Old/New Testament

14 અયૂબે કહ્યું, “માણસ કેવો નિર્બળ છે,
    તેનું આયુષ્ય અલ્પ છે અને સંકટથી ભરપૂર છે.
² જેમ ફૂલ ખીલે છે અને થોડીવારમાં કરમાઇ જાય છે, વાદળ પસાર થઇ જાય છે અને તેની છાયા જતી રહે છે
    મનુષ્યનું જીવન એક પડછાયા જેવું છે કે જે અહીં ટૂંકા સમય માટે રહે છે અને પછી તે અશ્ય થઇ જાય છે.
³ શું આવા નિર્બળ માનવીની સામે જોવાની ચિંતા તમે કરો છો?
    શું ન્યાય મેળવવા માટે તેને તમારી સમક્ષ ઊભો કરવામાં આવશે?

⁴ “અશુદ્ધ વસ્તુમાંથી શુદ્ધ વસ્તુ બનાવી શકે તો કેવું સારું!
    પણ એવું બનવું અશક્ય છે.
⁵ તમે માણસના આયુષ્યના મહિનાઓ એવાં મર્યાદિત કરી
    નાંખ્યા છે કે તેને ઓળંગી શકે નહિ;
    તેના મહિનાઓની ગણતરી તમારા હાથમાં છે.
⁶ તેથી દેવ અમારી સામે જોવાનું બંધ કરો.
    અમને એકલા રહેવા દો, દિવસને અંતે ભાડૂતી મજુરને મળતા મહેનતાણાની જેમ
    અમને અમારા વળતરનો આનંદ માણવા દો.

⁷ “ઝાડને પણ આશા છે. તે ભલે કપાઇ ગયું હોય;
    તે પાછું વિકાસ પામી શકે છે
    અને તેને નવાં અંકુર ફૂટી શકે છે.
⁸ તેનાં મૂળિયા કદાચ જમીનમાં ઊગે
    અને તેનું થડ જમીનમાં સૂકાઇ જાય.
⁹ તે છતાંપણ તે જો ફરતે પાણી સૂંધે તો
    એ નવા છોડની જેમ ડાળીઓ ઉગાડી શકે.
¹⁰ પરંતુ માણસ જો મૃત્યુ પામે છે તો તે સમાપ્ત થઇ જાય છે.
    જ્યારે તે મરી જાય છે એ ચાલ્યો જાય છે.
¹¹ જેમ સાગરમાંથી પાણી ઊડી જાય છે,
    અને નદી ક્ષીણ થઇને સુકાઇ જાય છે;
¹² તેમ માણસ સૂઇ જઇને ક્યારેય
    પાછો ઊઠતો નથી;
જ્યાં સુધી આકાશોનું
    અસ્તિત્વ ન રહે
ત્યાં સુધી માણસ ફરીથી
    તેની ઊંઘમાંથી જાગશે નહિ.

¹³ “હું ઇચ્છું છું કે તમે મને શેઓલમાં સંતાડો,
    અને તમારો ક્રોધ શમી જાય ત્યાં સુધી છુપાવી રાખો,
    અને મને ઠરાવેલ સમય ઠરાવી આપીને યાદ રાખો તો કેવું સારું!
¹⁴ માણસ મૃત્યુ પામ્યાં પછી શું તે ફરીથી સજીવન થશે ખરો?
    જ્યાં સુધી મને મુકત કરવામાં ન આવે ત્યાં સુધી હું રાહ જોઇશ.
¹⁵ દેવ તમે મને બોલાવશો
    ત્યારે હું તમને જવાબ આપીશ.
પછી હું જેનું તમે સર્જન કર્યું છે,
    તમારા માટે મહત્વનો હોઇશ.
¹⁶ પછી તમે મારાં એકેએક પગલાંને નજરમાં રાખશો,
    પણ મારા દુષ્કૃત્યો તમને યાદ નહિ આવે.
¹⁷ તમે મારા પાપોને એક થેલામાં બાંધશો,
    અથવા તમે મારા ગુનાઓ ઉપર ચીતરશો!

¹⁸ “પર્વતો પડીને નષ્ટ થાય છે,
    અને ખડકો પોતાની જગાએથી ચળી જાય છે.
¹⁹ પથ્થરો પર સતત વહેતું પાણી તેને ઘસારો પહોચાડે છે.
    પાણીના પૂર પૃથ્વી પરની જમીનને ધોઇ નાખે છે અને તેવી જ રીતે દેવ,
    તમે મનુષ્યની આશાઓનો વિનાશ કરી નાખો છો.
²⁰ તમે મનુષ્યને સંપૂર્ણ રીતે હરાવ્યો
    અને પછી તે દૂર ચાલ્યો જાય છે.
તમે તેને ઉદાસ બનાવીને
    દૂર મોકલી દો છો.
²¹ તેના સંતાનો આદરપાત્ર થયાં છે કે નહિ, તેની તેને જાણ નથી;
    અથવા જો તેઓ નીચે લવાયા હોય તો અપમાનિત કરાયા હોય, એ વિષે પણ તે અજાણ છે.
²² તે માત્ર પોતાના દેહનું દુ:ખ અનુભવી શકે છે
    અને મોટેથી પોતાના માટે રડે છે.”

⁷ “તું જ પહેલવહેલો જન્મ્યો છે એમ તું માને છે?
    શું પર્વતો ઉત્પન્ન થયા તે પહેલાં તું જન્મ્યો હતો?
⁸ દેવની ગુપ્ત યોજનાઓ વિષે તમે સાંભળ્યું છે ખરું?
    શું તને એમ છે તું એક જ બુદ્ધિશાળી વ્યકિત છે?
⁹ અમારી પાસે ન હોય એવું ક્યું જ્ઞાન તારી પાસે છે?
    અમારાં કરતાં તારામાં કઇ વિશેષ સમજદારી છે?
¹⁰ જેઓ તારા પિતા કરતાં પણ મોટી ઉમરનાં છે
    તે વૃદ્ધ અને અનુભવવાળાં માણસો અમારા પક્ષે છે!
¹¹ દેવ તને આશ્વાસન આપવાની કોશિષ કરે છે, પણ એ તારા માટે પૂરતું નથી.
    અમે તને દેવનો સંદેશો નમ્રતા પૂર્વક કહ્યો.
¹² તું શા માટે ઉશ્કેરાઇ જાય છે?
    તારી આંખો કેમ મિચાય છે?
¹³ તું તારો ગુસ્સો દેવની ઉપર કેમ ઠાલવો છો?
    તમે શા માટે આમ બોલો છો?

¹⁴ “શું માણસ પવિત્ર હોઇ શકે?
    સ્ત્રીજન્ય માનવી કદી નિર્દોષ હોઇ શકે?
¹⁵ જો, તે પોતાનાં સંત પુરુષોનો પણ ભરોસો કરતો નથી.
    તેમની દ્રષ્ટિએ તો આકાશો પણ સ્વચ્છ અને શુદ્ધ નથી!
¹⁶ મનુષ્ય તો અધમમાં અધમ છે.
    મનુષ્ય મલિન અને અપ્રામાણિક છે.
    પછી માણસનું શું તે જે પાપોને પાણીની જેમ પી જાય છે.

¹⁷ “હું કહું તે સાંભળો; અને હું તો મેં જે જોયું છે,
    જાણ્યું છે તે જ કહેવાનો છું.
¹⁸ આવા જ અનુભવો જ્ઞાની માણસોને થયેલા છે.
    તેઓ તેઓનાં પિતૃઓ પાસેથી જે શીખ્યા હતા તે કાંઇ
    પણ તેઓએ છૂપાવ્યું નથી.
¹⁹ એકલા આપણા પિતૃઓનેજ તેઓની પોતાની ભૂમિ આપવામાં આવી હતી.
    કોઇ વિદેશીઓ તેઓની ભૂમિમાથી પસાર થતા નહિ.
તેઓ જે તેમના પિતાઓ પાસે શીખ્યા તેમાંથી કાઇ પણ છૂપાવ્યું નથી.
    તેઓએ જ આ ડહાપણ ભરેલી શિખામણ આપેલી છે.
²⁰ એક દુષ્ટ માણસ તેના આખા જીવન પર્યંત પીડા ભોગવે છે.
    દુષ્ટ લોકોના દહાડા બહુ ટૂંકા હોય છે.
²¹ દરેક અવાજ તેને ડરાવે છે. જે સમયે તે વિચારે છે કે તે સુરક્ષિત છે
    ત્યારે તેના દુશ્મનો આવી અને તેના પર હૂમલો કરશે.
²² અંધકારમાંથી છટકવાની એને કોઇ આશા નથી.
    કોઇક જગ્યાએ ત્યાં એક તરવાર તેને મારવાની રાહ જોઇ રહી છે.
²³ તે ખોરાક માટે ભટકે છે પરંતુ તે ક્યાં મેળવે છે?
    તે જાણે છે કે મૃત્યુના દિવસો નજીક છે.
²⁴ સંકટ તથા વેદના તેને ભયભીત કરે છે;
    યુદ્ધને માટે સજ્જ થયેલા રાજાની જેમ તેઓ તેના પર વિજય મેળવે છે.
²⁵ તેણે દેવની સામે પોતાની મુઠ્ઠી ઉગામી છે
    અને સર્વસમર્થ દેવની સામે લડે છે.
²⁶ તે દુષ્ટ વ્યકિત બહુ દુરાગ્રહી છે.
    મજબૂત ઢાલથી સજ્જ થઇને તે દેવને પડકાર કરે છે.
²⁷ એ દુષ્ટ માણસ છકી ગયેલો, પુષ્ટ અને ધનવાન છે.
    તે માણસ કદાચ ચરબી યુકત અને ધનવાન હશે.
²⁸ પરંતુ તેના નગરો ખંડેર બની જશે,
    તેના ઘરનો નાશ થઇ જશે
    અને તેનું ઘર ઉજ્જડ થઇ જશે.
²⁹ તે ધનવાન નહિ રહે એની સમૃદ્ધિ ટકશે નહિ.
    તે તેની સંપતિ ટકશે નહિ.
³⁰ દુષ્ટ માણસ અંધકારમાંથી બચશે નહિ,
    તે એક વૃક્ષ જેવો થશે જેની કુમળી ડાળીઓ
    જવાળાઓથી બળી જાય છે અને પવનમાં ફૂંકાઇ જાય છે.
³¹ દુષ્ટ માણસે નિરર્થક બાબતોમાં વિશ્વાસ કરીને પોતાને મૂર્ખ બનાવવો જોઇએ નહિ.
    કારણકે તેને કાંઇ મળશે નહિ.
³² દુષ્ટ માણસ તેના જીવનનો અંત આવે
    તે પહેલા વૃદ્ધ થશે અને કરમાઇ જશે, તે સૂકી શાખા જેવો થશે.
³³ તે જેની કાચી દ્રાક્ષ ખરી પડે એવા દ્રાક્ષના વેલા જેવો,
    જેનું અપકવ ફળ ખરી પડે એવા જૈતૂનના વૃક્ષ જેવો છે,
³⁴ કારણકે દેવ વિનાના લોકો પાસે કાઇ હોતું નથી.
    જેઓ પૈસાને પ્રેમ કરે છે, તેઓના ઘરો અગ્નિથી નાશ પામી જશે.
³⁵ દુષ્ટ લોકો હમેશા હેરાન કરવા માટે દુષ્ટ યોજનાઓ બનાવે છે.
    તેઓ હંમેશા લોકોને છેતરવાની યોજનાઓ બનાવતા હોય છે.”

⁶ “જો કે હું બોલું તો પણ મારું દુ:ખ દૂર થવાનું નથી;
    અને જો હું ચૂપ રહું તો મને કેવી રીતે આરામ મળે?
⁷ સાચેજ દેવ! તમે મારી શકિત લઇ લીધી છે,
    તમે મારા આખા કુટુંબનો નાશ કર્યો છે.
⁸ હે દેવ! તમે મને કેવો હાડપિંજર જેવો બનાવી દીધો છે!
    લોકો એને મારાં પાપોનું પરિણામ માને છે.

⁹ “દેવ મારા પર હુમલો કરે છે,
    તે મારી સાથે ઉદ્વિગ્ન છે અને મારા શરીરને કાપીને અલગ કરે છે.
દેવ મારી સામે તેના દાંત પીસે છે.
    મારા દુશ્મનો મારી સામે ધિક્કારથી જુએ છે.
¹⁰ લોકો મારી આજુબાજુ ટોળે વળી ગયા છે.
    તેઓ મારી મશ્કરી કરે છે અને મારા મોઢા પર તમાચો મારે છે.
¹¹ દેવે મને દુષ્ટ લોકોને સોંપી દીધો છે;
    તેણે દુષ્ટ લોકોને મને ઇજા પહોંચાડવાની મંજૂરી આપી છે.
¹² હું સુખચેનમાં હતો,
    ત્યારે તેણે મને કચડી નાખ્યો;
હા, તેમણે મને ગરદનમાંથી પકડ્યો
    અને મારા ટૂકડેટૂકડા કરી નાખ્યા.
દેવે મારો નિશાન તરીકે ઉપયોગ કર્યો.
¹³     દેવના ધનુર્ધારી માણસોએ મને ઘેરી લીધો છે.
તેઓ મારુ હૃદય ફાડી નાખે છે.
    તે દયા દાખવતા નથી.
    તે મારુ પિત્ત જમીન પર ઢોળે છે.
¹⁴ મારાં પર તે વારંવાર આક્રમણ કરે છે
    અને યોદ્ધાની જેમ તે મારા પર તૂટી પડે છે.

¹⁵ “હું ખૂબ ઊદાસ છું તેથી મે આ શોકના વસ્ત્રો પહેર્યા છે,
    હું અહી ધૂળ અને રાખ પર હાર માનીને બેઠો છું.
¹⁶ હું કોઇ ઉપર ક્રૂર થયો ન હતો.
    મારી પ્રાર્થનાઓ પવિત્ર અને સાચી છે.
¹⁷ રડી રડીને મારું મોં લાલ થઇ ગયું છે.
    મારી આંખોની આજુબાજુ કાળા કુંડાળા પડી ગયાં છે.

¹⁸ “હે પૃથ્વી ન્યાય માટે તલસતાં મારા લોહીને તું ઢાંકી દઇશ નહિ.
    મારી ફરિયાદ માટે પોકારતાં મારા અવાજને તું દાટી દઈશ નહિં.
¹⁹ હજુ પણ આકાશમાં કોઇ છે જે મારી તરફેણમાં બોલે છે.
    ઉપર કોઇ છે જે મારી સાક્ષી પૂરશે.
²⁰ મારા મિત્રો મારી વિરૂદ્ધ બોલે છે જયારે
    હું દેવ આગળ આંસુ રેડું છું.
²¹ જેમ એક વ્યકિત તેના મિત્ર માટે દલીલો કરે
    તેમ દેવ સામે મારા માટે બોલે છે.

²² “થોડાજ વર્ષો માં હું
    એ જગ્યાએ જઇશ જ્યાંથી હું પાછો ફરવાનો નથી.