Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 120-122

Dee 120 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Trubbel, un Hee head mie.

O Herr Gott, rad mien Seel fonn Leppe dee leaje, fonn ne Tung dee Lest rät.

Waut saul to die jejäft woare, oda waut saul to die toojelajcht woare, O faulsche Tung?

Schoapa Fiele fonn dee Majchtje, met Bassemboom Kole!

Wee es mie daut ekj enn Mesech won; ekj won mank dee Kedar Tselte.

Miene Seel haft lang bie sikj selfst jewont, met däm dee Fräd haust.

Ekj sie fa Fräd; oba wan ekj räd, sent see fa Kjrijch.

Dee 121 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

Ekj woa miene Uage nehejcht häwe no dee Boaj; fonn wua saul miene Help kome?

Miene Help kjemt fonn däm Herr Gott, dee de Himmels un dee Ead muak.

Hee woat nijch erlaube daut dien Foot jleppe sull; dee die bewoat, woat nijch schlope.

See, dee Iesrael bewoat, woat nijch schlope!

Dee Herr Gott es dien Bewoara; dee Herr Gott es dien Schaute aun diene rajchte Haunt.

Dee Sonn woat die nijch stäakje bie Dach, uk nijch de Mon bie Nacht.

Dee Herr Gott woat die bewoare fonn aulet Beeset; Hee woat diene Seel bewoare.

Dee Herr Gott woat dien rut gone un dien enenn kome bewoare; fonn nu aun un wieda bott enne Eewijchkjeit.

Dee 122 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

Ekj freid mie aus see to mie säde: "Well wie no däm Herr Gott sien Hus gone."

Onnse Feet selle enn diene Paute stone, O Jerusalem.

Jerusalem es ne Staut dee soo jebuet es daut dee toop paust ;

Wua dee Jeschlajchte han gone, däm Herr Gott siene Jeschlajchte; fa daut Iesrael Zeijchnis; Dank to jäwe to däm Herr Gott sien Nome.

Dan dee Jerejcht Troone sent doa bestädijcht, Doft sien Hus siene Troone.

Doot bäde fa Fräd fa Jerusalem; dee die Leef habe selle Woolhabent senne.

Mucht Fräd enn diene Wenj senne, Woolhabent enn diene Torme.

Omm miene Breeda un Komrode äare haulwe woa ekj nu sjae: Fräd met junt,

Ekj woa dien Goots seakje wäajen däm Herr Gott, onns Gott, sien Hus.

1 Korinta 9

Sie ekj nich frie? Sie ekj nich en Apostel? Ha ekj nich onns Herr Jesus jeseene? sen jie nich miene Oabeit em Herr?

Wan ekj to aundre nich en Apostel sie, doch seche sie ekj to junt: dan jie sent emm Herr mien Saeajel fa daut Apostelaumt.

Miene Auntwuat to daen dee mie unjaseakje es dit:

Ha wie nich Macht to aete en drinkje?

Ha wie nich Macht ne Sesta oda ne Fru mettohabe, so aus dee aundre Apostel, en daem Herr siene Breeda, en uk Seefas?

Oda bloos ekj en Barnabas, ha wie nich dee Macht nich to oabeide?

Waea jeit aus en Soldot aun sien eajnet Loon? waea plaunt en Wiengoade en at nich de Frucht doafonn? oda waea haft ne Haead en at nich fonn dee Malkj fonn dee Haead?

Ekj saj dit nich bloos soo aus en Maun, sajcht daut Jesats nich uk soo?

Dan enn Mooses sien Jesats steitet jeschraewe: "Du saust nich daem Oss en Mulkorf oppsate wan dee drascht". Sorcht Gott fa dee Osse?

10 Oda sajcht hee daut omm onnset haulwe? daut es omm onnset haulwe jeschraewe, daut waea pleacht, saul enn Hopninj pleaje, en waea drascht, enn Hopninj daut hee doafonn kjriehe woat.

11 Wan wie jeistlichet enn junt jeseit ha, esset dan soon grootet wan wie fonn junt natearlichet arnte?

12 Wan aundre daut Macht ha daut fonn junt to kjriehe, sull wie nich leewa? Oba wie nuttste dise Macht nich ut, oba fedroage aules so daut doa kjeen Hindaness wudd senne fa Christus sien Evanjeelium.

13 Weet jie nich daut dee, dee daut Heiljet bedeene, doafonn aete, en dee biem Aultoa deene, en Poat fonn daut kjriehe?

14 Aulso haft Gott bestemt daut dee, dee daut Evanjeelium praedje, doafonn laewe sele.

15 Oba ekj ha fonn dise Dinje nich Jebruk jemoakt. En ekj ha dit nich jeschraewe doaropp dautet fa mie soo sull senne; dan ekj wudd leewa stoawe aus daut waea miene Raed sull fenichte.

16 Dan wan ekj daut Evanjeelium praedj, ha ekj nusscht to puche; dan mie es daut en Muss; nich bloos daut, wee mie wan ekj daut Evanjeelium nich praedj.

17 Doo ekj daut welich, dan ha ekj Loon; oba wan onnwelich, es mie daut Aumt doch aunfetrut.

18 Aulso waut es dan mien Loon? Daut wan ekj daut Evanjeelium praedj, daut ekj daut emmsonst kaun hanstale, daut ekj miene Macht nich emm folle emm Evanjeelium brukke doo.

19 Dan wan ekj uk fonn aula Maun frie sie, ha ekj mie aun aulem feskloft, daut ekj doaderch meeha jewenne kaun.

20 Fa dee Jude wort ekj so aus en Jud, so daut ekj dee Jude jewenne kunn; fa dee unja daut Jesats, aus unja daut Jesats, wan ekj selfst uk nich unja daut Jesats sie, daut ekj daen unja daut Jesats jewenne kaun.

21 Fa daen dee oone Jesats sent, aus oone Jesats, nich daut ekj oone Jesats sie fer Gott, oba unja Christus sien Jesats, daut ekj daen oone Jesats jewenne kaun.

22 Fa dee Schwake wort ekj Schwak, daut ekj dee Schwake jewenne kaun: eakj sie aules jeworde fa aulem, daut ekj aulenthaulwe walkje rade kaun.

23 En ekj doo dit waeajen daut Evanjeelium, daut ekj doarenn kaun en Metdeela senne.

24 Weet jie nich, daut dee, dee enne Wad ranne, aule ranne, oba bloos eena jewent daen Pries? Rant soo, daut jie jewene!

25 Waeaemma enn soone Dinj straewe deit, eeft sikj aune Raeajel to hoole. Jane doone daut omm ne fejenkjliche Kroon to kjriehe, oba wie ne onnfejenkjliche.

26 Ekj ran aulsoo, nich onndietlich; ekj schlo nich bloos enne Lofft eromm;

27 oba ekj hool mien Kjarpa em Toom en moak mie to en Sklow, sest wan ekj to aundre jepraedicht ha, ekj selfst sull auntsied jesat woare.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer