Beginning
Dee 46 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, fa dee Korah Säns, En Leet "Fa dee Eentletsje".
1 Gott es onnse Tooflucht un Macht, en seeha reede Help enn Trubbel.
2 Doaromm woa wie onns nijch engste, wan soogoa dee Ead wudd jleppe, un dee Boaj emm See wudde enenn jedroacht woare.
3 Lot dee Wotach roare un schueme; lot dee Boaj scheddre met Schwollst. Selah.
4 Doa es en Riefa, dee Streem moake Gott siene Grootstaut froo, dee heilje Fesaumlunjstäd fa däm Aulehejchsta.
5 Gott es enn äare Medd, see woat nijch bewäajcht woare. Gott woat ar halpe enn dän Morjeroot.
6 Dee Natsjoone weare wuttijch; Kjeenijchrikje weare jescheddat; Hee räd, un dee Ead deed schmelte.
7 Dee aulmajchtja Herr Gott es met onns; Joakopp sien Gott es onnse Tooflucht. Selah.
8 Komm, en see däm Herr Gott siene Woakje, dee de Ead ferinjneare deit;
9 Dee moakt Kjrijch oppheare bott daut Enj fonne Ead; Hee brakjt dee Boage, un deit Spies utaneen bräakje; Hee febrennt dee Kjrijchswoages emm Fia.
10 Sie stel, un weet daut ekj Gott sie; ekj woa oppjehowe woare mank dee Natsjoone; ekj woa oppjehowe enne Ead.
11 Dee Aulmajchtja Herr Gott es met onns; Joakopp sien Gott es onnse Tooflucht. Selah.
Dee 47 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, en Pslam fa dee Korah Säns.
1 Klautscht june Henj, aul jie Felkja; shriet lud to Gott met ne siejchreijche Stem.
2 Dan dee aulahejchsta Herr Gott es Wunndaboa, en groota Kjeenijch aewa dee gaunse Ead.
3 Hee woat dee Felkja unja onns deemietje, un Natsjoone unja onns Feet.
4 Hee waelt onns Oawgoot fa onns, dee Madastijchkjeit fonn Joakopp daem Hee Leef haud. Selah.
5 Gott es met en Jeschrejcht nehejcht jegone, dee Herr Gott met daut Jelud fonn ne Trompeet.
6 Sinjt Preis to Gott, sinjt Preis; sinjt Preis to onns Kjeenijch, sinjt Preis.
7 Dan Gott es dee Kjeenijch aewa dee gaunse Ead; sinjt en Psalm tom berieme.
8 Gott deit rejeare aewa dee Natsjoone; Gott set opp daen Troon fonn siene Heilijchkjeit.
9 Dee Ferschte fonn dee Felkje ha sikj fesaumelt, Obrahaum sien Gott siene Felkje.
10 Dee Ead aeare Schilte jeheare Gott; Hee es huach oppjehowe.
Dee 48 Psalm
En Leet, en Psalm fa dee korah Säns.
1 Groot es dee Herr Gott, un saul seeha jepreist woare enn onns Gott siene Grootstaut, dee Boajch fonn siene Heilijchkjeit.
2 Straum enn dee Hejcht, dee gaunse Ead äare Freid es dee Boajch Zion, enn dee Nuad äare Siede, daem groota Kjeeinjch siene Staut.
3 Gott es enn äare Paulauste, enn dee Fastinje fa ne Tooflucht.
4 Dan see, dee Kjeenijchs kjeeme toop, dee jinje toop febie.
5 Dee sage daut, un deede sikj fewunndre, dee weare jetrubbelt un rande wajch.
6 Tsettre deed an doa äwenäme, un Weedoag soo aus wan ne Fru en Kjint to Welt brinjt.
7 Du deist dee Schäp fonn Tarschisch entwei bräakje met en Oost Wint.
8 Soo aus wie jeheat ha, soo ha wie enn daem Aulmajchtja Herr Gott siene Staut jeseene, enn Gott siene Grootstaut; Gott deit daut fa emma bestädje. Selah.
9 Wie ha aun diene Leeftolijchkjeit jedocht, O Gott, enne Med fonn dien Tempel.
10 No dien Nome no, O Gott, soo es dien Preis bott dee Enj fonne Ead; diene rajchte Haunt es foll fonn Jerajchtijchkjeit;
11 Dee Boajch Zion woat sikj freihe; dee Juda Dajchte woare fa Freid juble wäajen diene Jerejchte!
12 Go romm Zion, go runnt omm, tal dee Torme;
13 See äare Fastinje jeneiw, go tweschen dee Paulauste, soo daut du daut fetale kaunst to daut näakjste Jeschlajcht.
14 Dan dis Gott es onns Gott fa emma en emma; Hee woat onns Rejchtungwiesa senne soogoa bott onns Doot.
Dee 49 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, en Psalm fa dee Korah Säns.
1 Horjcht no dit, jie gaunse Welt; horjcht aul jie dee enne Welt wone.
2 Beides Mensche Saens un Mensche Kjinje, rikj un oam toop:
3 Mien Mul saul Weisheit räde, un dee Jedankje enn mien Hoat sele Festentnis jäwe.
4 Ekj woa mien Ua dol beaje to en Jlikjnes; ekj woa mien diestret Räde op moake opp ne Haop.
5 Wuaromm sull ekj mie enn dee Doag ferjchte wan Beeset kjemt, wan daut Gottlooset kjemt fonn dän dee mie ommrinje?
6 Soone dee enn äa Rikjdom fetruehe, un enn äa Hab un Goot, doone sikj puche.
7 En Maun kaun sien Brooda nijch rade, oda Leesjelt to Gott jäwe fa am –
8 dan dee Radunk fa äare Seel es kjestlijch, un daut deit fa emma oppheare –
9 dan hee woat doch fa emma läwe; hee woat niemols Fewäsunk seene.
10 Dan dee seeha Weise stoawe, dee Noa un dee soo aus en Tia sent kome toop omm, un lote äa Rikjdom to aundre.
11 Äare ennalijche Jedanke sent daut äare Hiesa emma bliewe woare, un äare Woninj to aule Jeschaljchte; see nane äare Lenda no äare eajne Nomes.
12 Oba dee Mensch saul nijch enn Ea bliewe: hee es soo aus dee Tiare, dee sele ommkome.
13 Dit es dee Noarische äa Wajch, un doch woare soone en Fejneaje ha dee an nofolje.
14 Dee woare bestemmt to dän Doot, dee Doot woat äwa an rejeare; un dee Opprajchte woare äwa an aum Morje rejeare; äa Form es fa fefule, daut Grauf es sien Heim.
15 Oba Gott woat miene Seel fonn daut Grauf rade, dan Hee woat mie näme. Selah.
16 Ha nijch Angst wan doa wäa Rikj woat, wan dee Harlijchkjeit fonn sien Hus toonemmt;
17 Dan wan hee stoaft, woat hee nuscht met näme, siene Harlijchkjeit woat nijch met am met gone.
18 Dan wäarent hee läft, deit hee siene Seel säajne – jo, Mensche doone die preise wan du goot deist fa die selfst-
19 Hee woat no dee Jeschlajchte fonn siene Fodasch gone; dee woare niemols Lijcht seene.
20 En Mensch dee huach enn Ea es, oba nijch Festentnis haft, es soo aus dee Tiare, dee woare feschwinje.
Dee 50 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Gott, dee Herr Gott haft jerät, un roopt to dee gaunse Welt fonn wan dee Sonn oppkjemt bott dee unja jeit.
2 Ut Zion, daut Follkomnet fonn Straumet, haft Gott Lijcht utjestrolt.
3 Onns Gott kjemt, un hee es nijch stel; en Fia woat fetäare fer am, un daut woat seeha stormijch senne runnt omm am.
4 Hee woat to dee Himels roope fonn Bowe un no de Ead, soo daut hee sien Folkj rejchte mucht.
5 Fesaumel miene Heilje no mie, dee met mie en Bunnt jemoakt ha derjch en Opfa.
6 Un dee Himels woare siene Jerajchtijchkjeit behaupte, dan Gott selst es dee Rejchta. Selah.
7 Horjch, mien Folkj, un ekj woa räde; O Iesrael, un ekj woat jäajen junt Zeije; ekj sie Gott, jun Gott.
8 Ekj woa junt nijch dodle wäajen june Opfa; jo, june Braunt Opfa sent emma fer mie;
9 Ekj woa kjeen Boll ut june Heim näme, uk nijch Kosebakj fonn ut june Häad-
10 Dan en jiedat Beest enn dän Woolt es mient, daut Fee opp dusent Boaj;
11 Ekj weet fonn aul dee Fäajel opp dee Boajc; un aules daut sikj bewäajcht enn dee Felde sent miene.
12 Wan ekj hungrijch wea, wudd ekj junt nijch saje; dan dee Welt es mient, un daut Follet doarenn.
13 Woa ekj Bollefleesch äte, oda daut Kosebock Bloot drinkje?
14 Opfa Dank to Gott, un betol dien Fespräakje to daem Aulahejchsta.
15 En roop mie aun enn dän Trubbel Dach; ekj woa die rade, un du saust mie feharlijche.
16 Oba to dee Gottloose sajcht Gott: "Waut fonn Rajcht ha jie fonn miene Jerejchte to räde, oda mien Bunnt enn jun Mul näme,
17 sentamol jie Unjarejchtunj hausse, un miene Wead hinje junt schmiete?"
18 Wan jie en Deef sage, dan rand jie met am, un jie sent fe-eenijcht met Huare.
19 Jie äwajäwe jun Mul to Beeset, un june Tunje räde Lest.
20 Du setst un rätst jäajen dien Brooda; du deist diene eajne Mutta äa Sän schlajchtet noräde.
21 Dit hast du jedone, un ekj wea stell doawäajen – du dochst sejchalijch wudd ekj soo senne aus du; oba ekj woa die dodle, un woat daut enne Reaj fer die stale.
22 Nu denkj aun dit, jie, dee jie fonn Gott fejäte, sest woat ekj entwei riete, un doa kjeena woat senne tom rade.
23 Wäaemma Dank opfat deit mie feharlijche, un ekj woa däm Gott siene Radunk wiese dee sien Wajch rajcht moakt.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer