Old/New Testament
27 Doo die nich puche äwa dee näakjste Dach, dan du weetst nich waut en Dach fäa brinje woat.
2 Lot en aundre die preise, un nich dien eajnet Mul; lot daut en Framda senne, un nich diene eajne Leppe.
3 En Steen es schwoa, un Saunt ne Laust; oba en Noa sien Oaja es schwanda aus dee beid.
4 Wutt es rietent, un oaja rant äwa, oba wäa kaun stone fer Neit?
5 Daut es bäta Dodle to bewiese aus jeheeme Leew.
6 Dee Wunnde dee en Trua Frint eenem jeft sent bäta aus dee fäl Kusse fonn eenem dee hausst.
7 Eena dee foll es traumpelt enn Honnijchseim; oba to ne Seel dee hungrijch es, es daut Bettret uk seet.
8 En Maun dee fonn siene Städ wajch waundat es soo aus en Foagel daut fonn sien Nast wajch waundat.
9 Saulw un Parfum jäwe Freid to daut Hoat; un eenem sien Frint es seet fonn daut Rot fonn dee Seel.
10 Doo dien Frint nich felote, uk nich dien Foda sien Frint; un go nich enn dien Brooda sien Hus enenn enn dän Dach fonn dien Onnjlekj; dan en Noba dicht bie es bäta aus en Brooda wiet auf.
11 Mien Sän, sie Weis un jef Freid to mien Hoat; soo daut ekj en Wuat auntwuate kaun to däm dee mie spotte deit.
12 En fäasejchtja Maun sit daut Beeset kome un festakjt sikj; dee eefeltje gone wieda un woare jestroft.
13 Nem dän Auntsuch fonn däm dee Fesejchrunk es fa en Framda; un hool am aus Toljelt dee Fesejchrunk es fa ne framde Fru.
14 Fa Soonem dee tiedijch oppsteit un deit sien Frint preise met ne lude Stem, woat daut aunjeräakjent aus en Fluch.
15 En eegoljet drepple aun en räajne Dach un ne tsenkjische Fru sent äwareen;
16 wäa ar festakjt, festakjt dän Wint, un siene rajchte Haunt jript jlepprije Eelj.
17 Iesa deit Iesa schoape; soo deit en Maun sien Frint sien Jesejcht shoape.
18 Wäa en Fiejeboom besorjcht at dee Frucht doafonn; soo woat eenem je-eat dee sien Meista besorjcht.
19 Soo aus en Maun sien Jesejcht wadaschient emm Wota, soo deit daut Hoat en Maun wadaschiene.
20 Dee Hal en Fenijchtung sent niemols tofräd; soo sent en Maun siene Uage niemols tofräd.
21 Daut reinjunk Jefäs prooft Selwa ut; un dee Fiaowe prooft Golt ut; un en Maun woat utjeprooft derjch daut Preis fonn sien Mul.
22 Wan du en Noa met ne Knut schlone deist met daut Jeträajd toop, woat siene Noarheit doch nich fonn am feschwinge.
23 Sie goot bekaunt met woo daut es met diene Häad; sat dien Hoat opp dien Fee;
24 Dan Hab en Goot sent nich fa emma; un nich dee Kroon fonn eene Jenerazion no dee Näakjste.
25 Wan daut Hai wajch jenomen woat un daut jreenet Grauss to seene es un dee Plaunte oppe Boaj toop jesaumelt woare,
26 dan woare dee Lama fa diene Kjleede senne, un dee Kosebakj fa en Pries fa daut Launt;
27 un doa woat jenuach Kose Malkj senne fa dien Äte; fa daut Äte fa dien Hushault, un fa diene Deenstmäakjes äa Läwe.
28 Dee Beese ranne wajch wan doa uk kjeena hinjaraun es; oba dee Jerajchte sent soo brow aus en Leiw.
2 Wiels doa fäl Äwaträde es enn en Launt, sent doa fäl Harsche; oba daut woat bewoat wan doa en Maun es dee goodet Festaunt haft, dee weet waut Rajcht es.
3 En oama Maun dee de Schwacke bedrekjt es soo aus en groota Räajen dee kjeen Äte hinjalat.
4 Soone dee daut Jesats felote, doone dee Beese preise; oba soone dee daut Jesats hoole, doone met an sträwe.
5 Beese Mane festone nich Jerejcht; oba soone dee däm Herr Gott seakje festone aules.
6 Bäta es dee Oama dee enn siene Opprejchtijchkjeit waundelt aus dee Fedreide fonn twee Wäaj.
7 Soona dee daut Jesats helt es en weisa Sän; oba soone dee en Komrod es to en Fielfros es ne Schaund to sien Foda.
8 Wäa sien Hab en Goot femeat derjch groote Entrast, deit daut toop saumle fa däm dee en Jaumahoat haft fa dee Schwacke.
9 Wäaemma sien Ua wajch dreit fonn daut Jesats to heare, soogoa sien Jebäd es en Äakjel.
10 Wäaemma dee Opprajchte feleide deit enn en beese Wajch enenn woat enn siene eajne Kul enenn faule, un dee oone Schult sent woare Goodet oawe.
11 En rikja Maun es kluak enn sien eajnet Aunseene, oba dee Schwacka dee oppmoakjsom es woat däem utforsche.
12 Wan dee Jerajchte sikj freihe, es dee Harlijchkjeit groot; oba wan dee Beese feropp sent, woat no en Maun jesocht woare.
13 Wäa siene Sinde festakjt woat niemols Goodet erfoare; oba wäa dee bekjant en felat woat Metliet habe.
14 O woo froo dee es dee Gott eegol ferjchte deit! Oba waä sien Hoat hoat moakt felt enn Beeset enenn.
15 En beesa Harscha es en brellenda Leiw un en dolla Boa äwa schwacke Mensche.
16 En Harscha dee nich Festentnis haft deit bedrekje toolaje; oba wäa onnopprejchtjet Jewennst hausst woat lenga läwe.
17 Irjent wäa dee bedrekjt es met daut Bloot fonn ne Seel saul wajch ranne no dee Kul; let am nich soonem opphoole.
18 Wäa opprajchtijch waundelt saul jerat woare; oba wäa fedreit es enn siene twee Wäaj saul fuats faule.
19 Wäa sien Launt be'akat woat jenuach Broot habe; oba wäa Nutslooset nojeit woat fäl Oamoot habe.
20 En trua Maun woat fäl säajen habe; oba wäa haustijch wel rikj senne woat nijch aunerseene woare aus oone Schult.
21 Daut es nich goot Persoon aun to seene; dan en Mensch woat sindje fa en Biet Broot.
22 En Mensch met en beeset Uag jajcht Hab un Goot hinjaraun; oba hee weet nich daut am Oamoot befaule woat.
23 Wäa en Maun dodle deit fingt nohäa Jnod; meeha aus dee, dee met de Tung schmeijchle deit.
24 Wäa sien Foda oda siene Mutta beroowe deit, un sajcht: "Daut es nich en Äwaträde" – woat en Komrod senne to soonem dee Fenijchte deit.
25 Ne stolte Seel bringt Striet fäa; oba wäa enn däm Herr fetrut woat em groote tofräd senne.
26 Wäa enn sien eajnet Hoat fetrut es en Noa; oba wäa enn Weisheit waundelt saul jerat woare.
27 Wäa to dee Oame jeft woatet aun nuscht fäle; oba wäa siene Uage too helt woat fäl Fluche habe.
28 Wan dee Beese äwahaunt näme, festakjt en Mensch sikj; oba wan dee feschwinje, dan femeare dee Jerajchte.
29 En Mensch dee sien Hoat fehoade deit no däm daut am jedodelt woat, woat haustijch jebroake woare, un doa woat kjeen heele senne.
2 Wan de Jerajchte sikj femeare, dan freit daut Folkj sikj; oba daut Folk deit sefte wan dee Beese harsche.
3 Wäa Weisheit leef haft moakt sien Foda froo; oba wäa en Frint es to Huare fekwost Rikjdom.
4 En Kjeenijch deit en Launt jrinde met Jerejcht, oba wäa Schmäajelt nemt rit daut endol.
5 En Maun dee sien Noba schmeijchelt deit en Nat utspreede fa siene Feet.
6 Doa es en Nat enn däm beesa Maun siene Sind; oba dee Jerajchte singe un freihe sikj.
7 Dee Jerajchta jeft Oobacht opp dee Schwacke; oba dee Beese kjenne nich Wissenschoft erkjane.
8 Feachtlijche Mensche puste jäajen ne Staut; oba dee Weise dreihe Oaja wajch.
9 Wan es weisa Maun met en Noa striede deit, dan deit hee soogoa scheddre oda lache, doa woat kjeene Ru senne.
10 Bloodrije Mana hausse dee Onnschuldje; oba dee Opprajchte seakjt siene Seel.
11 En Noa sajcht aules waut enn sien Senn es; oba dee Weisa helt trigj un deit daut stelle.
12 Aul siene Deena sent bees to en Harscha dee no Läajes horjcht.
13 Em oama Maun un soona dee Schode liede deit, traffe sikj toop; oba dee Herr Gott jeft Uagalijcht to an beid.
14 En Kjeenijch dee de Schwacke Jerejcht jeft woat seene daut sien Troon fa emma woat bestädijcht senne.
15 Dee Stang un Dodel jäwe Weisheit, oba en Sän däm rut jeschekjt woat bringt Schaund to siene Mutta.
16 Wan dee Gottloose femeare, femeat Onnjerajchtijchkjeit, oba dee Jerajchte woare äa Faule seene.
17 Doo dien Sän ennleare, un hee woat die Ru bringe; jo, hee woat Fejneaje jäwe to diene Seel.
18 Wan doa kjeen Wuat es fonn Gott, dan woat daut Folkj loos jelote; oba oh! waut fonne Freid fa däm dee daut Jesats helt!
19 En Deena woat nich trajcht jeholpe derch Wead; wan hee daut uk festeit, doch woat hee nich auntwuate.
20 Sitst du en Maun dee haustijch es met Wead? Doa es meeha Hopninj fa en Noa aus fa soonem.
21 Wäa sien Deena goot behaundle deit fonn Junk aun woat aum Enj sien Oaw senne.
22 En oajalijcha Maun deit Striet opp reare; un wäa eegol bossijch es deit fäl äweträde.
23 En Maun siene Stolltheit bringt am dol; oba wäa emm Jeist Deemietijch es woat je-eat woare.
24 Wäa met en Deef eenijch es hausst siene Seel; hee heat en Eit oba deit daut nijch fetale.
25 Wäa sikj fa aundre ferjchte deit, bringt ne Schlenj; oba wäa sikj enn däm Herr Gott fetruehe deit woat huach je-acht woare.
26 Fäl seakje Ea fonn en Harscha; oba jieda Maun sien Jerejcht es fonn däm Herr Gott.
27 En onnopprejchtja Maun es en Äkjel to dee Jerajchte; un dee Opprajchte emm Wajch sent en Äkjel to dee Gottloose.
10 Ekj selfst, Paul, prache junt derch Christus siene Saunftmoot en Jedult, ekj, dee seeha Deemietich sie mank junt, oba Brow wan ekj wajch sie.
2 Nu bed ekj, wiel ekj nich bie junt sie, daut wan ekj bie ju woa senne, nich bruck Driest senne enn daut Toofetruehe daut ekj raeakejn to bruke jaeajen daen dee meene daut wie nom Fleesch waundle.
3 Dan wan wie em Fleesch sent, doo wie doch nich nom Fleesch kjamfe.
4 Dan dee Jewaeare met dee wie kjamfe sent nich fleeschlich, oba kjraftich enn Gott aules dol to braeakje daut faust steit, mensche Jedanke,
5 en aules daut sikj jaeajen dee Erkjantnes fonn Gott oppstalt, en naeme aule Jedanke jefange dee jaeajen Jehuarsaum to Christus sent,
6 en sent reed, aulet Onnjehuarsaum to strofe, wanemma jun Jehuarsaum woat erfelt senne.
7 Jie kjikje bloos no daut waut fonn bute es. Wan irjent waea sikj secha es daut hee Christus aunjeheat, lot am doamet raeakjne daut soo aus hee Christus aunjeheat, soo sent wie uk.
8 En wan ekj sull dolla puche aewa dee Macht dee de Herr mie jejaeft haft junt opptobuehe en nich dol to riete, schaem ekj mie dowaeajen nich;
9 dan ekj wel nich ha daut jie denkje sele daut ekj junt met miene Breew enjste wel.
10 Dee saje daut siene Breew sent Strenj en Schwoa, oba enn Peersoon es hee kjarpalich Schwak, en siene Raed es tom fe-achte.
11 Lot soone doamet raeakjne, daut soo aus wie en Wead sent enn onnse Breew wan wie wajch sent, soo woa wie uk senne enn Woakj wan wie bie junt sent.
12 Wie woage onns nich bie to talle, oda to fejlikje met soone dee sikj selfst lowe; dan dee fejlikje sikj selfst met sikj selfst, en maete sikj selfst met sikj selfst, oba sent nich festentlijch.
13 Oba wie woare nich butamote puche, oba no dee Mot no dee Raeajel dee Gott onns aunfetrut haft, daut Mot daut bott junt reakjt.
14 Dan wie aewestrakje onns nich wan wie no junt kome, dan wie kjeeme sogoa bott junt met Christus sien Evanjeelium,
15 en puche onns nich butremote enn aundre aeare Oabeit, oba ha Hopninj daut soo aus jun Gloowe waust, wie uk kjenne derch junt, onnse Oabeit femeare no onns Mot,
16 en daut Evanjeelium praedje enn Lenda bie junt febie, en nich puche enn waut en aundra reed jemoakt haft.
17 Oba wan waea puche wel, dan lot am sikj enn daem Herr puche.
18 Dan nich soona dee sikj selfst loft, es aunjenaem, oba soone daem de Herr loft.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer