Beginning
Dee 140 Psalm
To dän Haupt Musikaun, en Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, rad mie fonn däm Beesa Maun; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun;
2 dee beese Dinje enn sien Hoat reed moakt; dee brinje eegol Kjrijch towäaj dän Dach äwa.
3 Dee moake äare Tunje schoap soo aus ne Schlang; Schlange Jeft es unja äare Leppe. Selah.
4 O Herr Gott, rad mie fonn dee Beese äare Henj; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun, dee mie wel stolpre moake.
5 Dee stolte habe Strenj un ne Faul fa mie festoake; dee ha en Nat utjespreet fa mie biesied dän Wajch; dee ha Schlenj fa mie jesat. Selah.
6 Ekj säd to däm Herr Gott, Du best mien Gott, O Herr Gott, hea dee Stem fonn mien Jebäd.
7 O Herr Gott, dee Gott; dee Macht fonn miene Radunk, Du has mien Kopp bedakjt enn daut Kjrichsjerecht.
8 O Herr Gott, doo dee Beese nijch äa Janke jäwe; lot dee Beese äa Plon nijch ferwauts gone soo daut dee sikj nijch puche wudde. Selah.
9 Waut dee Leida romm mie aunbelangt, lot daut beeset fonn äare Leppe opp an selfst kome.
10 Moake brennende Kole opp an faule; moak dän enn deepe Kule faule, soo daut see nijch wada oppstone kjenne.
11 Lot nijch en Mensch met ne beese Tung bestädijcht woare oppe Ead, beeset saul däm Jewaultja Maun jäajre, puakse opp puakse.
12 Ekj weet daut dee Herr Gott dän äare Sach beschutse woat dee Jetualeit sent, Jerejcht fa dee oame.
13 Sejchalijch selle dee jerajchte Dank jäwe to dien Nome; dee Opprajchte selle enn dien Doasenne wone.
Dee 141 Psalm
1 O Herr Gott, ekj schrie to die; spood die, hea miene Stem wan ekj to die schrie.
2 Lot mien Jebäd bestädijcht senne fer die soo aus Weiruak; mien Henj opphäwe soo aus daut Owent Opfa.
3 O Herr Gott, sat en Aunstaultswajchta fer mien Mul; en Schuts opp dee Däa fonn miene Leppe.
4 Lot mien nijch auntsied dreihe no irjent waut fa en Beeset Dinkj, beeset to doone un Gottlooset met Mane dee Beeset doone, un lot mie nijch fonn äa Scheenet äte.
5 Dee Jerajchte schlone mie; daut es en Erboarme; un hee dodelt mie, daut es daut Eelj opp dän Kopp; lot mien Kopp daut nijch aufsaje; doch saul mien Jebäd jäajen äa Beeset senne.
6 Äare Rejchta sent jäajen dän groota Steen jeschmatat; dee selle miene Wead heare, dan dee sent aunjenäm.
7 Soo aus eena dee Ead pleajcht un dee Ead entwei riete deit, soo sent onnse Knoakes festreit bie dän Scheol Mul.
8 Oba miene Uage sent opp die, O Herr Gott, mien Herr; enn die näm ekj Schuts, moak miene Seel nijch noaktich.
9 Hool mie fonn dee Faul äare Henj dee see fa mie jelajcht ha; un fonn dee Schlenj fonn dän dee Beeset oabeide.
10 Lot dee Beese tojlikj enn äa eajnet Nat ennen faule; ekj woa soogoa febie gone.
Dee 142 Psalm
En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.
1 Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.
2 Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.
3 Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.
4 Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.
5 Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.
6 Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.
7 Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.
Dee 143 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Hea mien Jebäd, O Herr Gott; jeff Ua to mien prachre; doo mie auntwuate enn diene Truheit, un enn diene Jerajchtijchkjeit;
2 un doo nijch enn Jerjecht gone met dien Deena; dan kjeena läft rajcht fer die.
3 Dan dee Fient haft miene Seel nojejoacht; hee haft mien Läwe dol jeschloage bott dee Ead; hee haft mie jemoakt enn Diestanis läwe, soo aus dee freajoasche Doodje.
4 Un miene Seel enn mie es beschwiemt; mien Jeist enn mie es bedutst.
5 Ekj behool dee freajoasche Doag; ekj bedenkj aul diene Woakje, ekj besenn mie äwa daut Woakj fonn diene Henj.
6 Ekj spreed miene Henj ut fer die, miene Seel darscht fa die soo aus en darschtjet Launt. Selah.
7 O Herr Gott, doo mie schwind auntwuate; mien Jeist fesajcht enn mie; doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, sonnst sie ekj soo aus dee, dee rauf gone no dee Kul.
8 Halp mie enn dän Morje dien Erboarme to erfoare; dan ekj ha mien Fetruhe enn die, halp mie dän Wajch to weete enn dän ekj waundle saul; dan ekj häw miene Seel opp no die.
9 O Herr Gott, rad mie fonn miene Fiend; ekj ha mie enn die festoake.
10 Unjarejcht mie dien Welle to doone; dan du best mien Gott; dien Jeist es Goot; leid mie enn daut Launt fonn Jerejcht.
11 O Herr Gott, omm dien Nome haulwe, moak mie Läwendijch; enn diene Jerajchtijchkjeit, bring miene Seel rut ut Trubbel.
12 Un enn dien Erboarme schnied miene Fiend auf; un doo aul dän fenijchte dee miene Seel tualeide; dan ekj sie dien Deena.
Dee 144 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Jesäajent es dee Herr Gott mien groota Steen, dee miene Henj ennleat to kjrieje, miene Finjasch fa Kjrijch;
2 mien Erboarme un miene Fastinj; mien huaga Torm un mien Rada; mien Schilt, un ekj näm Schuts enn Am; dee mien Folkj deemootje deit unja mie.
3 O Herr Gott, waut es dee Mensch daut Du am aunerkjane sust, daut Du am waut weet achte deist?
4 Dee Mensch es soo aus Nuscht; siene Tiede sent soo aus en Schauta daut febie jeit.
5 Beaj diene Himmels dol, O Herr Gott, un komm rauf; schea dee Boaj aun un dee reakjre.
6 Strol dän Blitz rut en festrei dän; schekj die Fiele rut en festimmel dän.
7 Schekj diene Haunt fonn Bowe; rad mie, rad mie fonn dee groote Wotasch, fonn dee Framda äare Haunt,
8 dän äare Miela Nustslooset jerät habe; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes.
9 Ekj woa en niehet Leet to die sinje, O Gott, ekj woa Preis sinje to die opp ne Hoap fonn tean Seide.
10 Daut best Du dee Radunk jeft to Kjeenije, dee sien Deena Doft rade deit fonn daut beeset Schweat.
11 Rad mie, O rad mie fonn dee Framde äare Henj, dän äare Miela Nutslooset jerät ha; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes;
12 soo daut onnse Säns wausse kjenne soo aus Plaunte dee oppwausse enn äare Jugent; un onnse Dajchte soo aus Akjsteene dee jeschnäde sent soo aus fa en Paulaust Jebied;
13 un onnse Schats Jebiede foll muchte senne foll Goodet; onnse Schop muchte dusende Junje habe, un tean dusende enne Gausse;
14 onnse Osse muchte jelode senne, doa es kjeen bräakje un rut gone, un kjeen Hiele enne Gausse.
15 Jesäajent es en Folkj daut soo es; jesäajent es daut Folkj wua dee Herr Gott äa Gott es!
Dee 145 Psalm
En Preis Psalm, fonn Doft.
1 Ekj woa Die eare, mien Gott, O Kjeenijch, un dien Nome fa emma un emma säajne.
2 Ekj woa die jieda dach säajne, un ekj woa dien Nome fa emma un emma preise.
3 Dee Herr Gott es groot un emm groote jepreist to woare, un sien Grootet jeit nijch ut to forsche.
4 Eene Jennerazion no dee näakjste Jennerazion saul diene Woakje preise, un fonn diene majchtje Woakje räde.
5 Ekj woa besenne äwa dee harlijche Ea fonn diene Madastijchkjeit, un dee Dinje fonn diene wunndafolle Woakje.
6 Un dee selle räde fonn dee Macht fonn diene besondre Woakje; un ekj woa räde fonn diene Grootheit.
7 Dee selle utdrekjlijch räde fonn dien grootet Goots, un dee selle sinje fonn diene Jerajchtijchkjeit.
8 Dee Herr Gott es jnädijch un erboarment, langsom to Oaja, un haft grootet Erboarme;
9 Dee Herr Gott es goot to aulem; un sien leeftoljet Erboarme es äwa aul siene Woakje.
10 Aul diene Woakje selle die danke, O Herr Gott, un diene Heilje selle die säajne.
11 Dee selle räde fonn dee Harlijchkejit fonn dien Kjeenijchrikj, un fonn diene Macht räde;
12 Siene Macht bekaunt to moake to dee Mensche Säns; jo, dee harlijche Madastijchkjeit fonn siene Kjeenijchrikj.
13 Dien Kjeenijchrikj es en Kjeenijchrikj bott aule Eewijchkjeite; un dien Harsche enn aule Jennerazion un Jennerazion.
14 Dee Herr Gott helt aul dän opprejcht dee faule, un häft aule opp dee dol jeboage sent.
15 Aule äare Uage hope opp die; un du jefst dän Äte to rajchte Tiet.
16 Du moakst diene Haunt op un deist aule läwendje Dinje tofräd stale.
17 Dee Herr Gott es Jerajcht enn aul siene Wäaj, un leeftolijch enn aul siene Woakje.
18 Dee Herr Gott nodat sikj to aule dee Am aunroope enn Woarheit.
19 Hee woat dän äa Janke felle dee Am ferjchte, un Hee woat dän äa schriehe heare un dän rade.
20 Dee Herr Gott bewoat aul dän dee Am leef habe, oba Hee deit aul dee Besse fenijchte.
21 Mien Mul saul däm Herr Gott sien Preis räde; un aulet Fleesch saul sien Heilje Nome säajne fa emma un emma.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer