Old/New Testament
Ang Kahalagahan ng mga Kawikaan
1 Ang(A) mga kawikaan ni Solomon na anak ni David, hari ng Israel:
2 Upang ang tao ay matuto ng karunungan at pangaral,
upang ang mga salita ng pagkaunawa ay malaman,
3 upang tumanggap ng turo sa matalinong pamumuhay,
sa katuwiran, katarungan, at pagkakapantay-pantay,
4 upang mabigyan ng talino ang walang muwang
kaalaman at mabuting pagpapasiya sa kabataan—
5 upang marinig din ng matalino, at lumago sa kaalaman,
at magtamo ang taong may unawa ng kahusayan,
6 upang umunawa ng kawikaan at ng pagsasalarawan,
ng mga salita ng pantas, at ng kanilang mga palaisipan.
Payo sa mga Kabataang Lalaki
7 Ang(B) takot sa Panginoon ang pasimula ng kaalaman;
ang karunungan at turo ay hinahamak ng hangal.
8 Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama,
at huwag mong pabayaan ang aral ng iyong ina;
9 sapagkat sila'y magandang korona sa iyong ulo,
at mga kuwintas sa iyong leeg.
10 Anak ko, kung ikaw ay akitin ng mga makasalanan,
huwag kang pumayag.
11 Kung kanilang sabihin,
“Sumama ka sa amin, tayo'y mag-abang upang magpadanak ng dugo,
ating tambangan nang walang dahilan ang walang sala;
12 gaya ng Sheol, sila'y lunukin nating buháy,
at buo, na gaya ng bumababa sa Hukay.
13 Tayo'y makakasumpong ng lahat ng mamahaling bagay;
ating pupunuin ng samsam ang ating mga bahay.
14 Makipagsapalaran kang kasama namin;
magkakaroon tayong lahat ng iisang supot”—
15 anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila;
pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas.
16 Sapagkat ang kanilang mga paa ay tumatakbo sa kasamaan,
at sila'y nagmamadali sa pagbububo ng dugo.
17 Sapagkat walang kabuluhang iladlad ang isang bitag,
habang nakatingin ang ibon.
18 Ngunit sila'y nag-aabang sa sarili nilang dugo,
at tinatambangan ang sarili nilang buhay.
19 Gayon ang pamamaraan ng lahat ng sakim sa pakinabang,
ang buhay ng mga may-ari niyon ay kanyang inaagaw.
Ang Tawag ng Karunungan
20 Ang(C) karunungan ay sumisigaw nang malakas sa lansangan;
kanyang inilalakas ang kanyang tinig sa mga pamilihan.
21 Siya'y sumisigaw sa mga panulukan;
sa pasukan ng mga pintuang-bayan, kanyang sinasabi:
22 “Hanggang kailan, O mga walang muwang, kayo'y iibig sa inyong kawalang kaalaman?
Hanggang kailan ang mga manunuya ay matutuwa sa panunuya,
at ang mga hangal ay mamumuhi sa kaalaman?
23 Sa aking saway ay bumaling kayo;
narito, ibubuhos ko ang aking espiritu sa inyo.
Ang mga salita ko'y ipapaalam ko sa inyo.
24 Sapagkat ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi,
iniunat ko ang aking kamay, at walang nakinig;
25 at dahil ang lahat kong payo ay winalan ninyong saysay,
at ayaw ninyong tanggapin ang aking saway;
26 ako naman ay tatawa sa inyong kapahamakan;
ako'y manunuya kapag ang takot sa inyo ay dumating,
27 kapag ang takot ay dumating sa inyo na parang bagyo,
at ang inyong kapahamakan ay dumating na parang ipu-ipo;
kapag ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.
28 Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, ngunit hindi ako sasagot;
hahanapin nila akong mabuti, ngunit hindi nila ako matatagpuan.
29 Sapagkat kinamuhian nila ang kaalaman,
at hindi pinili ang takot sa Panginoon.
30 Ayaw nila sa aking payo;
hinamak nila ang lahat kong pagsaway.
31 Kaya't kakainin nila ang bunga ng kanilang sariling lakad,
at mabubusog sa kanilang sariling mga pakana.
32 Sapagkat ang pagkaligaw ang pumapatay sa walang alam,
at ang pagsasawalang-bahala ang sumisira sa hangal.
33 Ngunit ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay,
at papanatag na walang takot sa kasamaan.”
Ang Gantimpala ng Karunungan
2 Anak ko, kung ang mga salita ko'y iyong tatanggapin,
at mga utos ko sa iyo ay iyong pagyayamanin,
2 ikiling mo sa karunungan ang iyong pandinig,
at sa pang-unawa ang puso mo'y ihilig.
3 Kung ikaw ay sumigaw upang makaalam,
at itinaas ang iyong tinig upang makaunawa,
4 kung kagaya ng pilak, ito'y iyong hahanapin,
at tulad ng nakatagong kayamanan, ito'y sasaliksikin,
5 kung magkagayo'y ang takot sa Panginoon ay iyong mauunawaan,
at ang kaalaman sa Diyos ay iyong matatagpuan.
6 Sapagkat ang Panginoon ay nagbibigay ng karunungan,
sa kanyang bibig nagmumula ang kaalaman at kaunawaan.
7 Pinaglalaanan niya ang matuwid ng magaling na karunungan,
siya'y kalasag sa mga lumalakad na may katapatan,
8 upang mabantayan niya ang mga landas ng katarungan,
at maingatan ang daan ng kanyang mga banal.
9 Kung magkagayo'y mauunawaan mo ang katuwiran,
ang katarungan at ang katapatan, bawat mabuting daan.
10 Sapagkat papasok sa iyong puso ang karunungan,
at magiging kaaya-aya sa iyong kaluluwa ang kaalaman.
11 Ang mabuting pagpapasiya ang magbabantay sa iyo,
ang pagkaunawa ang mag-iingat sa iyo.
12 Ililigtas ka nito sa daan ng kasamaan,
mula sa mga taong nagsasalita ng masasamang bagay;
13 na nagpapabaya sa mga landas ng katuwiran,
upang lumakad sa mga daan ng kadiliman;
14 na nagagalak sa paggawa ng kasamaan,
at sa mga kalikuan ng kasamaan ay nasisiyahan;
15 na mga lihis sa kanilang mga lakad,
at mga suwail sa kanilang mga landas.
16 Sa masamang babae ikaw ay maliligtas,
mula sa mapakiapid at sa mga salita niyang binibigkas,
17 na nagpapabaya sa kasamahan ng kanyang kabataan,
at ang tipan ng kanyang Diyos ay kanyang kinalilimutan;
18 sapagkat ang kanyang bahay ay lumulubog sa kamatayan,
at ang kanyang mga landas tungo sa mga kadiliman;
19 walang naparoroon sa kanya na nakakabalik muli,
ni ang mga landas ng buhay ay kanilang nababawi.
20 Kaya't ang lakad ng mabubuting tao ang iyong lakaran,
at ang mga landas ng matuwid ang iyong pakaingatan.
21 Sapagkat ang matuwid sa lupain ay mamamalagi,
at ang walang sala doon ay mananatili.
22 Ngunit ang masama ay tatanggalin sa lupain,
at ang mga taksil doon ay bubunutin.
Ambagan para sa mga Banal
16 Ngayon,(A) tungkol sa ambagan para sa mga banal, ay gawin din ninyo gaya ng aking itinagubilin sa mga iglesya sa Galacia.
2 Tuwing unang araw ng sanlinggo, ang bawat isa sa inyo ay magbukod at maglaan ayon sa kanyang makakaya, upang huwag nang gumawa ng mga ambagan pagdating ko.
3 At pagdating ko, ang sinumang inyong pipiliin, ay sila ang aking isusugo na may mga sulat upang makapagdala ng inyong abuloy sa Jerusalem.
4 Kung nararapat na ako ay pumaroon din ay sasamahan nila ako.
Plano ni Pablo sa Paglalakbay
5 Ako'y(B) dadalaw sa inyo pagkaraan ko sa Macedonia, sapagkat balak kong dumaan sa Macedonia;
6 at marahil ako'y titigil sa inyo o maaaring magpalipas ng tagginaw, upang ako'y matulungan ninyo, saan man ako pumunta.
7 Ayaw kong makita kayo ngayon na dadaanan lamang, sapagkat ako'y umaasa na makagugol ng ilang panahon na kasama ninyo, kung itutulot ng Panginoon.
8 Subalit(C) ako'y titigil sa Efeso hanggang sa Pentecostes,
9 sapagkat(D) isang maluwag na pintuan para sa mabisang paggawa ang nabuksan sa akin, at marami ang mga kaaway.
10 Kapag(E) si Timoteo ay dumating, sikapin ninyo na wala siyang anumang kinakatakutan sa gitna ninyo, sapagkat siya'y gumagawa ng gawain ng Panginoon, na gaya ko.
11 Sinuman ay huwag humamak sa kanya. Suguin ninyo siya sa kanyang paglalakbay na may kapayapaan upang siya'y makarating sa akin, sapagkat inaasahan ko siyang kasama ng mga kapatid.
12 Tungkol naman kay kapatid na Apolos, pinakiusapan ko siyang mabuti na dalawin kayo kasama ng ibang mga kapatid, subalit hindi pa niya nais na pumariyan ngayon. Ngunit siya'y darating kapag mayroon na siyang pagkakataon.
Pagwawakas at Pagbati
13 Magmatyag kayo, manindigan kayong matibay sa pananampalataya, magpakalalaki kayo, magpakatatag kayo.
14 Lahat ng inyong ginagawa ay gawin ninyo sa pag-ibig.
15 Mga(F) kapatid, ngayon ay nakikiusap ako sa inyo. Nalalaman ninyo na ang sambahayan ni Estefanas ang mga unang bunga ng Acaia, at kanilang itinalaga ang kanilang sarili sa paglilingkod sa mga banal.
16 Hinihiling ko sa inyo na kayo ay pasakop sa gayong mga tao at sa bawat isa na gumagawang kasama nila.
17 Ako'y natutuwa sa pagdating nina Estefanas, Fortunato, at Acaico, sapagkat ang kakulangan ninyo ay pinunan nila.
18 Sapagkat pinaginhawa nila ang aking espiritu at ang sa inyo. Kaya't magbigay kayo ng pagkilala sa gayong mga tao.
19 Binabati(G) kayo ng mga iglesya sa Asia. Kayo'y buong pusong binabati sa Panginoon nina Aquila at Prisca[a] kasama ng iglesyang nasa kanilang bahay.
20 Binabati kayo ng lahat ng mga kapatid. Magbatian kayo ng banal na halik.
21 Akong si Pablo ang sumusulat ng pagbating ito sa aking sariling kamay.
22 Kung ang sinuman ay hindi umiibig sa Panginoon ay sumpain siya. Maranatha.[b]
23 Ang biyaya ng Panginoong Jesu-Cristo ay sumainyo nawa.
24 Ang aking pag-ibig kay Cristo Jesus ay sumainyo nawang lahat. Amen.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001