Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 116-118

Dee 116 Psalm

Ekj ha däm Herr Gott leef wiels Hee miene Stem un Jebäd jeheat haft.

Wiels Hee sien Ua dol jebeajcht haft no mie, woa ekj uk aunroope enn miene Doag.

Dee Doodes Strenj ha mie ommrinjt, un dee Weedoag fonn dän Doot funge mie; ekj finj Älend un Trua.

Dan woa ekj däm Herr Gott sien Nome aunroope; O Herr Gott, ekj pracha die, rad miene Seel!

Dee Herr Gott es jnädijch enn Jerejcht; Jo, onns Gott es erboarment.

Dee Herr Gott bewoat dee eefache; ekj wea läajch, oba Hee rad mie.

Komm trigj no diene Ru, O miene Seel; dan dee Herr Gott haft die jesäajent.

Dan Du hast miene Seel jerat fonn dän Doot, miene Uage fonn Trone, un mien Foot fonn Stolpre.

Ekj woa waundle fer däm Herr Gott sien Jesejcht enn daut Launt fonn dee Läwendje.

10 Ekj jleewd, un soo räd ekj; ekj wea enn seeha groota Triebsaul;

11 Ekj säd enn mien Loarm, jieda eena es en Läajna.

12 Waut saul ekj däm Herr Gott trigj jäwe fa aul siene Jenotte to mie?

13 Ekj woa daut Radunks Kuffel nehejcht häwe, un ekj woa däm Herr Gott sien Nome aunroope.

14 Ekj woa mien Fespräakje to däm Herr Gott nu betole enn dee Jäajenwoat fonn sien Folkj.

15 Siene Heilje äa Doot es Weatfoll enn däm Herr Gott siene Uage.

16 O Herr Gott, nu sie ekj werkjlijch dien Deena, diene Deenarin äa Sän; du hast miene Baunde loos jemoakt.

17 Ekj woa to die opfre met daut Dank Opfa, un woa däm Herr Gott aunroope.

18 Ekj woa mien Fespräakje to däm Herr Gott nu betole enn dee Jäajenwoat fonn sien Folkj,

19 enn dän Fäahoff fonn däm Herr Gott sien Hus; enn diene Med. O Jerusalem. Preist däm Herr Gott.

Dee 117 Psalm

Preist däm Herr Gott, aule Nazione; preist Am, aule Felkja.

Fa sien Erboarme äwa onns, un däm Herr Gott siene Woarheit es fa emma. Preist däm Herr Gott!

Dee 118 Psalm

Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.

Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.

Lot daut Oant Hushault nu saje daut sien Erboarme fa emma es.

Lot dän dee däm Herr Gott ferjchte nu saje daut sien Erboarme fa emma es.

Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Älend; Hee deed mie auntwuate enn däm Herr Gott siene Groote Städ.

Dee Herr Gott es fa mie; ekj woa mie nijch enjste, waut kaun dee Mensch mie aundoone?

Dee Herr Gott es fa mie mank dän dee mie halpe; un ekj woa mien Janka seene opp dän dee mie hausse.

Daut es bäta Tooflucht to näme enn däm Herr Gott aus enn dän Mensch to fetruehe;

Daut es bäta enn däm Herr Gott to fetruehe aus enn Helte to fetruehe.

10 Aul dee Nazione doone mie ommrinje; oba sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.

11 Dee doone mie ommrinje; sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.

12 Dee doone mie ommrinje soo aus Biehe; dee sent fenijcht soo aus daut Fia enn Dorne, dan ekj woa dän sejchalijch aufschniede enn däm Herr Gott sien Nome.

13 Du deetst mie schüwe soo daut ekj dol foll; oba dee Herr Gott holp mie.

14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.

15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.

16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.

17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.

18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.

19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.

20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.

21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.

22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.

23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.

24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.

25 O Herr Hott, ekj pracha die, rad mie; O Herr Gott, jeff nu Woolstaunt.

26 Jesäajent es dee, dee enn däm Herr Gott sien Nome kjemt, wie säajne die fonn ut däm Herr Gott sien Hus.

27 Dee Herr Gott es Gott, un Hee jeft onns Lijcht; binjt daut Opfa aun met Strenj to dee Heanna aum Aultoa.

28 Du best mien Gott, un ekj woa die eare; mien Gott, ekj woa die danke!

29 O jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es Goot; dan sien Erboarme es Duarhauft fa emma.

1 Korinta 7:1-19

Nu dee Sache fonn dee jie mie schreewe, daut es goot fa en Maun wan hee sikj nich met ne Fru aufjeft.

Doch, waeajen Huararie, lot en jieda Maun sien eajne Fru habe, en jiede Fru aea eajne Maun.

De Maun saul de Fru daut jaewe waut aea Rajcht es, en jrod so saul de Fru daem Maun jaewe waut sien Rajcht es.

De Fru haft kjeene Macht aewa aea eajne Kjarpa oone daen Maun, en jrod so haft de Maun kjeene Macht aewa sien eajne Kjarpa oone de Fru.

Hoolt junt nich eena fomm aundre trig, buta jie junt eenich sent doaenn fa ne Tiet, daut jie Tiet naemen tom baede, en dan wada toop kome, daut Soton junt nich feseakje kaun doarenn daut jie nich aufsaje kjenne.

Oba ekj saj dit derch Erlaubniss en nich aus en Befael.

Ekj wensch aulamaun wea soo aus ekj sie; oba en jieda haft siene Gow fonn Gott, eena dit, en dee aundra daut.

Nu saj ekj to dee, dee nich befriet sent en dee Waetfruehes, dautet Goot es fa an soo to bliewe aus ekj sie.

Oba wan see sikj nich selfst beharsche kjenne, lot an sikj befriehe; dan daut es baeta befriehe aus enn Lost to brenne.

10 En to dee befriede befael ekj, en doch nich ekj, oba de Herr, lot de Fru sikj nich fonn aea Maun scheede;

11 oba wan see utaneen es, lot aea oonbefriet bliewe, oda met aea Maun sikj wada fe-eenje: en de Maun saul siene Fru nich felote.

12 En to dee aundre saj ekj, nich de Herr, wan en Broode ne Fru haft dee nich jleeft, en see welich es met am to wone, lot am aea nich felote.

13 En dee Fru dee en onnjleewende Maun haft, en hee welich es met aea to wone, lot aea am nich felote.

14 Dan dee onnjleewende Maun es derch dee Fru jeheilicht; en dee onnjleewende Fru es derch aea Maun jeheilicht: aundasch wudde june Kjinja onnrein senne, oba nu sent dee heilich.

15 Oba wan dee Onnjleewendea felat, dan lotem felote; de Brooda oda Sesta es en soone Sach nich feskloft; oba Gott haft junt enn Fraed beroope.

16 Woo weetst du, Fru, auf du dien Maun rade woascht? en du Maun, woo weetst du auf du diene Fru rade woascht?

17 So aus de Herr en jiedrem haft tojedeelt, so aus Gott en jiedrem beroope haft, so lot am waundle. So befael ekj enn aule Jemeente.

18 Es waea beroope aus en beschnaedna? Lot am nich oonbeschnaede woare. Es waea beroope aus en oonbeschnaedna? Lot am sikj nich beschniede lote.

19 De Beschniedunk es nuscht, en daut oonbeschnaede senne es nuscht, bloos Gott siene Jeboote hoole talt waut.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer