M’Cheyne Bible Reading Plan

Pinagaling ni Eliseo ang ketong ni Naaman.

5 Si Naaman nga, na punong kawal ng hukbo ng hari sa Siria, ay dakilang lalake sa kaniyang panginoon, at marangal, sapagka't sa pamamagitan niya'y nagbigay ang Panginoon ng pagtatagumpay sa Siria: siya rin nama'y malakas na lalake na may tapang, nguni't may ketong.

² At ang mga taga Siria ay nagsilabas na mga ^(A)pulupulutong, at nagdala ng bihag na mula sa lupain ng Israel na isang dalagita; at siya'y naglingkod sa asawa ni Naaman.

³ At sinabi niya sa kaniyang babaing panginoon. Mano nawa ang aking panginoon ay humarap sa propeta na nasa Samaria! kung magkagayo'y ^(B)pagagalingin niya siya sa kaniyang ketong.

⁴ At pumasok ang isa, at isinaysay sa kaniyang panginoon, na sinasabi, Ganito't ganito ang sabi ng dalagita na nagmula sa lupain ng Israel.

⁵ At sinabi ng hari sa Siria, Yumaon ka, yumaon ka, at ako'y magpapadala ng sulat sa hari sa Israel. At siya'y yumaon, ^(C)at nagdala siya ng sangpung talentong pilak, at anim na libong putol na ginto, at ^(D)sangpung pangpalit na bihisan.

⁶ At kaniyang dinala ang sulat sa hari sa Israel, na sinasabi, At pagka nga dumating sa iyo ang sulat na ito, ay talastasin mo na aking sinugo si Naaman na aking lingkod sa iyo, upang iyong pagalingin siya sa kaniyang ketong.

⁷ At nangyari, nang mabasa ng hari sa Israel ang sulat, ^(E)na kaniyang hinapak ang kaniyang suot at nagsabi, ^(F)Ako ba'y Dios upang pumatay at bumuhay, na ang lalaking ito ay nagsugo sa akin upang pagalingin ito sa kaniyang ketong? ^(G)nguni't talastasin mo, isinasamo ko sa iyo, at tingnan mo kung paanong siya'y humahanap ng dahilan laban sa akin.

⁸ At nagkagayon, nang mabalitaan ni Eliseo na lalake ng Dios na hinapak ng hari sa Israel ang kaniyang suot, na siya'y nagsugo sa hari, na nagsabi: Bakit mo hinapak ang iyong mga kasuutan? paparituhin mo siya sa akin, at kaniyang malalaman na may isang propeta sa Israel.

⁹ Sa gayo'y naparoon si Naaman na dala ang kaniyang mga kabayo at ang kaniyang mga karo, at tumayo sa pintuan ng bahay ni Eliseo.

¹⁰ At si Eliseo ay nagsugo ng sugo sa kaniya, na nagsasabi, ^(H)ikaw ay yumaon, at maligo sa Jordan na makapito, at ang iyong laman ay sasauli sa iyo, at ikaw ay magiging malinis.

¹¹ Nguni't si Naaman ay naginit, at umalis, at nagsabi, Narito, aking inakalang, walang pagsalang lalabasin niya ako, at tatayo, at tatawag sa pangalan ng Panginoon niyang Dios, at pagagalawgalawin ang kaniyang kamay sa kinaroroonan, at mapapawi ang ketong.

¹² Hindi ba ang Abana at ang Pharphar, na mga ilog ng ^(I)Damasco, ay mainam kay sa lahat ng tubig sa Israel? hindi ba ako makapaliligo sa mga yaon, at maging malinis? Sa gayo'y pumihit siya at umalis sa paginit.

¹³ At ang kaniyang mga lingkod ay nagsilapit, at nagsipagsalita sa kaniya, at nagsabi, ^(J)Ama ko, kung ipinagawa sa iyo ng propeta ang anomang mahirap na bagay, hindi mo ba gagawin? gaano nga kung sabihin niya sa iyo, Ikaw ay maligo, at maging malinis?

¹⁴ Nang magkagayo'y lumusong siya at sumugbong makapito sa Jordan, ayon sa sabi ng lalake ng Dios: ^(K)at ang kaniyang laman ay nagsauling gaya ng laman ng isang munting bata, ^(L)at siya'y naging malinis.

¹⁵ At siya'y bumalik sa lalake ng Dios, siya at ang buong pulutong niya, at naparoon, at tumayo sa harap niya: at siya'y nagsabi, ^(M)Narito ngayon, aking talastas na walang Dios sa buong lupa, kundi sa Israel: ^(N)isinasamo ko ngayon sa iyo na tanggapin mo ang kaloob ng iyong lingkod.

¹⁶ Nguni't kaniyang sinabi, ^(O)Buháy ang Panginoon, na nakatayo ako sa harap niya, ^(P)wala akong tatanggapin. At ipinilit niya sa kaniyang kunin; nguni't siya'y tumanggi.

¹⁷ At sinabi ni Naaman, Kung hindi, isinasamo ko pa sa iyo, na bigyan ko ang iyong lingkod ng lupang mapapasan ng dalawang mula; sapagka't ang iyong lingkod buhat ngayon ay hindi maghahandog ng handog na susunugin o hain man sa ibang mga dios, kundi sa Panginoon.

¹⁸ Sa bagay na ito'y patawarin nawa ng Panginoon ang iyong lingkod, pagka ang aking panginoon ay pumasok sa bahay ni Rimmon upang sumamba roon, at siya'y ^(Q)umagapay sa aking kamay, at ako'y yumukod sa bahay ni Rimmon, pagyukod ko sa bahay ni Rimmon, na patawarin nawa ng Panginoon ang iyong lingkod sa bagay na ito.

¹⁹ At sinabi niya sa kaniya, ^(R)Ikaw ay yumaong payapa. Sa gayo'y nilisan niya siya ng may aguwat na kaunti.

Si Giezi, ang kaniyang pagsisinungaling at ang parusa.

²⁰ Nguni't si ^(S)Giezi, na lingkod ni Eliseo na lalake ng Dios, ay nagsabi, Narito, pinalagpas ng aking panginoon ang Naamang ito na taga Siria, sa di pagtanggap sa kaniyang mga kamay ng kaniyang dala; buhay ang Panginoon, tatakbuhin ko siya, at kukuha ako ng anoman sa kaniya.

²¹ Sa gayo'y sinundan ni Giezi si Naaman, at nang makita ni Naaman na isa'y humahabol sa kaniya, ^(T)siya'y bumaba sa karo na sinalubong niya, at sinabi, ^(U)Lahat ba'y mabuti?

²² At kaniyang sinabi, Lahat ay mabuti. Sinugo ako ng aking panginoon, na sinabi, Narito, dumating sa akin ngayon mula sa ^(V)lupaing maburol ng Ephraim ang dalawang binata ^(W)sa mga anak ng mga propeta: isinasamo ko sa iyo na bigyan mo sila ng isang talentong pilak, at dalawang pangpalit na bihisan.

²³ At sinabi ni Naaman, ^(X)Matuwa ka, kunin mo ang dalawang talento. At ipinilit niya sa kaniya, at ibinalot ang dalawang talentong pilak sa dalawang supot, sangpu ng dalawang pangpalit na bihisan, at mga ipinasan sa dalawa sa kaniyang mga bataan; at dinala nila sa unahan niya.

²⁴ At nang siya'y dumating sa burol, kinuha niya sa kanilang kamay, at itinago niya sa bahay: at pinayaon niya ang mga lalake, at sila'y nagsiyaon.

²⁵ Nguni't siya'y pumasok at tumayo sa harap ng kaniyang panginoon. At sinabi ni Eliseo sa kaniya, Saan ka nanggaling Giezi? At kaniyang sinabi, Ang iyong lingkod ay walang pinaroonan.

²⁶ At kaniyang sinabi, Hindi ba sumasa iyo ang aking puso nang ang lalake ay bumalik mula sa kaniyang karo na sinasalubong ka? panahon ba ng pagtanggap ng salapi, at pagtanggap ng bihisan, at ng mga olibohan, at ng mga ubasan, at ng mga tupa, at ng mga baka, at ng mga aliping lalake at babae?

²⁷ Ang ketong nga ni Naaman ay kakapit sa iyo, at sa iyong binhi magpakailan man. At siya'y umalis sa kaniyang harapan na may ketong na ^(Y)kasingputi ng niebe.

2 Una-una nga sa lahat ng mga bagay, ay iniaaral ko na ^(A)manaing, manalangin, mamagitan, at magpasalamat na patungkol sa lahat ng mga tao;

² Ang mga hari at ^(B)ang lahat ng nangasa mataas na kalagayan; upang tayo'y mangabuhay na tahimik at payapa sa buong kabanalan at kahusayan.

³ Ito'y ^(C)mabuti at nakalulugod sa paningin ^(D)ng Dios na ating Tagapagligtas;

⁴ Na siyang ^(E)may ibig na ang lahat ng mga tao'y mangaligtas, at ^(F)mangakaalam ng katotohanan.

⁵ Sapagka't may isang Dios at ^(G)may ^(H)isang Tagapamagitan sa Dios at sa mga tao, ang taong si Cristo Jesus,

⁶ Na ibinigay ^(I)ang kaniyang sarili na pangtubos sa lahat; na pagpapatotoong mahahayag ^(J)sa sariling kapanahunan;

⁷ Na dito'y itinalaga ako na tagapangaral at ^(K)apostol (sinasabi ko ang katotohanan, hindi ako nagsisinungaling), ^(L)guro sa mga Gentil sa pananampalataya at katotohanan.

⁸ Ibig ko ngang ang mga tao'y magsipanalangin ^(M)sa bawa't dako, na iunat ang mga ^(N)kamay na banal, na walang galit at pakikipagtalo.

⁹ Gayon din naman, na ^(O)ang mga babae ay magsigayak ng mahinhing damit na may katimtiman at hinahon; hindi ng mahalagang hiyas ng buhok, at ginto o perlas o damit na mahalaga;

¹⁰ Kundi ^(P)(siyang nararapat sa mga babae na magpakabanal) sa pamamagitan ng mabubuting gawa.

¹¹ Ang babae'y magaral na tumahimik na may buong pagkapasakop.

¹² Nguni't hindi ko ipinahihintulot na ^(Q)ang babae ay magturo, ni magkaroon ng pamumuno sa lalake, kundi tumahimik.

¹³ Sapagka't si Adam ay siyang unang ^(R)nilalang, saka si Eva;

¹⁴ At si Adam ay hindi nadaya, kundi ^(S)ang babae nang madaya ay nahulog sa pagsalangsang;

¹⁵ Nguni't ililigtas siya sa pamamagitan ng panganganak, kung sila'y magsisipamalagi sa pananampalataya at pagibig at sa pagpapakabanal na may hinahon.

Ang masusing panalangin ni Daniel dahil sa kaniyang bayan.

9 ^(A)Nang unang taon ^(B)ni Dario na anak ni Assuero, sa lahi ng mga taga Media, na ginawang hari sa kaharian ng mga taga Caldea;

² Nang unang taon ng kaniyang paghahari akong si Daniel ay nakaunawa sa pamamagitan ng mga aklat, ng bilang ng mga taon, na sinalita ng Panginoon kay Jeremias na ^(C)propeta, dahil sa pagkaganap ng pagkasira ng Jerusalem, pitong pung taon.

³ At aking itiningin ang aking mukha ^(D)sa Panginoong Dios upang humanap sa pamamagitan ng panalangin at ng mga samo, ng pagaayuno, at pananamit ng magaspang, at ng mga abo.

^4 (E)At ako'y nanalangin sa Panginoon kong Dios, at ako'y nagpahayag ng kasalanan, at nagsabi, Oh Panginoon, Dios na dakila at kakilakilabot, na nagiingat ng tipan at kaawaan sa nagsisiibig sa iyo at nangagiingat ng iyong mga utos,

⁵ Kami ay nangagkasala, at nangagasal ng kasuwalian, at nagsigawang may kasamaan, at nanganghimagsik, sa makatuwid baga'y nagsitalikod sa iyong mga utos at sa iyong mga kahatulan;

⁶ Na hindi man kami nangakinig ^(F)sa iyong mga lingkod na mga propeta, na nangagsalita sa iyong pangalan sa aming mga hari, sa aming mga prinsipe, at sa aming mga magulang, at sa buong bayan ng lupain.

⁷ Oh Panginoon, katuwira'y ukol sa iyo, nguni't sa amin ay pagkagulo ng mukha gaya sa araw na ito; sa mga tao ng Juda, at sa mga nananahan sa Jerusalem, at sa buong Israel, ^(G)na malapit, at malayo, sa lahat na lupain na iyong pinagtabuyan dahil sa kanilang pagsalangsang na kanilang isinalangsang laban sa iyo.

⁸ Oh Panginoon, sa amin nauukol ang pagkagulo ng mukha, sa aming mga hari, sa aming mga prinsipe, at sa aming mga magulang, sapagka't kami ay nangagkasala laban sa iyo.

⁹ Sa Panginoon naming Dios ^(H)ukol ang kaawaan at kapatawaran; sapagka't kami ay nanganghimagsik laban sa kaniya;

¹⁰ Ni hindi man namin tinalima ang tinig ng Panginoon naming Dios, upang lumakad ng ayon sa kaniyang mga kautusan, na kaniyang inilagay sa harap namin sa pamamagitan ng kaniyang mga lingkod na propeta.

^11 (I)Oo, buong Israel ay sumalangsang ng iyong kautusan, sa pagtalikod, upang huwag nilang talimahin ang iyong tinig: kaya't ang sumpa ay nabuhos sa amin, at ang sumpa na nakasulat ^(J)sa kautusan ni Moises na ^(K)lingkod ng Dios; sapagka't kami ay nangagkasala laban sa kaniya.

¹² At kaniyang pinagtibay ang kaniyang mga salita, na kaniyang sinalita laban sa amin, at laban sa aming mga ^(L)hukom na nagsihatol sa amin, ^(M)sa pagbabagsak sa amin ng malaking kasamaan; sapagka't sa silong ng buong langit ay hindi ginawa ang gaya ng ginawa sa Jerusalem.

¹³ Kung ano ang nasusulat sa kautusan ni Moises, lahat ng kasamaang ito'y nagsidating sa amin: gayon ma'y hindi namin idinalangin ang biyaya ng Panginoon naming Dios, upang aming talikuran ang aming mga kasamaan, at gunitain ang iyong katotohanan.

^14 (N)Kaya't iniingatan ng Panginoon ang kasamaan, at ibinagsak sa amin; sapagka't ang Panginoon naming Dios ay matuwid sa lahat ng kaniyang mga gawa na kaniyang ginagawa, at hindi namin dininig ang kaniyang tinig.

¹⁵ At ngayon, Oh Panginoon naming Dios, na naglabas ng iyong bayan mula sa lupain ng Egipto sa pamamagitan ng makapangyarihang kamay, at ikaw ay nabantog gaya sa araw na ito; kami ay nangagkasala, kami ay nagsigawa na may kasamaan.

¹⁶ Oh Panginoon, ^(O)ayon sa iyong buong katuwiran, isinasamo ko sa iyo, na ang iyong galit at kapusukan ay mahiwalay sa iyong bayang Jerusalem, na ^(P)iyong banal na bundok; sapagka't dahil sa aming mga kasalanan, at dahil sa mga kasamaan ng aming mga magulang, ang ^(Q)Jerusalem at ang iyong bayan ay naging kakutyaan sa lahat na nangasa palibot namin.

¹⁷ Kaya nga, Oh aming Dios, iyong dinggin ang panalangin ng iyong lingkod, at ang kaniyang mga samo, ^(R)at paliwanagin mo ang iyong mukha sa iyong santuario na sira, alangalang sa Panginoon.

¹⁸ Oh Dios ko, ikiling mo ang iyong tainga, at iyong dinggin; idilat mo ang iyong mga mata, at masdan mo ang aming mga kasiraan, at ang bayan na tinatawag sa iyong pangalan: sapagka't hindi namin inihaharap ang aming mga samo sa harap mo dahil sa aming mga katuwiran, kundi dahil sa iyong dakilang mga kaawaan.

¹⁹ Oh Panginoon, dinggin mo; Oh Panginoon, patawarin mo; Oh Panginoon, iyong pakinggan at gawin; ^(S)huwag mong ipagpaliban, ^(T)alangalang sa iyong sarili, Oh Dios ko, sapagka't ang iyong bayan at ang iyong mga tao ay tinatawag sa iyong pangalan.

Ang pitong pung sanglinggo at ang prinsipe na pinahiran.

²⁰ At samantalang ako'y nagsasalita, at nananalangin, at nagpapahayag ng aking kasalanan at ng kasalanan ng aking bayang Israel, at naghaharap ng aking samo sa harap ng Panginoon kong Dios dahil sa banal na bundok ng aking Dios;

²¹ Oo, samantalang ako'y nagsasalita sa panalangin, ang lalaking si ^(U)Gabriel, na aking nakita sa pangitain nang una, na pinalipad ng maliksi, hinipo ^(V)ako ^(W)sa panahon ng pagaalay sa hapon.

²² At kaniya akong tinuruan, at nakipagsalitaan sa akin, at nagsabi, Oh Daniel, ako'y lumabas ngayon upang bigyan ka ng karunungan at kaunawaan.

²³ Sa pasimula ng iyong mga samo ay lumabas ang utos, at ako'y naparito upang saysayin sa iyo; ^(X)sapagka't ikaw ay totoong minahal: kaya't gunitain mo ang bagay, at unawain mo ang pangitain.

^24 (Y)Pitong pung sanglinggo ang ipinasiya sa iyong mga tao at sa iyong banal na bayan, upang tapusin ang pagsalangsang, at upang wakasan ang pagkakasala, at upang linisin sa kasamaan, ^(Z)at upang dalhan ng walang hanggang katuwiran, at upang tatakan ang pangitain at ang panghuhula, at upang pahiran ang ^(AA)kabanalbanalan.

²⁵ Iyo ngang talastasin at bulayin, na mula sa paglabas ng utos na isauli at itayo ang Jerusalem ^(AB)sa pinahiran na prinsipe, magiging pitong sanglinggo, at anim na pu't dalawang sanglinggo: ito'y matatayo uli, na may lansangan at kuta, sa makatuwid baga'y ^(AC)sa mga panahong mabagabag.

²⁶ At pagkatapos ng anim na pu't dalawang sanglinggo, ^(AD)mahihiwalay ang pinahiran, ^(AE)at mawawalaan ng anoman: at gigibain ang bayan at ang santuario ng mga tao ng prinsipeng darating; at ang wakas niyaon ay sa pamamagitan ng baha, at hanggang sa wakas ay magkakaroon ng digma; mga pagkasira ay ipinasiya na.

²⁷ At pagtitibayin niya ang tipan sa marami sa isang sanglinggo: at sa kalahati ng sanglinggo ay kaniyang ipatitigil ang hain at ang alay; at sa pakpak ng mga kasuklamsuklam ay paroroon ^(AF)ang isang maninira; at hanggang sa wakas, at pagkapasiya ay mabubuhos ^(AG)ang poot sa maninira.

Awit ng Pagpapasalamat.

Pagpapasalamat sa pagliligtas ng Panginoon.