Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

11 Sicut mane transiit, pertransiit rex Israel. Quia puer Israel, et dilexi eum; et ex AEgypto vocavi filium meum.

² Vocaverunt eos, sic abierunt a facie eorum; Baalim immolabant, et simulacris sacrificabant.

³ Et ego quasi nutritius Ephraim: portabam eos in brachiis meis, et nescierunt quod curarem eos.

⁴ In funiculis Adam traham eos, in vinculis caritatis; et ero eis quasi exaltans jugum super maxillas eorum, et declinavi ad eum ut vesceretur.

⁵ Non revertetur in terram AEgypti, et Assur ipse rex ejus, quoniam noluerunt converti.

⁶ Coepit gladius in civitatibus ejus, et consumet electos ejus, et comedet capita eorum.

⁷ Et populus meus pendebit ad reditum meum; jugum autem imponetur eis simul, quod non auferetur.

⁸ Quomodo dabo te, Ephraim? protegam te, Israel? Quomodo dabo te sicut Adama, ponam te ut Seboim? Conversum est in me cor meum, pariter conturbata est poenitudo mea.

⁹ Non faciam furorem irae meae; non convertar ut disperdam Ephraim, quoniam Deus ego, et non homo; in medio tui sanctus, et non ingrediar civitatem.

¹⁰ Post Dominum ambulabunt; quasi leo rugiet, quia ipse rugiet, et formidabunt filii maris.

¹¹ Et avolabunt quasi avis ex AEgypto, et quasi columba de terra Assyriorum: et collocabo eos in domibus suis, dicit Dominus.

107 Canticum Psalmi, ipsi David.

² Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea.

³ Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; exsurgam diluculo.

⁴ Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus:

⁵ quia magna est super caelos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

⁶ Exaltare super caelos, Deus, et super omnem terram gloria tua:

⁷ ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

⁸ Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar.

⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus;

3 Igitur, si consurrexistis cum Christo: quae sursum sunt quaerite, ubi Christus est in dextera Dei sedens:

² quae sursum sunt sapite, non quae super terram.

³ Mortui enim estis, et vita vestra est abscondita cum Christo in Deo.

⁴ Cum Christus apparuerit, vita vestra: tunc et vos apparebitis cum ipso in gloria.

⁵ Mortificate ergo membra vestra, quae sunt super terram: fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, quae est simulacrorum servitus:

⁶ propter quae venit ira Dei super filios incredulitatis:

⁷ in quibus et vos ambulastis aliquando, cum viveretis in illis.

⁸ Nunc autem deponite et vos omnia: iram, indignationem, malitiam, blasphemiam, turpem sermonem de ore vestro.

⁹ Nolite mentiri invicem, expoliantes vos veterem hominem cum actibus suis,

¹⁰ et induentes novum eum, qui renovatur in agnitionem secundum imaginem ejus qui creavit illum:

¹¹ ubi non est gentilis et Judaeus, circumcisio et praeputium, Barbarus et Scytha, servus et liber: sed omnia, et in omnibus Christus.

¹³ Ait autem ei quidam de turba: Magister, dic fratri meo ut dividat mecum haereditatem.

¹⁴ At ille dixit illi: Homo, quis me constituit judicem, aut divisorem super vos?

¹⁵ Dixitque ad illos: Videte, et cavete ab omni avaritia: quia non in abundantia cujusquam vita ejus est ex his quae possidet.

¹⁶ Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus ager attulit:

¹⁷ et cogitabat intra se dicens: Quid faciam, quia non habeo quo congregem fructus meos?

¹⁸ Et dixit: Hoc faciam: destruam horrea mea, et majora faciam: et illuc congregabo omnia quae nata sunt mihi, et bona mea,

¹⁹ et dicam animae meae: Anima, habes multa bona posita in annos plurimos: requiesce, comede, bibe, epulare.

²⁰ Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te: quae autem parasti, cujus erunt?

²¹ Sic est qui sibi thesaurizat, et non est in Deum dives.