Old/New Testament
Dee 140 Psalm
To dän Haupt Musikaun, en Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, rad mie fonn däm Beesa Maun; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun;
2 dee beese Dinje enn sien Hoat reed moakt; dee brinje eegol Kjrijch towäaj dän Dach äwa.
3 Dee moake äare Tunje schoap soo aus ne Schlang; Schlange Jeft es unja äare Leppe. Selah.
4 O Herr Gott, rad mie fonn dee Beese äare Henj; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun, dee mie wel stolpre moake.
5 Dee stolte habe Strenj un ne Faul fa mie festoake; dee ha en Nat utjespreet fa mie biesied dän Wajch; dee ha Schlenj fa mie jesat. Selah.
6 Ekj säd to däm Herr Gott, Du best mien Gott, O Herr Gott, hea dee Stem fonn mien Jebäd.
7 O Herr Gott, dee Gott; dee Macht fonn miene Radunk, Du has mien Kopp bedakjt enn daut Kjrichsjerecht.
8 O Herr Gott, doo dee Beese nijch äa Janke jäwe; lot dee Beese äa Plon nijch ferwauts gone soo daut dee sikj nijch puche wudde. Selah.
9 Waut dee Leida romm mie aunbelangt, lot daut beeset fonn äare Leppe opp an selfst kome.
10 Moake brennende Kole opp an faule; moak dän enn deepe Kule faule, soo daut see nijch wada oppstone kjenne.
11 Lot nijch en Mensch met ne beese Tung bestädijcht woare oppe Ead, beeset saul däm Jewaultja Maun jäajre, puakse opp puakse.
12 Ekj weet daut dee Herr Gott dän äare Sach beschutse woat dee Jetualeit sent, Jerejcht fa dee oame.
13 Sejchalijch selle dee jerajchte Dank jäwe to dien Nome; dee Opprajchte selle enn dien Doasenne wone.
Dee 141 Psalm
1 O Herr Gott, ekj schrie to die; spood die, hea miene Stem wan ekj to die schrie.
2 Lot mien Jebäd bestädijcht senne fer die soo aus Weiruak; mien Henj opphäwe soo aus daut Owent Opfa.
3 O Herr Gott, sat en Aunstaultswajchta fer mien Mul; en Schuts opp dee Däa fonn miene Leppe.
4 Lot mien nijch auntsied dreihe no irjent waut fa en Beeset Dinkj, beeset to doone un Gottlooset met Mane dee Beeset doone, un lot mie nijch fonn äa Scheenet äte.
5 Dee Jerajchte schlone mie; daut es en Erboarme; un hee dodelt mie, daut es daut Eelj opp dän Kopp; lot mien Kopp daut nijch aufsaje; doch saul mien Jebäd jäajen äa Beeset senne.
6 Äare Rejchta sent jäajen dän groota Steen jeschmatat; dee selle miene Wead heare, dan dee sent aunjenäm.
7 Soo aus eena dee Ead pleajcht un dee Ead entwei riete deit, soo sent onnse Knoakes festreit bie dän Scheol Mul.
8 Oba miene Uage sent opp die, O Herr Gott, mien Herr; enn die näm ekj Schuts, moak miene Seel nijch noaktich.
9 Hool mie fonn dee Faul äare Henj dee see fa mie jelajcht ha; un fonn dee Schlenj fonn dän dee Beeset oabeide.
10 Lot dee Beese tojlikj enn äa eajnet Nat ennen faule; ekj woa soogoa febie gone.
Dee 142 Psalm
En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.
1 Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.
2 Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.
3 Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.
4 Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.
5 Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.
6 Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.
7 Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.
14 Straeft de Leew no, en siet bejearich no jeistliche Gow, oba leewa daut jie profeetisch raede kjenne.
2 Dan waea met Tunge raet, raet nich to Mensche, oba to Gott; dan kjeena festeit, oba emm Jeist raet hee Jeheemnese;
3 oba waea profeetisch raet, raet to Mensche tom oppbuehe, en Moot tootospraeakje, en tom treeste.
4 Waea enn Tunge raet, buet sikj selfst opp; oba waea profeetisch raet buet de Jemeent opp.
5 Nu wensch ekj daut jie aule met Tunge raede kunne, oba fael leewa daut jie profeetisch raede kunne; dan waea profeetisch raet es jrata aus dee, dee en Tunge raet, buta wan hee uk utlaje kaun daut de Jemeent doaderch oppjebuet woat.
6 Nu, Breeda, wan ekj no ju kom en met Tunge raed, waut fonn Goots wudd daut fa ju senne, buta wan ekj raed entwaeda derch Oppenboarunk, oda enn Erkjantnes, oda enn Profitseihe, oda enn Leare?
7 Doch doodje Dinje dee en Jelud moake, auf ne Fleet oda Hoap, wan dee Teen nich to unjaschiede sent, woo kaun eena weete waut oppe Fleet ooda Hoap jespaelt woat?
8 Dan uk wan dee Trommpeet nich en sechret spaelt, waea woat sikj reed moake tom Kjrich?
9 Soo uk jie, wan jie met de Tung nich en kloaret Wuat raede, woo woatet to kjanne senne waut jesajcht woat? jie sent dan soone dee enne Luft enenn raede.
10 Daut es je soo, daut doa fael feschiedne Sproake sent enn dise Welt, en nich eena es oone Raed.
11 Doaromm, wan ekj nich weet waut en Jeraed meent, woa ekj so aus en Framda senne to daem Raedna, en dee doa raet, es soo aus en Framda to mie.
12 Soo uk jie, sentamol jie iewrich sent fa jeistliche Gow, seakjt daut ut, daut fa de Jemeent tom oppbuehe deent.
13 Aulso waea dan enn ne Sproak raet, lot am baede daut hee daut uk utlaje kaun.
14 Wan ekj enn ne framde Sproak baed, deit mien Jeist baede, oba mien Festaunt es onnfruchtboa.
15 Waut esset dan? Ekj woa met daem Jeist baede, oba ekj woa uk metem Festaunt baede; ekj woa em Jeist singe, en ekj woa uk metem Festaunt singe.
16 Dan wan du em Jeist saeajne deist, woo saul dee, dee oonjeleat es, 'Amen' saje to dien Dankjebaed? wiel hee weet nich waut du sajchst.
17 Dan du deist werklich fein Dank jaewe, oba jan aundra es nich oppjebuet.
18 Ekj dank mien Gott daut ekj meeha enn Tunge raed aus jie aula toop;
19 Oba enne Jemeent wel ekj leewa fief Wead raede met mien Festaunt, so daut ekj aundre unjarechte kaun, aus Tean Dusende Wead met ne aundre Sproak.
20 Breeda, siet nich Kjinje enn jun Festaunt, emm Grolle siet so aus Kjinje, oba emm Festaunt siet so aus follkomne.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer