Old/New Testament
Dee 46 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, fa dee Korah Säns, En Leet "Fa dee Eentletsje".
1 Gott es onnse Tooflucht un Macht, en seeha reede Help enn Trubbel.
2 Doaromm woa wie onns nijch engste, wan soogoa dee Ead wudd jleppe, un dee Boaj emm See wudde enenn jedroacht woare.
3 Lot dee Wotach roare un schueme; lot dee Boaj scheddre met Schwollst. Selah.
4 Doa es en Riefa, dee Streem moake Gott siene Grootstaut froo, dee heilje Fesaumlunjstäd fa däm Aulehejchsta.
5 Gott es enn äare Medd, see woat nijch bewäajcht woare. Gott woat ar halpe enn dän Morjeroot.
6 Dee Natsjoone weare wuttijch; Kjeenijchrikje weare jescheddat; Hee räd, un dee Ead deed schmelte.
7 Dee aulmajchtja Herr Gott es met onns; Joakopp sien Gott es onnse Tooflucht. Selah.
8 Komm, en see däm Herr Gott siene Woakje, dee de Ead ferinjneare deit;
9 Dee moakt Kjrijch oppheare bott daut Enj fonne Ead; Hee brakjt dee Boage, un deit Spies utaneen bräakje; Hee febrennt dee Kjrijchswoages emm Fia.
10 Sie stel, un weet daut ekj Gott sie; ekj woa oppjehowe woare mank dee Natsjoone; ekj woa oppjehowe enne Ead.
11 Dee Aulmajchtja Herr Gott es met onns; Joakopp sien Gott es onnse Tooflucht. Selah.
Dee 47 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, en Pslam fa dee Korah Säns.
1 Klautscht june Henj, aul jie Felkja; shriet lud to Gott met ne siejchreijche Stem.
2 Dan dee aulahejchsta Herr Gott es Wunndaboa, en groota Kjeenijch aewa dee gaunse Ead.
3 Hee woat dee Felkja unja onns deemietje, un Natsjoone unja onns Feet.
4 Hee waelt onns Oawgoot fa onns, dee Madastijchkjeit fonn Joakopp daem Hee Leef haud. Selah.
5 Gott es met en Jeschrejcht nehejcht jegone, dee Herr Gott met daut Jelud fonn ne Trompeet.
6 Sinjt Preis to Gott, sinjt Preis; sinjt Preis to onns Kjeenijch, sinjt Preis.
7 Dan Gott es dee Kjeenijch aewa dee gaunse Ead; sinjt en Psalm tom berieme.
8 Gott deit rejeare aewa dee Natsjoone; Gott set opp daen Troon fonn siene Heilijchkjeit.
9 Dee Ferschte fonn dee Felkje ha sikj fesaumelt, Obrahaum sien Gott siene Felkje.
10 Dee Ead aeare Schilte jeheare Gott; Hee es huach oppjehowe.
Dee 48 Psalm
En Leet, en Psalm fa dee korah Säns.
1 Groot es dee Herr Gott, un saul seeha jepreist woare enn onns Gott siene Grootstaut, dee Boajch fonn siene Heilijchkjeit.
2 Straum enn dee Hejcht, dee gaunse Ead äare Freid es dee Boajch Zion, enn dee Nuad äare Siede, daem groota Kjeeinjch siene Staut.
3 Gott es enn äare Paulauste, enn dee Fastinje fa ne Tooflucht.
4 Dan see, dee Kjeenijchs kjeeme toop, dee jinje toop febie.
5 Dee sage daut, un deede sikj fewunndre, dee weare jetrubbelt un rande wajch.
6 Tsettre deed an doa äwenäme, un Weedoag soo aus wan ne Fru en Kjint to Welt brinjt.
7 Du deist dee Schäp fonn Tarschisch entwei bräakje met en Oost Wint.
8 Soo aus wie jeheat ha, soo ha wie enn daem Aulmajchtja Herr Gott siene Staut jeseene, enn Gott siene Grootstaut; Gott deit daut fa emma bestädje. Selah.
9 Wie ha aun diene Leeftolijchkjeit jedocht, O Gott, enne Med fonn dien Tempel.
10 No dien Nome no, O Gott, soo es dien Preis bott dee Enj fonne Ead; diene rajchte Haunt es foll fonn Jerajchtijchkjeit;
11 Dee Boajch Zion woat sikj freihe; dee Juda Dajchte woare fa Freid juble wäajen diene Jerejchte!
12 Go romm Zion, go runnt omm, tal dee Torme;
13 See äare Fastinje jeneiw, go tweschen dee Paulauste, soo daut du daut fetale kaunst to daut näakjste Jeschlajcht.
14 Dan dis Gott es onns Gott fa emma en emma; Hee woat onns Rejchtungwiesa senne soogoa bott onns Doot.
28 Aus wie nu jerat weare, fung wie ut daut dee Insel Malita heet.
2 Dee Ennwona beweese onns butajeweenliche Frintlichkjeit; dan see haude en Fia jemoakt, en neeme onns opp, wiel daut raeajend en seeha kollt wea.
3 Aus Paul en deel Stakje toop jesaumelt haud en dee oppet Fia jelajcht haud, kjeem doa ne Schlang ut dee Hett, en hunkj sikj aun siene Haunt.
4 En aus dee Ennwona daut Beest sage fonn siene Haunt henje, saede see eena tom aundra: "Disa mott secha en Merda senne, daem dee Rach nich laewe lat wan hee uk fonn daut Maea jerat es."
5 Oba hee schlakst daut Beest em Fia enenn, en belaewd kjeen schode.
6 Oba see luade daut hee oppschwale wudd, oda haustich dol faule wudd en stoawe. Aus see oba en langet Stoot jekjikt haude, en sage daut hee kjeen schode jelaede haud, endade see aeare Meeninj en saede hee wea en Gott.
7 Nu haud Publius, dee Faeaschta opp dee Insel, enn dee Ommjaeajent waut Launt. Dee neem onns frintlich opp, en jeef onns Oppdach fa dree Doag.
8 Nu pasead daut, daut Publius sien Foda to bad wea met Feeba en Derchfaul, en Paul jinkj bie am enenn, en baed, en laed siene Henj opp am, en heeld am.
9 Aus dit paseat wea, kjeeme dee aewrije oppem Insel dee krank weare, en worde jeheelt.
10 Dee beweese onns uk fael Ea, en aus wie bottem felote weare, jeewe see onns aules waut onns faeld.
11 Dree Moonat lote fua wie wieda opp en auleksaundrischet Schep daut bie dee Insel jewintat haud, daut en dioskuret Teakjen haud.
12 Wie kjeeme to Launt bie Sierakus en bleewe doa dree Doag.
13 Fonn doa fua wie enn en Boage en kjeeme bott Rejion. Een Dach lota kjeem en sied Wint, en dee tweede Dach kjeem wie bott Putejoolie.
14 Doa fung wie Breeda dee onns prachada bie an to bliewe fa saewen Doag; en soo reisd wie dan no Room.
15 Doa weare Breeda dee jeheat haude daut wie kjeeme, en kjeeme onns entjaeajen bott Appie-Forum en Dree Tabeerne, en aus Paul an sach, kjreach hee frescha Moot.
16 Aus wie no Room kjeeme, jeef dee Kommendaunt Paul Frieheit bei sikj selfst to wone met en Soldot dee sien Wajchta wea.
17 Omm dree Doag pasead daut, daut Paul dee faeaschte fonn dee Jude toop roopt. Aus dee toop jekome weare, saed hee to an: "Mana, Breeda, ekj ha nusscht jaeajen dit Follkj oda dee Faea-elre jedone, doch wort mie faust jenome enn Jerusalem en enne Reema aeare Henj jejaeft.
18 Aus dee mie unjasocht haude, wea aea Senn daut see mie wulle loos lote, wiel doa kjeene Uasoak wea daut daen Doot fedeent haud.
19 Oba aus dee Jude doa jaeajen raede, wea ekj jedwunje mie aun daen Kajisa to beroope; nich daut ekj irjent waut haud mien Follkj to beschuldje.
20 Doaromm ha ekj junt toop jeroopt, junt to seene en met junt to raede; dan waeajen Iesrael aeare Hopninj sie ekj nu enn Kjaede."
21 See saede to am: "Wie ha kjeene Breew jekjraeaje fonn Judaea, es uk kjeene fonn dee Breeda dee jekome sent, dee irjent waut beeset fonn die jesajcht ha.
22 Oba wie wele jearen fonn die heare waut du denkst, dan wie sent bekaunt met dise Sajkt, daut aulawaeaje doajaeajen jeraet woat."
23 En see bestemde en Dach, en doa kjeeme meeha no siene Woninj, to waem hee fonn tsemorjents bott Owent, opp earenst zeijt fonn Gott sien Kjeenichrikj, en proowd an dietlich to moake waeajen Jesus, beides ut Mooses sien Jesats, uk dee Profeete.
24 En eenje worde aewazeijcht fonn daut waut hee saed,
25 oba aundre jleewde nich. En aus see sikj unjarenaunda nich eenich weare, leet Paul an gone no daem daut hee dit Wuat to an saed: "Gauns rajcht haft dee Jeist derch daen Profeet Jesaja to june Fodasch jesajcht:
26 'Go no dit Follkj en saj: Enn heare woa jie nich horche, en enn kjikje woa jie nich seene;
27 dan aea Hoat es dikj jeworde, en met aeare Uare ha see kaum jeheat, en aeare Uage ha see too jemoakt, daut see nich met eemol met aeare Uage seene sulle, en met aeare Uare heare sulle, en met aea Hoat festone, en sikj bekjeare, en ekj an heele sull.'
28 Doaromm sel jie weete daut Gott siene Radunk no dee Natsjoone es jeschekjt worde, en dee woare horche!"
29 ( Aus hee dit jesajcht haud, feleete dee Jude, en unjahilde sikj fonn fael Dinje.)
30 Paul oba wond twee Yoa enn sien eajnet jepachte Woninj, en neem aula opp dee no am kjeeme,
31 en praedjd Gott sien Rikj, en deed brow en onnjehindat unjarechte fonn daem Herr Jesus Christus siene Sache
Copyright © 2001 by Elmer Reimer