Old/New Testament
Dee 135 Psalm
1 Pries däm Herr Gott! Preis däm Herr Gott sien Nome, aul jie dee däm Herr Gott deene, enn dee Fäaleew fonn onns Gott sien Hus;
3 Preis däm Herr Gott! Dan dee Herr Gott es Goot! Sinjt Preise to sien Nome, dan daut es foll Freid!
4 Dan dee Herr Gott haft Joakopp jewält fa sikj selfst – Iesrael fa sien Schats.
5 Dan ekj weet daut dee Herr Gott groot es, un onns Herr es bowe aule Jetta.
6 Aules daut dee Herr Gott welle deed to doone, haft Hee jedone enne Himmels un enne Ead, un enn dän See un dee deepe Städe.
7 Hee moakt dän Donnst nehejcht to gone fonn daut Enj fonn dee Ead; Hee moakt dän Blitz fa dän Räajen, Hee brinjt dän Wint ut sien Schats Koma;
8 Hee schluach dee Iejipte äare Easchtjebuarna, fonn Mensch bott Tiare;
9 Dee Teakjens un Wunda schekjt enn diene Med, O Iejipte, opp Farao un aul siene Deena;
10 dee groote Nazione schluach, un muak majchtje Kjeenije Doot;
11 Sihon dee Amorieta Kjeenijch; un Og dee Baschan Kjeenijch; un aul dee Kanaanieta Kjeenijchs.
12 Un Hee jeef äa Launt aus en Oafgoot, en Oafgoot to sien Folkj Iesrael.
13 O Herr Gott, dien Nome blift eewijch; O Herr Gott, dien Aunjedenkj es fonn Jennerazion to Jennerazion.
14 Dan dee Herr Gott woat sien Folkj rejchte; un Hee woat Metleet ha opp siene Deene.
15 Dee Nazione äare Jetta sent Selwa un Golt, dee Mensche äare Oabeit;
16 Dee ha Miela oba dee saje nuscht; dee ha Uage, oba dee seene nuscht;
17 dee ha Uare, oba dee kjenne nijch heare; jo, doa es kjeen Odem enn äare Miela.
18 Soone dee dee moake sent soo aus dee sent, jieda eena dee enn dän fetrühe.
19 Säajen däm Herr Gott, O Iesrael Jeschlajcht; säajen däm Herr Gott, O Oant Jeschlajcht;
20 säajen däm Herr Gott, O Leefie Jeschlajcht; jie dee jie däm Herr Gott ferjchte, säajent däm Herr Gott.
21 Jesäajent es dee Herr Gott ut Zion, dee enn Jerusalem wont, Preis däm Herr Gott!
Dee 136 Psalm
1 O jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma.
2 O jäft Dank to däm äwa aule Jetta; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma.
3 O jäft Dank to däm Herr äwa aule Herre; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
4 to Däm dee auleen groote Wundasch deit; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
5 to Däm dee derjch Weisheit dee Himmels jemoakt haft; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
6 to Däm dee de Welt utspreede deed opp dee Wotasch; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
7 to Däm dee dee groote Lijchte muak; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
8 dee Sonn to rejeare bie Dach; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
9 dee Mon un dee Stearns to rejeare bie Nacht; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
10 to Däm dee Iejipte schluach enn äare Easchtjebuarne; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
11 un brocht Iesrael rut fonn mank an; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
12 met ne stoakje Haunt un en utjestrakjta Oarm; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
13 dee dän Rooda See utaneen deeld enn Poat; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
14 un muak Iesrael derjch dee Med gone doafonn; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
15 oba scheddad Farao un siene Armee enn dän Rooda See; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
16 Dee sien Folkj enn dee Wiltnes leid; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
17 to Däm dee groote Kjeenijchs schluach; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
18 un muak madastijchkjeit Kjeenije doot; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
19 Sihon dee Amorieta Kjeenijch; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
20 un Og, dee Baschan Kjeenijch; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
21 un jeef äa Launt aus en Oafgoot; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
22 en Oafgoot to sien Deena Iesrael; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
23 Dee aun onns docht enn onns läaja Toostaunt; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
24 en haft onns jerat fonn onnse Fiend; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
25 Dee Äte jeef to aulet Fleesch; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
26 O jäft Dank to däm Gott emm Himmel; dan sien Erboarme es duarhauft fa emma;
12 Nu, Breeda, waeajen jeistliche Sache, wel ekj nich ha daut jie selle oonjeleat senne.
3 Doaromm moak ekj junt bekaunt daut kjeena, dee derch Gott sien Jeist raet, wudd saje: "Jesus es feflucht!"; en kjeena kaun saje: "Jesus es Herr" buta derch daem Heilje Jeist.
4 Nu sent doa feschiedenste Gow, oba de selwje Jeist.
5 En doa sent feschiedenste Deenste, oba de selwje Herr.
6 En doa sent feschiedenste Waeaj waut to doone, oba dee selwje Gott dee oabeide deit enn aulem en derch aulem.
7 Oba to en jieda eenem es dee Oppenboarunk fom Jeist jejaeft to aulem sien Jenuss.
8 Dan to eenem es derch daem jeist en Weisheits Wuat jejaeft; en to en aundrem en Wuat fonn Erkjantnes derch daem selwje Jeist;
9 to en aundrem Gloowe derch daem selwje Jeist, en to en aundrem de Gow to heele derch daem selwje Jeist;
10 en to en aundrem, groote Wunnda to doone, en to en aundrem Jeista to unjascheede, to en aundrem feschiedenste Sproake, to en aundrem, dee Sproake utolaje:
11 oba aul dit deit dee selwje Jeist oabeide, en deelt to en jieda eenem so aus hee daut wel.
12 Dan so aus daut Lief eent es en fael Jlieda haft, oba aul dee Jlieda, wan doa uk fael sent, sent doch een Lief, so uk Christus.
13 Dan werklich derch een Jeist sent wie aule enn een Lief enenn jetauft, auf Jude oda Grieche, auf Sklow oda Frie, en sent aule met een Jeist jedrenkjt worde.
14 Dan sogoa dee Lief es nich een Jliet, oba faele.
15 Wan dee Foot sajcht: "Wiel ekj nich ne Haunt sie, jehea ekj nich tom Lief", jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?
16 En wan daut Ua sajcht: "Wiel ekj nich en Uag sie, jehea ekj nich tom Lief;" jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?
17 Wan daut gaunse Lief en Uag wea, wua wudd daut Jehea senne? wan daut gaunse wudd heare senne, wua wudd dan daut rikje senne?
18 Oba nu haft Gott dee Jlieda ennjesat, en jieda eent so aus am daut jefoll.
19 En wan daut aules een Jliet wea, wua wudd dan daut Lief senne?
20 Oba nu sent doa fael Jlieda, doch bloos een Lief.
21 Daut Uag kaun nich to de Haunt saje: "Ekj bruk die nich"; oda wada de Kopp to de Feet: "Ekj bruk junt nich".
22 Jie weete daut aus jie Heide weare, word jie wajch jeleit no dee Stomme Jetse, so aus junt fefeat wort.
22 Aentlich, dee Jlieda dee schiene schwaka to senne, sent det needichste;
23 en dee Jlieda em Lief dee wie denke daut weinichste Ea to habe, daen doo wie daut measchte eare; en dee nich daut schmockste lote, sent doch daut schmockste.
24 dan dee schmocke Jliede bruke daut nich. Oba Gott haft dee Jliede em Lief so ennjerecht; en haft dee meeha Ea jejaeft dee daut nich habe,
25 daut doa nich sull ne Spoolunk senne em Lief; oba daut dee Jliede sulle de naemlije Sorj ha eena fa daem aundra.
26 En wan een Jliet lit, liede dee aundre aula met; wan een Jliet je-eat woat, freihe sikj dee aundre aula met.
27 En jie sent Christus sien Lief, en een jieda es en Jliet doaraun.
28 En Gott haft enne Jemeente aunjestalt, easchtens Apostel, tweedens Profeete, dreddens Leara, dan Wunndawirkja, dan Gow tom heele, tom halpe, Rejeara, feschiedenste Sproake.
29 Sent aula Apostel? sent aula Profeete? sent aula Leara? sent aula Wunndawirkja?
30 Ha aula dee Gow tom heele? Raede aula met aundre Sproake? kjenne aula Sproake utlaje?
31 Oba felangt opp earenst dee jratre Gow. En doch wies ekj junt en Wach dee fael fetraflicha es.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer