Book of Common Prayer

¹⁶ Мили мои, не дозволувајте да бидете измамени. ¹⁷ Секој добар и совршен дар доаѓа од небото, од Бог, од Оној што ги создал небесните светила. Но за разлика од нив, Тој никогаш не се менува, кај Него нема сенка која би била резултат на поместување! ¹⁸ Тој сакаше ние да бидеме првнина^[a] меѓу сите Негови созданија и затоа ни ја испрати вистинската порака, за да ни даде ново раѓање.

Да се слуша и да се спроведува на дело

¹⁹ Драги мои пријатели: повеќе слушајте, а помалку зборувајте и воздржувајте се од гневење. ²⁰ Гневот не води кон правичност каква што Бог очекува од нас. ²¹ Затоа отфрлете ја сета нечистотија и сето зло што е во вас, па понизно прифатете ја пораката што Бог ја насади во вашите срца и што може да ве спаси.

²² Немојте само да слушате и со тоа да се залажувате. Исполнувајте го тоа што ќе го чуете! ²³ Тој што слуша, а не исполнува, е како човек што ќе се погледне во огледало, ²⁴ и ќе си замине, заборавајќи како изгледа! ²⁵ Само оној што ќе се задлабочи во совршениот Закон, Законот што ослободува, и секогаш ќе се придржува до него, не заборавајќи го она што го слушнал, туку исполнувајќи го, ќе биде благословен од Бог во се што работи.

²⁶ Ако се сметаш за побожен, а не го обуздуваш својот јазик, ти само се залажуваш - твојата побожност е безвредна! ²⁷ Побожност што Бог, нашиот Татко, ја прифаќа како чиста и непорочна е оваа: Да се грижиш за сирачињата и вдовиците што се во невола и да се одржиш неизвалкан од овој свет.

За молитвата

(Матеј 6:9-13; 7:7-11) 11 Еднаш, Исус се молеше на едно место, па кога заврши, еден од Неговите ученици Му рече: „Господе, научи нe и нас како да се молиме, како што Јован Крстител ги научи своите ученици.“ ² Исус им рече: „Кога се молите, молете се вака:

Небесен Татко:

нека се почитува Твоето свето име,

нека дојде Твоето Царство.

³ Давај ни ја секојдневно храната што ни е потребна.

⁴ Простувај ни ги гревовите,

како што и ние им ги простуваме

на нашите должници.

Не оставај да им потклекнеме на искушенијата^[a].“

⁵ Потоа Исус продолжи: „Замислете си дека некој од вас оди на полноќ кај својот пријател и му вели: ,Пријателе, позајми ми три парчиња леб, ⁶ зашто од пат ми дојде еден пријател, а јас немам што да му принесам за јадење.‘ ⁷ Замислете вашиот пријател однатре да ви довикне: ,Не додевај! Вратата ми е веќе заклучена, а и јас и децата сме веќе в постела. Не можам да станам и да ти дадам!‘ ⁸ Ве уверувам, дека, ако не стане да ви даде затоа што ви е пријател, ќе стане и ќе ви даде сe што ви треба, за да си го зачува достоинството^[b]!

⁹ Затоа, ви велам: молете и ќе добиете, барајте и ќе најдете, тропајте и ќе ви биде отворено. ¹⁰ На секој што моли - ќе му се даде, секој што бара - ќе најде, на секој што тропа - ќе му биде отворено. ¹¹ Дали некој од вас, татковци, би му дал камен на синот, ако тој ве моли за леб!? Дали би му дале змија, ако тој ве моли за риба!? ¹² Дали би му дале скорпија, ако тој ви побара јајце!? ¹³ Кога вие, кои сте лоши, знаете да им давате добри дарови на вашите деца, колку повеќе вашиот небесен Татко ќе им Го даде Светиот Дух на оние што Го молат!?“