Old/New Testament
19 Dee Oama dee enn siene Follkomenheit waundelt es bäta aus eene dee fedreit es enn siene Leppe, dee en Noa es.
2 Dan uk, oone Wissenschoft es dee Seel nich goot, un wäa pienich es met siene Feet deit sindje.
3 Dee Noarheit fonn en Maun fedreit sien Wajch; un sien Hoat es wuttich jäajen däm Herr Gott.
4 Rikjdom moakt fäl Frind; oba dee Oama es utaneen jebrocht fonn sien Noba.
5 En faulscha Zeij woat nich onnschuldijch jesproake woare; jo, wäa Läajes räde deit woat nich utretse.
6 Fäl woare prachre no däm Helt sien Gonnst, un aule sent Frind to däm dee Gow jeft.
7 Aul däm oama Maun siene Breeda hausse am; un siene Frind uk doone am felote; hee jajcht dän hinjaraun, oba dee sent nich doa.
8 Wäa Hoat kjrijcht haft siene eajne Seel leef; wäa Festentnis helt finjt Goots.
9 En faulscha Zeij woat nich onnschuldijch jesproake woare; jo, wäa Läajes räde deit woat fenijcht woare.
10 Groote Jemietlijchkjeit es nijch aunstendich fa en Noa; woo fäl weinje fa en Deena äwe Ferschte to rejeare.
11 En Maun sien Fäasejchtjet moakt sien Oaja langsom; un siene Harlijchkjiet es en Äweträde febie gone lote.
12 Däm Kjeenijch sien Oaja es soo aus wan en Leiw brellt; oba sien Gonnst es soo aus Deiw opp daut Graus.
13 En noarischa Sän es en Onnjlekj to sien Foda; un ne Fru äa Striede es soo aus eegoljet Wota wan daut lakjt.
14 Hus un Rikjdom sent daut Oafgoot fonn Fodasch; oba ne fäasejchtje Fru es fonn däm Herr Gott.
15 Fulheit moakt eenem deep enn Schlop faule; un ne mäsje Seel woat Hunja liede.
16 Wäa daut Jeboot helt, helt siene eajne Seel; wäa Sien Wajch feachte deit woat stoawe.
17 Wäa en Jaumahoat haft fa dee Oame deit to däm Herr Gott liehe; un Hee woat sien Haundle to am beloone.
18 Strof dien Sän, dan doa es Hopninj; en lot diene Seel nich denkje daut hee stoawe woat.
19 En Maun dee foll Oaja es woat motte Strof tole; dan wan du am aufleewre deist, dan mottst daut wada doone.
20 Horjch no Rot, un nemm Unjarecht aun, soo daut du aum Enj Weis woascht senne.
21 Doa es fäl fäanäme enn en Maun sien Hoat; oba däm Herr Gott sien Rot woat stone bliewe.
22 En Maun sien Janka es siene Leeftolijchkjeit; un en oama Maun es bäta aus en Läajna.
23 Däm Herr Gott ferjchte brinjt Läwe; hee woat tofräd senne; am woat nich met Beeset besocht woare.
24 En Fula deit siene Haunt enn dee Schiew fote, oba hee woat daut nich no sien Mul brinje.
25 Schlo soonenm dee feachte deit un dee Eenfache woare opp pausse; dodel en Oppsejchtja, un hee woat Wissenschoft aun name.
26 Wäa sien Foda aunjriepe deit, deit siene Mutta wajch joage; soona es en Sän dee Schaund un feachte brinjt.
27 Mien Sän, wan du oppheascht met daut Leare aun näme, dan woascht du wajch erre fonn dee Wissenschoft Wead.
28 En nutsloosa Zeij deit Jerejcht feachte; un dee Beese äa Mul deit Sind oppschlucke.
29 Jerejcht woat reed jemoakt fa soone dee feachte; un Striepe fa dee Noare äare Rigjes.
20 Wien es en Spetta; stoakjet Suptijch es rosent; un aule dee doabie bliewe sent nich Weis.
2 Forjcht fa däm Kjeenijch es soo aus daut Brelle fonn en Leiw; wäa am oppräajcht to Oaja deit siene eajne Seel onnrajcht.
3 Daut es ne Ea fa en Mensch opp to heare fonn Striet; oba jieda Noa woat wadaspanstijch senne.
4 Dee fula Mensch woat nijch pleaje wiels daut Kollt es; hee prachat enn dän Eifst, un doa es nuscht.
5 Rot enn en Maun sien Hoat es soo aus deepet Wota; oba en festendja Mensch woat daut utforsche.
6 De measchte Mensche woare äare eajne Leeftolijchkjeit fetale; oba wäa kaun en trua Maun finje?
7 Dee Opprajchtja wankt enn siene Truheit; seelijch sent siene Säns no am!
8 En Kjeenijch dee opp dän Jerejcht Troon set, scheddat aulet Beeset wajch met siene Uage.
9 Wäa kaun saje: Ekj ha mien Hoat rein jemoakt; ekj sie rein fonn miene Sind?
10 En Steen un en Steen, en Effa un en Effa – dee Herr Gott haust beid.
11 Soogoa en Kjint es to kjane derjch waut hee deit, auf sien Woakj acht es oda opprajcht.
12 Daut Ua daut heat, un daut Uag daut seene kaun: dee Herr Gott haft dee beid jemoakt.
13 Doo Schlop nich leef habe, soo daut du nich Oam woascht; moak diene Uage op, sie tofräd met Broot.
14 Daut es nuscht weat! Daut es nuscht weat! sajcht dee Koopmaun; oba wan hee daut jekoft haft, dan pucht hee.
15 Doa es Golt un fäl deare Steene; oba dee Leppe dee Wissenschoft habe sent soo aus deare Steena, schwoa to finje.
16 Nem däm sien Auntsuch dee Birja es fa en Framda; un nem waut fonn däm dee waut fesprakjt fa Framde.
17 Broot enn Lest jenome es seet to en Mensch; oba nohäa woat sien Mul met Graunt jefelt senne.
18 Fäanäme woat bestädijcht enn gooda Rot; un moak Kjrijch met weisa Leidinj.
19 Wäa Heemlijchet nofetalt jeit romm soo aus eena dee pludat; aulsoo ha nuscht to doone met soonem dee siene Leppe groot op moakt.
20 Wäa sien Foda oda siene Mutta flucht, däm siene Laump saul enn deepet Diestanes utjelascht woare.
21 En Oafgoot mucht haustijch jekjräaje woare emm Aunfank; oba daut Enj doafonn woat nich jesäajent senne.
22 Saj nich, Ekj woa Beeset trigj tole; wacht fa däm Herr Gott, un Hee woat die rade.
23 Dee Herr Gott hausst en Steen un en faulscha Steen; un en faulschet Jewijcht es nich goot.
24 En Mensch siene Staupe sent fonn däm Herr Gott; un waut kaun en Mensch festone fonn sien Wajch?
25 Daut es ne Schlenj fa en Mensch brow to saje: Daut es en heiljet Dinkj; un dan lota to saje: "Ekj woa doa äwe bade."
26 En weisa Kjeenijch deit dee Beese festreihe, un dreit daut Raut äwe an.
27 Däm Mensch sien Jeist es däm Herr Gott siene Laump; daut aul daut bennaschtet poat fonn en Mensch utforscht.
28 Erboarme un Woarheit deit däm Kjeenijch beschutse; un sien Troon woat bestädijcht derch Erboarme.
29 Junje Mana äare Harlijchkjeit es äa Krauft un Läwe; un oole Mane äare Ea es dee greiwe Kopp.
30 Dee Striepe fonn ne Wund doone Beeset reinje; un Sträakje daut ennaschtet fonn dän Buck.
21 Däm Kjeenijch sien Hoat es enn däm Herr Gott siene Haunt; Hee dreit daut han wuaemma Hee wel.
2 Jieda plon dee en Mensch moakt fa sien Wajch es Opprajcht enn siene eajne Uage, oba dee Herr Gott deit daut Hoat mäte.
3 Jerajchtijchkjeit un Jerejcht to doone es leewa to wäle fa däm Herr Gott aus Opfa.
4 Stollte Uage un en stolltet Hoat, un dee Gottloose äa Laump es Sind.
5 Dee Flietje äare Jedanke brinje Äwafluss; oba Aufbrutsche brinjt blooss Oamoot.
6 Rikjdom kjriehe derch ne leajende Tung es soo aus Daump daut jedräwe woat derch dän dee dän Doot seakje.
7 Dee Beese äa Jewault es ne Schlenj to an, wiels see nich Jerejcht seakje.
8 En Mensch sien Wajch es fedreit un hasslijch, oba fa soone dee Acht es, sien Woakj es rajcht.
9 Daut es bäta opp ne Akj fonn en Husdack to wone aus met ne Fru to wone dee eegol zenkisch es.
10 Dee Gottloose äare Seel jankat Beeset; sien Noba finjt kjeen Gonnst enn siene Uage.
11 Dee eefeltje woat Weis jemoakt wan däm Spetta jestroft woat, un wan däm Weise jeleat woat kjrijcht hee Wissenschoft.
12 Dee Jerajchta bedenkjt dee Beese äa Hus; Hee deit dee Gottloose enne Grunt brinje fa sien Beeset.
13 Wäa siene Uare toostoppt jäajen dee Oame äa schriehe, woat selfst roope, un am woat nich jeauntwuat woare.
14 Ne jeheeme Gow deit Oaja bandje; jo, Schmäajelt emm Bossem deit groote Wutt stelle.
15 Daut es dee Opprajchte ne Freid Jerejcht to eewe; oba dee Beese woare Schrakj erfoare.
16 Dee Maun dee ut dän oppsejchtje Wajch waundat woat enn dee doodes Fesaumlunk ruehe.
17 En Maun dee Fejneaje jleijcht woat Oam senne; wäa Wien un Eelj leef haft woat nijch rikj senne.
18 Dee Gottloose woare Loosjelt senne fa dee Opprajchte; un dee Jefäarlijche ennestäd dee Opprajchte.
19 Daut es bäta enn en Wiltnes Launt to wone, aus met ne tsenkjische Fru un Fedruss.
20 En scheenet Schats un Eelj sent enn dee Weise äare Woning; oba en noarischa Maun schluckt daut opp.
21 Wäa Jerajchtichkjeit un Erboarme seakjt finjt Läwe, Jerajchtichkjeit un Ea.
22 En weisa Maun woat äwe dee Majchtje äare Waunt klautre, un dee Fastinj enn woont hee fetrut, dol riete.
23 Wäaemma sien Mul un siene Tunj enn Toom helt, helt siene Seel fonn Noot.
24 Stollt, Huachmoot un Spetta es sien Nome – dee enn stollte Wutt haundelt.
25 Dee fula Maun sien Janka brinjt am omm, dan siene Henj welle nich oabeide.
26 Hee es de Dachäwa foll Janka; oba dee Jerajchta jeft un helt nich trigj.
27 Dee Beese äa Opfa es foll Hauss; woo fäl meeha wan hee daut met beeset Fäanäme deit.
28 En faulscha zeij woat ommkome; oba dee opprajchta woat emma räde.
29 En Gottloosa Maun moakt sien Jesecht hoat; oba dee Oprajchta moakt sien Wajch trajcht.
30 Doa es kjeene Weisheit oda Festentnis oda Rot fer däm Herr Gott.
31 Daut Peat woat reed jemoakt fa dän Kjrijchs Dach; oba Radunk jeheat däm Herr Gott.
7 Leefste Frind, sentamol wie dise Fespraeakjunje ha, wel wie onns selfst rein moake fonn aules daut Fleesch en Jeist besudelt, en Heilichkjeit follbrinje enn Gottesforcht.
2 Moakt Rum fa onns, wie ha kjeenem Onnrajcht jedone, wie ha kjeenem feletst, wie ha kjeenem beschumelt.
3 Ekj saj daut nich junt to fedaume; ekj ha ferhaea jesajcht daut jie enn onnse Hoate sent, met junt to stoawe, uk met junt to laewe.
4 Ekj raed seeha brow to junt, ekj ha fael aewa junt to puche; ekj sie met Troost jefelt, ekj sie aewafelt met Freid enn aul onns Liede.
5 Aus wie no Matsedoonien kjeeme, haud wie kjeene Ruh em Kjarpa, oba haude aun aule siede Trubbel; runt omm onns wea Striet, ennalich wea Angst.
6 Oba Gott, dee de deemietje treeste deit, deed onns treeste enn daem daut Tietus kjeem.
7 En nich bloos doaderch daut hee bie onns wea, oba uk derch daen Troost met daen jie am jetreest haude. Hee fetald onns fonn jun deepet Felange, jun Trua, en woo jie soo bejeistat weare fa mie, en daut jeef mie noch meeha Freid.
8 Dan wan ekj junt derch mien Breef ha truarich jemoakt, es mie daut doch nich leet; dan wan mie daut feleicht en Stoot wea leet jewast, see ekj nu daut wan dee junt haud truarich jemoakt, wea daut mau fa en kortet Stoot.
9 Nu frei ekj mie, nich daut ekj junt haud truarich jemoakt, oba daut junt dee Trua no de Buesse dreef, dan jie weare Truarich no Gott sien Wele, soo daut jie derch onns kjeen Schode haude.
10 Dan Trua no Gott sien Senn wirkjt ne Buesse to Seelichkjeit, daut eenem niemols Schod es; oba daut Trua daut dee Welt jeft wirkjt daen Doot.
11 Dan kjikjt emol! jie weare Truarich no Gott sien Senn, waut fonn Earnst daut brocht! sogoa ne Feteidjunk; sogoa en Oaja; sogoa Forcht; sogoa en deepet Felange; sogoa en Iewa, sogoa Rach. Enn aulem ha jie junt bewaese gauns Rein to senne enn dee Sach.
12 Wan ekj junt dan jeschraewe ha, deed ekj daut nich waeajen daem dee daut Onnrajcht jedone haud, oda waeajen daem dee unja daut Onnrajcht jelaede haud, oba daut jun Earnst omm onnset haulwe mucht fer Gott jeoppenboat woare.
13 Doawaeajen haud wie Troost. Oba meeha aus bloos onns Troost, wie freide onns seeha aewa Tietus siene Freid, wiel sien Jeist wea derch junt aula oppjefrescht.
14 Dan wan ekj to am jepucht ha fonn junt, schaem ekj mie nich doa aewa; oba soo aus wie enn aules to junt de Woarheit jeraet ha, jrod soo es uk onns puche fer Tietus aewa junt, to Woarheit jeworde.
15 En siene Leew fom Hoat fa junt es femeat enn daem daut hee aun jun Jehuarsaum denkjt, aus jie am met Forcht en Tsetre aun neeme.
16 Ekj frei mie daut ekj enn aulem aewa junt kaun jetroost senne.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer