Beginning
Si Jeremias sa Bahay ng Magpapalayok
18 Ang salita na dumating kay Jeremias mula sa Panginoon, na sinasabi,
2 “Tumindig ka, bumaba ka sa bahay ng magpapalayok, at doo'y iparirinig ko sa iyo ang aking mga salita.”
3 Kaya't bumaba ako sa bahay ng magpapalayok, at naroon siya na gumagawa sa kanyang gulong na panggawa.
4 At ang sisidlan na kanyang ginagawa mula sa luwad ay nasira sa kamay ng magpapalayok, at muli niya itong ginawa upang maging panibagong sisidlan, ayon sa ikinasiya na gawin ng magpapalayok.
5 Pagkatapos ay dumating sa akin ang salita ng Panginoon, na sinasabi,
6 “O sambahayan ng Israel, hindi ko ba magagawa sa inyo ang gaya ng ginawa ng magpapalayok na ito? sabi ng Panginoon. Gaya ng putik sa kamay ng magpapalayok, gayon kayo sa kamay ko, O sambahayan ng Israel.
7 Kung sa anumang sandali ay magsalita ako ng tungkol sa isang bansa o sa isang kaharian na ito'y aking bubunutin, ibabagsak at lilipulin,
8 at kung ang bansang iyon na aking pinagsalitaan ay humiwalay sa kanilang kasamaan ay magbabago ang isip ko tungkol sa kasamaan na binabalak kong gawin doon.
9 At kung sa anumang sandali ay magsalita ako tungkol sa isang bansa o kaharian, na ito'y aking itatayo at itatanim,
10 kung ito'y gumawa ng kasamaan sa aking paningin, na hindi nakikinig sa aking tinig, ay magbabago ang isip ko tungkol sa kabutihan na binabalak kong gawin doon.
11 Kaya't ngayon, sabihin mo sa mga kalalakihan ng Juda at sa mga naninirahan sa Jerusalem: ‘Ganito ang sabi ng Panginoon: Ako'y bumubuo ng kasamaan laban sa inyo, at bumabalangkas ng balak laban sa inyo. Manumbalik ang bawat isa sa inyo mula sa kanyang masamang lakad, at baguhin ninyo ang inyong mga lakad at ang inyong mga gawa.’
12 “Ngunit kanilang sinabi, ‘Wala iyang kabuluhan! Susunod kami sa aming sariling mga panukala, at bawat isa'y kikilos ng ayon sa katigasan ng kanyang masamang puso.’
13 “Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon:
Ipagtanong mo sa mga bansa,
sinong nakarinig ng katulad nito?
Ang birhen ng Israel
ay gumawa ng kakilakilabot na bagay.
14 Iniiwan ba ng niyebe ng Lebanon
ang mga bato ng Sirion?
Natutuyo ba ang mga tubig sa bundok,
ang umaagos na malamig na tubig?
15 Ngunit kinalimutan ako ng aking bayan,
sila'y nagsusunog ng insenso sa mga di-tunay na diyos;
at sila'y natisod sa kanilang mga lakad,
sa mga sinaunang landas,
at lumakad sa mga daan sa tabi-tabi,
hindi sa lansangang-bayan,
16 na ginagawa ang kanilang lupain na isang katatakutan,
isang bagay na hahamakin magpakailanman.
Bawat isang dumaraan doon ay kinikilabutan
at iniiling ang kanyang ulo.
17 Ikakalat ko sila na gaya ng hanging silangan
sa harapan ng kaaway.
Ipapakita ko sa kanila ang aking likod, hindi ang aking mukha,
sa araw ng kanilang kapahamakan.”
18 Nang magkagayo'y sinabi nila, “Halikayo, at magpakana tayo ng mga pakana laban kay Jeremias, sapagkat ang kautusan ay hindi mawawala sa pari, o ang payo sa pantas, o ang salita man sa propeta. Halikayo, saktan natin siya sa pamamagitan ng dila at huwag nating pansinin ang kanyang mga salita.”
Si Jeremias ay Nanalangin Laban sa mga Kaaway
19 Bigyang-pansin mo ako, O Panginoon,
at pakinggan mo ang sinasabi ng aking mga kaaway!
20 Ang kasamaan ba'y ganti sa kabutihan?
Gayunma'y gumawa sila ng hukay para sa aking buhay.
Alalahanin mo kung paanong ako'y tumayo sa harapan mo,
upang magsalita ng mabuti para sa kanila,
upang ilayo ang iyong poot sa kanila.
21 Kaya't ibigay mo ang kanilang mga anak sa taggutom,
ibigay mo sila sa kapangyarihan ng tabak;
ang kanila nawang mga asawa ay mawalan ng anak at mabalo.
Ang kanila nawang mga lalaki ay mamatay sa salot
at ang kanilang mga kabataan ay mapatay ng tabak sa labanan.
22 Makarinig nawa ng daing mula sa kanilang mga bahay,
kapag bigla mong dinala ang mga mandarambong sa kanila!
Sapagkat sila'y gumawa ng hukay upang kunin ako,
at naglagay ng mga bitag para sa aking mga paa.
23 Gayunman, ikaw, O Panginoon, ay nakakaalam
sa lahat nilang balak na ako'y patayin.
Huwag mong patawarin ang kanilang kasamaan,
ni pawiin man ang kanilang kasalanan sa iyong paningin.
Bumagsak sana sila sa harapan mo.
Harapin mo sila sa panahon ng iyong galit.
Ang Basag na Banga
19 Ganito ang sabi ng Panginoon, “Humayo ka, bumili ka ng isang sisidlang-lupa ng magpapalayok, at isama mo ang ilan sa matatanda sa bayan at ang mga matatanda sa mga pari.
2 Lumabas(A) kayo sa libis ng anak ni Hinom na nasa tabi ng pasukan ng pintuan ng Harsit,[a] at ipahayag mo roon ang mga salita na aking sasabihin sa iyo.
3 At sabihin mo, ‘Pakinggan ninyo ang salita ng Panginoon, O mga hari ng Juda at mga naninirahan sa Jerusalem. Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, ng Diyos ng Israel: Ako'y magpaparating ng kasamaan sa dakong ito anupa't ang mga tainga ng makakarinig nito ay magpapanting.
4 Sapagkat tinalikuran ako ng bayan, at nilapastangan ang dakong ito sa pamamagitan ng pagsusunog dito ng insenso para sa ibang mga diyos na hindi nila nakilala ni ng kanilang mga ninuno, ni ng mga hari ng Juda. Kanilang pinuno ang dakong ito ng dugo ng mga walang sala.
5 Nagtayo(B) rin sila ng matataas na dako ni Baal na pinagsusunugan ng kanilang mga anak sa apoy bilang handog na sinusunog kay Baal, na hindi ko iniutos, o itinakda, ni pumasok man lamang sa aking pag-iisip.
6 Kaya't ang mga araw ay dumarating, sabi ng Panginoon, na ang lugar na ito ay hindi na tatawaging Tofet, o libis ng anak ni Hinom, kundi ang libis ng Katayan.
7 At sa lugar na ito ay gagawin kong walang kabuluhan ang mga panukala ng Juda at ng Jerusalem, at ibubuwal ko sila sa pamamagitan ng tabak sa harapan ng kanilang mga kaaway, at sa pamamagitan ng kamay ng mga tumutugis sa kanilang buhay. Ang kanilang mga bangkay ay ibibigay kong pagkain para sa mga ibon sa himpapawid at sa mga hayop sa lupa.
8 Gagawin kong katatakutan ang lunsod na ito, isang bagay na hahamakin. Bawat isa na magdaraan doon ay maghihilakbot at magsisisutsot dahil sa lahat nitong kapahamakan.
9 At ipapakain ko sa kanila ang laman ng kanilang mga anak na lalaki at babae, at bawat isa ay kakain ng laman ng kanyang kapwa sa pagkakakubkob at sa kagipitan, sa pamamagitan ng mga ito'y pahihirapan sila ng kanilang mga kaaway at ng mga tumutugis sa kanilang buhay.’
10 “Kung magkagayo'y babasagin mo ang banga sa paningin ng mga lalaking sumama sa iyo,
11 at sasabihin mo sa kanila, ‘Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo: Ganito ko babasagin ang sambayanang ito at ang lunsod na ito, gaya ng pagbasag sa isang sisidlan ng magpapalayok, anupa't ito'y hindi na muling mabubuo. Ang mga tao'y maglilibing sa Tofet hanggang wala nang ibang lugar na mapaglilibingan.
12 Ganito ang gagawin ko sa dakong ito, sabi ng Panginoon, at sa mga naninirahan dito, upang ang lunsod na ito ay maging gaya ng Tofet.
13 At ang mga bahay ng Jerusalem at ang mga bahay ng mga hari sa Juda ay magiging marumi gaya ng lugar ng Tofet—lahat ng bahay na ang mga bubungan ay pinagsunugan ng insenso para sa lahat ng natatanaw sa langit, at ang mga handog na inumin ay ibinuhos para sa ibang mga diyos.’”
14 Nang dumating si Jeremias mula sa Tofet na pinagsuguan sa kanya ng Panginoon upang doon ay magsalita ng propesiya, tumayo siya sa bulwagan ng bahay ng Panginoon, at sinabi sa buong bayan:
15 “Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, ng Diyos ng Israel. Dinadalhan ko ang lunsod na ito at ang lahat nitong mga bayan ng lahat ng kasamaan na aking sinalita laban dito, sapagkat pinapagmatigas nila ang kanilang ulo at ayaw nilang makinig sa aking mga salita.”
Ang Pakikipagtalo ni Jeremias kay Pashur
20 Napakinggan ni Pashur na anak ni Imer na pari, na punong-tagapangasiwa sa bahay ng Panginoon, si Jeremias na nagsasalita ng propesiya tungkol sa mga bagay na ito.
2 Nang magkagayo'y sinaktan ni Pashur si Jeremias na propeta, at ginapos sa tanikala sa mas mataas na pintuan ng Benjamin sa bahay ng Panginoon.
3 Kinabukasan, nang mapalaya na ni Pashur si Jeremias mula sa mga tanikala, sinabi ni Jeremias sa kanya, “Hindi ka tinatawag ng Panginoon sa pangalang Pashur, kundi Magor-missabib.[b]
4 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon: Narito, gagawin kitang kilabot sa iyong sarili at sa iyong mga kaibigan. Sila'y mabubuwal sa pamamagitan ng tabak ng kanilang mga kaaway habang ikaw ay nakatingin. At ibibigay ko ang buong Juda sa kamay ng hari ng Babilonia. Kanyang dadalhin sila bilang mga bihag sa Babilonia, at papatayin sila ng tabak.
5 Bukod dito ay ibibigay ko ang lahat ng kayamanan ng lunsod na ito, lahat ng kinita nito, lahat ng mahahalagang ari-arian nito, at ang lahat ng kayamanan ng mga hari ng Juda sa kamay ng kanilang mga kaaway na mananamsam sa kanila na huhuli at magdadala sa kanila sa Babilonia.
6 At ikaw, Pashur, at ang lahat ng nakatira sa iyong bahay ay pupunta sa pagkabihag. Pupunta ka sa Babilonia at doon ka mamamatay, at doon ka ililibing, ikaw at ang lahat mong mga kaibigan na iyong pinagpahayagan ng kasinungalingan.”
7 O Panginoon, dinaya[c] mo ako,
at ako'y nadaya;[d]
mas malakas ka kaysa akin,
at nanaig ka.
Ako'y nagiging katatawanan buong araw,
tinutuya ako ng bawat isa.
8 Sapagkat tuwing ako'y magsasalita, sumisigaw ako,
isinisigaw ko, “Karahasan at pagkawasak!”
Sapagkat ang salita ng Panginoon ay naging pagkutya at kadustaan sa akin sa bawat araw.
9 At kung aking sasabihin, “Hindi ko na siya babanggitin,
o magsasalita pa sa kanyang pangalan,”
waring sa aking puso ay may nag-aalab na apoy
na nakakulong sa aking mga buto,
at ako'y pagod na sa kapipigil dito,
at hindi ko makaya.
10 Sapagkat narinig ko ang marami na bumubulong.
Ang kilabot ay nasa lahat ng panig!
“Batikusin natin siya. Batikusin natin siya!”
Ang wika ng lahat kong mga kaibigan,
na nagmamatyag sa aking pagbagsak.
“Marahil siya'y madadaya,
kung magkagayo'y madadaig natin siya,
at tayo'y makakaganti sa kanya.”
11 Ngunit ang Panginoon ay kasama ko na gaya ng isang kinatatakutang mandirigma;
kaya't ang mga umuusig sa akin ay matitisod,
hindi nila ako madadaig.
Sila'y lubhang mapapahiya,
sapagkat sila'y hindi magtatagumpay.
Ang kanilang walang hanggang kahihiyan
ay hindi malilimutan.
12 O Panginoon ng mga hukbo, na sumusubok sa matuwid,
na nakakakita ng puso at pag-iisip,
ipakita mo sa akin ang iyong paghihiganti sa kanila;
sapagkat sa iyo ay itinalaga ko ang aking ipinaglalaban.
13 Magsiawit kayo sa Panginoon,
purihin ninyo ang Panginoon!
Sapagkat kanyang iniligtas ang kaluluwa ng nangangailangan
mula sa kamay ng mga manggagawa ng kasamaan.
14 Sumpain(C) ang araw
na ako'y ipinanganak!
Ang araw na ako'y isinilang ng aking ina,
huwag nawa itong basbasan!
15 Sumpain ang tao
na nagdala ng balita sa aking ama,
“Isang lalaki ang ipinanganak sa iyo,”
na kanyang ikinagalak.
16 Ang lalaki nawang iyon ay maging gaya ng mga lunsod
na walang awang giniba ng Panginoon,
at makarinig nawa siya ng daing sa umaga,
at babala sa katanghaliang-tapat;
17 sapagkat hindi niya ako pinatay sa sinapupunan;
at sa gayo'y naging libingan ko sana ang aking ina,
at ang kanyang sinapupunan, ay naging dakila magpakailanman.
18 Bakit ako'y lumabas pa sa sinapupunan
upang makakita ng hirap at kalungkutan,
at gugulin ang aking mga araw sa kahihiyan?
Hinulaan ang Pagkawasak ng Jerusalem
21 Ito ang salitang dumating kay Jeremias mula sa Panginoon, nang suguin sa kanya ni Haring Zedekias si Pashur na anak ni Malkias, at si Sefanias na anak ng paring si Maasias, na sinasabi,
2 “Isangguni(D) mo kami sa Panginoon sapagkat si Nebukadnezar na hari ng Babilonia ay nakikipagdigma laban sa amin. Marahil ang Panginoon ay gagawa sa amin ng ayon sa lahat niyang kahanga-hangang gawa, at kanyang pauurungin siya mula sa amin.”
3 At sinabi ni Jeremias sa kanila,
4 “Ganito ang inyong sasabihin kay Zedekias: ‘Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Diyos ng Israel. Ibabalik ko ang mga sandatang pandigma na nasa inyong mga kamay, na inyong ginagamit sa pakikipaglaban sa hari ng Babilonia, at laban sa mga Caldeo na kumukubkob sa inyo sa labas ng mga pader. Aking titipunin ang mga iyon sa gitna ng lunsod na ito.
5 Ako mismo ang lalaban sa inyo na may nakaunat na kamay at malakas na bisig, sa galit, sa bagsik, at sa matinding poot.
6 At pupuksain ko ang mga naninirahan sa lunsod na ito, ang tao at ang hayop: sila'y mamamatay sa matinding salot.
7 At pagkatapos, sabi ng Panginoon, ibibigay ko si Zedekias na hari ng Juda, at ang kanyang mga lingkod, at ang mga tao sa lunsod na ito na nakaligtas sa salot, sa tabak, at sa taggutom, sa kamay ni Nebukadnezar na hari ng Babilonia at sa kamay ng kanilang mga kaaway, sa kamay ng mga tumutugis sa kanilang buhay. Kanyang papatayin sila ng talim ng tabak; sila'y hindi niya kahahabagan, o patatawarin man, o kaaawaan man.’
8 “At sa sambayanang ito ay sasabihin mo: ‘Ganito ang sabi ng Panginoon: Inilalagay ko sa harapan ninyo ang daan ng buhay at ang daan ng kamatayan.
9 Ang mananatili sa lunsod na ito ay mamamatay sa pamamagitan ng tabak, ng gutom, at ng salot; ngunit ang lumabas at sumuko sa mga Caldeo na kumukubkob sa inyo ay mabubuhay, at tataglayin ang kanyang buhay bilang gantimpala sa digmaan.
10 Sapagkat iniharap ko ang aking mukha laban sa lunsod na ito para sa kasamaan at hindi sa kabutihan, sabi ng Panginoon. Ito'y ibibigay sa kamay ng hari ng Babilonia, at kanyang susunugin ito ng apoy.’
Ang Juda ay Binabalaan tungkol sa Paghatol nang Hindi Matuwid
11 “At sabihin mo sa sambahayan ng hari ng Juda, ‘Pakinggan ninyo ang salita ng Panginoon.
12 O sambahayan ni David! Ganito ang sabi ng Panginoon,
“‘Maggawad ka ng katarungan sa bawat umaga,
at iligtas mo ang nanakawan mula sa kamay ng mapang-api,
upang ang aking poot ay hindi lumabas na parang apoy,
at susunog na walang makakapatay,
dahil sa inyong masasamang gawa!’”
13 “Narito, ako'y laban sa iyo, O naninirahan sa libis,
O bato ng kapatagan, sabi ng Panginoon;
kayong nagsasabi, ‘Sinong bababang laban sa atin?
o sinong papasok sa ating mga tirahan?’
14 Ngunit parurusahan ko kayo ayon sa bunga ng inyong mga gawa, sabi ng Panginoon;
ako'y magpapaningas ng apoy sa kanyang gubat,
at lalamunin nito ang lahat ng nasa kanyang palibot.”
Ang Mensahe ni Jeremias sa mga Namumuno sa Juda
22 Ganito ang sabi ng Panginoon: “Bumaba ka sa bahay ng hari ng Juda, at sabihin mo doon ang salitang ito,
2 at iyong sabihin, ‘Pakinggan mo ang salita ng Panginoon, O hari ng Juda, na nakaluklok sa trono ni David, ikaw, at ang iyong mga lingkod, at ang iyong mga mamamayan na pumapasok sa mga pintuang ito.
3 Ganito ang sabi ng Panginoon: Gumawa kayo nang may katarungan at katuwiran, at iligtas ninyo ang ninakawan mula sa kamay ng mapang-api. At huwag ninyong gawan ng masama o karahasan ang mga dayuhan, ang mga ulila at ang mga balo, o magpadanak man ng walang salang dugo sa dakong ito.
4 Sapagkat kung tunay na inyong susundin ang salitang ito, kung gayo'y papasok sa mga pintuan ng bahay na ito ang mga hari na nakaupo sa trono ni David, na nakasakay sa mga karwahe at mga kabayo, sila at ang kanyang mga lingkod, at ang kanilang taong-bayan.
5 Ngunit(E) kung hindi ninyo susundin ang mga salitang ito, ako'y sumusumpa sa aking sarili, sabi ng Panginoon, na ang bahay na ito ay mawawasak.
6 Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon tungkol sa sambahayan ng hari ng Juda,
“‘Ikaw ay gaya ng Gilead sa akin,
gaya ng tuktok ng Lebanon;
tiyak na gagawin kitang isang disyerto,
gaya ng mga lunsod na hindi tinatahanan.
7 Ako'y maghahanda ng mga mamumuksa laban sa iyo,
bawat isa'y may kanya-kanyang mga sandata;
at kanilang puputulin ang iyong mga piling sedro,
at ihahagis sa apoy.
8 “‘Maraming bansa ang daraan sa lunsod na ito, at sasabihin ng bawat isa sa kanyang kapwa, “Bakit ganito ang ginawa ng Panginoon sa dakilang lunsod na ito?”
9 At sila'y sasagot, “Sapagkat kanilang pinabayaan ang tipan ng Panginoon nilang Diyos, at sumamba sa ibang mga diyos, at naglingkod sa kanila.”’”
Ang Pahayag tungkol kay Shallum
10 Huwag ninyong iyakan ang patay,
o tangisan man ninyo siya;
kundi patuloy ninyong iyakan ang umaalis,
sapagkat hindi na siya babalik,
ni makikita pa ang kanyang lupang tinubuan.
11 Sapagkat(F) ganito ang sabi ng Panginoon tungkol kay Shallum na anak ni Josias, na hari ng Juda, na nagharing kahalili ni Josias na kanyang ama, na umalis sa lugar na ito: “Hindi na siya babalik rito,
12 kundi sa dakong pinagdalhan sa kanya bilang bihag, doon siya mamamatay, at hindi na niya muling makikita ang lupaing ito.”
Ang Pahayag tungkol kay Jehoiakim
13 “Kahabag-habag siya na nagtatayo ng kanyang bahay sa kawalang-katuwiran,
at ng kanyang mga silid sa itaas sa pamamagitan ng kawalang-katarungan;
na pinapaglingkod ang kanyang kapwa na walang upa,
at hindi niya binibigyan ng kanyang sahod;
14 na nagsasabi, ‘Ako'y magtatayo para sa sarili ko ng malaking bahay
na may maluluwang na silid sa itaas,’
at naglalagay ng mga bintana roon,
dinidingdingan ng sedro,
at pinipintahan ng kulay pula.
15 Sa palagay mo ba ikaw ay hari,
sapagkat nakikipagpaligsahan ka na may sedro?
Di ba't ang iyong ama ay kumain at uminom
at naggawad ng katarungan at katuwiran?
Kaya naman iyon ay ikinabuti niya.
16 Kanyang hinatulan ang kapakanan ng dukha at ng nangangailangan;
at iyon ay mabuti.
Hindi ba ito ang pagkilala sa akin?
sabi ng Panginoon.
17 Ngunit ang iyong mga mata at puso
ay para lamang sa iyong madayang pakinabang,
at sa pagpapadanak ng walang salang dugo,
at sa paggawa ng pang-aapi at karahasan.”
18 Kaya't(G) ganito ang sabi ng Panginoon tungkol kay Jehoiakim na anak ni Josias, hari ng Juda,
“Hindi nila tataghuyan siya na sasabihin,
‘Ah, kapatid kong lalaki!’ o kaya'y, ‘Ah, kapatid na babae!’
Hindi nila tataghuyan siya na sasabihin,
‘Ah, panginoon!’ o, ‘Ah, kamahalan!’
19 Ililibing siya ng libing ng asno,
kakaladkarin at itatapon sa labas ng mga pintuan ng Jerusalem.”
20 “Umakyat ka sa Lebanon at sumigaw ka,
ilakas mo ang iyong tinig sa Basan,
at ikaw ay sumigaw mula sa Abarim;
sapagkat ang lahat mong mangingibig ay nalipol.
21 Ako'y nagsalita sa iyo sa iyong kasaganaan,
ngunit iyong sinabi, ‘Hindi ako makikinig.’
Ito na ang iyong pamumuhay mula sa iyong pagkabata,
na hindi mo pinakinggan ang aking tinig.
22 Papastulin ng hangin ang lahat mong mga pastol,
at ang iyong mga mangingibig ay pupunta sa pagkabihag;
kung magkagayon ay mapapahiya ka at malilito
dahil sa lahat mong kasamaan.
23 O naninirahan sa Lebanon,
na namumugad sa gitna ng mga sedro,
gayon na lamang ang iyong paghihinagpis kapag dumating sa iyo ang pagdaramdam
na gaya ng hirap ng isang babaing nanganganak!”
Ang Hatol ng Diyos kay Conias
24 “Habang(H) ako'y buháy, sabi ng Panginoon, kahit pa si Conias na anak ni Jehoiakim na hari ng Juda ay maging singsing na pantatak sa aking kanang kamay, gayunma'y bubunutin kita,
25 at ibibigay kita sa kamay ng mga tumutugis sa iyong buhay, oo, sa kamay ng iyong mga kinatatakutan, maging sa kamay ni Nebukadnezar na hari ng Babilonia, at sa kamay ng mga Caldeo.
26 Itatapon kita at ang iyong ina na nagsilang sa iyo sa ibang lupain na hindi ninyo sinilangan, at doon kayo mamamatay.
27 Ngunit sa lupain na kasasabikan nilang balikan, hindi sila makakabalik doon.”
28 Ito bang lalaking si Conias ay isang hamak na basag na palayok?
O siya ba'y isang sisidlang hindi kanais-nais?
Bakit siya at ang kanyang mga anak ay itinatapon,
at inihahagis sa lupaing hindi nila kilala?
29 O lupa, lupa, lupa,
pakinggan mo ang salita ng Panginoon!
30 Ganito ang sabi ng Panginoon:
“Isulat ninyo ang lalaking ito bilang walang anak,
isang lalaki na hindi magtatagumpay sa kanyang mga araw;
sapagkat walang sinuman sa kanyang mga supling ang magtatagumpay
na luluklok sa trono ni David,
at maghahari pang muli sa Juda.”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001