Old/New Testament
Dee 68 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fonn Dift. En Leet.
1 Gott deit sikj opprejchte, un siene Fiend sent festreit, en dee, dee am hausse, rane fonn am wajch.
2 Doo an wajch driewe soo aus Ruak wajch jedräwe woat; soo aus Wauss schmelte deit ferem Fia, soo woare dee Beese ommkome fer Gott sien Doasenne.
3 Oba dee Jerjachte freihe sikj, dee schriehe fa Freid fer Gott; jo, dee juble met Freid.
4 Sinjt to Gott, sinjt Preis to sien Nome; häft däm huach dee enne Wiltnes riede deit, derjch Ja, sien Nome; jo, jubelt enn sien Doasenne.
5 Gott enn siene heilje Woninj es en Foda to dän dee kjeen Foda ha, un en Rejchte fa dee Wätfruehes.
6 Gott moakt daut soo daut dee Eensaume Tus wone kjenne; Hee brinjt dän rut dee met Kjäde jebunje sent, wäarent dee Oppsternootsche enn en dreajet Launt wone,
7 O Gott, aus du fer dien Folkj mascheare deetst, aus du derjch dee Wiltnes jinjst. Selah.
8 Dee Ead scheddad, un dee Himels folle rauf fer Gott, dis Sienaie fer Gott, Iesrael äa Gott.
9 O Gott, du schekjst en groota Räajen, derjch woont du dien Oawgoot bestädje deetst aus dee Meed wea, du deetst dee bestädje.
10 Diene Fesaumlunj wond doabenne; Du, O Gott hast dien Goodet reed jemoakt fa dee Oame.
11 Dee Herr Gott jeef daut Wuat, un doa wea ne groote Menj Mensche dee daut utjeewe.
12 Armeehe äare Kjeenijchs rande wajch, dee spoode sikj; jo, see dee Tus jebläwe wea haft daut Raup ennjedeelt.
13 Wan du die dol laje deist em Schophock, dan woare diene Flijchte soo senne aus met Selwa bedakjt, un dee Faddre met hallet Golt.
14 Wan dee Aulmajchtja Kjeenijchs doarenn festreihe deit, dan schniet daut opp Salmon.
15 Dee Baschan Boajch es Gott sien Boajch; dee Baschan Reaj es en Boajch fonn Spetse.
16 Wuaromm glup jie soo enn Neit, O Reaj fonn Boaj, no daen Boajch dän Gott jewält haft fa siene Woninj? Jo, dee Herr Gott woat doa fa emma benne wone.
17 Gott haft fäl Kjrijchswoagees, seeha, seeha fäl, dee Herr es mank dän; enn Sienaie dee heilje Staed.
18 Du best nehejchte jefoare; du hast dee Jefangne jefange jenome, du hast Gow jekjraeaje mank Mensche, soogoa mank dee Oppsternootsche, O Gott Herr Gott.
19 Jesäajent es dee Herr; dach fa dach deit hee Lauste droage fa onns, dee Gott fonn onnse Radunk. Selah.
20 Onns Gott es dee Gott fonn Radunk; un daut Looskome fomm Doot jeheat to däm Herr Gott.
21 Jo, Gott woat dee Fiend äa Kopp fewunnde; dee hoarija Kopp fonn dän dee enn siene Gottloosijchkjiet wieda jeit.
22 Dee Herr saed: "Ekj woa fonn Baschan trigj brinje; ekj woa mien Folkj trigj brinje fonn daut deepstet emm See;
23 Soo daut dien Foot kaun enducke enn daut Bloot fonn diene Fiend, dee Hunj äare Tunj doabenne.
24 Dee ha dien Mascheare jeseene O Gott; wua mien Kjeenijch, mien Gott gone deit enn dee heilje Städ.
25 Dee Senja jinje feropp, dan soone dee opp Späldinje spälde; un mank dän weare dee eentletsje Mäakjes dee opp kjleene Hoape spälde.
26 O säajent Gott enn dee Fesaumlunje, dee Herr, fonn daen Wotakjwal Iesrael.
27 So es Benjamin äa Harscha; dee Leida enn Judah enn dee Menj, un dee Lieida fonn Zebulon, dee Leida fon Naftalie.
28 Dien Gott haft diene Macht enjeordent; O Gott, doo stoakje enn daut waut du fa onns utjeoabeit hast.
29 Wäajen dien Tempel äwa Jerusalem, woare Kjeenije Gow brinje no die.
30 Doo dee wile Beeste fonn mank dee Schelprua dodle, dee Menj fonn dee Bolles met dee Kjalwe fonn daut Folkj, jieda eena deit dol traumple met bieta Selwa; Hee festreit dee Mensche dee sikj fejneaje enn Kjrijch.
31 Lot Bronz jebrocht woare fonn Iejipte; Itieopia saul äare Henj utstrakje no Gott.
32 Sinjt to Gott, jie Kjeeneijchrikje oppe Ead; Preist to däm Herr. Selah.
33 To däm dee opp dee Himels Himle riede deit fonn jee häa; see, Hee schekjt siene Stem rut, ne majchtje Stem.
34 Doo Gott Macht auneajne äwa Iesrael, siene Madastijchkjeit un siene Krauft enn dee Wolkje.
35 O Gott du best hejcha enn Ea ut diene heilje Städe; Iesrael äa Gott es dee, dee Krauft un Macht jeft to daut Folkj. Jesäajent es Gott!
Dee 69 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, fonn dee Lelje, en Psalm fonn Doft.
1 Rad mie, O Gott, dan dee Wotasch sent enn miene Seel Jekome.
2 Ekj fesenkj enn daut deepet Blott, un doa es kjeen Stone; ekje sie enn dee deepe Wotasch jekome wua dee Äweschwamunj äwahaunt nemt.
3 Ekj sie meed fonn hiele, mien Hauls es dreajch, miene Uage fesaje mie wäarent ekj no mien Gott lua.
4 Dee, dee mie hausse sent meeha aus hee Hoa opp mien Kopp; soone dee mie fenijchte wele sent kjraftijch, miene majchtje Fiend, donn deed ekj trigj tole waut ekj nijch met Jewault jenome haud.
5 O Gott, du weetst woo noarisch ekj sie, un miene Sinde sent nijch fonn die festoakje.
6 Doo dän dee opp die wachte, O Aulmajchtja Herr Gott, sikj schäme omm mient haulwe; lot nijch dän dee die seakje sikj schäme wäajen mie, O Iesrael äa Gott.
7 Wiels ekj ha Schaund erfoare omm dienet haulwe, Schaund haft mien Jesejcht bedakjt.
8 Ekj sie en Utlenda jeworde to miene Breede, un en Framda to miene Mutta äare Kjinje.
9 Dan daut Iewa fa dien Hus haft mie fetäat, un dee Schaund fonn dän dee die Schende deede es opp mie jefolle.
10 Aus ekj miene Seel met Fauste deemietijcht, wea daut uk to miene Schaund;
11 Ekj trock mie Saktseijch aun; un dee muake Spott fonn mie.
12 Soone dee enn dee Puat saute, räde fonn mie; un ekj wea dee Besopne äa Leet.
13 Oba waut mie daut aunbelanjt, mien Jebäd es to die, O Herr Gott, enn ne aunjenäme Tiet, O Gott! Enn dee Butamote fonn dien Erboarme, doo mie auntwuate, enn dee Woarheit fonn diene Radunk.
14 Rad mie fonn ut daut Blott, soo daut ekj nijch sinkje woa; lot mie jerat woare fonn dän dee mie hausse; en fonn ut dee deepe Wotasch.
15 Lot dee Äweschwamunj nijch äwa mie kome, un lot daut Deepet mie nijch oppschlucke, un lot nijch dee Kul too gone äwa mie.
16 Hea mie, O Herr Gott, dan dien Erboarme es goot, drie die no mie enn dee Butamote fonn diene leeftolje Erboarmunje.
17 En doo dien Jesejcht nijch festäakje fonn dien Deena; dan ekj sie enn Trubbel, horjch schwind no mie.
18 Komm dijcht bie no miene Seel; rad dee; rad mie wäajen miene Fiend.
19 Du weetst miene Schaund un mien Schomp, un miene Onnea; miene Fiend sent aule fer mie.
20 Schaund haft mien Hoat jebroake, un mie es ommacklijch; un ekj luad daut wäa sull en Jaumahoat fa mie habe, oba doa wea kjeena; un fa Treeste, oba ekj funk kjeene.
21 Dee jeewe mie uk Gaul enn mien Äte; un enn mien Darscht jeewe see mie Ädikj tom drinkje.
22 Lot äa Desch ne Faul senne fer an; un ne Schlenj to soone dee enn Leijchtheit sent.
23 Lot äare Uage dunkel woare soo daut see nijch meeha seene kjenne, un lot äare Jelenkje de Tietäwa scheddre.
24 Jeet dien Rach ut opp an; lot dien heeta Oaja an bejriepe.
25 Lot äa Heim eed un felote senne; lot kjeenem enn äare Tselte wone.
26 Dee ha dän fefoljcht daen du jeschloage hast; un räde fonn dän äa Trua dän du jewunnt hast.
27 Doo Beeset toolaje to dän dee Beeset jedone ha; un lot dän nijch enn diene Jerajchtijchkjeit enenn kome.
28 Doo dän utlaschte fonn dien Läwes Buak; jo, lot dän nijch met dee Jerajchte ennjeschräwe senne.
29 Oba ekj sie Oam un enn Weedoag; O Gott, Lot diene Radunk mie opp daut Huaget stale.
30 Ekj woa noch Gott sien Nome preise enn en Leet, un ekj woa am feharlijche met Danksagunk.
31 En daut woat däm Herr Gott meeha jefaule aus Bolles dee Heanna un Heefte ha.
32 Dee Deemietje ha jeseene un freihe sikj; jie, dee jie Gott seakje, june Hoate sele läwe.
33 Dan dee Herr Gott heat dee Bederftje, un hee diet siene Jefangne nijch feachte.
34 Lot dee Himels un dee Ead am preise, dee See, un aule dee doabenne wanke.
35 Dan Gott woat Zion rade; un hee woat Juda äare Grootstaede oppbuehe, un dee woare doa wone un daut eajne.
36 Un siene Deene äare Nokome woare daut oawe, un dee sien Nome leef ha woare doabenne wone.
8 Nu es doa kjeen Fedaumnes fa daen, dee enn Christus Jesus sent.
2 Dan daut Jeistes Jesats daut Laewe brinjt enn Christus Jesus haft mie frie jemoakt fonn daut Jesats fonn Sind en Doot.
3 Dan waut emm Jesats ommaejlich wea enn daem dautet Schwak wea derch daut Fleesch, daut haft Gott selfst jedone derch daem daut hee sien Saen enn sintlichet Menschejestault schekjt, en fa Sind, en doaderch de Sind fedaumd,
4 daut dee Jerachtichkjeit dautet Jesats felangd, mucht enn onns erfaelt woare dee wie nu nich nom Fleesch waundle, oba nom Jeist.
5 Dan dee, dee nom Fleesch waundle, sent nom Fleesch jesennt; dee oba nom Jeist waundle, sent nom Jeist jesennt.
6 Dan fleeschlich jesennt senne, es de Doot, oba jeistlich jesennt senne es Laewe en Fraed.
7 Aulsoo fleeschlich jesennt senne, es Fienschoft jeajen Gott, wiels daut es Gott sien Jesats nich unjadon, en kaun uk nich unjadon senne;
8 dan dee, dee fleeschlich jesonne sent, kjenne Gott nich jeafaule.
9 Oba jie sent nich em Fleesch, jie sent em Jeist, sentamol dee Jeist en ju wont. Oba wan irjentwaea Christus sien Jeist nich haft, dee jeheat am nich aun.
10 En wan Christus enn ju es, dan aun eene haunt es daut Lief Doot waeajen Sind, aun dee aundre Haunt es dee Jeist laewe waeajen dee Jerachtichkjeit.
11 Oba wan dee Jeist, dee Jesus fom Doot oppwuak, enn ju wont, dan woat dee june stoawliche Liewa uk tom Laewe brinje derch daen Jeist dee enn ju wont.
12 Aulso Breeda, sent wie Schuldna, nich tom Fleesch daut wie doano laewe sulle,
13 Dan wan jie nom Fleesch no laewe, sent jie bottem stoawe, oba wan jie derch daen Jeist daut sintliche em Kjarpa doot moake, woa jie laewe.
14 Dan aul dee, dee fonn Gott sien Jeist jeleit woare, sent Gott siene Saens.
15 Dan jie ha nich en Sklowjeist jekraeaje daut jie wada sulle en Angst laewe, oba jie ha en Jeist jekjraeaje derch daem wie aunjenome sent, en roope doaderch "Abba, leefsta Foda".
16 Dee Jeist selfst jeft onns Jeist Zeichness daut wie Gott siene Kjinje sent.
17 En wan wie Kjinja sent, dan sent wie uk Oaw - Gott siene Oaw, en Christus siene Metoaw; sentamol wie met am toop liede daut wie uk kjenne met am toop feharlicht woare.
18 Dan ekj raeakjen doamet, daut waut wie enn dise Tiet liede, kaun ommaeajlich fejlikjt woare met dee Harlichkjeit dee nochemol enn onns woat jeoopenboat woare.
19 Dan de gaunse Kjreatua luat met enn deepet Felange no dee Oppenboarunk fonn Gott siene Kjinje.
20 Dee gaunse Kjreatua wort jeaejen aea Wele, tom Fewaese bestemt om Gott sien Wele, enn Hopninj,
21 wiel dee Kjreatua selfst woat jerat woare fonn dee Sklowarie, dee daut Fedoawe brinjt, en enn dee Frieheit fonn Gott siene Kjinje aeare Harlichkjeit enenn jebrocht woare.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer