M’Cheyne Bible Reading Plan
Mga Handog na Sinusunog
1 Ipinatawag ng Panginoon si Moises at nagsalita sa kanya mula sa toldang tipanan, na sinasabi,
2 “Magsalita ka sa mga anak ni Israel at sabihin mo sa kanila: Kapag ang sinuman sa inyo ay nagdadala ng alay sa Panginoon, ang dadalhin ninyong alay ay galing sa mga hayop, mga bakahan, at sa kawan.
3 “Kung ang kanyang alay ay isang handog na sinusunog mula sa bakahan, mag-aalay siya ng isang lalaking walang kapintasan. Ito ay kanyang dadalhin sa pintuan ng toldang tipanan, upang siya ay tanggapin sa harapan ng Panginoon.
4 Ipapatong niya ang kanyang kamay sa ulo ng handog na sinusunog at ito ay tatanggapin para sa ikatutubos niya.
5 At kanyang papatayin ang toro sa harapan ng Panginoon; ang dugo ay ihahandog ng mga anak ni Aaron, na mga pari, at iwiwisik ito sa palibot ng dambana na nasa pintuan ng toldang tipanan.
6 Kanyang babalatan at pagpuputul-putulin ang handog na sinusunog.
7 Maglalagay ang mga anak ng paring si Aaron ng apoy sa ibabaw ng dambana, at aayusin ang kahoy sa apoy.
8 Aayusin ng mga paring anak ni Aaron ang mga bahagi, ang ulo, at ang taba sa kahoy na nakapatong sa apoy na nasa ibabaw ng dambana;
9 ngunit ang mga lamang-loob at mga paa ay huhugasan niya ng tubig. Susunugin ng pari ang kabuuan nito sa ibabaw ng dambana bilang handog na sinusunog, isang handog na pinaraan sa apoy na isang mabangong samyo sa Panginoon.
10 “Kung ang kanyang kaloob para sa handog na sinusunog ay mula sa kawan, sa mga tupa, o sa mga kambing, siya ay maghahandog ng isang lalaking walang kapintasan.
11 Ito ay kanyang kakatayin sa hilagang bahagi ng dambana sa harapan ng Panginoon. Iwiwisik ng mga anak ni Aaron, na mga pari, ang dugo niyon sa palibot ng dambana.
12 At ito ay kanyang pagpuputul-putulin, kasama ang ulo at ang kanyang taba, at iaayos ng pari sa ibabaw ng kahoy na nasa apoy sa ibabaw ng dambana;
13 ngunit ang mga lamang-loob at ang mga paa ay huhugasan ng tubig. At ihahandog ng pari ang kabuuan at susunugin sa dambana; ito ay isang handog na sinusunog, isang handog na pinaraan sa apoy, na isang mabangong samyo sa Panginoon.
14 “Kung ang kanyang alay sa Panginoon ay handog na sinusunog na mula sa mga ibon, ang ihahandog niya ay mga batu-bato o mga batang kalapati.
15 Ito ay dadalhin ng pari sa dambana, puputulan ng ulo, susunugin sa ibabaw ng dambana, at ang dugo'y patutuluin sa tabi ng dambana.
16 Aalisin niya ang butsi pati ang mga laman nito, at ihahagis sa silangang bahagi ng dambana, sa kinalalagyan ng mga abo.
17 Bibiyakin niya ito sa mga pakpak, ngunit hindi hahatiin. Ito'y susunugin ng pari sa ibabaw ng dambana, sa ibabaw ng kahoy na nasa apoy, bilang isang handog na sinusunog. Ito ay isang handog na pinaraan sa apoy, na isang mabangong samyo sa Panginoon.
Libingang Walang Laman(A)
20 Nang unang araw ng sanlinggo ay maagang pumunta sa libingan si Maria Magdalena, samantalang madilim pa, at nakitang ang bato ay naalis na sa libingan.
2 Kaya't tumakbo siya at pumunta kay Simon Pedro at sa alagad na minamahal ni Jesus, at sa kanila'y sinabi, “Kinuha nila sa libingan ang Panginoon, at hindi namin alam kung saan nila siya inilagay.”
3 Kaya't umalis si Pedro kasama ang isa pang alagad at pumunta sila sa libingan.
4 Silang dalawa'y tumakbong magkasama, subalit ang isang alagad ay mas matuling tumakbo kaysa kay Pedro, at naunang dumating sa libingan.
5 At siya'y yumuko upang tingnan ang loob, at nakita niyang nakalatag ang mga telang lino. Subalit hindi siya pumasok sa loob.
6 Dumating naman si Simon Pedro na sumusunod sa kanya, pumasok siya sa libingan at nakita niyang nakalatag ang mga telang lino,
7 at ang damit na inilagay sa kanyang ulo ay hindi kasamang nakalatag ng mga telang lino, kundi bukod na nakatiklop sa isang tabi.
8 Pumasok din ang alagad na unang dumating sa libingan at kanyang nakita at siya'y naniwala.
9 Sapagkat hindi pa nila nauunawaan ang kasulatan na kailangang siya'y bumangon mula sa mga patay.
10 At ang mga alagad ay bumalik na sa kani-kanilang mga tahanan.
Nagpakita si Jesus kay Maria Magdalena(B)
11 Ngunit si Maria ay nakatayong umiiyak sa labas ng libingan. Habang umiiyak, siya'y yumuko at tumingin sa loob ng libingan.
12 At nakita niya ang dalawang anghel na nakaputi, na nakaupo sa hinigaan ng katawan ni Jesus, ang isa'y sa ulunan, at ang isa'y sa paanan.
13 Sinabi nila sa kanya, “Babae, bakit ka umiiyak?” Sinabi niya sa kanila, “Sapagkat kinuha nila ang aking Panginoon, at hindi ko alam kung saan nila siya inilagay.”
14 Pagkasabi nito, siya'y lumingon at nakitang nakatayo si Jesus. Subalit hindi niya alam na iyon ay si Jesus.
15 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Babae, bakit ka umiiyak? Sino ang hinahanap mo?” Sa kanyang pag-aakalang iyon ay ang hardinero, ay sinabi niya sa kanya, “Ginoo, kung ikaw ang kumuha sa kanya ay sabihin mo sa akin kung saan mo siya inilagay, at siya'y aking kukunin.”
16 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Maria.” Humarap siya, at sinabi sa kanya sa wikang Hebreo, “Rabboni!” (na ang ibig sabihin ay Guro).
17 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Huwag mo akong hawakan, sapagkat hindi pa ako nakakaakyat sa Ama. Ngunit pumunta ka sa aking mga kapatid, at sabihin mo sa kanila, ‘Aakyat ako sa aking Ama at inyong Ama, sa aking Diyos at inyong Diyos.’”
18 Pumunta si Maria Magdalena at ibinalita sa mga alagad, “Nakita ko ang Panginoon;” at sinabi niya sa kanila na sinabi niya ang mga bagay na ito sa kanya.
Nagpakita si Jesus sa Kanyang mga Alagad(C)
19 Nang magdadapit-hapon na ng araw na iyon, na unang araw ng linggo, habang nakasara ang mga pinto sa kinaroroonan ng mga alagad dahil sa takot sa mga Judio, dumating si Jesus at tumayo sa gitna, at sa kanila'y sinabi, “Kapayapaan ang sumainyo.”
20 At nang masabi niya ito ay kanyang ipinakita sa kanila ang kanyang mga kamay at tagiliran. Kaya't ang mga alagad ay nagalak nang makita nila ang Panginoon.
21 Muling sinabi sa kanila ni Jesus, “Kapayapaan ang sumainyo. Kung paanong sinugo ako ng Ama ay sinusugo ko rin naman kayo.”
22 At nang masabi niya ito, sila'y hiningahan niya, at sa kanila'y sinabi, “Tanggapin ninyo ang Espiritu Santo.
23 Kung(D) inyong patawarin ang mga kasalanan ng sinuman, ang mga iyon ay ipinatatawad sa kanila. Sinumang hindi ninyo patawarin ng mga kasalanan, iyon ay hindi ipinatatawad.”
Si Jesus at si Tomas
24 Ngunit si Tomas, isa sa labindalawa na tinatawag na Kambal[a] ay hindi nila kasama nang dumating si Jesus.
25 Kaya't sinabi sa kanya ng ibang mga alagad, “Nakita namin ang Panginoon.” Ngunit sinabi niya sa kanila, “Malibang makita ko sa kanyang mga kamay ang bakas ng mga pako, at mailagay ko ang aking daliri sa binutas ng mga pako, at mailagay ko ang aking kamay sa kanyang tagiliran ay hindi ako maniniwala.”
26 Pagkaraan ng walong araw ay muling nasa loob ng bahay ang kanyang mga alagad, at kasama nila si Tomas. Nakasara ang mga pinto, subalit pumasok si Jesus, at tumayo sa gitna, at sinabi, “Kapayapaan ang sumainyo.”
27 At sinabi niya kay Tomas, “Ilagay mo rito ang iyong daliri at tingnan mo ang aking mga kamay. Ilapit mo rito ang iyong kamay at ilagay mo sa aking tagiliran. Huwag kang mag-alinlangan kundi sumampalataya.”
28 Sumagot si Tomas at sinabi sa kanya, “Panginoon ko at Diyos ko!”
29 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Sapagkat ako'y nakita mo ay sumampalataya ka. Mapapalad ang hindi nakakita, gayunma'y sumasampalataya.”
Layunin ng Aklat na Ito
30 Gumawa si Jesus ng marami pang ibang mga tanda sa harapan ng kanyang mga alagad, na hindi naisulat sa aklat na ito.
31 Ngunit ang mga ito ay isinulat upang kayo'y sumampalataya na si Jesus ang Cristo, ang Anak ng Diyos; at sa pagsampalataya ay magkaroon kayo ng buhay sa kanyang pangalan.
17 Mas mabuti ang isang tuyong tinapay na may katahimikan,
kaysa bahay na punô ng pistahan ngunit may kaguluhan.
2 Ang aliping gumagawang may katalinuhan ay mamamahala sa anak na gumagawa ng kahihiyan,
at gaya ng isa sa magkakapatid, sa mana ay babahaginan.
3 Ang dalisayan ay para sa pilak at ang hurno ay sa ginto,
ngunit sinusubok ng Panginoon ang mga puso.
4 Nakikinig sa masasamang labi ang gumagawa ng masama,
at ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.
5 Ang humahamak sa dukha ay lumalait sa kanyang Maylalang,
at ang natutuwa sa kasawiang-palad ay walang pagsalang parurusahan.
6 Ang mga apo ay korona ng matatanda,
at ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang mga magulang nila.
7 Hindi bagay sa hangal ang pinong pananalita,
lalo na ang mga mandarayang mga labi, sa isang namamahala.
8 Ang suhol ay parang mahiwagang bato sa mga mata ng nagbibigay,
saanman pumihit siya'y nagtatagumpay.
9 Ang nagpapatawad ng kasalanan ay humahanap ng pagmamahalan,
ngunit ang nagpapaulit-ulit sa usapin ay naghihiwalay ng magkakaibigan.
10 Ang saway ay tumatagos sa taong may kaunawaan,
kaysa isandaang hampas sa isang taong hangal.
11 Ang masamang tao'y naghahanap lamang ng paghihimagsik,
kaya't ipadadala laban sa kanya ay isang sugong mabagsik.
12 Hayaang masalubong ng isang tao ang babaing oso na ang mga anak ay ninakaw,
kaysa sa isang hangal sa kanyang kahangalan.
13 Kung gumanti ng kasamaan ang isang tao sa kabutihan,
ang kasamaan ay hindi hihiwalay sa kanyang sambahayan.
14 Gaya ng pagpapalabas ng tubig ang pasimula ng alitan,
kaya't huminto na bago sumabog ang away.
15 Siyang nagpapawalang-sala sa masama, at siyang nagpaparusa sa matuwid,
ay kapwa kasuklamsuklam sa Panginoon.
16 Bakit kailangang may halaga sa kamay ng hangal upang ibili ng karunungan,
gayong wala naman siyang kaunawaan?
17 Ang kaibigan sa lahat ng panahon ay nagmamahal,
at ang isang kapatid ay ipinanganak para sa kagipitan.
18 Ang taong walang katinuan ay nagbibigay ng sangla,
at nagiging tagapanagot sa harapan ng kanyang kapwa.
19 Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa alitan;
ang nagtataas ng kanyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.
20 Ang taong may baluktot na diwa ay hindi sasagana,
at siyang may masamang dila ay nahuhulog sa sakuna.
21 Ang anak na hangal sa kanyang ama'y kalungkutan,
at ang ama ng isang hangal ay walang kagalakan.
22 Isang mabuting gamot ang masayang puso,
ngunit ang bagbag na diwa, sa mga buto'y tumutuyo.
23 Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa kandungan,
upang baluktutin ang mga daan ng katarungan.
24 Ang taong may unawa ay humaharap sa karunungan,
ngunit nasa mga dulo ng daigdig ang mga mata ng hangal.
25 Ang hangal na anak ay kalungkutan sa kanyang ama,
at kapaitan sa babaing nagsilang sa kanya.
26 Hindi mabuti na parusahan ang matuwid,
isang kamalian na ang maharlika'y mahagupit.
27 Siyang pumipigil ng kanyang mga salita ay may kaalaman,
at siyang may diwang malamig ay taong may kaunawaan.
28 Maging ang hangal kapag tumatahimik ay maituturing na marunong,
inaari siyang matalino, kapag mga labi niya'y itinitikom.
4 Kaya nga, mga kapatid kong minamahal at pinananabikan, aking katuwaan at putong, magpakatibay kayo sa Panginoon, mga minamahal ko.
Mga Pangaral
2 Nakikiusap ako kina Euodias at Sintique, na magkaisa sila ng pag-iisip sa Panginoon.
3 Oo, nakikiusap din naman ako sa iyo, tapat na katuwang sa pasanin na iyong tulungan ang mga babaing ito, sapagkat sila'y nagpagal na kasama ko sa ebanghelyo, at kasama rin naman ni Clemente, at ng ibang aking mga kamanggagawa, na ang kanilang pangalan ay nasa aklat ng buhay.
4 Magalak kayong lagi sa Panginoon; muli kong sasabihin, Magalak kayo.
5 Malaman nawa ng lahat ng mga tao ang inyong kahinahunan. Ang Panginoon ay malapit na.
6 Huwag kayong mabalisa sa anumang bagay; kundi sa lahat ng mga bagay, sa pamamagitan ng panalangin at pagsamo na may pagpapasalamat ay ipaalam ninyo ang inyong mga kahilingan sa Diyos.
7 At ang kapayapaan ng Diyos, na hindi maabot ng pag-iisip, ang mag-iingat ng inyong mga puso at mga pag-iisip kay Cristo Jesus.
8 Kahuli-hulihan, mga kapatid, anumang bagay na totoo, anumang bagay na kagalang-galang, anumang bagay na matuwid, anumang bagay na malinis, anumang bagay na kaibig-ibig, anumang bagay na kapuri-puri, kung mayroong anumang kagalingan, at kung may anumang nararapat papurihan, ay isipin ninyo ang mga bagay na ito.
9 Ang mga bagay na inyong natutunan, tinanggap, narinig at nakita sa akin, ang mga bagay na ito ang gawin ninyo; at ang Diyos ng kapayapaan ay sasainyo.
Pasasalamat sa Kaloob ng mga Taga-Filipos
10 Ako'y totoong nagagalak sa Panginoon, na ngayon sa wakas ay inyong muling binuhay ang inyong pagmamalasakit sa akin; na dito'y katotohanang nagkaroon kayo ng malasakit, ngunit wala kayong pagkakataon.
11 Hindi sa nagsasalita ako dala ng pangangailangan, sapagkat aking natutunan ang masiyahan sa anumang kalagayang aking kinaroroonan.
12 Marunong akong magpakababa, at marunong din akong magpakasagana; sa bawat bagay at sa lahat ng bagay ay natutunan ko ang lihim sa kabusugan, at maging sa kagutuman, at maging sa kasaganaan at maging sa kasalatan.
13 Lahat ng mga bagay ay aking magagawa sa pamamagitan niyang nagpapalakas sa akin.
14 Gayunman ay mabuti ang inyong ginawa na kayo'y nakiramay sa aking kapighatian.
15 At kayong mga taga-Filipos, nalalaman naman ninyo, na nang pasimula ng ebanghelyo, nang ako'y umalis sa Macedonia, wala ni isang iglesya na nakipagkaisa sa akin sa pagbibigay at pagtanggap kundi kayo lamang;
16 sapagkat(A) (B) kahit ako'y nasa Tesalonica ay nagpapadala kayong minsan at muli para sa aking kailangan.
17 Hindi sa ako'y naghahanap ng kaloob; kundi hinahanap ko ang bunga na dumarami para sa inyo.
18 Ngunit(C) mayroon ako ng lahat ng bagay at sumasagana; ako'y busog, palibhasa'y tumanggap kay Epafrodito ng mga bagay na galing sa inyo na mabangong samyo, isang handog na kaaya-aya at kalugud-lugod sa Diyos.
19 At pupunuan ng aking Diyos ang bawat kailangan ninyo ayon sa kanyang mga kayamanan sa kaluwalhatian kay Cristo Jesus.
20 Ngayon, nawa'y sumaating Diyos at Ama ang kaluwalhatian magpakailanman. Amen.
Mga Pagbati at Basbas
21 Batiin ninyo ang bawat banal kay Cristo Jesus. Binabati kayo ng mga kapatid na kasama ko.
22 Binabati kayo ng lahat ng mga banal, lalung-lalo na ng mga kasambahay ni Cesar.
23 Sumainyo nawang espiritu ang biyaya ng Panginoong Jesu-Cristo.[a]
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001