Beginning
Ang Paghirang kay Ciro
45 Ganito ang sabi ng Panginoon sa kanyang pinahiran ng langis, kay Ciro,
na ang kanang kamay ay aking hinawakan,
upang pasukuin ang mga bansa sa harap niya;
at kalagan ang mga balakang ng mga hari,
upang magbukas ng mga pintuan sa harapan niya,
upang ang mga pintuan ay hindi masarhan:
2 “Ako'y magpapauna sa iyo,
at papatagin ko ang mga baku-bakong dako,
ang mga pintuang tanso ay aking wawasakin,
at ang mga harang na bakal ay aking puputulin,
3 at ibibigay ko sa iyo ang mga kayamanan ng kadiliman,
at ang mga natatagong kayamanan sa mga lihim na dako,
upang inyong malaman na ako ang Panginoon,
ang Diyos ng Israel na tumatawag sa iyo sa iyong pangalan.
4 Alang-alang kay Jacob na aking lingkod,
at sa Israel na aking pinili,
sa iyong pangalan ay tinawag kita,
aking pinangalanan ka, bagaman hindi mo ako kilala.
5 Ako ang Panginoon, at walang iba;
liban sa akin ay walang Diyos.
Aking binibigkisan ka, bagaman hindi mo ako kilala,
6 upang malaman ng mga tao mula sa sikatan ng araw,
at mula sa kanluran, na walang iba liban sa akin;
ako ang Panginoon, at walang iba.
7 Aking inilagay ang liwanag at nililikha ko ang kadiliman;
ako'y gumagawa ng kaginhawahan at lumilikha ako ng kapahamakan;
ako ang Panginoon, na gumagawa ng lahat ng mga bagay na ito.
Ang Panginoon ang Manlilikha
8 “Maghulog ka, O mga langit, mula sa itaas,
at ang kalangitan ay magpaulan ng katuwiran;
bumuka ang lupa, at lumitaw ang kaligtasan,
at upang ang katuwiran ay lumitaw na kasama nito,
akong Panginoon ang lumikha nito.
9 “Kahabag-habag(A) siya na makikipagpunyagi sa Maylalang sa kanya!
Isang luwad na sisidlan sa isang magpapalayok!
Sinasabi ba ng luwad sa nagbibigay anyo sa kanya, ‘Anong ginagawa mo?’
o ‘ang iyong gawa ay walang mga kamay?’
10 Kahabag-habag siya na nagsasabi sa ama, ‘Ano ang naging anak mo?’
o sa babae, ‘Ano ang ipinaghihirap mo?’”
11 Ganito ang sabi ng Panginoon,
ng Banal ng Israel, at ng Maylalang sa kanya:
“Magtanong ka sa akin tungkol sa mga bagay na darating;
tungkol sa aking mga anak, at tungkol sa gawa ng aking mga kamay, mag-utos kayo sa akin.
12 Aking ginawa ang lupa,
at nilikha ko ang tao sa ibabaw nito;
ako, ang aking mga kamay ang nagladlad ng mga langit,
at inuutusan ko ang lahat ng naroroon.
13 Aking ibinangon siya sa katuwiran,
at aking tutuwirin ang lahat niyang lakad;
kanyang itatayo ang aking lunsod,
at kanyang palalayain ang aking mga binihag,
hindi sa halaga o sa gantimpala man,”
sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
Ang Panginoon Lamang ang Tagapagligtas
14 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Ang yari ng Ehipto at ang kalakal ng Etiopia,
at ang mga Sabeo, mga taong matatangkad,
ay paparito sa iyo, at sila'y magiging iyo;
sila'y susunod sa iyo.
Sila'y darating na may tanikala at sila'y magpapatirapa sa iyo.
Sila'y makikiusap sa iyo, na nagsasabi,
‘Tunay na ang Diyos lamang ang nasa iyo, at walang iba,
walang ibang Diyos.’”
15 Katotohanang ikaw ay Diyos na nagkukubli,
O Diyos ng Israel, ang Tagapagligtas.
16 Silang lahat ay napahiya at nalito,
ang mga manggagawa ng mga diyus-diyosan ay magkakasamang nalilito.
17 Ngunit ang Israel ay ililigtas ng Panginoon
ng walang hanggang kaligtasan;
kayo'y hindi mapapahiya o malilito man
hanggang sa walang hanggan.
18 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon
na lumikha ng langit
(siya ay Diyos!),
na nag-anyo ng lupa at gumawa niyon,
(na kanyang itinatag;
hindi niya ito nilikha na sira,
ito ay kanyang inanyuan upang tirhan!):
“Ako ang Panginoon, at wala nang iba.
19 Ako'y hindi nagsalita ng lihim,
sa dako ng lupain ng kadiliman;
hindi ko sinabi sa lahi ni Jacob,
‘Hanapin ninyo ako nang walang kabuluhan.’
Akong Panginoon ay nagsasalita ng katuwiran,
ako'y nagpapahayag ng mga bagay na matuwid.
Ang Diyus-diyosan at ang Panginoon
20 “Kayo'y magtipon at pumarito,
magsilapit kayong magkakasama, kayong mga nakaligtas sa mga bansa!
Sila'y walang kaalaman
na nagdadala ng kanilang kahoy na larawang inanyuan,
at nananalangin sa diyos
na hindi makapagliligtas.
21 Kayo'y magpahayag at maglahad;
oo, magsanggunian silang magkakasama!
Sinong nagsabi nito nang unang panahon?
Sinong nagpahayag niyon nang una?
Hindi ba ako, na Panginoon?
At walang Diyos liban sa akin,
isang matuwid na Diyos at Tagapagligtas;
walang iba liban sa akin.
22 “Kayo'y bumaling sa akin, at kayo'y maliligtas,
lahat ng dulo ng lupa!
Sapagkat ako'y Diyos, at walang iba liban sa akin.
23 Aking(B) isinumpa sa aking sarili,
mula sa aking bibig ay lumabas sa katuwiran,
ang isang salita na hindi babalik:
‘Na sa akin ay luluhod ang bawat tuhod,
bawat dila ay susumpa.’
24 “Kanyang sasabihin sa Panginoon lamang,
ang katuwiran at kalakasan,
iyon ang sasabihin tungkol sa akin;
sa kanya'y magsisiparoon ang mga tao,
at ang lahat ng nagagalit sa kanya ay mapapahiya.
25 Sa Panginoon ang lahat ng anak ng Israel
ay aariing-ganap at luluwalhatiin.”
46 Si Bel ay nagpapatirapa, si Nebo ay yumuyukod;
ang kanilang mga diyus-diyosan ay pasan ng mga baka at mga hayop;
ang mga bagay na ito na inyong dala-dala
ay mabigat na pasan sa pagod.
2 Sila'y yumuyukod, sila'y nagpapatirapang magkakasama;
hindi nila mailigtas ang pasan,
kundi sila ma'y tutungo sa pagkabihag.
3 “Inyong dinggin ako, O sambahayan ni Jacob,
at lahat na nalabi sa sambahayan ni Israel,
na kinalong ko mula sa iyong pagsilang,
na dinala mula sa sinapupunan;
4 at hanggang sa katandaan mo ay ako siya,
at hanggang sa magkauban ay dadalhin kita.
Ginawa kita at aking dadalhin ka.
Aking dadalhin at ililigtas ka.
5 “Kanino ninyo ako itutulad,
at ihahambing ako upang kami ay maging magkatulad?
6 Sila'y dumudukot ng maraming ginto sa supot,
at nagtitimbang ng pilak sa timbangan,
na nagsisiupa ng panday-ginto, at kanyang ginagawang diyos;
oo, sila'y nagpapatirapa, at nagsisisamba!
7 Ipinapasan nila iyon sa balikat, dinadala nila iyon,
inilalagay nila iyon sa kanyang lugar, at iyon ay nakatayo roon;
mula sa kanyang dako ay hindi siya makakilos.
Oo, may dadaing sa kanya, gayon ma'y hindi siya makasasagot,
o makapagliligtas man sa kanya sa kanyang kabagabagan.
8 “Inyong alalahanin ito, at maging tiyak,
isaisip ninyo uli, kayong mga masuwayin,
9 inyong alalahanin ang mga dating bagay nang una,
sapagkat ako'y Diyos, at walang iba;
ako'y Diyos, at walang gaya ko,
10 na nagpapahayag ng wakas mula sa pasimula,
at mula nang mga unang panahon, ng mga bagay na hindi pa nangyayari;
na nagsasabi, ‘Ang layunin ko ay maitatatag,
at gagawin ko ang lahat ng aking kaligayahan,’
11 na tumatawag ng ibong mandaragit mula sa silangan,
ng taong gumagawa ng aking layunin mula sa malayong lupain;
oo, aking sinabi, oo, aking papangyayarihin,
aking pinanukala, at akin itong gagawin.
12 “Makinig kayo sa akin, kayong matitigas ang puso,
kayo na malayo sa katuwiran:
13 Aking inilalapit ang aking katuwiran, hindi ito malayo,
at ang aking pagliligtas ay hindi magtatagal;
at aking ilalagay ang kaligtasan sa Zion,
para sa Israel na aking kaluwalhatian.”
Hahatulan ang Babilonia
47 Ikaw(C) ay bumaba at umupo sa alabok,
O anak na dalagang birhen ng Babilonia;
maupo ka sa lupa na walang trono,
O anak na babae ng mga Caldeo!
Sapagkat hindi ka na tatawaging
maselan at mahinhin.
2 Ikaw ay kumuha ng gilingang bato, at gumiling ka ng harina;
mag-alis ka ng iyong belo,
maghubad ka ng balabal, ilitaw mo ang iyong binti,
tumawid ka sa mga ilog.
3 Ang iyong kahubaran ay malalantad,
ang iyong kahihiyan ay makikita,
ako'y maghihiganti,
at wala akong ililigtas na tao.
4 Ang aming Manunubos— Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan—
ay ang Banal ng Israel.
5 Maupo kang tahimik, at pumasok ka sa kadiliman,
O anak na babae ng mga Caldeo;
sapagkat hindi ka na tatawaging
maybahay ng mga kaharian.
6 Ako'y nagalit sa aking bayan,
ang aking mana ay aking dinungisan;
ibinigay ko sila sa iyong kamay,
hindi mo sila pinagpakitaan ng kaawaan;
sa matatanda ay pinabigat mong lubha ang iyong pasan.
7 At iyong sinabi, “Ako'y magiging maybahay mo magpakailanman,”
na anupa't hindi mo inilagay ang mga bagay na ito sa iyong puso,
o inalaala mo man ang kanilang wakas.
8 Ngayon(D) nga'y pakinggan mo ito, ikaw na namumuhay sa mga kalayawan,
na tumatahang matiwasay,
na nagsasabi sa kanyang puso,
“Ako nga, at walang iba liban sa akin;
hindi ako uupong gaya ng babaing balo
o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak”:
9 Ngunit ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo
sa isang sandali, sa isang araw;
ang pagkawala ng mga anak at pagkabalo
ay buong-buong darating sa iyo,
sa kabila ng iyong maraming pangkukulam,
at sa malaking kapangyarihan ng iyong panggagayuma.
10 Sapagkat ikaw ay nagtiwala sa iyong kasamaan,
iyong sinabi, “Walang nakakakita sa akin”;
ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman
ang nagligaw sa iyo,
at iyong sinabi sa iyong puso,
“Ako nga, at walang iba liban sa akin.”
11 Ngunit ang kasamaan ay darating sa iyo,
na hindi mo malalaman ang pinagmulan;
at ang kapahamakan ay darating sa iyo;
na hindi mo maaalis;
at ang pagkawasak ay biglang darating sa iyo,
na hindi mo nalalaman.
12 Tumayo ka ngayon sa iyong panggagayuma,
at sa marami mong pangkukulam,
na iyong ginawa mula sa iyong kabataan;
marahil ay makikinabang ka,
marahil ay mananaig ka.
13 Ikaw ay pagod na sa dinami-dami ng iyong mga payo;
patayuin sila at iligtas ka,
sila na nanghuhula sa pamamagitan ng langit,
na nagmamasid sa mga bituin,
na nanghuhula sa pamamagitan ng buwan,
kung anong mangyayari sa iyo.
14 Narito, sila'y gaya ng pinagputulan ng trigo,
sinusunog sila ng apoy;
hindi nila maililigtas ang kanilang kaluluwa
mula sa kapangyarihan ng liyab.
Walang baga na pagpapainitan sa kanila,
o apoy na sa harapan nito'y makakaupo ang sinuman.
15 Ganito ang mangyayari sa kanila na kasama mong gumawa,
silang nangalakal na kasama mo mula sa iyong kabataan,
bawat isa ay nagpalabuy-laboy sa kanyang sariling lakad;
walang sinumang sa iyo ay magliligtas.
Pahayag sa mga Bagay na Darating
48 Pakinggan mo ito, O sambahayan ni Jacob,
na tinatawag sa pangalan ng Israel,
at lumabas mula sa balakang ng Juda;
na sumumpa sa pangalan ng Panginoon,
at nagpahayag sa Diyos ng Israel,
ngunit hindi sa katotohanan, o sa katuwiran man.
2 (Sapagkat tinatawag nila ang kanilang mga sarili ayon sa lunsod na banal,
at nagtiwala sa Diyos ng Israel;
ang Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan).
3 “Aking ipinahayag ang mga dating bagay mula nang una,
iyon ay lumabas sa aking bibig, at aking ipinakilala;
at bigla kong ginawa at ang mga iyon ay nangyari.
4 Sapagkat alam ko, na ikaw ay mapagmatigas,
at ang iyong leeg ay parang litid na bakal,
at ang iyong noo ay parang tanso,
5 aking ipinahayag sa iyo mula nang una;
bago nangyari ay ipinaalam ko sa iyo,
baka iyong sabihin, ‘Mga diyus-diyosan ko ang gumawa ng mga ito,
ang aking larawang inanyuan at ang aking larawang hinulma, ang nag-utos sa kanila.’
6 “Iyong narinig; ngayo'y tingnan mong lahat ito;
at hindi mo ba ipahahayag?
Mula sa panahong ito ay magpaparinig ako sa iyo ng mga bagong bagay,
mga kubling bagay na hindi mo pa nalalaman.
7 Ang mga ito ay nilikha ngayon, at hindi noong una;
bago dumating ang araw na ito ay hindi mo pa iyon narinig;
baka iyong sabihin, ‘Aking nalaman ang mga ito.’
8 Oo, hindi mo pa narinig, hindi mo pa nalalaman;
mula nang una ang iyong pandinig ay hindi pa nabuksan.
Sapagkat alam ko na ikaw ay gagawa ng may kataksilan,
at tinawag na suwail mula sa iyong pagsilang.
9 “Alang-alang sa aking pangalan ay iniurong ko ang galit ko,
at dahil sa kapurihan ko ay pinigil ko iyon para sa iyo,
upang hindi kita ihiwalay.
10 Dinalisay kita, ngunit hindi tulad ng pilak;
sinubok kita sa hurno ng kapighatian.
11 Alang-alang sa akin, alang-alang sa akin, aking gagawin iyon;
sapagkat paanong lalapastanganin ang aking pangalan?
At ang kaluwalhatian ko sa iba'y di ko ibinigay.
Si Ciro ang Pinunong Pinili ng Panginoon
12 “Makinig(E) ka sa akin, O Jacob,
at Israel na tinawag ko;
ako nga; ako ang una,
ako rin ang huli.
13 Ang aking kamay ang siyang naglagay ng pundasyon ng lupa,
at ang aking kanan ang siyang nagladlad ng mga langit;
kapag ako'y tumatawag sa kanila,
sila'y nagsisitayong magkakasama.
14 “Kayo'y magtipon, kayong lahat, at pakinggan ninyo!
Sino sa kanila ang nagpahayag ng mga bagay na ito?
Minamahal siya ng Panginoon;
kanyang tutuparin ang kanyang mabuting hangarin sa Babilonia,
at ang kanyang kamay ay magiging laban sa mga Caldeo.
15 Ako, ako nga'y nagsalita; oo, aking tinawag siya;
aking dinala siya, at kanyang pagtatagumpayin ang mga lakad niya.
16 Kayo'y lumapit sa akin, pakinggan ninyo ito:
mula sa pasimula ay hindi ako nagsalita ng lihim,
mula nang panahon na nangyari ito ay naroon na ako.”
At ngayo'y sinugo ako ng Panginoong Diyos at ng kanyang Espiritu.
Ang Plano ng Diyos sa Kanyang Bayan
17 Ganito ang sabi ng Panginoon,
ng inyong Manunubos, ang Banal ng Israel:
“Ako ang Panginoon mong Diyos,
na nagtuturo sa iyo para sa iyong kapakinabangan,
na pumapatnubay sa iyo sa daan na dapat mong lakaran.
18 O kung dininig mo sana ang aking mga utos!
Ang iyong kapayapaan sana ay naging parang ilog,
at ang iyong katuwiran ay parang mga alon sa dagat.
19 Ang iyong lahi sana ay naging parang buhangin
at ang iyong mga supling ay parang mga butil niyon;
ang kanilang pangalan ay hindi tatanggalin
o mawawasak man sa harapan ko.”
20 Kayo'y(F) lumabas sa Babilonia, tumakas kayo sa Caldea,
ipahayag ninyo ito sa tinig ng sigaw ng kagalakan, ipahayag ninyo ito,
ibalita ninyo hanggang sa dulo ng lupa;
inyong sabihin, “Tinubos ng Panginoon si Jacob na kanyang lingkod!”
21 At sila'y hindi nauhaw nang patnubayan niya sila sa mga ilang;
kanyang pinaagos ang tubig mula sa bato para sa kanila;
kanyang nilagyan ng guwang ang bato, at ang tubig ay bumukal.
22 “Walang(G) kapayapaan para sa masama,” sabi ng Panginoon.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001