Previous Prev Day Next DayNext

Beginning

Read the Bible from start to finish, from Genesis to Revelation.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 90-95

Dee Psalme IV

Dee 90 Psalm

En Jebäd fonn Mooses, dee Gottes Maun.

O Herr, Du best onnse Wonstäd jewast enn aule Jeschlachte.

Fer däm daut dee Boaj ferendach kjeeme, ooda Du dee Ead un dee Welt jeformt hautst; soogoa fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit best Du Gott.

Du brinjst dän Mensch to Stoff, un sachst: "Komt trigj, O Menschen Säns."

Dan dusent Joa sent bie Die soo aus Jistre wan daut febie es, un aus ne Woak enne Nacht.

Du neemst dän wajch soo aus ne Äwaschwamunk; dee sent soo aus Schlop; Zemorjes sent dee soo aus Graus daut waust;

Zemorjes deit daut kjiene un kjemt opp; un em Owent deit daut fewalkjen en deit oppdreaje.

Dan Du deist onns febrenne enn dien Oaja, un wie sent jetrubbelt derjch dien Oaja.

Du hast onnse Sinde fer die jestalt; onnse jeheeme Sind enn daut Licht fonn dien Jesejcht.

Dan aul onnse Doag feschwinje enn dien Oaja, wie befrädje onnse Doag soo aus en murre.

10 Dee Doag enn onns Läwe sent zäwentich Joa; un wan eena uk noch derch Krauft tachentich Joa läft, doch es äa Stoltet oabeit un nutzlooss; daut daut feschwinjt, un wie fleaje wajch.

11 Wäa weet dee Macht fonn dien Oaja? Un soo aus diene Forcht es, soo es dien Oaja.

12 Soo lea onns onnse Doag to tale, soo daut wie en weiset Hoat muchte habe.

13 Komm trigj, O Herr Gott! Woo lang? Un jeff Erboarmunk to diene Deena.

14 O doo onns tofräd stale met diene Erboarmunk, en wie woare ons freihe un froo senne enn aul onnse Doag.

15 Moak onns froo doano aus onnse Älendje Doag sent jewast, dee Joare enn woone wie Beeset jeseene habe.

16 Lot dien Woakj ferendach kome to diene Deena, un diene Madastichkjeit to äare Säns.

17 Un lot däm Herr onns Gott sien Fejneaje opp onns senne; un doo daut Woakj fonn onnse Henj opp onns bestädje; Jo, daut Woakj fon onnse Henj, doo daut bestädje.

Dee 91 Psalm

Wäa enn däm Aulahechsta siene jeheeme Städ wont, woat enn däm Aulmajchtja sien Schaute bliewe.

Ekj woa to däm Herr Gott saje: Miene Tooflucht un miene Fastinj, mien Gott; ekj woa enn Am fetrühe.

Dan hee deit mie rade fonn däm Fient siene Faul, fonn dee fenijchtenda Ploag.

Hee woat die bedakje met siene Fadre, un unja siene Flichte woascht du Schutz finje; siene Woarheit es en Schilt un Schnal.

Du woascht dee Nacht Schrakj nich ferchte, ooda dee Fiel dee äwadach flicht;

ooda dee Ploag dee em Diestra wankt; fonn daut Fenichte daut opp Meddach febrinje deit.

Dusent woare bie diene Sied faule, un teandusent aun diene rajchte Haunt; oba daut woat nich dijcht bie die kome.

Du saust blooss met diene Uage kjikje, un daut Loon fa dee Gottloose seene.

Wiels Do, O Herr Gott, best miene Tooflucht; du deist däm Aulahechsta diene Wonstäd moake.

10 Die saul kjeen Beeset befaule, un kjeene Ploag saul dijcht bie dien Zelt kome.

11 Dan Hee woat siene Enjel Befäl jäwe äwa die, die enn aul diene Wäaj to bewoare.

12 Dee woare die opphäwe opp äare Henj soo daut du dien Foot nich aun en Steen steete woascht.

13 Du woascht opp dän Leiw un dee Schlang staupe; du woascht däm junga Leiw un dee Schlang unja diene Feet traumple.

14 Wiels hee siene Leew opp mie jesat haft, woa ekj am rade; ekj woa am opp daut Huaget sate, wiels hee mien Nome jekjant haft.

15 Hee woat mie aunroope, un ekj woa am auntwuate; ekj woa met am senne enn sien Trubbel; ekj woa am rade, un am eare.

16 Ekj woa am met en langet Läwe tofräd moake, un woa am miene Radunk seene moake.

Dee 92 Psalm

En Psalm En Leet fa dän Saubat Dach.

Daut es goot däm Herr Gott Dank to jäwe, un Preis sinje to die Nome, O du Aulahechsta;

dien Erboarmunk bekaunt to moake, en diene Opprechtichkjeit jieda Nacht;

opp dee tian Seide, un opp dee Hoap – opp dee Jittoa met Musikj Jelud.

Dan du hast mie froo jemoakt met dien Woakj, O Herr Gott; ekj woa juble enn daut Woakj fonn diene Henj.

O Herr Gott, diene Zwakje sent seeha deep, woo groot sent diene Woakje.

En Hunjscha Maun weet nich, en Noa deit dit nich festone.

Wan dee Gottloose daut jelinje deit soo aus Graus waust, un aul dee Gottloose belaje, dan es daut fa dän äa fenichte opp emma.

Oba Du, O Herr Gott, best opp emma feharlicht.

Dan see, dee Fiend selle omkome; un aul dee Gottloose selle festreit woare.

10 Oba Du woascht mien Huarn opphäwe soo aus dee Willa Oss, un ekj woa enjesaulft woare met fresche Eelj.

11 En miene Uage selle opp miene Fiend kjikje; miene Uare woare dee Gottloose hiare dee jäajen mie oppstone.

12 Dee Jerajchte selle jelinje soo aus en Palm Boom; dee woat soo wausse aus dee Zeeda enn Lebanon.

13 Dee enn däm Herr Gott sien Hus jeplaunt sent, enn onns Gott siene Fäaleew, selle jelinje.

14 Dee woare emm huaget Ella noch Fruchtboa senne; dee selle Fat un Fresch senne;

15 bekaunt to moaken daut dee Herr Gott Opprajcht es, mien groota Steen! Un enn Am es kjeene Onjerajchtichkjeit.

Dee 93 Psalm

Dee Herr Gott rejiat; Hee haft sikj selfst met Madastichkjeit jekjleet; dee Herr Gott es jekjleet met Macht; Hee haft sien Gort omm sikj; Hee haft dee Welt jejrint; daut woat nich jescheddat woare.

Dien Troon es doa bestädicht fonn donn aun; Du best fonn Eewichkjeit häa.

Dee Äwaschwamunk kjeem hejcha, O Herr Gott; dee Wotastreem ha äare Stem oppjehäft; dee Wotastreem ha äare lude Wale oppjehäft.

Dee Herr Gott es majchtja aus daut Jelud fonn fäl Wotasch, aus dee majchtje Wale emm See.

Diene Zeichnise sent seeha sejcha; Heilichkjeit es enn dien Hus fa emma, O Herr Gott.

Dee 94 Psalm

O Herr dee du Rach eewe deist, doo schiene!

Häw die selfst opp, O du Rejchta äwa dee gaunse Ead; jeff en rajchtet Betole to dee Stolte.

O Herr Gott, woo lang selle dee Gottloose, woo lang selle dee Gottloose jewenne?

Dee pretle, dee räde onnfeschämde Dinje; aul dee, dee Beeset doone räde Stoltet.

O Herr Gott, dee traumple opp dien Folkj, un bedrekje dien Oafgoot.

Dee brinje dee Wätfru un dee Framde omm, un morde dee Weisekjinja.

En doch saje see: "Dee Herr woat daut nich seene, un Joakopp sien Gott woat daut nich beoobachte."

Doot dit festone, jie beestlijche Mensche mank daut Folkj; jo, jie Noare, waneeha woa jie Weis senne?

Dee daut Ua jemoakt haft, saul dee nich heare? Dee daut Uag jemoakt haft, saul dee nich seene?

10 Dee de Jeschlachte dodle deit, saul Hee nich strofe – dee Menschheit Festentnis unjarechte deit?

11 Dee Herr Gott weet dee Jedanke fonn en Mensch, daut dee nutzlooss sent.

12 Jesäajent es dee Maun däm du strofe deist, O Herr Gott, Du deist am ut dien Jesaz unjarechte;

13 am Ru to jäwe fonn Doag foll Trubbel, bott dee Kul fa dee Gottloose jegroft es.

14 Dan dee Herr Gott woat sien Folkj nich felote; un woat uk nich sien Oafgoot felote.

15 Dan Jerecht saul to Jerajchtichkjeit jedreit woare, un aul dee enn Hoat Opprajcht sent woare daut nofolje.

16 Wäa woat met mie jäajen dee Gottloose oppstone? Wäa woat fa mie oppstone jäajen dee beese Oabeida?

17 Wan dee Herr Gott nich wea mien Help jewast, wea miene Seel meist emm Stelle jebläwe.

18 Ekj säd: "Mien Foot haft jejlept, dan deed dien Erboarme mie Opprecht hoole.

19 Enn dee groote Menj fonn miene ennaliche Jedanke, doone diene Treestunje miene Seel fejnäje.

20 Saul dee gottloosa Troon met die Jemeenschoft habe, dee Gottlooset derjch Jesats eeft?

21 Dee fesaumle sikj toop jäajen dee Jerajchte äare Seel, un fedaume dee Onnschuldje äa Bloot.

22 Oba dee Herr Gott es mien Torm fonn Jäajenstaunt; un Gott es dee Steen fonn miene Tooflucht.

23 Un Hee woat äa eajnet Beeset opp an brinje; un hee woat an enn äa eajnet Beeset aufschniede; onns Herr Gott woat an aufschniede.

Dee 95 Psalm

O komt, un sinjt to däm Herr Gott; moakt en froohet Jelud to däm groota Steen fonn onnse Radunk.

Well wie fer sien Jesecht kome met Preis; well wie to Am juble fa Freid met Jesank.

Dan dee Herr Gott es en groota Gott, un en groota Kjeenijch äwa aule Kjeenijchs.

Dee deepa Städe enne Ead sent enn siene Henj; dee Spetze fonne Boaj sent uk siene.

Dee See es sient, un hee muak dee; un siene Henj deede daut dreajet Launt forme.

O kom, well wie Am aunbäden un onns dol bäajen; well wie onns dolkjneehe fer däm Herr Gott dee onns jemoakt haft.

Dan Hee es ons Gott; un wie sent daut Folkj fonn siene Weid, un dee Schop enn siene Haunt. Fondoag wan die siene Stem heascht,

dan doo dien Hoat nich hoat moake aus enn Meriba; aus enn dän Dach fonn Massa enne Wiltnis,

aus june Fodasch Mie ut proowde, dee fesochte Mie un sage mien Woakj.

10 Fa Featich Joa jrämd ekj mie äwa dee Jennerazion; un ekj säd: "Daut es en Folkj daut emma enn äa Hoat erre deit, un, dee kjane nich miene Wäaj.

11 Soo schwua ekj enn mien Oaja daut see nich wudde enn miene Ru enenn kome.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer