Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pagpapasalamat sa pagliligtas ng Panginoon.

¹⁰ At nang si Faraon ay nalalapit, ay itiningin ng mga anak ni Israel ang kanilang mga mata, at, narito, ang mga Egipcio ay sumusunod sa kanila; at sila'y natakot na mainam: at ang mga anak ni Israel ay ^(A)humibik sa Panginoon.

^11 (B)At kanilang sinabi kay Moises, Dahil ba sa walang libingan sa Egipto, kung kaya dinala mo kami rito upang mamatay sa ilang? bakit ka gumawa ng ganito sa amin, na inilabas mo kami sa Egipto?

^12 (C)Di ba ito ang sinalita namin sa iyo sa Egipto, na sinasabi, Pabayaan mo kami na makapaglingkod sa mga Egipcio? Sapagka't lalong mabuti sa amin ang maglingkod sa mga Egipcio kay sa kami ay mamatay sa ilang.

¹³ At sinabi ni Moises sa bayan, ^(D)Huwag kayong matakot, tumigil kayo, at tingnan ninyo ang pagliligtas ng Panginoon na gagawin sa inyo ngayon: sapagka't ang mga Egipcio na inyong nakikita ngayon, ay hindi na ninyo uli makikita magpakailan man.

^14 (E)Ipakikipaglaban kayo ng Panginoon, at kayo'y tatahimik.

¹⁵ At sinabi ng Panginoon kay Moises, Bakit humihibik ka sa akin? salitain mo sa mga anak ni Israel na sila'y magpatuloy na yumaon.

¹⁶ At ^(F)itaas mo ang iyong tungkod, at iunat mo ang iyong kamay sa ibabaw ng dagat, at hawiin mo; at ang mga anak ni Israel ay dadaan sa gitna ng dagat sa ibabaw ng lupang tuyo.

¹⁷ At ako, narito, aking papagmamatigasin ang puso ng mga Egipcio at susundan nila sila: at ako'y ^(G)magiimbot ng karangalan kay Faraon, at sa buo niyang hukbo, sa kaniyang mga karro, at sa kaniyang mga nangangabayo.

¹⁸ At malalaman ng mga Egipcio, na ako ang Panginoon, pagka ako ay nakapagimbot ng karangalan kay Faraon, sa kaniyang mga karro, at sa kaniyang mga nangangabayo.

¹⁹ At ang anghel ng Dios ^(H)na nasa unahan ng kampamento ng Israel, ay humiwalay at napasa hulihan nila; at ang haliging ulap ay humiwalay sa harap nila at lumagay sa likod nila:

²⁰ At lumagay sa pagitan ng kampamento ng Egipto at ng kampamento ng Israel; at mayroong ulap at kadiliman, gayon ma'y binigyan sila ng liwanag sa gabi at ang isa't isa ay hindi nagkalapit sa buong magdamag.

²¹ At iniunat ni Moises ang kaniyang kamay sa ibabaw ng dagat; at pinaghiwalay ng Panginoon ang dagat sa pamamagitan ng isang malakas na hanging silanganan ng buong magdamag, ^(I)at ang dagat ay pinapaging tuyong lupa ^(J)at ang tubig ay nahawi.

²² At ang mga anak ni Israel ay ^(K)pumasok sa gitna ng dagat sa ibabaw ng tuyong lupa: at ang tubig ay naging isang kuta sa kanila, sa kanilang kanan at sa kanilang kaliwa.

Ang hukbo ng Egipcio ay nalunod.

²³ At hinabol sila ng mga Egipcio, at nagsipasok na kasunod nila sa gitna ng dagat, lahat ng mga kabayo ni Faraon, ang kaniyang mga karro, at ang kaniyang mga nangangabayo.

²⁴ At nangyari, sa ^(L)pagbabantay sa kinaumagahan, na minasdan ng Panginoon ang hukbo ng mga Egipcio sa gitna ng haliging apoy at ulap, at niligalig ang hukbo ng mga Egipcio.

²⁵ At inalisan ng gulong ang kanilang mga karro, na kanilang hinila ng buong hirap: na ano pa't sinabi ng mga Egipcio, Tumakas tayo sa harap ng Israel: ^(M)sapagka't ipinakikipaglaban sila ng Panginoon sa mga Egipcio.

²⁶ At sinabi ng Panginoon kay Moises, Iunat mo ang iyong kamay sa dagat, upang ang tubig ay tumabon sa mga Egipcio, sa kanilang mga karro, at sa kanilang mga nangangabayo.

²⁷ At iniunat ni Moises ang kaniyang kamay sa dagat, at ang dagat ay nagsauli sa kaniyang dating lakas, nang umumaga; at ang mga Egipcio ay nagsitakas, ^(N)at nilaginlin ng Panginoon ang mga Egipcio sa gitna ng dagat.

²⁸ At ^(O)ang tubig ay nagsauli, ^(P)at tinakpan ang mga karro, at ang mga nangangabayo, sa makatuwid baga'y ang buong hukbo ni Faraon na pumasok na sumunod sa kanila sa dagat; walang natira kahit isa sa kanila.

²⁹ Datapuwa't ang mga anak ni Israel ay lumakad sa tuyong lupa sa gitna ng dagat; at ang tubig sa kanila ay naging isang kuta sa kanilang kanan at sa kanilang kaliwa.

^30 (Q)Gayon iniligtas ng Panginoon ang Israel ng araw na yaon sa kamay ng mga Egipcio; at nakita ng Israel ang mga Egipcio na mga patay sa tabi ng dagat.

³¹ At nakita ng Israel ang dakilang gawa, na ^(R)ginawa ng Panginoon sa mga Egipcio, at ang bayan ay natakot sa Panginoon: at sila'y sumampalataya sa Panginoon at sa kaniyang lingkod na kay Moises.

²⁰ At si Miriam na ^(A)propetisa na ^(B)kapatid ni Aaron, ay ^(C)tumangan ng isang pandereta sa kaniyang kamay; at ^(D)sumunod ang lahat ng mga babae sa kaniya, na may mga pandereta at nagsayawan.

²¹ At ^(E)sila'y sinagot ni Miriam,

^5 (A)Patayin nga ninyo ang ^(B)inyong mga sangkap ng katawang nangasa ibabaw ng lupa, ^(C)pakikiapid, karumihan, masamang pita, masasamang nasa, at kasakiman, ^(D)na iya'y pagsamba sa mga diosdiosan;

⁶ Na dahil sa mga bagay na iyan ay dumarating ^(E)ang kagalitan ng Dios sa ^(F)mga anak ng pagsuway:

⁷ Na inyo ring nilakaran nang una, nang kayo'y nangabubuhay pa sa mga bagay na ito;

⁸ Datapuwa't ngayon ay ^(G)inyo namang layuan ang lahat ng mga ito: ^(H)galit, kapootan, paghihinala, panunungayaw, ^(I)mga salitang kahalay-halay na mula sa inyong bibig:

⁹ Huwag kayong mangagbubulaan sa isa't isa; ^(J)yamang hinubad na ninyo ^(K)ang datihang pagkatao pati ng kaniyang mga gawa,

¹⁰ At kayo'y nangagbihis ng bagong pagkatao, na nagbabago sa kaalaman ayon ^(L)sa larawan niyaong lumalang sa kaniya:

¹¹ Doo'y hindi maaaring magkaroon ng ^(M)Griego at ng Judio, ng ^(N)pagtutuli at ng di pagtutuli, ng barbaro, ng Scita, ng alipin, ng laya; kundi si ^(O)Cristo ang lahat, at sa lahat.