M’Cheyne Bible Reading Plan

Смртта на Јован Крстител

(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9) 14 Во тоа време, вестите за Исус допреа и до Ирод - царот^[a] на покраината Галилеја, ² кој им велеше на своите службеници: „Тоа мора да е Јован Крстител кој воскреснал од мртвите и затоа има моќ да прави вакви чуда!“ ³ Бидејќи Ирод го беше уапсил Јована, и во пранги го беше фрлил в затвор, за да и удоволи на Иродијада - жената на Филип, кој му беше брат на Ирод. ⁴ Јован постојано му велеше на Ирод: „Ти немаш право да ја присвојуваш жената на брат ти!“ ⁵ Ирод сакаше да го убие, но се плашеше од народот, зашто сите го сметаа Јован Крстител за пророк. ⁶ Но, на роденденот на Ирод, ќерката на Иродијада танцуваше пред сите и толку му угоди на Ирод, ⁷ што тој со заклетва и вети дека ќе и даде се што ќе побара. ⁸ По совет на мајка си, таа му рече: „Донеси ми ја овде, на послужавник, главата на Јован Крстител!“ ⁹ Царот зажали за своето ветување, но поради својата заклетва и поради гостите, тој заповеда желбата да и биде исполнета. ¹⁰ Испрати луѓе кои во затворот му ја отсекоа главата на Јован, ¹¹ и ја донесоа на послужавник кај девојката, а таа ја однесе кај мајка си. ¹² Потоа дојдоа Јовановите ученици, го зедоа неговото тело и го погребаа, а потоа Му јавија и на Исус.

Исус нахранува над 5.000 души

(Мк. 6:30-44; Лк. 9:10-17; Јвн. 6:1-14) ¹³ Кога Исус слушна за погубувањето на Јован Крстител, си замина оттаму со бротче и дојде насамо на едно пусто место. Но народот од градовите дозна за тоа и се упати пеш дотаму. ¹⁴ А Тој, излегувајќи од бротчето, виде голема толпа народ. Душата Му се исполни со сочувство и ги исцелуваше болните меѓу нив.

¹⁵ На квечерина кај Исус дојдоа Неговите ученици и Му рекоа: „Доцна е веќе, а местово е пусто. Пушти ги луѓето да се вратат по селата и да си купат храна!“

¹⁶ А Исус им рече:„Нема потреба да одат; дајте им вие нешто да јадат.“ ¹⁷ Тие Му одговорија: „Ние имаме овде само пет леба и две риби!“ ¹⁸ „Донесете ми ги!“ - им рече Исус. ¹⁹ Тогаш им рече на луѓето да поседнат по тревата, а Тој ги зеде петте леба и двете риби, и со поглед кон небото ги благослови и ги раскрши. Потоа им ги даде на учениците, а тие им ги разделија на луѓето. ²⁰ Сите јадеа и се наситија, а собраа и дванаесет кошници полни со парчиња што преостанаа. ²¹ Тие што јадеа беа на број околу пет илјади мажи, а имаше и жени и деца.

Исус оди по површината на водата

(Мк. 6:45-52; Јвн. 6:15-21) ²² Веднаш потоа Исус ги натера Своите ученици да се качат на бротче и да испловат пред Него кон спротивната страна на езерото, додека Тој не го отпушти народот. ²³ Штом го отпушти народот, Тој се искачи на гората да се моли насамо. Веќе беше ноќ, а Тој се уште беше таму сам. ²⁴ А бротчето се наоѓаше сред езеро, под удар на силни бранови, зашто дуваше силен ветар во спротивна насока. ²⁵ Некаде меѓу^[b] три и шест часот наутро Исус се упати кон нив, чекорејќи по водата. ²⁶ Кога Го забележаа како чекори по водата, учениците се исплашија и извикаа: „Ова е дух!“ И почнаа да пискаат. ²⁷ Но Исус веднаш им проговори и им рече: „Не плашете се, тоа сум Јас; смирете се!“ ²⁸ Во одговор, Петар Му рече: „Господе, ако си навистина Ти, направи да дојдам до Тебе газејќи врз водата!“ ²⁹ „Дојди!“ - му рече Исус. Тогаш Петар се спушти од бродот и се упати кон Исус одејќи по водата. ³⁰ Но кога ги виде високите бранови, се исплаши и почна да пропаѓа во водата и да вика: „Господе, спасувај!“ ³¹ Исус веднаш му подаде рака, го прифати и му рече: „ Колку малку вера имаш! Зошто се посомнева?“ ³² Штом влегоа во бротчето, ветрот престана. ³³ Учениците кои беа во бродот паднаа ничкум пред Него и Му рекоа: „Ти Си навистина Божјиот Син!“

Исус исцелува во Генисаретскиот крај

(Мк. 6:53-56) ³⁴ Кога допловија на другата страна дојдоа на Генисаретска земја. ³⁵ Таму луѓето ги препознаа и разгласија по целата околина, па Му ги доведуваа сите болни, ³⁶ кои Го молеа да им дозволи да се допрат барем до работ на Неговата облека; и секој што ќе се допреше, оздравуваше.

3) Павле и Барнаба проповедаат во Иконија

14 Павле и Барнаба влегоа заедно во синагогата во градот Иконија и проповедаа со таква сила, што голем број и Евреи и неевреи ја прифатија христијанската вера. ² Но оние Евреи што не поверуваа, ги подбуцнуваа луѓето од другите народи да не ги слушаат Павле и Барнаба. ³ И покрај тоа, апостолите долго време останаа таму и смело зборуваа за Господ, а Господ им даваше сила да прават чуда и видливи докази, поткрепувајќи ја така веродостојноста на пораката за Неговата огромна благонаклоност. ⁴ Народот во градот беше поделен. Едни беа со Евреите - противници, а други со апостолите.

⁵ Кога работата дојде дотаму, што противниците меѓу Евреите и меѓу другите народи, предводени од своите водачи, решија да ги нападнат и да ги каменуваат, ⁶ апостолите избегаа кон областа Ликаонија, накај градовите Листра, Дерба и околните села. ⁷ Таму продолжија да ја проповедаат Радосната вест.

4) Павле и Барнаба во Листра: од обожавање до каменување!

⁸ Во градот Листра имаше еден човек со заболени нозе. Беше сакат во нозете уште од раѓање, постојано седеше и никогаш не беше проодел. ⁹ Додека апостол Павле проповедаше, тој човек слушаше. Павле го забележа и кога виде дека во него има вера за да биде исцелен, ¹⁰ гласно му рече: „Стани, исправи се на своите нозе!“ Човекот скокна и прооде!

¹¹ Кога луѓето видоа што направи Павле, почнаа силно да извикуваат, на ликаонски говор: „Боговите зеле човечки тела и слегле кај нас!“ ¹² Почнаа Барнаба да го викаат Зевс, а Павле - Хермес, зашто тој беше главниот говорник. ¹³ Свештеникот во храмот на Зевс, кој се наоѓаше пред градот, доведе бикови, донесе венци од цвеќиња пред градските порти и заедно со целиот народ сакаше да им принесе жртви на апостолите.

¹⁴ Кога слушнаа за ова апостолите Барнаба и Павле, ги раскинаа^[a] своите наметки и потрчаа накај народот, викајќи: ¹⁵ „Луѓе, што правите!? И ние сме обични луѓе, како вас! Сакаме да ви објавиме Радосна вест: оставете ги овие безвредни обреди и свртете се кон Живиот Бог! Тој ги создаде небото и Земјата, морето и се што е во нив! ¹⁶ Во минатото, Тој им дозволи на сите народи да одат по сопствените патишта. ¹⁷ Сепак никогаш не ги остави без сведоштво за Себеси, правејќи за нив добродетелства, давајќи им дожд и плодни годишни времиња, давајќи им храна и исполнувајќи ги нивните срца со радост.“ ¹⁸ Дури и откако им го рекоа ова, одвај ги убедија луѓето да не им принесуваат жртви.

¹⁹ Тогаш од Антиохија и од Иконија пристигнаа неколку Евреи, кои го подбуцнаа народот да го каменуваат Павле. Потоа го исфрлија надвор од градот, сметајќи го за мртов. ²⁰ Но кога тамошните христијани се собраа околу него, тој стана и се врати во градот. Утредента Павле и Барнаба заминаа за Дерба.

Довршување на првото мисионерско патување: Павле и Барнаба се враќаат во сириска Антиохија

²¹ Откако во тој град ја проповедаа Радосната вест и придобија многу следбеници, апостолите Павле и Барнаба се вратија најпрвин во Листра, а потоа и во Иконија и писидиска Антиохија^[b], ²² за да ги охрабрат Христовите следбеници, давајќи им поттик да истраат во верата, учејќи ги дека пред да втасаме во Божјото царство ќе треба да минеме низ многу неволи. ²³ Во секоја црква поставија старешини, откако постеа и се молеа, а потоа ги предадоа во рацете на Господ, во Кого поверуваа, Тој да се грижи за нив.

²⁴ Потоа преку Писидија се вратија во областа Памфилија. ²⁵ Уште еднаш проповедаа во Перга, а оттаму заминаа за Аталија ²⁶ откаде со брод се вратија во сириска Антиохија^[c], град од којшто и го започнаа првото мисионерско патување, со доверба дека Божјата благонаклоност ќе ги води во извршувањето на работата. Таа задача сега беше успешно завршена.

²⁷ Кога пристигнаа во Антиохија, ја собраа целата црква, им раскажаа за се што Бог направи преку нив, и како и на нееврејските народи им ја отвори вратата на верата. ²⁸ Тука останаа подолго време со тамошните христијани.