Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

83 Ljóð. Asafs-sálmur.

² Guð, ver eigi hljóður, ver eigi þögull og hald eigi kyrru fyrir, ó Guð!

³ Því sjá, óvinir þínir gjöra hark, og hatursmenn þínir hefja höfuðið,

⁴ þeir bregða á slæg ráð gegn lýð þínum, bera ráð sín saman gegn þeim er þú geymir.

⁵ Þeir segja: "Komið, látum oss uppræta þá, svo að þeir séu ekki þjóð framar, og nafns Ísraels verði eigi framar minnst!"

⁶ Því að þeir hafa einhuga borið saman ráð sín, gegn þér hafa þeir gjört bandalag:

⁷ Edómtjöld og Ísmaelítar, Móab og Hagrítar,

⁸ Gebal, Ammon og Amalek, Filistea ásamt Týrusbúum.

⁹ Assúr hefir einnig gjört bandalag við þá og ljær armlegg sinn Lots-sonum. [Sela]

¹⁰ Far með þá eins og Midían, eins og Sísera, eins og Jabín við Kísonlæk,

¹¹ þeim var útrýmt hjá Endór, urðu að áburði á jörðina.

¹² Gjör þá, göfugmenni þeirra, eins og Óreb og Seeb, og alla höfðingja þeirra eins og Seba og Salmúna,

¹³ þá er sögðu: "Vér viljum kasta eign vorri á vengi Guðs."

¹⁴ Guð vor, gjör þá sem rykmökk, sem hálmleggi fyrir vindi.

¹⁵ Eins og eldur, sem brennir skóginn, eins og logi, sem bálast upp um fjöllin,

¹⁶ svo skalt þú elta þá með ofviðri þínu, skelfa þá með fellibyl þínum.

¹⁷ Lát andlit þeirra fyllast sneypu, að þeir megi leita nafns þíns, Drottinn!

¹⁸ Lát þá verða til skammar og skelfast um aldur, lát þá sæta háðung og tortímast,

¹⁹ að þeir megi komast að raun um, að þú einn heitir Drottinn, Hinn hæsti yfir allri jörðunni.

⁵ En ég mun nálægja mig yður til að halda dóm og mun skyndilega fram ganga sem vitni í gegn töframönnum, hórdómsmönnum og meinsærismönnum og í gegn þeim, sem hafa af daglaunamönnum, ekkjum og munaðarleysingjum og halla rétti útlendinga, en óttast mig ekki _ segir Drottinn allsherjar.

⁶ Ég, Drottinn, hefi ekki breytt mér, og þér, Jakobssynir, eruð samir við yður.

⁷ Allt í frá dögum feðra yðar hafið þér vikið frá setningum mínum og ekki gætt þeirra. Snúið yður til mín, þá mun ég snúa mér til yðar _ segir Drottinn allsherjar. En þér spyrjið: "Að hverju leyti eigum vér að snúa oss?"

⁸ Á maðurinn að pretta Guð, úr því að þér prettið mig? Þér spyrjið: "Í hverju höfum vér prettað þig?" Í tíund og fórnargjöfum.

⁹ Mikil bölvun hvílir yfir yður, af því að þér prettið mig, öll þjóðin.

¹⁰ Færið alla tíundina í forðabúrið til þess að fæðsla sé til í húsi mínu, og reynið mig einu sinni á þennan hátt _ segir Drottinn allsherjar _, hvort ég lýk ekki upp fyrir yður flóðgáttum himinsins og úthelli yfir yður yfirgnæfanlegri blessun.

¹¹ Og ég mun hasta á átvarginn fyrir yður, til þess að hann spilli ekki fyrir yður gróðri jarðarinnar og víntréð á akrinum verði yður ekki ávaxtarlaust _ segir Drottinn allsherjar.

¹² Þá munu allar þjóðir telja yður sæla, því að þér munuð vera dýrindisland _ segir Drottinn allsherjar.

2 Nokkrum dögum síðar kom hann aftur til Kapernaum. Þegar fréttist, að hann væri heima,

² söfnuðust þar svo margir, að hvergi var lengur rúm, ekki einu sinni fyrir dyrum úti. Og hann flutti þeim orðið.

³ Þá er komið með lama mann, og báru fjórir.

⁴ Þegar þeir gátu ekki komist með hann til Jesú fyrir fólkinu, rufu þeir þekjuna uppi yfir honum, grófu þar í gegn og létu síga ofan rekkjuna, sem hinn lami lá í.

⁵ Þá er Jesús sér trú þeirra, segir hann við lama manninn: "Barnið mitt, syndir þínar eru fyrirgefnar."

⁶ Þar sátu nokkrir fræðimenn og hugsuðu í hjörtum sínum:

⁷ "Hví mælir þessi maður svo? Hann guðlastar. Hver getur fyrirgefið syndir nema Guð einn?"

⁸ Samstundis skynjaði Jesús í anda sínum, að þeir hugsuðu þannig með sér, og hann sagði við þá: "Hví hugsið þér slíkt í hjörtum yðar?

⁹ Hvort er auðveldara að segja við lama manninn: ,Syndir þínar eru fyrirgefnar,` eða segja: ,Statt upp, tak rekkju þína og gakk?`

¹⁰ En til þess að þér vitið, að Mannssonurinn hefur vald til að fyrirgefa syndir á jörðu,

¹¹ þá segi ég þér" _ og nú talar hann við lama manninn: _ "Statt upp, tak rekkju þína, og far heim til þín."

¹² Hann stóð upp, tók jafnskjótt rekkjuna og gekk burt í allra augsýn, svo að allir voru furðu lostnir, lofuðu Guð og sögðu: "Aldrei áður höfum vér þvílíkt séð."