहिले मृगले आफ्नो बच्चा ब्याउँछ?
² के तिमी जान्दछौ कति महिनासम्म घोरलले र मृगले आफ्ना पेटमा बच्चाहरू बोकी हिँड्नु पर्छ?
    के तिमी जान्दछौ कति महिनामा तिनीहरूले ब्याउँछन्?
³ जब तिनीहरूलाई प्रसव वेदना हुन्छ
    तिनीहरू निहुरिन्छ र बच्चा ब्याउँछन्।
⁴ ती पाठाहरू खुल्ला मैदानमा खेल्दै हुर्किन्छन्।
    त्यसपछि तिनीहरूले आफ्ना आमाहरू छाड्दछन अनि कहिले फर्केर आउँदैनन्।

⁵ “अय्यूब, कसले जङ्गली गधाहरूलाई छाडी दियो?
    कसले तिनीहरूका डोरीहरू खोली दियो अनि कसले तिनीहरूलाई स्वतन्त्र गरे?
⁶ मैले ती जङ्गली गधाहरूलाई मरुभूमिमा घर भए झैं छोडिदिएँ।
    मैले तिनीहरूलाई बस्नको लागि नुन भएको ठाउँमा छोडिदिएँ।
⁷ जङ्गली गधाहरू होहल्लालाई घीन गर्छ
    अनि कसैले पनि तिनीहरूलाई नियन्त्रण गर्न सक्तैन।
⁸ जङ्गली गधाहरू पहाड पर्वत तिर बस्छन्
    त्यो तिनीहरूको चौउर नै हो
    जहाँ तिनीहरूले हरियो घाँस खोज्दछ।

⁹ “अय्यूब, के जङ्गली साँढेले तिम्रो सेवा गर्न राजी हुन्छ?
    के त्यो तिम्रो अन्न भण्डार हेरचाह गर्न राती बस्छ?
¹⁰ के एउटा जङ्गली साँढेले तिमीलाई गलामा डोरी बाँध्न दिन्छ
    ताकि तिमीले खेत जोत्न सक्छौ?
¹¹ एउटा जङ्गली साँढे अति बलियो हुन्छ।
    तर तिम्रो काम गराउँनलाई त्यसमाथि विश्वास गर्न सक्छौ?
¹² के खलाबाट धन उठाई ढुकुटीमा लान
    त्यो आउँछ भन्ने भरोसा गर्न सक्छौ?

¹³ “शतुरमुर्गा उत्तेजित भई आफ्ना पखेंटाहरू फरफराउँछ तर शतुरमुर्गा उड्न सक्तैन।
    यसको पखेंटाहरू र प्वाँखहरू साँरसको जस्तो हुँदैन।
¹⁴ शतुरमुर्गाले भूइँमा अण्डाहरू पार्दछ
    अनि बालुवामा न्यानो होस् भनि तिनीहरूलाई छोडिराख्छ।
¹⁵ शतुरमूर्गले कोही त्यसको फुलहरूमाथि हिँड्छ
    अथवा कुनै पशु त्यसमाथि हिडेर फुटाई देला भनि कुनै पर्वाह नै गर्दैन।
¹⁶ शतुरमूर्गले आफ्ना चल्लाहरूलाई
    आफ्नो होइन भने झैं त्याग्छे।
    त्यसले आफ्नो महत्वपूर्ण परिश्रमको कुनै पर्वाह नै गर्दिन।
¹⁷ किनभने मैले शतुरमूर्गलाई बुद्धि दिइनँ।
    शतुरमुर्गा लठेप्रो हुन्छ अनि त्यसलाई त्यस्तै लाटो बनाइदिएँ।
¹⁸ तर जब शतुरमूर्ग दगुर्नलाई उठ्छे, ऊ घोडा र घोड सवारलाई तुच्छ ठान्छ,
    किनभने ऊ कुनै पनि घोडा भन्दा छिटो दर्गुछ।

¹⁹ “अय्यूब के तिमीले घोडालाई बल दियौ?
    के तिमीले त्यसको घाँटीमाथि रौंहरू राख्यौ?
²⁰ के तिमीले घोडालाई सलह जस्तो उफ्रेर टाढा जाने योग्य बनायौ?
    घोडा जोडले हिन्‌हिनाउँछ अनि मानिसहरूलाई त्रसित पार्दछन्।
²¹ घोडा खुशी हुन्छ किनभने त्यो बलियो छ।
    त्यसले आफ्नो खुट्टाले मैदानमा खोर्सिन्छ र युद्धभूमि तर्फ चाँडो दर्गुछ।
²² घोडाले डरको हाँसो उडाउँछ, त्यो डराउँदैन्।
    त्यो युद्धभूमिबाट चम्पट लाउँदैन।
²³ काँडको तरकस त्यसको छेउमा धर्रर आवाज गर्छ
    र त्यहाँ भाला र हतियारहरू घाममा टल्किन्छन्।
²⁴ घोडा एकदम उत्तेजित हुन्छ त्यो मैदानमा चाँडो दर्गुछ।
    जब त्यसले बिगुल बजेको सुन्दछ त्यो रोकिन सक्तैन।
²⁵ जब बिगुलको आवाज गुन्जिन्छ घोडा कराउँछ,
    छिटो-छिटो उसले टाडैबाट युद्ध सुँध्ने गर्छ।
    उसको कप्तानहरूले कराउँदै दिएको आदेशहरू अनि युद्धभूमिका अन्य सबै आवाजहरू सुन्दछ।

²⁶ “अय्यूब, के तिमीले बाजलाई पखेंटा फिंजाएर दक्षिणतर्फ उड्न सिकायौ?
²⁷ के तिमीले गिद्धलाई आकाश माथि उड्न सिकायौ।
    के तिमीले त्यसलाई उच्च पर्वतहरूमा त्यसको गुँड बनाउन सिकायौ?
²⁸ गिद्ध पर्वत र शिखरमा बस्दछ।
    चट्टान नै गिद्धको किल्ला हो।
²⁹ गिद्धले आफ्नो शिकार उच्च किल्लाबाट नियाल्दछ।
    गिद्धले एकदम टाढामा भएको शिकार देख्न सक्छ।
³⁰ जहाँ मरेका सिनुहरू हुन्छन त्यहाँ गिद्धहरू एकत्रित हुने गर्छन।
    अनि बच्चाहरूले रगत चुस्दछ।”

⁹ तर, हे परमेश्वर, तपाईंले हामीलाई छोड्नु भयो, तपाईंले हामीलाई लज्जित पार्नु भयो।
    तपाईं युद्धभूमिमा हामीसँग आउनु भएन।
¹⁰ तपाईंले हाम्रा शत्रुहरूलाई पछि धकेल्न लगाउनु भयो।
    हाम्रा शत्रुहरूले हाम्रो सम्पत्ति लगेर गए।
¹¹ तपाईंले हामीलाई खाद्य रूपमा खाओस् भनेर भेंडा जस्तो टाढा अलग्ग राखि दिनु भयो।
    तपाईंले विदेशीहरूका माझ हामीलाई छरपस्ट पारेर छाडी दिनुभयो।
¹² हे परमेश्वर, तपाईंले आफ्ना मानिसहरू सित्तैमा बेचिदिनु भयो,
    तपाईंले तिनीहरूको दर दाम पनि गर्नु भएन।
¹³ तपाईंले छिमेकीहरू समक्ष हामीलाई हाँसोको पात्र बनाउनु भयो।
    तिनीहरूले हामीमाथि हाँसे र खिल्ली उडाए।
¹⁴ हामी हँसाउने कथाहरू मध्ये एक हौं जो मानिसहरू भन्छन्।
    आफ्नो देश नभएका मानिसहरू सम्म हामीमाथि हाँस्छन् र आफ्ना टाउकाहरू हल्लाउँछन्।
¹⁵ म लाजले छोपिएको छु।
    सारा दिन आफ्नो लज्जित रूप हेर्छु।
¹⁶ मेरा शत्रुहरू जसले मसित साटो फेर्न चाहन्थे,
    तिनीहरूको खिसी र अपमानबाट उप्जेको लाजले गर्दा म आफैं लुक्छु।
¹⁷ परमेश्वर, तपाईंलाई हामीले बिर्सेका छैनौं।
    अझै यी सबै कुराहरू तपाईंले हाम्रा लागि गर्नु हुन्छ।
    हामीले तपाईंको करार पत्रमा हस्ताक्षर गर्दा छल-कपट गरेका छैनौ!
¹⁸ परमेश्वर, हामी तपाईंबाट टाढिएका छैनौं।
    हामी तपाईंलाई पछ्याउनका लागि रोकिएका छैनौं।
¹⁹ तर, परमेश्वर, तपाईंले हामीलाई यस ठाउँमा मिच्नु भयो जहाँ स्यालहरू बस्दछन्।
    तपाईंले हामीलाई त्यस ठाउँमा छाडिदिनु भयो जुन मृत्यु भन्दा पनि भयानक अंध्यारो छ।
²⁰ के हामीले हाम्रो परमेश्वरको नाउँ बिर्सियौं?
    के हामीले विदेशी देवताहरूलाई प्रार्थना गर्यौ? होइन!
²¹ निश्चय नै परमेश्वर यी सबै कुराहरू जान्नुहुन्छ।
    उहाँले हाम्रो गहन गुप्त कुराहरू पनि जान्नुहुन्छ।
²² हे परमेश्वर, दिनभरि हामी तपाईंका लागि मरिमेट्‌यौं!
    हामी मार्न लगिएका भेंडा़ जस्तै छौं।
²³ उठ्नु होस्, मेरो स्वामी!
    किन तपाईं सुतिरहनु भएको छ?
    उठ्नु होस्! हामीलाई सदाको निम्ति नछोडनु होस्!
²⁴ परमेश्वर, तपाईं किन हामीदेखि लुकिरहनु हुन्छ?
    तपाईंले हाम्रो पीर र सङ्कटहरूलाई बिर्सिनु भयो?
²⁵ हामीलाई फोहोर भित्र हुत्याइएको छ।
    हाम्रो शरिर धूलोमा पल्टिरहेको छ।
²⁶ हे परमेश्वर, उठ्नु होस् र हामीलाई सहयोग गर्नुहोस्।
    तपाईंको स्नेहपूर्ण करूणाले हामीलाई बचाउनुहोस्।