Old/New Testament
25 Dit sent Salamo siene Sprejchwead, dee däm Jude Kjeenijch Hesekia siene Mane auf schreewe.
2 Daut es Gott siene Harlijchkjeit en Dinkj to festäakje; oba Kjeenijchs äare Harlijchkjeit ne sach ut to seakje.
3 Dee Himmel fa daut Huaget; un dee Ead fa daut Deepet; oba däm Kjeenijch sien Hoat jeit nich ut to forsche.
4 Nem daut Drakj wajch fonn Selwa, un en Selwa Jefäs kaun jemoakt woare.
5 Nem dee Beese wajch fonn fer däm Kjeenijch, un sien Troon woat enn Jerajchtijchkjiet bestädijcht woare.
6 Doo die nich selfst eare fer däm Kjeenijch; un stal die nich enn dee Groote äare Städ.
7 Dan daut es bäta daut hee to die saje sull: "Komm hia enopp!" dan daut du sust rauf jeschekjt woare fer en Helt däm du jeseene hast.
8 Sie nich haustijch rut to gone tom jachte, waut woascht du aum Enj doone wan dien Noba die to schaund jemoakt haft?
9 Beräd diene Saach met dien Noba; un doo en aundrem siene jeheeme Sach nich op dakje;
10 soo daut hee die nich heat un die to schaunde moakt; un dien schlajchtet Noräde kjeen Enj haft.
11 En Wuat daut rajcht jerät woat es soo aus goldne Appel enn selwane Jefäse.
12 Soo aus en goldna Rinkj, un en Utputsdinkj fonn reinet Golt, soo es en Weisa Rotjäwa to en Ua daut horjcht.
13 Soo aus dee Kold fonn Schnee emm Eifst, soo es en trua Boote to däm dee am jeschekjt haft, dan hee deit däm Meista siene Seel oppfresche.
14 Wäa selfst pucht wäajen ne faulsche Gow, es soo aus Wolkje un Wint oone Räajen.
15 En Harscha woat äwazeijcht derjch lange Jedult, oba en saunfta Tung brakjt dee Knoakes.
16 Hast du Honnijch jefunge? At bloos soo fäl bott du foll best, sest wan meeha dan woascht daut ut kolkje.
17 Hool dien Foot wajch fonn dien Noba sien Hus, soo daut am daut nich enoolent woat met die un hee die hausst.
18 En Maun dee faulschet Zeijchnes jeft jäajen sien Noba es soo aus en groota Homa, un en Schweat, un en schoapa Fiel.
19 Toofetruhe enn en onntrueha Maun enn ne noot Tiet es soo aus ne schlajchte Tän un en Foot dee jleppt.
20 Soo aus eena dee en Auntsuch wajch nemt enn koldet Wada, un soo aus Ädikj to Sooda, es eena dee Leeda singt to en beeset Hoat.
21 Wan dien Fient hungat, dan jeff am Broot; wan am darscht, jeff am Wota to drinkje;
22 wiels dan woascht du Fierije Kola opp sien Kopp laje, un dee Herr Gott woat die beloone.
23 Dee Nuadwint bringt Räajen; soo bringt ne jeheeme Tung en oajalijchet Jesejcht.
24 Daut es bäta enn ne Akj fonn daut hus to wone, aus enn en Hus toop to wone met ne zenkischet Frumensch.
25 Soo aus koldet wota to ne meede Seel, soo es goode Norejcht fonn en Launt wiet auf.
26 Wan dee Jerajchte dol faule fer dee Gottloose, es daut soo aus ne Sprinkjborm dee feädelt es, un en ferinjneade Wotakjwal.
27 Daut es nich goot to fäl Honnijch to äte; äare Ea to seakje es Ea.
28 Wäa äwa sien eajna Jeist nich harsche kaun es soo aus ne Staut dee dol jebroake es oone ne Waunt.
26 Soo aus Schnee emm Somma, un aus Räajen emm Eifst, soo es Ea nich rajcht fa en Noa.
2 Soo aus en Foagel wajch waundat, soo aus dee Schwaulm wan dee flijcht, soo saul dee Fluch oone Uasoak niemols kome.
3 Ne Wipp fa en Peat; en Toom fa däm Äsel; un en Kneppel fa däm Noa sien Rigje.
4 Doo en Noa nich Auntwuat jäwe doano aus siene Noarheit es, sest woascht soo senne aus hee es, soogoa du.
5 Doo en Noa Auntwuat jäwe no siene Noarheit no, soo daut hee nich Kluak es enn sien eajnet Aunseene.
6 Wäa ne Bootschoft schekjt enn en Noa siene Haunt, schnitt sien eajne Foot auf, un drinkjt Feletse.
7 Soo aus en Loma sien Been schlaup hengt, soo es en Jlikjnes enn Noare äa Mul.
8 Soo aus eena en Steen enn ne Schlenj binje deit, soo es dee, dee Ea jeft to en Noa.
9 Soo aus ne Dorn derjch en Maun siene Haunt spekjt, soo es en Jlikjnes enn Noare äa Mul.
10 Dee aules erschaufe haft es Groot; oba wäa en Noa aun nemt es soo aus eena dee soone aun nemt dee bloos febie gone.
11 Soo aus en Hunt dee trigj jeit no sien eajnet Kolkj, soo es en Noa dee siene Noarheit wada deit.
12 Sitst du en Maun dee Kluak es enn siene eajne Uage? Doa es meeha Hopninj fa en Noa aus fa soonem.
13 Dee Fula sajcht: "Doa es en Leiw enne Gaus! Doa es en Leiw tweschen dee Gausse!"
14 Soo aus ne Däa opp dee Jehenje dreit, soo deit dee Fula opp sien Bad.
15 Dee Fula diet siene Haunt enn dee Schiew laje; hee es nachläsijch dee trigj no sien Mul to brinje.
16 Dee Fula es weis enn sien eajnet Aunseene, meeha aus säwen dee ne weise Auntwuat jäwe.
17 Wäa bie Striet febie jeit un sikj kemmat äwa daut waut nuscht met am to doone haft, es soo aus eena dee en Hunt bie de Uare jriepe deit.
18 Soo aus eena dee rosent es, un Fiafunke, Fiele un Doot schmitt,
19 soo es dee Maun dee sien Noba hinjen Lijcht feat, un sajcht: "Muak ekj nich bloos Spos?"
20 Daut Fia jeit ut wua doa kjeen Hollt es; soo heat Striet opp wan doa kjeena es dee Pludat.
21 Soo aus Kole to läwendje Kola sent, un Hollt to Fia, soo es en zenkischa Mensch Striet aun to stale.
22 Däem hinjarikjsche siene Wead sent soo aus scheenet Äte; oba dee gone rauf no daut deepste Poat fonn daut Hoat.
23 So aus jrieset Selwa äwa en eadnet Jefäs, soo sent brennende Leppe un en beeset Hoat.
24 Wäa hausst deit met siene Leppe schmeijchle; dan hee lajcht Lest opp enn sien Ennaschtet;
25 wan siene Stemm scheen heat, jleew am nich, dan hee haft säwen haussfolle Dinje enn sien Hoat.
26 Hauss woat bedakjt met Lest; sien Beeset woat opjedakjt enn dee Fesaumlunk.
27 Wäa ne Kul groft woat doa enenn faule; un wäa en Steen rollt woat seene dautet trigj opp am rolle woat.
28 Ne leajende Tung hausst däm, däm daut kwatscht; un ne Tunj dee hinjalestijch rät deit stolpre aunreede.
9 Nu waut daen Deenst fa dee Heilje aunbelangt, eset tom aewrije fa mie junt to schriewe;
2 Dan ekj weet fonn jun Iewa, fonn daut ekj to dee Jemeente enn Matsedoonian puche doo, daut Achaja en Yoa trig aul haud reed jemoakt, en jun Iewa haft doa noch meeha aunjespornt.
3 En ekj schekjt dee Breeda daut onns puche fonn junt nich met eemol sull emsonst senne jewast waeajen dit, soo aus ekj saed, daut jie reed weare.
4 Dan, wan dee fonn Matsedoonia met mie kjeeme, en sage daut jie nich reed weare, wie onns schaeme sulle, nich to saje: JIE!, enn onns Toofetruehe.
5 Doaromm docht ekj daut needich to senne dee Breeda to femone daut see feropp reisde, en jun Saeajen ferhaea reed to moake daen jie fesproake haude, dautet en Saeajen kunn senne, en nich aus jedwunje.
6 Dit saj ekj: Waea spoasaum seit, woat uk spoasaum arnte; en waea fa en Saeajen seit, woat uk Saeajen arnte.
7 En jieda oba soo aus hee sikj enn sien Hoat faeanemt, nich enn Trua oda jedwunje; dan de Herr haft soone leef dee en schaftja Jaewa es.
8 En Gott kaun junt em folle Jnod jaewe, soo daut jie emma enn aules jenuach ha, en kjenne faeich senne to en jiedet goodet Woakj,
9 soo auset jeschraewe steit: "Hee haft utjestreit, hee haft dee Oame jejaeft, siene Jerachtichkjeit woat enn Eewichkjeit bliewe."
10 Nu dee, dee daem Seimaun daut Sot hanreakjt, jeft beides Broot tom Aete, en femeat jun Sot, en moakt jun Jerachtichkjeits Frucht to wause.
11 Jie woare enn aulem Rikj jemoakt, daut jie fael jaewe kjenne, daut derch onns Dankboakjeit to Gott wirkjt;
12 dan dee fesorjunk fa dis Deenst halpt nich bloos dee Heilje daut to jaewe waut an faelt, oba uk daut doaderch Gott fonn fael jedankt woat.
13 En doaderch daut jie junt enn disen Deenst ha Tru bewaese, feharliche see Gott daut jie Tru sent enn jun Bekjantnes to Christus sien Evanjeelium, uk enn jun rikje Jemeenschofft em jaewe to an, uk to aulamaun.
14 En uk em Jebaed fa junt, en ha en Felange no junt waeajen dee groote Jnod dee Gott junt bewaese haft.
15 Gott sie jedankt fa siene Gow dee nich to beschriewe jeit.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer