Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Panalangin Upang Matalo ang mga Kalaban
Awit ni Asaf.
83 Huwag kang manahimik, O Diyos, huwag kang magpabaya, ikaw ay kumilos.
2 Hayun! Ang kaaway nagsisipag-alsa,
at ang namumuhi'y kinakalaban ka.
3 Sila'y nagbabalak laban sa hinirang,
laban sa lahat ng iyong iningatan.
4 Ganito ang sabi, “Ating papawiin, ang kanilang bansa'y ating lilipulin;
upang ang Israel, malimutan na rin!”
5 Nagkakaisang lahat, sila ay nagplano,
kanilang pasya ay lumaban sa iyo.
6 Ang lahi ni Edom at ang Ismaelita,
Moab at Agarenos lahat nagkaisa.
7 Ang Gebal at Ammon gayon din ang pasya,
Amalek at Tiro at ang Filistia.
8 Pati ang Asiria'y nakipagsabwatan,
sa lahi ni Lot, nakipagtulungan. (Selah)[a]
9 Mga(A) bansang ito'y iyong parusahan, tulad ng parusang ginawa sa Midian,
kay Jabi't Siserang nalupig sa laban nang sa Ilog Kison, buhay winakasan.
10 Pinatay lahat at ang hukbo'y nawasak,
sa Endor, ang bangkay nila ay nagkalat.
11 Yaong(B) mga bantog nilang punong-kawal, kay Oreb at Zeeb iparis ang buhay.
Lupigin mong lahat ang pinuno nila tulad ng sinapit ni Zeba't Zalmuna,
12 sila ang nagsabing, “Ang pastulan ng Diyos
ay ating kamkami't maging ating lubos.”
13 Ikalat mo silang parang alikabok,
tulad ng dayami na tangay ng unos.
14 Tulad ng pagtupok ng apoy sa gubat,
nang ang kaburula'y kubkob na ng ningas,
15 gayon mo habulin ng bagyong malakas,
ito ang gawin mo't nang sila'y masindak.
16 Mga taong yaon sana'y hiyain mo,
upang matutong maglingkod sa iyo.
17 Lupigin mo sila't takuting lubusan,
lubos mong hiyain hanggang sa mamatay.
18 Sana ikaw, Yahweh, kanilang mabatid,
ang tangi't dakilang hari ng daigdig!
Ang Kagandahang-loob ni David kay Barzilai
31 May(A) isang taga-Gilead na bumabâ mula sa Rogelim at naghatid din sa hari hanggang Jordan; ito'y si Barzilai. 32 Siya'y walumpung taon na at napakalaki ng naitulong sa hari noong ito'y nasa Mahanaim pa. Siya'y isa sa kinikilalang mayaman doon, at siya ang nagbibigay ng pagkain sa hari. 33 Bago tumawid ang hari ay sinabi nito, “Mabuti pa'y sumama ka sa amin sa Jerusalem. Doon ka na tumira sa palasyo at ako ang bahala sa iyo.”
34 Sumagot si Barzilai, “Ilang taon na lang ang itatagal ko, bakit pa po ako sasama sa inyo sa Jerusalem? 35 Walumpung taon na ako at wala nang kasiyahan sa mga kalayawan. Hindi ko na malasahan ang sarap ng pagkain at inumin. Wala nang pang-akit sa akin pati magagandang awitin. Magiging pabigat lamang ako sa inyo, Mahal na Hari. 36 Ihahatid ko na lang kayo hanggang sa makatawid ng Jordan. Hindi na ninyo ako kailangang gantimpalaan nang ganito. 37 Hayaan na ninyo akong magbalik sa aking bayang sinilangan, at doon ko na hihintayin ang aking mga huling araw sa tabi ng puntod ng aking ama at ina. Narito ang lingkod ninyong si Camaam; siya ang isama ninyo, ang katulong kong ito, at kayo na ang bahala sa kanya.”
38 Sumagot ang hari, “Sige, isasama ko siya. Gagawin ko rin ang lahat ng gusto mo para sa ikabubuti niya. Tungkol naman sa iyo, gagawin ko rin ang lahat ng gusto mo.” 39 Tumawid sa Jordan ang lahat. Bago tumawid ang hari, hinagkan muna niya at binasbasan si Barzilai. Pagkatapos, umuwi na si Barzilai sa kanyang tahanan.
Nagtalo ang mga Taga-Juda at Taga-Israel tungkol sa Hari
40 Nagtuloy sa Gilgal ang hari, kasama si Camaam. Kasama rin nila ang lahat ng taga-Juda at kalahati ng mga taga-Israel. 41 Pagdating doon, sama-samang lumapit kay David ang mga Israelita. Sabi nila, “Bakit po kami inunahan ng mga kapatid naming taga-Juda sa pagsundo sa inyo, at sa inyong mga tauhan at sambahayan mula sa kabila ng Jordan?”
42 Sumagot ang mga taga-Juda, “Ginawa namin iyon sapagkat ang hari ay malapit naming kamag-anak. Anong ikinasasama ng loob ninyo? Hindi naman kami palamunin ng hari! Hindi rin niya kami binayaran!”
43 Sumagot ang mga taga-Israel, “Sampung beses ang karapatan namin kay Haring David, kahit pa kamag-anak ninyo siya. Bakit naman minamaliit ninyo kami? Nakakalimutan yata ninyo na kami ang unang nakaisip na ibalik ang hari.”
Ngunit mas magagaspang ang pananalita ng mga taga-Juda kaysa mga taga-Israel.
10 Ang(A) lahat ng nagtitiwala sa pagsunod sa Kautusan ay nasa ilalim ng isang sumpa. Sapagkat nasusulat, “Sumpain ang hindi sumusunod sa lahat ng nakasulat sa aklat ng Kautusan.” 11 Malinaw(B) na walang taong pinapawalang-sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng Kautusan, sapagkat sinasabi ng kasulatan, “Ang itinuring ng Diyos na matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya ay mabubuhay.”[a] 12 Ang(C) Kautusan ay hindi nakabatay sa pananampalataya, sapagkat sinasabi ng kasulatan, “Ang tumutupad sa lahat ng itinatakda ng Kautusan ay mabubuhay sa pamamagitan ng mga ito.”
13 Tinubos(D) tayo ni Cristo mula sa sumpa ng Kautusan nang siya ay isinumpa para sa atin, sapagkat nasusulat, “Isinumpa ang bawat binibitay sa punongkahoy.” 14 Ginawa ito ni Cristo upang ang mga pagpapalang ipinangako ng Diyos kay Abraham ay makamtan din ng mga Hentil sa pamamagitan ni Cristo Jesus at sa pamamagitan ng pananalig ay matanggap natin ang Espiritung ipinangako ng Diyos.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.