Old/New Testament

12 Aewa daem, aus meare duesende Mensche toop jekome weare, so daut see eena oppem aundra klungde, funk hee aun eascht to siene Jinje to saje: "Heet junt fa dee Farisaea aere Haew, daut es Heichlarie.

² Dan doa es nusscht daut gauns toojedakjt es daut nich woat opjedakjt woare, en nusscht daut festoake es daut nich woat to weete senne.

³ Doaromm waut jie em Diestre saje woat emm Licht jeheat woare; en waut jie emm Ua enn Priewaut raede woat oppem Husdak wiet en breet bekaunt jemoakt woare.

⁴ En ekj saj ju, miene Frind, engst ju nich fa daen, dee daem Kjarpa kjenne Doot moake, oba wiede nusscht meeha doone kjenne;

⁵ Oba ekj woa ju woarne fa waem jie junt aengste selle; aengst ju fa daem, dee no daem daut hee daen Kjarpa doot juemoakt haft, dee Follmacht haft enne Hal enenn to schmiete - yo, ekj saj ju, engst ju fa daem!

⁶ Woare nich fief Spoalinje fa twee Tsent fekofft? doch nich eena fonn dee es bie Gott fejaete.

⁷ Oba sogoa dee Hoa opp jun Kopp sent aule jetalt; jie sent meeha weat aus fael Spoalinje.

⁸ Oba ekj saj ju, waeaemma mie fer Mensche bekjant, daem woat de Menschesaen uk fer Gott siene Enjel bekjane;

⁹ En waeaemma sikj fonn mie loosajcht fer Mensche, fonn daem woa ekj mie uk loosaje fer Gott siene Enjel.

¹⁰ En waeaemma en Wuat raet jaejen daen Menschsaen, daut woat am fejaeft woare, oba waeaemma jaejen daen Heilje Jeist lastat, daem woat daut nich fejaeft woare.

¹¹ Wan see junt enne Sienagooge fer Harsche en Jewaultje brinje, sorcht nich aewa woo, oda waut jie auntwuate oda saje selle;

¹² Dan dee Heilje Jeist woat ju enn dee Stund leare waut jie saje selle."

¹³ Donn saed eena utem Follkj to am: "Leare, saj mien Brooda daut hee daut Oawgoot met mie endeele saul."

¹⁴ Oba hee saed to am: "Mensch, waea haft mie aunjestalt aus en Rechta oda en Enndeela aewa die?"

¹⁵ En hee saed to an: "Pausst opp, en siet faeasechtich fa aule Jiets, dan eenem sien Laewe es nich doaenn febunje met woo fael hee eajent."

¹⁶ En hee fetald an en Jlikjnes en saed: "En jewessa Maun sien Launt jeef ne besondasch goode Arnt.

¹⁷ En hee docht bie sikj selfst so: 'Waut kaun ekj doone, dan ekj ha nich ne Staed wua ekj miene Arnt kaun lote?'

¹⁸ Donn saed hee: 'Dit es waut ekj woa doone: ekj woa miene Spikjasch dol riete en buee jratre, en doa woa ekj aul mien Jetraejd en miene Sache toop enenn saumle.

¹⁹ En ekj woa to miene Seel saje: Seel, du hast fael Hab en Goot fa fael Yoare toop jelajcht, sie ruhich, at, drinkj, en frei die.'

²⁰ Oba Gott saed to am: 'Do Noa! dise Nacht woat diene Seel fonn die jefoddat woare; en waem sient woat daut dan senne daut du toopjesaumelt hast?'

²¹ Soo es en jieda dee fa sikj selfst en Schauts enn lajcht, oba es nich rickj Gott jaeajenaewa."

²² En hee saed to siene Jinje: "Doaromm saj ekj ju, bekjemmat junt nich aewa jun Laewe, waut jie aete woare, uk nich fa jun Kjarpa, waut jie auntrakje selle.

²² Dan daut Laewe es meeha aus aete, en dee Kjarpa meeha aus Kjleede.

²⁴ Betracht dee Krauje, dee seihe nich, arnte uk nich, en ha nich Spikjasch oda Stalinj, en doch deit Gott an foodre; woo fael meeha se jie weat aus dee?

²⁵ Oda waea fonn ju kaun derch sorje sikj en poa Zoll jrata moake?

²⁶ Doaromm wan jie nich daut weinichste kjenne doone, wuaromm bekjemma jie junt dan omm daut aundre?

²⁷ Betracht dee Lilje, dee spenne nich, waewe uk nich, oba ekj saj ju daut Salomo enn aul siene Harlichkjeit nichemol so straum jekjleet wea aus eena fonn dee.

²⁸ En wan Gott daut Graus em Flek so kjleede deit daut fonn doag wausst en Morje em Owe jeschmaete woat, woo fael meeha woat hee junt kjeede, jie Kjleenjleewje!

²⁹ Aulso seakjt nich no waut jie aete selle, oda waut jie drinkje selle, en siet nich emm Twiewel.

³⁰ Dan dit es no waut dee Weltmensche seakje; en jun Foda weet daut junt daut aules faelt.

³¹ Oba tracht leewa no Gott sien Rikj, en aul dise Dinje woare junt toojelajcht woare.