Beginning
Dee 58 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. En jeheemet Schats, fonn Doft.
1 Woa jie werkjlijch Jerajchtijchkjeit räde em Stelle? Doo jie rajcht rejchte, O Menschesäns?
2 Jo, em Hoat doo jie june Henj äare Jewault eewe em Launt.
3 Dee Beese sent framd jemoakt fonn daut Muttalief; dee sent febiestat wan see jebuare sent, un räde Läajes.
4 Äa Jeft es soo aus daut Jeft fonn ne Schlanj; soo aus dee doowe Schlanj dee siene Uare toostoppt.
5 Dee sien Meista siene Stem nijch heat, wan dee uk seeha goot späle kaun.
6 O Gott, bräakj äare Täne enn äa Mul; bräakj dee june Leiw äare groote Täne, O Herr Gott.
7 Lot dän wajch schmelte soo aus dee Wotasch dee wajch rane; hee bijcht siene Fiele, oba lot daut soo senne aus wan dee aufjeschnäde sent,
8 Soo aus ne Schnigj dee wajch schmelt wan dee delengd jeit, so aus ne Fru äa Misjeburt, dee seene nijch dee Sonn.
9 Fer däm daut dee Grope daut Fia fonn dee Dorne feele kaun, auf jreen oda jleajent, woat hee dee wajch fäaje.
10 Dee Jerajchte woat sikj freihe wan hee Rach sit; hee woat siene Feet wausche enn dee Gottloose äa Bloot.
11 Soo daut en Maun saje woat: "Sejchalijch doa es Loon fa dee Jerajchte; sejchalijch doa es en Gott dee opp dise Ead rejchte deit."
Dee 59 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. Em Jeheemet Schats fonn Doft, aus Saul schekjt, en see bie daut Hus luade am doot to moake.
1 Rad mie fonn miene Fiend, O mien Gott, beschuts mie fonn dän dee sikj jäajen mie opphaewe.
2 Rad mie fonn dän dee Beeset doone, un rad mie fonn bloodrije Mensche.
3 Dan see, dee festäakje sikj un luare fa miene Seel; dee Majchtje saumle sikj toop jäajen mie, nijch wäajen mien Äweträde, un nijch wäajen miene Sind, O Herr Gott.
4 Dee rane un moake sikj reed, nijch daut ekj schuldijch sie; wakj opp mie to halpe, en see.
5 Un du, O Herr Gott aulmajchtja Gott, Iesrael äa Gott, wakj opp aul dee Natsjoone to strofe; sie nijch jnädijch to dän dee Beeset plone. Selah.
6 Dee kome oppenowent trigj; dee jule soo aus en Hunt, un gone romm dee Staut.
7 See, brelle met äa Mul, schweate sent enn äare Leppe, dan see saje "Wäa heat?"
8 Oba du, O Herr Gott, woascht äwe an lache; du woascht aul dee Natsjoone spotte.
9 O miene Macht, ekj woa fa die wachte; dan Gott es mien stoakja Torm.
10 Dee Gott fonn mien Erboarme woat mie trafe, Gott woat mie mien Felange opp miene Fiend seene lote.
11 Doo dän nijch ommbrinje, sest wudd mien Folkj fejäte; festrei dän derjch diene Krauft un brinj dän dol, O Herr Gott onns Schilt.
12 Dan dee Sind enn äare Miele es daut Wuat fonn äare Leppe, un lot daen jefange nome enn äa Stolltet, un fa fluche un leaje daut see räde.
13 Doo an fetäare enn dien Oaja, doo an fetäare soo daut see nijch meeha sent, un see sele weete daut doa en Gott es dee rejeare deit enn Joakopp bott daut Enj fonne Ead. Selah
14 Jo, dee sele trigj kome oppenowent, lot an jule soo aus en Hunt un romm dee Staut gone.
15 Lot dän han un trigj waundre fa Äte, un gnorre wan see nijch tofräd sent.
16 Oba ekj woa fonn diene Krauft sinje; jo, ekj woa Tsermorjenst fonn dien Erboarme sinje. Dan du best mien stoakja Torm, un miene Festäakjstaed enn dän Dach fonn mien Trubbel.
17 To die, O miene Krauft, woa ekj sinje; dan Gott es mien stoakja Torm, dee Gott fonn mien Erboarme.
Dee 60 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, opp dee Lelje fon Zeijchnes. En jeheeme Schats fonn Doft, tom unjarejchte; aus hee met Aram-naharaim street, en met Aram fonn Zoba, aus Joab trigj kjeem en schluach twalfdusent enn Eedom enn dän Sollt Tol.
1 O Gott, du hast onns auntsied jeschmäte en jebroake, du, dee du oajalijch weascht; nu nem onns trigj.
2 Du moakst dee Ead scheddre; du deetst dee feriete; doo daut ferätnet heele, dan daut deit scheddre.
3 Du hast dien Folkj schwoare Dinje jewäse, du hast onns moakt dän tsettrija Wien drinkje.
4 Du hast ne Flag to dän jejäft dee die ferjchte, opp to häwe wäajen dee Woarheit. Selah.
5 Doo rade met diene rajchte Haunt, daut dien Leefsta mucht jerat woare.
6 Gott haft jerät enn siene Heilijchkjeit, doaromm woa ekj mie freihe; ekj woa Schechem deele, un dee Sukot Tol utmäte.
7 Gilead jeheat mie, un Manasse es mient; Efraim es dee Macht fonn mien Kopp; Juda es mien Jesatsjäwa;
8 Moab es miene Wauschkomm; äwa Eedom woa ekj miene Schoo rut schmiete; wäajen mie, Filista, jubel enn Siejch.
9 Wäa woat mie enn dee stoakje Staut enenn brinje: Wäa woat mie enn Eedom enenn leide?
10 Best du daut nijch dee onns auntsied jeschmäte haft, O Gott? En woascht du nijch met onnse Armeeha rut gone, O Gott?
11 Jeff onns Help jäajen onns Fient, dan Mensche Help es nutsloos.
12 Wie woare groote Dinje doone derjch onns Gott, dan hee woat opp onnse Fiend klunje.
Dee 61 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, opp en Späldinkj met Seide. Doft sien Jebäd.
1 Horjch no mien Schriehe, O Gott, un horjch no mie Jebäd.
2 Fonn daut Enj fonn dee Ead roop ekj die aun wan mien Hoat beschwiemt; O leid mie no dän Steen dee hejcha es aus ekj sie.
3 Dan du best miene Schülinj, en stoakja Torm fer dän Fient.
4 Ekj woa fa emma enn diene Fesaumlunjstäd wone; ekj woa enn dee Schülinj fonn diene Flijchte fetrühe.
5 Dan du, O Gott hast mien Fespräakje jeheat; du hast mie daut Oawgoot jejäft fonn dän dee dien Nome ferjchte.
6 Du woascht Doag toolaje to däm Kjeenijch siene Doag; siene Joare woare fa fäl Jeschlajchte senne.
7 Hee woat opp sien Troon sette fa emma fer Gott. Doo am met Erboarme un Woarheit bestemme.
8 Doaromm woa ekj Preis sinje to dien Nome fa emma, soo daut ekj mien Fespräakje dach fa dach betole woa.
Dee 62 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, to Jedutun. En Psalm fonn Doft.
1 Miene Seel es stel bloos fer Gott; fonn am kjemt miene Radunk.
2 Hee auleen es mien groota Steen un miene Radunk, mien stoakja Torm; ekj woa nijch met Jewault wajch jeräte woare.
3 Woo lang woascht du enenn bräakje jäajen en Maun? Du woascht am feschmatre, jie aule, soo aus ne Waunt dee länt, ne Tun dee wagelt.
4 Sejchalijch, deede see jäajen am plone am rut to schmiete fonn siene beriemede Ea; see fejneaje sikj enn Läajes, see säajne met äa Mul, oba doone enn äa Hoat fluche. Selah.
5 Sie bloos stel to Gott, O miene Seel, dan miene Hopninj kjemt fonn am.
6 Hee auleen es mien groota Steen un miene Radunk, mien stoakja Torm, ekj woa nijch jescheddat woare.
7 Miene Radunk un miene Harlijchkjeit es opp Gott; mien stoakja groota Steen, miene Tooflucht es enn Gott.
8 Doot emma enn am fetrühe, jie Felkja; doot jun Hoat utschedde fer am; Gott es ne Tooflucht fa onns. Selah.
9 Sejchalijch sent dee Menschesäns soo aus nuscht; dee Menschesäns sent ne Leaj, dee sent opp dee Wijchtschol jewoage; dee sent aulatoop leijchta aus Daump.
10 Doo nijch enn Bedrekjunj fetrühe, un siet nijch Fejaeäfs enn Beroowe; wan Rikjdom toonemt, dan lot dien Hoat nijch opp daut felote.
11 Gott haft eemol jesajcht; tweemol ha ekj dit jeheat daut Macht to Gott jeheat.
12 En uk, O Herr Gott, to die jeheat Erboarme; dan du deist to en jiedem beloone soo aus siene Woakje sent.
Dee 63 Psalm
En Psalm fonn Doft aus hee enn dee Judah Wiltnes wea.
1 O Gott, du best mien Gott; earnstlijch seakj ekj die; miene Seel darscht fa die; mien Fleesch sänt sikj no die soo aus enn en dreajet un meedet Launt un oone Wota,
2 Doaromm ha ekj die jeseene enn dee heilje Staed, un sach diene Macht un diene Harlijchkjeit.
3 Dan diene Leeftolijchkjeit es bäta aus daut Läwe; miene Leppe jäwe Preis to die.
4 Doaromm woa ekj die säajne soo lang aus ekj laew; ekj woa miene Henj opphäwe enn dien Nome.
5 Miene Seel saul tofräd senne, soo aus met Moajch un Fattet; un mien Mul saul die preise met froohe Leppe,
6 Wan ekj die behoole doo opp mien Bad, dan woa ekj aun die denkje enn dee Nachtwoacke.
7 Dan du best en Help jewast to mie, en ekj woa mie freihe unja dee Schaute fonn diene Flijchte.
8 Miene Seel es dijcht met die febunje – diene rajchte Haunt deit mie opprajcht hoole.
9 En soone dee seakje mien Läwe to fenijchte sele rauf gone no daut Deepet enne Ead.
10 Dee sele utjegote woare met daut Schweat; dee sele jejäft woare to dee Hunj.
11 Oba dee Kjeenijch woat sikj enn Gott freihe; jieda eena dee bie Gott schweare deit saul feharlijche, wiels dee Läajna äare Miela sele toojestoppt woare.
Dee 64 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fonn Doft.
1 O Gott, hea miene Stem enn mien Kloage; bewoa miene Leppe fonn däm Fient sien Schrakj.
2 Doo mie festäakje fonn dee jeheeme Plone fonn soone dee mie plindre wele, fonn daut Opprua fonn dee Gottloose,
3 Dee äare Tunje schoap moake soo aus en Schweat, dee Tsiele äare Fiele, en bettret Wuat,
4 Soo daut dee no dee Onnschuldje scheete kjenne fonn en schüloarije Staed; haustijch scheete see no am, un engste sikj nijch.
5 Dee moake sikj selfst stoakj enn en beesa Plon; dee räde fonn jeheemlijch Schlenj laje; see saje:, "Wäa woat dän seene?"
6 See plone beeset, un saje: "Wie ha en follkomna Plon befoadijcht." Beides daut bennaschtet Poat un daut Hoat fonn en Mensch sent deep.
7 Oba Gott woat ne Fiel no an scheete; äare Wunnde woare haustijch fäa kome,
8 Soo sele dee festimmelt woare; äare Tunj felt opp an selfst; jieda eena dee an sit woat wajch rane.
9 en aula Maun woare ferjchte un woare Gott sien Woakj erkjläare; dan dee sele sien Woakj un Weisheit bedenkje.
10 Dee Jerajchhte sele sikj enn däm Herr Gott freihe, un enn am fetrühe; un aul dee, dee Opprajcht sent enn Hoat sele feharlijche.
Dee 65 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm en Leet fonn Doft.
1 To die es Stellet Preis enn Zion, O Gott, un to die es en Fespräakje betolt.
2 Aulet Fleesch kjemt no die dee Jebäd heat.
3 Beese Dinje sent majchtja aus ekj sie; du deist fa onnse Äweträdunje betole.
4 Jesäajent es dee däm du wäle deist dijcht no die to kome, dee saul enn dien Fäahoff wone; wie woare tofräd senne met daut Goodet fonn dien Hus, dien heilja Tempel.
5 Du woascht onns enn Jerajchtijchkjeit auntwuate met jewaultje Dinje, O Gott onnse Radunk; daut Toofetrühe enn die fonn aule bott daut Enj fonne Ead un dän See, en dee wiet auf.
6 Derjch diene Macht sent dee Boaj faust jestalt, toop jebunje met Krauft.
7 Du deist daut Roare fonn dän See stelle, daut Roare fonn dee Walle, un daut Jestimmel fonn dee Felkje.
8 En dee Ennwone enn daut wietstet Poat engste sikj fa diene Teakjens, du moakst daut Rutgone fonn dän Morje un Owent sikj freihe.
9 Du deist dee Ead beseakje un deist dee wotre; du moakst daut emm grootet Rikj; Gott sien Riefa es foll Wota – du deist äa Jeträajd fesorje, dan du hast daut enn dis Wajch reed jemoakt.
10 Du felst dee Rigjes met Wota, du deist dee Foare deepe moake, du moakst daut weakj met Räajen, du deist daut Oppgone säajne.
11 Du deist daut Joa met dien Goodet kroone, en diene Staupe dreppe met Fruchtboaret.
12 Dee faule opp dee Weid enne Wiltnes, un dee kjleene Boaj doone sikj aun aule Siede freihe.
13 Dee Weid es bedakjt met Häad, dee Tole sent met Jeträajd bedakjt, dee juble fa Freid en sinje.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer