Beginning
Mga Pangako ng Panginoon sa Kanyang Bayan
30 Ang salita na dumating kay Jeremias mula sa Panginoon, na sinasabi,
2 “Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Diyos ng Israel: Isulat mo sa isang aklat ang lahat ng mga salita na aking sinabi sa iyo.
3 Sapagkat narito, ang mga araw ay dumarating na aking ibabalik ang mga kayamanan ng aking bayang Israel at Juda, sabi ng Panginoon. At ibabalik ko rin sila sa lupain na aking ibinigay sa kanilang mga ninuno, at aangkinin nila ito.”
4 Ito ang mga salita na sinabi ng Panginoon tungkol sa Israel at Juda:
5 “Ganito ang sabi ng Panginoon:
Kami ay nakarinig ng sigaw ng pagkasindak,
ng takot, at walang kapayapaan.
6 Kayo'y magtanong ngayon, at inyong tingnan,
ang lalaki ba ay makakapanganak?
Kung gayo'y bakit nakikita ko ang bawat lalaki
na ang mga kamay ay nasa kanyang mga balakang na parang babaing manganganak?
Bakit ang bawat mukha ay namumutla?
7 Naku! Dakila ang araw na iyon,
at walang gaya niyon;
iyon ay panahon ng kaguluhan para kay Jacob;
gayunma'y maliligtas siya mula roon.
8 “At mangyayari sa araw na iyon, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, na aking babaliin ang pamatok mula sa kanilang[a] leeg, at aking lalagutin ang kanilang[b] mga gapos at hindi na sila aalipinin pa ng mga dayuhan.
9 Ngunit kanilang paglilingkuran ang Panginoon nilang Diyos at si David na kanilang hari, na aking ibabangon para sa kanila.
10 “Kaya't(A) huwag kang matakot, O Jacob na aking lingkod, sabi ng Panginoon;
ni manlupaypay, O Israel;
sapagkat ililigtas kita mula sa malayo,
at ang iyong mga anak mula sa lupain ng kanilang pagkabihag.
Ang Jacob ay babalik at magkakaroon ng kapayapaan at kaginhawahan,
at walang tatakot sa kanya.
11 Sapagkat ako'y kasama mo upang iligtas ka, sabi ng Panginoon;
lubos kong lilipulin ang lahat ng mga bansa
na kung saan ay ikinalat kita,
ngunit tungkol sa iyo ay hindi kita lubos na lilipulin.
Parurusahan kita nang makatarungang sukat,
walang pagsalang hindi kita iiwan na hindi napaparusahan.
12 “Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon:
Ang iyong sakit ay wala nang lunas,
at ang iyong sugat ay malubha.
13 Walang magtatanggol ng iyong panig,
walang gamot para sa iyong sugat,
hindi ka na gagaling!
14 Kinalimutan ka na ng lahat mong mangingibig;
wala na silang malasakit sa iyo;
sapagkat sinugatan kita ng sugat ng isang kaaway,
ng parusa ng isang malupit;
sapagkat malaki ang iyong paglabag,
at ang iyong mga kasalanan ay napakarami.
15 Bakit iniiyakan mo ang iyong sakit?
Ang iyong karamdaman ay wala nang lunas.
Sapagkat malaki ang iyong paglabag,
at ang iyong mga kasalanan ay napakarami,
na ginawa ko ang mga bagay na ito sa iyo.
16 Kaya't silang lahat na lumalamon sa iyo ay lalamunin,
at lahat mong mga kaaway, bawat isa sa kanila ay pupunta sa pagkabihag;
silang nananamsam sa iyo ay magiging samsam,
at lahat ng sumisila sa iyo ay ibibigay ko upang masila.
17 Sapagkat panunumbalikin ko sa iyo ang kalusugan,
at pagagalingin ko ang iyong mga sugat, sabi ng Panginoon;
sapagkat tinawag ka nilang isang itinakuwil:
‘Ito ang Zion, walang nagmamalasakit sa kanya!’
18 “Ganito ang sabi ng Panginoon:
Narito, ibabalik ko ang mga kayamanan ng mga tolda ni Jacob,
at kahahabagan ko ang kanyang mga tirahan;
ang lunsod ay muling itatayo sa kanyang lugar,
at ang palasyo ay tatayo sa dati niyang kinalalagyan.
19 Buhat sa kanila ay magmumula ang mga awit ng pasasalamat,
at ang mga tinig ng mga nagdiriwang.
Pararamihin ko sila, at sila'y hindi mababawasan;
akin silang pararangalan, at sila'y hindi magiging hamak.
20 Ang kanilang mga anak ay magiging gaya nang una,
at ang kanilang kapulungan ay matatatag sa harapan ko,
at parurusahan ko ang lahat ng umaapi sa kanila.
21 Ang kanilang pinuno ay magiging isa sa kanila,
at ang kanilang tagapamahala ay magmumula sa gitna nila;
palalapitin ko siya, at siya'y lalapit sa akin,
sapagkat sino ang mangangahas na lumapit sa akin? sabi ng Panginoon.
22 At kayo'y magiging aking bayan,
at ako'y magiging inyong Diyos.”
23 Narito, ang bagyo ng Panginoon!
Ang poot ay lumabas na,
isang paikut-ikot na unos;
ito ay sasabog sa ulo ng masama.
24 Ang mabangis na galit ng Panginoon ay hindi uurong
hanggang sa kanyang maigawad at hanggang maisagawa niya
ang balak ng kanyang isipan.
Sa mga huling araw ay inyong mauunawaan ito.
Ang Pagbabalik ng Israel
31 “Sa panahong iyon, sabi ng Panginoon, ako ang magiging Diyos ng lahat ng angkan ni Israel, at sila'y magiging aking bayan.”
2 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Ang mga taong nakaligtas sa tabak
ay nakatagpo ng biyaya sa ilang;
nang ang Israel ay maghanap ng kapahingahan.
3 Ang Panginoon ay nagpakita sa kanya mula sa malayo.
Inibig kita ng isang walang hanggang pag-ibig,
kaya't ipinagpatuloy ko ang aking kagandahang-loob sa iyo.
4 Muli kitang itatayo, at ikaw ay muling maitatayo,
O birhen ng Israel!
Muli mong gagayakan ang iyong sarili ng mga tamburin,
at lalabas ka sa pagsasayaw ng mga nagsasaya.
5 Muli kang magtatanim ng mga ubasan
sa mga bundok ng Samaria;
ang mga tagapagtanim ay magtatanim,
at masisiyahan sa bunga.
6 Sapagkat magkakaroon ng araw na ang mga bantay ay sisigaw
sa mga burol ng Efraim:
‘Bangon, at tayo'y umahon sa Zion,
sa Panginoon nating Diyos.’”
7 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon:
“Umawit kayo nang malakas na may kagalakan para sa Jacob,
at magsihiyaw kayo dahil sa pinuno ng mga bansa;
magpahayag, magpuri, at magsabi,
‘O Panginoon, iligtas mo ang iyong bayan,
ang nalabi ng Israel.’
8 Narito, dadalhin ko sila mula sa hilagang lupain,
at titipunin ko sila mula sa pinakamalayong bahagi ng daigdig.
Kasama nila ang bulag at ang pilay,
ang babaing may anak at ang malapit nang manganak ay magkakasama;
isang malaking pulutong, sila'y babalik rito.
9 Sila'y darating na may iyakan,
at may mga pakiusap na papatnubayan ko silang pabalik,
palalakarin ko sila sa tabi ng mga batis ng tubig,
sa matuwid na daan na hindi nila kakatisuran;
sapagkat ako'y ama sa Israel,
at ang Efraim ang aking panganay.
10 “Inyong pakinggan ang salita ng Panginoon, O mga bansa,
at inyong ipahayag sa mga pulo sa malayo;
inyong sabihin, ‘Ang nagpakalat sa Israel ay siyang magtitipon sa kanya,
at iingatan siya gaya ng pag-iingat ng pastol sa kanyang kawan.’
11 Sapagkat tinubos ng Panginoon ang Jacob,
at kanyang tinubos siya sa kamay ng higit na malakas kaysa kanya.
12 Sila'y darating at aawit nang malakas sa kaitaasan ng Zion,
at sila'y magniningning dahil sa kabutihan ng Panginoon,
dahil sa butil, at sa alak, langis,
at dahil sa guya ng kawan at ng bakahan;
at ang kanilang buhay ay magiging gaya ng dinilig na halamanan;
at sila'y hindi na manlulupaypay pa.
13 Kung magkagayo'y magagalak ang dalaga sa sayawan,
at ang mga binata at matatanda ay magsasaya.
Gagawin kong kagalakan ang kanilang pagluluksa,
aaliwin ko sila at bibigyan ko ng kagalakan sa kanilang kalungkutan.
14 Bubusugin ko ng kasaganaan ang kaluluwa ng mga pari,
at ang aking bayan ay masisiyahan sa aking kabutihan, sabi ng Panginoon.”
Ang Habag ng Panginoon sa Israel
15 Ganito(B) ang sabi ng Panginoon,
“Isang tinig ang naririnig sa Rama,
panaghoy at mapait na pag-iyak.
Iniiyakan ni Raquel ang kanyang mga anak;
siya'y tumatangging maaliw dahil sa kanyang mga anak,
sapagkat sila'y wala na.”
16 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Itigil mo ang iyong tinig sa pag-iyak,
at ang iyong mga mata sa pagluha;
sapagkat gagantimpalaan ang iyong mga gawa, sabi ng Panginoon;
at sila'y babalik mula sa lupain ng kaaway.
17 May pag-asa para sa iyong hinaharap, sabi ng Panginoon;
at ang iyong mga anak ay babalik sa kanilang sariling lupain.
18 Tunay na aking narinig ang Efraim na tumataghoy,
‘Pinarusahan mo ako, at ako'y naparusahan
na parang guya na hindi pa naturuan;
ibalik mo ako upang ako'y mapanumbalik,
sapagkat ikaw ang Panginoon kong Diyos.
19 Sapagkat pagkatapos kong tumalikod ay nagsisi ako;
at pagkatapos na ako'y maturuan ay sinugatan ko ang aking hita;
ako'y napahiya, at ako'y nalito,
sapagkat dinala ko ang kahihiyan ng aking kabataan!’
20 Si Efraim ba'y aking minamahal na anak?
Siya ba ang giliw kong anak?
Sapagkat kung gaano ako kadalas nagsasalita laban sa kanya,
ay gayon ko siya naaalala.
Kaya't nasasabik ang aking puso sa kanya;
ako'y tiyak na maaawa sa kanya, sabi ng Panginoon.
Ang Darating na Kasaganaan sa Bayan ng Diyos
21 “Maglagay ka ng mga pananda sa daan para sa iyo,
gumawa ka ng mga posteng tanda:
ituwid mo ang iyong pag-iisip sa lansangan,
ang daan na iyong dinadaanan.
Bumalik ka, O birhen ng Israel,
bumalik ka rito sa iyong mga lunsod.
22 Hanggang kailan ka magpapabalik-balik,
O ikaw na di-tapat na anak na babae?
Sapagkat ang Panginoon ay lumikha ng isang bagong bagay sa lupa:
ang isang lalaki ay palilibutan ng isang babae.”
23 Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, ng Diyos ng Israel: “Minsan pa ay gagamitin nila ang mga salitang ito sa lupain ng Juda at sa mga bayan nito, kapag ibinalik ko ang kanilang mga kayamanan:
‘Pagpalain ka ng Panginoon, O tahanan ng katuwiran,
O banal na burol!’
24 Ang Juda at ang lahat ng bayan niya ay magkasamang titira doon, ang mga magbubukid at ang mga gumagala na may mga kawan.
25 Sapagkat aking bibigyang kasiyahan ang pagod na kaluluwa,
at bawat nanlulupaypay ay aking pasisiglahin.”
26 Mula roo'y nagising ako at tumingin, at ang aking pagkakatulog ay kasiya-siya sa akin.
27 “Narito, ang mga araw ay dumarating, sabi ng Panginoon, na aking hahasikan ang sambahayan ng Israel at ang sambahayan ng Juda ng binhi ng tao at ng binhi ng hayop.
28 At mangyayari, na kung paanong binantayan ko sila upang bunutin, at upang wasakin, upang ibagsak, upang lipulin at dalhan ng kasamaan, gayon ko sila babantayan upang magtayo at magtanim, sabi ng Panginoon.
29 Sa(C) mga araw na iyon ay hindi na nila sasabihin:
‘Ang mga magulang ay kumain ng maaasim na ubas,
at ang mga ngipin ng mga anak ay nangingilo.’
30 Ngunit bawat isa ay mamamatay dahil sa kanyang sariling kasamaan; bawat taong kumakain ng maaasim na ubas ay mangingilo ang ngipin.
31 Narito,(D) (E) ang mga araw ay dumarating, sabi ng Panginoon, na ako'y gagawa ng panibagong tipan sa sambahayan ng Israel at sa sambahayan ng Juda,
32 hindi katulad ng tipan na ginawa ko sa kanilang mga ninuno nang kunin ko sila sa pamamagitan ng kamay upang ilabas sila sa lupain ng Ehipto—ang aking tipan na kanilang sinira, bagaman ako'y asawa[c] sa kanila, sabi ng Panginoon.
33 Ngunit(F) ito ang tipan na aking gagawin sa sambahayan ng Israel pagkatapos ng mga araw na iyon, sabi ng Panginoon: Ilalagay ko ang aking kautusan sa kanilang kalooban, at aking isusulat iyon sa kanilang mga puso; at ako'y magiging kanilang Diyos at sila'y magiging aking bayan.
34 At(G) hindi na tuturuan ng bawat isa sa kanila ang kanyang kapwa, at ng bawat tao ang kanyang kapatid, na magsasabi, ‘Kilalanin mo ang Panginoon;’ sapagkat ako'y makikilala nilang lahat, mula sa pinakahamak sa kanila hanggang sa pinakadakila, sapagkat patatawarin ko ang kanilang kasamaan, at ang kanilang kasalanan ay hindi ko na aalalahanin pa,” sabi ng Panginoon.
35 Ganito ang sabi ng Panginoon,
na nagbibigay ng araw bilang liwanag sa maghapon,
at ng mga takdang kaayusan ng buwan at ng mga bituin bilang liwanag sa gabi,
na nagpapakilos sa dagat upang umugong ng mga alon niyon—
ang Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan:
36 “Kung ang takdang kaayusan na ito ay humiwalay
sa harapan ko, sabi ng Panginoon,
ang binhi ng Israel ay hihinto
sa pagiging isang bansa sa harapan ko magpakailanman.”
37 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Kung ang mga langit sa itaas ay masusukat,
at ang mga saligan ng lupa sa ilalim ay magalugad,
akin ngang itatakuwil ang buong lahi ng Israel
dahil sa lahat nilang nagawa, sabi ng Panginoon.”
38 “Narito, ang mga araw ay dumarating, sabi ng Panginoon, na ang lunsod ay maitatayo para sa Panginoon mula sa tore ng Hananel hanggang sa Pintuang-bayan sa Panulukan.
39 At ang panukat na pisi ay lalabas papalayo, tuluy-tuloy sa burol ng Gareb, at pipihit sa Goa.
40 At ang buong libis ng mga bangkay at mga abo, at ang lahat ng parang hanggang sa batis ng Cedron, hanggang sa panulukan ng Pintuang-bayan ng Kabayo patungong silangan ay magiging banal sa Panginoon. Hindi na ito mabubunot o magigiba kailanman.”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001