Old/New Testament
Dee 143 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Hea mien Jebäd, O Herr Gott; jeff Ua to mien prachre; doo mie auntwuate enn diene Truheit, un enn diene Jerajchtijchkjeit;
2 un doo nijch enn Jerjecht gone met dien Deena; dan kjeena läft rajcht fer die.
3 Dan dee Fient haft miene Seel nojejoacht; hee haft mien Läwe dol jeschloage bott dee Ead; hee haft mie jemoakt enn Diestanis läwe, soo aus dee freajoasche Doodje.
4 Un miene Seel enn mie es beschwiemt; mien Jeist enn mie es bedutst.
5 Ekj behool dee freajoasche Doag; ekj bedenkj aul diene Woakje, ekj besenn mie äwa daut Woakj fonn diene Henj.
6 Ekj spreed miene Henj ut fer die, miene Seel darscht fa die soo aus en darschtjet Launt. Selah.
7 O Herr Gott, doo mie schwind auntwuate; mien Jeist fesajcht enn mie; doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, sonnst sie ekj soo aus dee, dee rauf gone no dee Kul.
8 Halp mie enn dän Morje dien Erboarme to erfoare; dan ekj ha mien Fetruhe enn die, halp mie dän Wajch to weete enn dän ekj waundle saul; dan ekj häw miene Seel opp no die.
9 O Herr Gott, rad mie fonn miene Fiend; ekj ha mie enn die festoake.
10 Unjarejcht mie dien Welle to doone; dan du best mien Gott; dien Jeist es Goot; leid mie enn daut Launt fonn Jerejcht.
11 O Herr Gott, omm dien Nome haulwe, moak mie Läwendijch; enn diene Jerajchtijchkjeit, bring miene Seel rut ut Trubbel.
12 Un enn dien Erboarme schnied miene Fiend auf; un doo aul dän fenijchte dee miene Seel tualeide; dan ekj sie dien Deena.
Dee 144 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Jesäajent es dee Herr Gott mien groota Steen, dee miene Henj ennleat to kjrieje, miene Finjasch fa Kjrijch;
2 mien Erboarme un miene Fastinj; mien huaga Torm un mien Rada; mien Schilt, un ekj näm Schuts enn Am; dee mien Folkj deemootje deit unja mie.
3 O Herr Gott, waut es dee Mensch daut Du am aunerkjane sust, daut Du am waut weet achte deist?
4 Dee Mensch es soo aus Nuscht; siene Tiede sent soo aus en Schauta daut febie jeit.
5 Beaj diene Himmels dol, O Herr Gott, un komm rauf; schea dee Boaj aun un dee reakjre.
6 Strol dän Blitz rut en festrei dän; schekj die Fiele rut en festimmel dän.
7 Schekj diene Haunt fonn Bowe; rad mie, rad mie fonn dee groote Wotasch, fonn dee Framda äare Haunt,
8 dän äare Miela Nustslooset jerät habe; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes.
9 Ekj woa en niehet Leet to die sinje, O Gott, ekj woa Preis sinje to die opp ne Hoap fonn tean Seide.
10 Daut best Du dee Radunk jeft to Kjeenije, dee sien Deena Doft rade deit fonn daut beeset Schweat.
11 Rad mie, O rad mie fonn dee Framde äare Henj, dän äare Miela Nutslooset jerät ha; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes;
12 soo daut onnse Säns wausse kjenne soo aus Plaunte dee oppwausse enn äare Jugent; un onnse Dajchte soo aus Akjsteene dee jeschnäde sent soo aus fa en Paulaust Jebied;
13 un onnse Schats Jebiede foll muchte senne foll Goodet; onnse Schop muchte dusende Junje habe, un tean dusende enne Gausse;
14 onnse Osse muchte jelode senne, doa es kjeen bräakje un rut gone, un kjeen Hiele enne Gausse.
15 Jesäajent es en Folkj daut soo es; jesäajent es daut Folkj wua dee Herr Gott äa Gott es!
Dee 145 Psalm
En Preis Psalm, fonn Doft.
1 Ekj woa Die eare, mien Gott, O Kjeenijch, un dien Nome fa emma un emma säajne.
2 Ekj woa die jieda dach säajne, un ekj woa dien Nome fa emma un emma preise.
3 Dee Herr Gott es groot un emm groote jepreist to woare, un sien Grootet jeit nijch ut to forsche.
4 Eene Jennerazion no dee näakjste Jennerazion saul diene Woakje preise, un fonn diene majchtje Woakje räde.
5 Ekj woa besenne äwa dee harlijche Ea fonn diene Madastijchkjeit, un dee Dinje fonn diene wunndafolle Woakje.
6 Un dee selle räde fonn dee Macht fonn diene besondre Woakje; un ekj woa räde fonn diene Grootheit.
7 Dee selle utdrekjlijch räde fonn dien grootet Goots, un dee selle sinje fonn diene Jerajchtijchkjeit.
8 Dee Herr Gott es jnädijch un erboarment, langsom to Oaja, un haft grootet Erboarme;
9 Dee Herr Gott es goot to aulem; un sien leeftoljet Erboarme es äwa aul siene Woakje.
10 Aul diene Woakje selle die danke, O Herr Gott, un diene Heilje selle die säajne.
11 Dee selle räde fonn dee Harlijchkejit fonn dien Kjeenijchrikj, un fonn diene Macht räde;
12 Siene Macht bekaunt to moake to dee Mensche Säns; jo, dee harlijche Madastijchkjeit fonn siene Kjeenijchrikj.
13 Dien Kjeenijchrikj es en Kjeenijchrikj bott aule Eewijchkjeite; un dien Harsche enn aule Jennerazion un Jennerazion.
14 Dee Herr Gott helt aul dän opprejcht dee faule, un häft aule opp dee dol jeboage sent.
15 Aule äare Uage hope opp die; un du jefst dän Äte to rajchte Tiet.
16 Du moakst diene Haunt op un deist aule läwendje Dinje tofräd stale.
17 Dee Herr Gott es Jerajcht enn aul siene Wäaj, un leeftolijch enn aul siene Woakje.
18 Dee Herr Gott nodat sikj to aule dee Am aunroope enn Woarheit.
19 Hee woat dän äa Janke felle dee Am ferjchte, un Hee woat dän äa schriehe heare un dän rade.
20 Dee Herr Gott bewoat aul dän dee Am leef habe, oba Hee deit aul dee Besse fenijchte.
21 Mien Mul saul däm Herr Gott sien Preis räde; un aulet Fleesch saul sien Heilje Nome säajne fa emma un emma.
21 Em Jesats steitet jeschraewe: "Ekj woa met aundre Tunge en aundre Leppe to dit Follkj raede, en dee woare dan uk nichemol no mie horche, sajcht de Herr".
22 Aulsoo Tunge sent en Teakjen, nich fa daen dee jleewe, oba fa daen dee nich jleewe, oba daut Profitseihe es nich fa daen dee nich jleewe, oba fa daen dee jleewe.
23 Doaromm wan jie aus Jemeent aule toop kome en aule en Tunge raede, en onnjeleade en Onnjleewende enenn kome, woare dee nich saje daut jie rosent sent?
24 Oba wan jie aule profetseihe, en dee Onnjleewende oda Onnjeleade enenn kjemt, dan es hee aewazeicht en beuadeelt fer aulem, en daut waut en sien Hoat festoake es, woat jeoppenboat, en felt opp sien Jesecht en woat Gott aunbaede, en woat bekjane daut Gott werklich mank ju es.
26 Waut es nu dan, Breeda? Wanemma jie toop kome, en jieda haft en Psalm, oda haft ne Lea, oda haft ne Oppenboarunk, oda haft en Tungeraede, oda haft en Utlaje; lot aules deene tom oppbuehe.
27 Wan waea enn Tunge raet, dan bloos bie Twee oda det measchte Dree, eena nom aundra, en lot eenem utlaje.
28 Oba wan doa nich en Utlaje es, dan lot am enne Jemeent stel senne, en to sikj selfst en to Gott raede.
29 Lot Twee oda Dree Profeete raede, en dee aewrije daut unjascheede.
30 Oba wan waut jeoppenboat woat to sest waem, dan lot daem easchta stel senne.
31 Dan jie kjenne aula eena nom aundra profitseihe, so daut aule leare kjenne, en aule kjenne ermooticht woare.
32 En dee Profeete aeare Jeiste sent dee Profeete unjadon;
33 Dan Gott es nich en Gott dee nich Ordninj haft, oba Fraed.
34 So aus enn aule Heide Jemeente, lot dee Fruehes stel senne enne Fesaumlunk; dan daut es daen nich erlaubt to raede, oba unjadon to senne, so aus daut Jesats uk sajcht.
35 Oba wan see waut leare wele, lot an aeare Mana tus froage, dan daut es ne Schaund fa ne Fru enne Fesaumlunk to raede.
36 Kjeem Gott sien Wuat fonn junt? oda kjeem daut bloos no junt?
37 Wan irjend waea sikj denkt en Profeet oda en jeistlicha Maun to senne, dan saul hee aunerkjane daut waut ekj junt schriew es en Jeboot fom Herr;
38 Oba wan waea onnwissent es, lot am onnwisent senne.
39 Aulsoo, miene Breeda, siet iewrich to profitseihe, en doot nich febeede met Tunge to raede;
40 Lot aules schekjlich en ordentlich jedone woare.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer