M’Cheyne Bible Reading Plan
5 No daem hauda de Juda en Fast, en Jesus jinjk uk no Jerusalem.
2 Doa es oba en Jerusalem biem Schops Puat en puddel Wota, daut enn hebraeasch Betesda jenant woat. Romm daut Wota weare fief jedakjte Faealew.
3 Hia lage en nat deal kranke, blinje, lome en jelaemde, dee luade daut daut Wota sikj bewaeje sull,
4 wiels en Engel kjeem to ne jewesse Tiet en bewaeajd daut Wota, en waea dan daut easchte enenn steach, wan daut Wota sikj bewaeajd, wort jesunnt fonn wautemma siene Krankheit wea.
5 Doa wea oba en Maun, dee doa aul achtendartich Joa krank jelaeaja haud.
6 Aus Jesus am doa ligje sach en enn wort daut hee doa aul so lang jelaeaje haud, fruach hee am: "West du jesunt woare?"
7 Dee Kranke auntwuud am: "Herr, ekj hab kjeen Mensch waut mie enn daut Wota enenn halpt wann sikj daut bewaeacht; en waerent ekj kom, sticht en aundra fer mie enenn."
8 Jesus saed to am: "Sto opp, nemm dien Bad en go!"
9 Dee Maun wea platslich jesunt, neem sien Bad en jinkj. En dis Dach wea de Saubat.
10 Donn saede dee Jude to daem dee jesunt jeworde wea: "Dit es de Saubat' daut es nich rajcht daut du dien Bad drajchst."
11 He saed to an: "Dee waut mie jesunt muak saed to mie: Nem dien Bad en go!"
12 Donn fruage sie am: "Waea es dee Maun dee to die saed: Nem dien Bad en go?"
13 Oba dee waut jeheelt wea wist nich waea daut wea, wiel Jesus haud sikj wajch jebrocht, - doa wiere seeha fael Mensche en dem Plauts.
14 Nohaea funk Jesus am em Tempel en saed to am: "Kjikj emol, du best jesunt jeworde; dann sindj nich meeha, daut die nich waut Oajret paseeat."
15 Dee Maun feleet en saed to de Jude, dautet Jesus wea waut am jesunt jemoakt haud.
16 En doawaejen deede de Jude Jesus fefolje, en proowde am doot to moake wiel hee dit aum Saubat jedone haud.
17 Jesus oba saed to an: "Mien Foda deit noch emma oabeide en ekj oabeid uk."
18 Doaromm fesochte de Jude noch sofael meeha am dootomuoke, nich bloos daut hee daen Saubat jebroake haud, oba uk wiel he saed daut Gott sien Foda wea, en sikj met Gott jlikjstald.
19 Jesus auntwuad en saed to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, De Saen kaun ut sikj selfst nusscht doone, buete duat waut hee sit sien Foda doone. Wautemme de Foda deit, daut deit de Saen uk.
20 Dan de Foda es daen Saen goot, en wiest am aules waut Hee deit. En hee woat am noch jratre Woakje wiese daut jie ju erstaune woare.
21 Dan so aus de Foda dee Doodes upwakjt en daen Laewe jeft, so deit de Saen uk daut Laewe jaewe waem hee wel.
22 Dan de Foda recht tjeenem; oba haft daut Rechte aula daem Saen aewajaeft,
23 daut aule daen Saen eare sele, jrod so aus see daem Foda eare. Waea daen Saen nich eat, eat uk nich daen Foda dee daen Saen jeschekjt haft.
24 Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, Waea mien Wuat heat en daem jleeft dee mie jeschekjt haft, haft daut eewje Laewe en kjemt nich enn Jerecht, oba es fomm Doot tom Laewe jekome.
25 Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, dee Tiet kjemt, es nu aul hia, daut dee Doodes woare daen Gottes Saen siene Stem heare, en dee, dee heare, woare laewe.
26 Dan soo aus dee Foda laewe en sikj selfst haft, haft hee daen Saen daut jejaeft daut hee uk Laewe en sikj selfst haft.
27 En hee haft daen Saen Follmacht jejaeft to rechte wiel hee de Menschesaen es.
28 Lot ju daut nich wundre. Dan dee Tiet kejmt daut aul dee waut en Jraewa ligje woare siene Stem heare,
29 en woare oppstone, dee doa Goot jedone habe stone opp tom Laewe, en dee, waut beeset jedone habe woare oppstone tom jerecht.
30 Ekj kaun ut mie selfst nuscht doone. Ek recht doano es ekj hea, en mien rechte es rajcht wiel ekj nich mien eajne Wele seakj, oba daem sien Wele dee mie jeschekjt haft.
31 Wan ekj fonn mie selfst zeije doo, dan es mien zeije nich woa.
32 Doa es een aundra dee fonn mie Zeichnes jeft, en ekj weet daut daut Zeichnes waut hee fonn mie zeijt es woa.
33 Jie schekjte no Jehaun, en hee zeijd fonn de Woarheit.
34 Oba ekj naem nich Zeichnes fonn Mensche; oba ekj saj dit daut jie kjenne seelich woare.
35 Hee wea ne Laump dee brennd en schiend, en jie weare welich ne Tietlank enn sien Licht froo to sene.
36 Ekj hab oba en jratret Zeichnes aus Jehaun haud; dan dee Woakje waut de Foda mie jejaeft haft foadich to moake, dee Woakje waut ekj uk doo, dee jaewe Zeichnes fonn mie daut de Foda mie jeschekjt haft.
37 En dee Foda, dee mie jeschekjt haft, haft selfst Zeichnes fonn mie jejaeft. Jie habe siene Stem niemols jeheat, en siene Jestault niemols jeseene,
38 en sien Wuat blift nich en ju; dan jie jleewe nich aun daem, daen hee jeschekt haft.
39 Seakjt de Schreft no: dan jie meene jie ha doabenne daut eewje Laewe; en de Schreft es jrod waut fonn mie Zeichnes jeft.
40 Jie wele oba nich no mie kome daut jie daut eewje Laewe kjenne habe.
41 Ekj seakj nich fonn Mensche je-eat to woare.
42 Oba ekj kjan ju, daut jie Gott siene Leew nich en ju ha.
43 Ekj sie jekome en mien Foda sien Nome, en jie naeme mie nich opp. Wan en aundra en sien eejne Nome woat kome, daem woa jie oppnaeme.
44 Woo kje jie jleewe wan jie de Ea eena fomm aundre naeme, en nich dee Ea seakje dee fonn daem eentsje Gott kjemt?
45 Denkjt nich daut ekj ju biem Foda fekloage woa; doa es eena dee ju fekloagt, en daut es Mooses en daem jie hope.
46 Dan wan jie Mooses jleewde, wudd jie mie uk jleewe; dan hee schreef fonn mie.
47 Oba wan jie siene Schrefte nich jleewe, woo woa jie dan miene Wead jleewe?"
2 Mien Sän, wan du miene Wead aun näme woascht, un miene Jeboote enn die bewoare woascht,
2 Soo daut du dien Ua dol beaje deist to Weisheit, dan woascht du dien Hoat op moake to Festentnis;
3 dan wan du roope deist fa unjascheede, diene Stemm opphäwe fa Festentnis;
4 Wan du ar seakje woascht aus Selwa, un seakje deist soo aus fa festoakne Schats;
5 dan woascht du däm Herr Gott siene Forjcht festone, un woascht Erkjantnis fonn Gott finje.
6 Dan dee Herr Gott jeft Weisheit; ut sien Mul kome Wissenschoft un Festentnis.
7 Hee lajcht jesunde Wiesheit opp fa dee Opprajchte; Hee es en Schilt to dän dee enn Follstendijchkjeit waundle,
8 dee Jerejcht Wäaj to beschutse, un Hee beschutst siene Heilje äa Wajch.
9 Dan woascht du Jerajchtijchkjeit un Jerejcht un Opprajchtijchkjeit festone; jo, jieda gooda Stijch.
10 Wan Weisheit enn dien Hoat enenn kjemt; un Wissenschoft Fejneaje es to diene Seel;
11 dan woat Fäasejcht die bewoare; Festentnis woat äwa die woake;
12 die fonn dän beesa Wajch to bewoare; fonn dän Maun dee Fekjeadet rät;
13 soone dee dän opprajchta Stijch felote omm enn dee Wäaj fonn Diestanes to gone;
14 dee sikj freihe Beeset to doone; dee fejneaje sikj enn dee Beese äa Fekjeadet;
15 dän äa Stijch Kromm es; jo, dee sent hinjalestijch enn äa Gone.
16 Dise woare die rade fonn dee framde Fru, fonn dee Framde dee met äare Wead schmeijchelt;
17 dee de Leida fonn äare Jugent felat, en fejat dän Bunt fonn äa Gott.
18 Dan äa Hus deit nom Doot leide, un äare Jleise no dee Doodje.
19 Aule dee doa enenn gone kome nijch trigj; un doone uk nijch bott dän Läwes Stijch kome.
20 Dan woascht du kjenne enn dee Goode äa Stijch gone, un dee Jerajchte äa Stijch hoole.
21 Dan dee Opprajchte selle enn daut Launt läwe; un dee Follkomne selle doabenne bliewe.
22 Oba dee Beese selle fonn dee Ead aufjeschnäde woare; un dee Äwaträda selle doa rut jewartelt woare.
1 Paul, en Apostel, nich fonn Mensche, uk nich derch Mensche, oba derch Jesus Christus, en Gott daem Foda dee am fomm Doot oppjewakjt haft,
2 en aul dee Breeda dee met mie sent, aun dee Jemeente en Galatsean:
3 Mucht Jnod en Fraed met junt senne fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus;
4 dee sikj hanjeef omm onnse Sinde haulwe, daut hee onns erut rade mucht fonn dise beese, jaeajenwoatje Welt, no Gott onns Foda sien Wele,
5 am jeheat aule Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit! Amen.
6 Ekj wunnda mie daut jie so schwind daem felote ha dee junt beroope haft derch Christus siene Jnod, no en aundret Evanjeelium,
7 daut nich en aundret es; oba doa sent walkje dee junt trubble, en Christus sien Evanjeelium fedreihe.
8 Oba sogoa wan wie, oda en Enjel fomm Himel, en aundret Evanjeelium praedje sulle, bute daut waut wie junt jepraedicht ha, lot am feflucht senne.
9 So aus ekj ferhaea jesajcht ha, en nu wada saj, wan irjend waea junt en Evanjeelium praedicht bute daut waut jie jekraeaje ha, lot am feflucht senne.
10 Proow ekj nu Mensche oda Gott to beraede, oda feseakj ekj Mensche to jefaule? Wan ekj Mensche tom jefaule laewd, wudd ekj nich Gott sien Sklow senne.
11 Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es;
12 dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus.
13 Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte,
14 en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte.
15 Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod,
16 sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot,
17 jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus.
18 Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag;
19 oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda.
20 Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich.
21 Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean.
22 Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt.
23 See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte.
24 En see feharlichte Gott enn mie.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer