M’Cheyne Bible Reading Plan
3 Doa wea en Maun dee heet Nikodeemus, en Farisaea, waut utem huage Rot wea.
2 Disa kjeem no Jesus enne Nacht en saed: "Meista, wie weete daut du en Leara best fonn Gott, dan kjeena kaun dee Teakjens doone dee du deist, bueta Gott es met am."
3 Jesus auntwuad en saed to am: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die: Waea nich wadajebuare es fonn Bowe, kaun Gott sien Rikj nich seene."
4 Nikodeemus saed to am: "Woo kaun en Mensch noch eemol jebuare woara wan hee oolt es? Kaun he tom tweeda mol em Muttalief enenn gone en wada jebuare woare?"
5 Jesus auntwuad: "En Woarheit, en Woarheit, saj ekj die: Wea nich ut Wota en Jeist jebuare es, kaun nich enn Gott sien Rikj ennen kome.
6 Daut waut fomm Fleesch jebuare es, es Fleesch; en daut waut fomm Jeist jebuare es, es Jeist.
7 Doo die nich wunndre daut ekj die saj: Jie motte fonn bowe wadajebuare senne.
8 De Wint blost wua he wel, en du kaust daen heare, oba du weetst nich wua he haea kjemt, oda wua he han jeit. Soo es en jiedre dee fom Jeist jebuare es."
9 Nikodeemus auntwuad en saed to am: "Woo kaun sowaut paseare?"
10 Jesus auntwuad en saed to am: "Du best en Leara enn Iesrael en weetst daut nich?
11 Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die: Wie raede daut waut wie weete, en jaeawe Zeichnes fonn daut waut wie jeseene ha, en jie naeme onns Zeichnes nich aun.
12 Wann ekj ju fonn irdische Dinje saj, en jie nich jleewe, woo wudd jie jleewe wan ekj ju fonn himlische Dinje fetal?
13 Noch es kjeena nom Himel gefoare bueta dee, dee fom Himel erauf kaum, - dee Menschesaen.
14 En soo aus Moses dee Schlang enne Wiltnes nehecht hoof, jrod soo mott de Menschesaen uk nehecht jehowa woare.
15 Daut aul dee, dee aun am jleewe, daut eewje laewe habe.
16 Dan Gott haft dise Welt so Leef jehaut, daut hee sien eentsje Saen jeef, daut aula, dee aun am jleewe, nich feloare gone, oba daut eewje Laewe habe.
17 Dan Gott schekjt sien Saen nich enn dise Welt enenn omm dee to rechte, oba daut dee Welt derch am kunn seelich woare.
18 Waea aun am jleeft es nich jerecht; waea oba nich jleeft es aul jerecht, wiel hee nich aun daen eenstje Gottes Saen sien Nome jleeft.
19 En dit es daut Rechta-uadeel: daut Licht es en dise Welt ennen gekome, oba de Mensche leewda Diestennes leewa es daut Licht, wiel aeare Woakje bees weare.
20 Dan waea sikj enn beese Woakje eeft, haust daut Licht en kjemt nich tom Licht, daut siene Woakje nich saele ferndach kome.
21 Oba dee waut Woarheit deit, kjemt tom Licht, daut siene Woakje ferndach kome, daut dee fonn Gott jedone sent."
22 No dit kjeeme Jesus en siene Jinja em judaeasche Launt enenn, en bleef doa met an en deept uk.
23 Jehaun deept doa uk bie Aenoon, dichtbie Salim, wiel doa fael Wota wea, en dee Mensche kjeeme en leete sikj deepe.
24 Dann Jehaun wea noch nich em Jefenkjnes jestoppt.
25 Donn unjahilde Jehaun siene Jinja sikj met en Jud aewa reinjunks Faeaschrefte,
26 En kjeeme no Jehaun en saede to am: "Meista, dee, dee aun jantsied Jordan bie die wea, fonn daem du zeije deetst, kjikj emol: dee deept doa, en aulamaun jeit no am."
27 Jehaun auntwuad en saed: "En Mensch kaun nuscht naeme waut am nich fom Himel jejaeft es.
28 Jie selfst jaewe mie Zeichnes daut ekj saed, daut ekj nich dee Christus sie, oba daut ekj fer am jeschekjt sie.
29 Dee waut de Brut haft es de Briegaum: oba daen Briegaum sien Frint, dee doa steit en am heat, freit sikj seeha daen Briegaum siene Stem to heare. Dise miene Freid es nu follkome.
30 He mott toonaeme, ekj oba mott aufnaeme.
31 Dee waut fonn Bowe kjemt es aewa aulem; dee waut fonne Ead kjemt es irdisch, en raet fonne Ead. Dee waut fomm Himel kjemt es aewa aules.
32 En waut hee jeseene en jeheat haft, doa fonn jeft hee Zeichnes, oba kjeena nemt sien Zeichnes aun.
33 Wea sien Zeichnes aun nemt, bewiest doamet daut Gott woarhauftich es.
34 Dan dee waem Gott jeschekjt haft, raet Gott siene Wead, dan Gott deit sien Jeist nich toomaete.
35 Gott haft sien Saen leef, en haft aules enn siene Henj gefaeft.
36 Waea aun daen Saen jleeft, haft daut eewje Laewe, en waea daen Saen nich jehuarsaum es, saul daut Laewe nich seene, oba blift unja Gott sien Oaja."
12 Jepucht mott woare, wan daut manchmol uk nusscht halpt, aulsoo woa ekj bott Jesechte en Oppenboarunje fom Herr kome.
2 Ekj weet fonn en Maun enn Christus dee featean Yoa trig - auf emm Kjarpa, weet ekj nich, oda buterem Kjarpa, weet ekj nich, de Herr weet - dee emm dredde Himel oppjefangt wort.
3 En ekj kjan soon Maun - auf emm Kjarpa oda buterem Kjarpa weet ekj nich, de Herr weet -
4 daut am oppjefangt wort emm Paradies enenn, en head Wead dee nich utospraeakje sent, dee nich Erlaubt sent fa en Mensch to raede.
5 Aewa soonem woa ekj puche, oba fonn mie selfst woa ekj nich puche, bute enn miene Schwakheite.
6 Dan wan ekj uk noch puche wull, wea ekj doch nich en Noa, oba ekj woa Woarheit raede. Oba ekj hool mie trig, daut kjeena mie meeha raeakjne saul aus waut hee enn mie sit oda fonn mie heat,
7 uk waeajen dee groote Oppenboarunge. Doaromm, daut ekj mie nich sull to Stollt meene doamet, wort mie en Stachel em Fleesch jejaeft, daem Soton sien Enjel, daut dee mie schlone mucht, daut ekj nich bute mote stollt woare sull.
8 Dree mol prachad ekj daem Herr daut hee daut wudd wajch naeme.
9 Oba hee saed to mie: "Miene Jnod reakjt too fa die, dan miene Krauft es enn Schwakheit follkome". Seeha jearn wel ekj dan fonn miene Schwakheite raede, daut Christus siene Krauft kaun jeseene woare enn mie.
10 Doaromm ha ekj Wooljefaule enn Schawkheit, enn Beleidjunge, enn Noot, enn Fefoljunk en Schwearichkjeite omm Christus sien haulwe; dan wan ekj schwak sie, sie ekj stoakj.
11 Ekj sie en Noa jeworde, jie ha mie doatoo jedwunje. Jie haude mie sullt lowe. Ekj sie nusscht weinja aus dee hechste Apostel, wan ekj uk nusscht sie.
12 Dee Teakjens fonn en Apostel worde mank junt utjewirkjt met groote Jedult, beides derch Teakjens en Wunndawoakje.
13 En waut wea jie weinja aus dee aundre Jemeente, bute wanet doarenn wea daut ekj junt nich ne Laust wea? Fejaeft mie dit Onnrajcht!
14 Kjikjt! Dit es nu daut dredde mol daut ekj reed sie no junt to kome, en ekj woa junt nich ne Laust senne, dan ekj seakj nich daut waut junt es, oba junt selfst. Dan de Kjinje sulle nich Schats fa de Elre opplaje, oba de Elre fa de Kinje.
15 Ekj woa met Freid mien aules fa june Seele hanjaewe. Wan ekj fa junt meeha Leew ha, ha jie dan weinje fa mie?
16 Oba lotet soo senne. Ekj sie junt nich ne Laust jewast; oba wiel ekj hinjalestich wea, ha ekj junt derch Lest jenome.
17 Ha ekj junt derch irjentwaem daen ekj hanjeschekjt ha, utjenuttst?
18 Ekj befool Tietus, en schekjt en Brooda met am; deed Tietus junt utnuttse? waundeld wie nich enn daem naemlije Jeist? enn dee naemlije Footstaupe?
19 Jie sent aul lang unja dee Meeninj daut wie onns bie junt feteidje. Wie raede fer Gott enn Christus; oba wie doone aules, leefste Frind, junt opptobuhe.
20 Oba mie es angst, daut wan ekj han kom, ekj junt nich soo finje woa aus ekj mie wensch, en jie mie nich soo finje woare aus jie junt wensche; daut doa Striet, Aufgonnst, Oaja, jaeajenaun stone, aundre dolranne, Pludarie, Stollt, en Opprua woat senne.
21 En wan ekj wada kome woa, woat mien Gott mie deemietje mank junt, en ekj truare sull aewa fael fonn daen, dee jesindicht ha, en nich Buesse jedone ha aewa aea Onnreinet, Huararie, en weltichle Raed, met dee see rom jegone sent.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer